All Chapters of สะดุด (กลางใจ) ยัยเฒ่า: Chapter 21 - Chapter 30

คำโปรย เราต่างมีหน้าที่ผูกพันกัน...ทุกอย่างมาด้วยเหตุ ไม่ใช่เรื่องบังเอิญ----------------จอร์โจกลุ้มใจคิดหนักมาหลายวันกับเรื่องราวที่เขาได้วางแผนไว้ ทั้งหมดเสียหายไม่เป็นไปตามคาดการณ์ จูเลียบอร์ดี้การ์ดสาวคนสวยของเขาถูกแบร์นาโดใช้เป็นเครื่องมือต่อรองเพื่อแลกตัวกับบุรณี ซึ่งเขายังไม่ได้เปิดปากบอกเรื่องนี้กับเธอ คนที่รู้เรื่องทั้งหมดคือพันธ์ศักดิ์ และที่เขาถูกพิษไซยาไนด์ ยังไม่รู้ว่ามาจากฝีมือกลุ่มไหนบุรณีเฝ้าชายหนุ่มอยู่ข้างเตียงแทบไม่ได้นอนเกือบสองวันสองคืน แต่เขาก็ยังไม่ฟื้นหรือขยับตัว หมอจีเข้ามาตรวจทุกวันและคอยโทรมาเป็นระยะถามผู้ช่วยพยาบาลตลอดอย่างเป็นห่วง หมอหนุ่มประเมินจากสภาพของเขาถ้ายังไม่ฟื้นภายใน 72 ชั่วโมง ยาต้านพิษอาจไม่ได้ผลเท่าที่ควร ในใจของคนเป็นหมอก็เหมือนญาติผู้ป่วยอยากให้พรนั้นเกิดปาฏิหาริย์ โดยเฉพาะพรจากคนรักของชายหนุ่มซึ่งเขาอยากให้มันเกิดขึ้น หมอหนุ่มเคยเห็นเส้นทางชีวิตของเขามาแล้วเหมือนปาฏิหาริย์ ครั้งนั้นพันธ์ศักดิ์ถูกยิงปางตายแต่ด้วยพรของสาวคนรักอย่างพิมพ์ชญาที่อ้อนวอนสวดมนต์ขอต่อสิ่งศักดิ์สิทธิ์ ในที่สุดเขาก็ฟื้นขึ้นมาได้อย่างเหลือเชื่อ “คิง...ต้องฟื้นขึ้น

คำโปรย ปรัชญาบทหนึ่งเล่าถึงความรัก...หากใจภักดิ์จำมอบแก่มืออันแล้งรัก...คงมิมีสายใยอันใดหล่อเลี้ยงความสัมพันธ์----------------บุรณีนั่งอยู่ในรถกลับมาที่คอนโดด้วยอาการนิ่งเงียบ...ไร้เรี่ยวแรง ลูอิสกับลูเซียมองหน้ากันไปมาอย่างกังวล อยากเอ่ยปากถามสาวใหญ่ว่ามีอะไรเกิดขึ้นระหว่างที่พบกับแบร์นาโด และแล้วเธอก็เอ่ยขึ้นด้วยอารมณ์ซึมเซา“ลูอิสช่วยติดต่อจอร์โจที...ฉันรู้สึกผิดปกตินะ...แปลกยังไงไม่รู้!!!” เธอหันไปมองชายหนุ่มที่นั่งติดกับเธอ“จอร์โจน่าจะยังไม่เปิดสัญญาณมือถือ หรือไม่ก็ปิดเครื่อง ถ้าเขาไม่ว่างนะ...ลาร่า Calmati…ใจเย็น” ลูอิสพูดเพื่อปลอบใจหญิงสาว เธอรู้ว่าทุกคนกังวลเหมือนเธอเช่นกัน“Dottore…หมอจี ก็ไม่เปิดเครื่อง ให้ฝากข้อความ” บุรณีกล่าวขึ้นอย่างใจลอย หัวใจเธอเริ่มสะอื้น“ไปส่งที่คอนโดฉันนะ...” หญิงสาวบอกคนขับรถ“No…ไม่ จอร์โจสั่งให้พวกเราไปที่คอนโดของเขา” ลูอิสปฏิเสธคำสั่งของหญิงสาว เพราะเขารับคำสั่งมาเช่นนั้น“ใช่...ลาร่า Certo…แน่นอน เราต้องไปคุยกับจอร์โจก่อนนะ อย่าเพิ่งกังวลเกินไป” ลูเซียสาวสวยพูดสำทับเพื่อให้เธอคลายเครียด เพราะสาวน้อยได้ยินเสียงของสาวใหญ่ซึ่งดูหดหู่ห่อเหี

คำโปรย พลังของการเยียวยา...ไม่ว่าความเจ็บปวดใด... ลบล้างมลทินได้ด้วยกาลเวลาแห่งสุนทรียะของความสัมพันธ์----------------บุรณี ลูก้าและมัมมา ถูกส่งเข้าแอดมิตที่โรงพยาบาลในโรมจากอาการบาดเจ็บและปวดร้าวทั่วร่างกาย ทั้งยังจิตใจที่ต้องได้รับการเยียวยา ครอบครัวเธอได้รับการรักษาอยู่ในโรงพยาบาลเกือบหนึ่งสัปดาห์ ก่อนที่เธอจะออกจากโรงพยาบาล หมอจีติดต่อเข้ามาเยี่ยมดูอาการและพูดคุยกับหญิงสาว“Ciao ลาร่า...หน้าตาดูดีขึ้นแล้วนะเนