All Chapters of รักใสใสหัวใจฟิตหุ่น: Chapter 11 - Chapter 20

ต้นเดือนที่สามกับภารกิจของ ‘นางผู้พิทักษ์หนุ่มอ้วน’ ประสบผลสำเร็จอย่างงดงาม เมื่อคัมซาได้รับคำชมมากมายจากเขา ซึ่งเธอเคยให้ฉายาว่า ‘นายหน้าเรียบ...เฉยเมยเหมือนกระดาษ A’ น้ำหนักของเขาลดลงมาเหลือ 75 กก. แม้จะยังไม่ถึงเป้าหมายที่กำหนดไว้ที่ 69-72 กก. ก็ตาม แต่ในวันนี้เขาดูมีความสุขกับหุ่นที่ดูเฟิร์ม มีกล้ามเนื้อ เขาหล่อขึ้นผิดไปจากเดิม...แปลงร่างกลายเป็นหนุ่มรูปงามภายในระยะเวลาอันสั้น เหมือนดังนิยาย...เจ้าชายหมูอ้วน Piggy Prince คัมซาก็เลยนึกตั้งชื่อให้เขาอีกชื่อหนึ่ง นอกจาก... ‘นายหน้าขาวเรียบ...เฉยเมยเหมือนกระดาษ A4’“ผมดูกระจกทุกวัน ขอบคุณมากนะครับ” ฟ้าประทานส่งสติ๊กเกอร์น่ารักมีเสียงคำพูด ขอบคุณอยู่ในนั้นมาที่ Line ของคัมซาเมื่อคืนก่อน“ยินดีด้วยที่สามารถมาได้ขนาดนี้...นะคะ” คัมซาตอบกลับไปสั้นๆ พร้อมส่งสติ๊กเกอร์เป็นรูปแสดงความยินดี“ผมมีงานวิ่ง VIP สำหรับผู้บริหาร อยากให้คุณเข้าร่วม...นะครับ” ฟ้าประทานเขียนสั้นๆ แล้วส่งข้อความประชาสัมพันธ์เป็นรายละเอียดให้ และแจ้งคัมซาว่าทางบริษัทของเขาจะดำเนินการจองและรับผิดชอบค่าใช้จ่ายให้ทั้งหมด คัมซาอยากเข้าร่วมงานนี้ ด้วยเหตุผลประการเดียวคือ ต้อ

คัมซาถูกบังคับกลายๆ ให้ต้องลาออกจากที่ทำงานเดิม เพราะคำสั่งของฟ้าประทานส่งตรงถึงภูวิทย์เพื่อนของเขา ซึ่งทำให้เธอไม่สบายใจเอามากๆ ส่วนสัญญาว่าจ้างเธอในการทำหน้าที่เป็นเหมือน body guard ‘นางผู้พิทักษ์หนุ่มอ้วน’ มีอันต้องจบลงในเดือนที่สาม ผลสำเร็จของงานนี้ทำให้เธอต้องกลับมารับงานใหม่ เหมือนว่าโชคชะตายังคงลิขิตให้เขาต้องผูกพันเธอไปตลอด...ลึกๆ ในใจเธอ จะให้เป็นแบบนี้ไปชั่วชีวิต คงไม่ถูกต้องและไม่ดีกับตัวเธอ ต้องหาวิธีหลีกหนีจากเรื่องราวที่ไม่สบายใจนี้ให้ได้...เธอคิดที่ทำงานใหม่ของคัมซา...อยู่ในอาคารคอนโดแห่งใหม่ที่บริษัทฟ้าประทานพร...ได้สร้างเสร็จเรียบร้อยแล้ว และห้องยูนิตแต่ละชั้นขายเกือบหมด เหลือเพียงชั้นบนสุดที่เป็นห้องเพนท์เฮ้าส์อยู่ 1 ห้อง ขนาด 95 ตรม. ที่ยังว่างอยู่ ส่วนอีกห้องถูกจองจากลูกค้าชาวจีนไปเมื่อเดือนที่แล้ว คุณสมมาด ผู้จัดการอาคารได้เชิญให้คัมซามาดูและแนะนำการตกแต่งภายในห้องนี้เพิ่มเติม เพื่อทำเป็นสำนักงานที่ปรึกษาการฟิตหุ่นแบบครบวงจร ฟ้าประทานแจ้งเธอว่า ต้องใช้ห้องที่มีพื้นที่กว้างพอสมควร สำหรับ คอร์สฝึกโยคะ คอร์สเต้นรำแบบไพรเวทให้กับลูกค้าบางคน ที่ต้องการความเป็นส่วนตัว

บ่ายวันหนึ่ง...ต้นเดือนก่อนวันกำหนดงานแต่งงานของฟ้าประทานและโรซ่า คัมซาได้รับโทรศัพท์จากคนที่เสียงไม่คุ้นหู เธอจึงคิดว่าน่าจะเป็นลูกค้า แต่ด้วยคำพูดที่เหมือนเขาจะรู้จักชื่อเธอมาก่อน ทำให้เธอแปลกใจกับน้ำเสียงนี้ “คุณคัม...ใช่ไหมครับ” เบอร์ในโทรศัพท์ไม่ปรากฏชื่อ แสดงว่าเธอไม่เคยมีหมายเลขนี้อยู่ในเมมมอรี“ค่ะ...ขอทราบชื่อคุณลูกค้าด้วยค่ะ” คัมซาพูดอย่างเป็นทางการ แต่ก็สงสัยว่าใครเรียกเธอแค่ชื่อหน้าสั้นๆ “ภูวิทย์...ครับผม ...เย็นนี้จะไปพบที่ออฟฟิศนะครับ” คัมซาคิดว่าเขาน่าจะมีธุระอะไรที่ไม่ใช่งานแน่ๆ เพราะงานเก่าของเธอที่บริษัทนั้นจบไปแล้ว เธอทำงานที่นี่ร่วม 4 เดือนก็ยังไม่เคยมีใครจากที่ทำงานเดิมโทรมา นอกจากพี่เดียวที่คอยติดต่อถามไถ่เธออยู่ตลอดคัมซาขอไม่นั่งรถของภูวิทย์ เธอจะขับมอเตอร์ไซค์ไปที่ร้านกาแฟ ซึ่งคัมซาบอกชื่อและสถานที่ตั้งให้ ร้านนี้อยู่ระหว่างเส้นทางกลับบ้านของเธอ และสะดวกเมื่อคุยเสร็จก็จะต่างคนต่างแยกกันกลับ“ผมกลุ้มใจ...ไม่รู้จะเริ่มต้นยังไง” คัมซาสั่งกาแฟลาเต้เย็นตามที่เขาขอ ส่วนเธอเลือกชาเขียวปั่นแบบแคลอรี่ต่ำ เธอชอบมาแวะร้านกาแฟนี้บ่อยครั้ง เป็นร้านที่ลูกค้าสามารถโหลดเช็ค

เช้าวันหนึ่งกลางเดือนใกล้กำหนดงานแต่งของฟ้าประทานและโรซ่า คัมซากำลังเตรียมข้อมูลเพื่อไปพบลูกค้าชาวเกาหลีไม่ไกลจากแถวออฟฟิศ เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น ทำให้คัมซาจำต้องยกเลิกนัดหมาย เรื่องราวสืบสวนที่ฟ้าประทานลงทุนสืบเองรวมทั้งให้สมมาดช่วยด้วยนั้น มีอะไรที่ซับซ้อนจนเธอเองรู้สึกสังหรณ์ว่า จะเกิดอันตรายกับเขาและตัวเธอเองด้วย“คุณคัม...ผมจะไปถึงประมาณ 11 โมง จะเชิญทานข้าวด้วยนะครับ” คัมซา...หวั่นใจไม่รู้ว่าจะทำยังไงดี เลยเขียนข้อความไปที่ไลน์ของฟ้าประทานว่า ภูวิทย์จะมารับเธอไปกินข้าวเที่ยง บ่ายนี้เธอไม่มีตารางการนัดหมายของลูกค้าคนใด ดังนั้นเธอจึงเบาใจไม่มีปัญหาเรื่องเวลาการกินข้าวและพูดคุยกับเขาคัมซานั่งรถภูวิทย์ออกไปกินข้าวแถวชานเมือง ร้านอาหารที่เขาพาไป...เธอไม่เคยรู้จัก ร้านอาหารเป็นร้านเล็กๆ เป็นอาหารสั่งตามเมนูแบบพื้นๆ ไม่มีอะไรพิเศษหรูหรา ซึ่งคัมซาคิดว่า ภูวิทย์อยากหาที่สงบเพื่อคุยกับเธอ มื้อนี้ทั้งภูวิทย์และเธอสั่งอาหารจานเดียว เขาสั่งข้าวไข่เจียวหมูสับและซุปมิโซะ สำหรับเธอสั่งข้าวหมูอบกระเทียมพริกไทยสามรสและซุปพริกหวานระหว่างรออาหาร คัมซาเห็นเขาเดินไปสั่งเครื่องดื่ม ส่วนเธอเดินเข้าห

กำหนดงานหมั้นและวิวาห์ของฟ้าประทานและโรซ่าเลื่อนจากเดิมไปอีกหนึ่งเดือน กลางเดือนก่อนวันงาน...คัมซาได้รับการ์ดเชิญไปร่วมงานโดยมีคนฝากผ่านมาที่สมมาด ผู้จัดการคอนโด ซึ่งเธอเข้าใจว่าเขาน่าจะให้แม่บ้านนำการ์ดมาสอดไว้ที่ตู้เอกสารเล็กๆ ที่แขวนอยู่หน้าออฟฟิศคัมซาเห็นการ์ดสีชมพูกลีบบัว ปกเป็นภาพวาดการ์ตูนรูปหน้าของคนทั้งคู่ ชื่อของคนทั้งสองเป็นตัวหนังสือสีทองปรากฏอยู่ด้านใน กำหนดรดน้ำสังข์เวลา 10.00 น.ช่วงเช้าและเลี้ยงคอกเทลช่วงเย็น ตั้งแต่ 17.00 น. เป็นต้นไป เธอทราบคร่าวๆ จากน้องสาวว่า คุณพ่อของแอนนี่เป็นเจ้าภาพฝ่ายชาย และผู้ว่าราชการจังหวัดเป็นเจ้าภาพฝ่ายหญิง แอนนี่เล่าว่าจากความมีหน้ามีตาของทั้งสองครอบครัว งานวิวาห์นี้เลยกลายเป็น Talk of the Town ขนาดเล่าลือว่าเป็น ‘คู่วิวาห์แห่งปี’ คัมซากลับมาทำงานที่ออฟฟิศแบบเงียบๆ เหมือนเรื่องราวที่เธอถูกจับตัวไป...เงียบไปกับสายลมอย่างไร้วี่แววว่าใครเป็นผู้บงการ เธอเองก็ไม่อยากให้เป็นเรื่องเป็นราวใหญ่โตเพราะกลัวเรื่องอื้อฉาวต่างๆ นานา ไม่ดีกับตัวเธอเองและฟ้าประทาน ซึ่งใกล้ถึงกำหนดงานแต่งงาน ฟ้าประทานเขียนไลน์มาแค่แสดงความยินดีที่เธอหายป่วยและกลับมาทำง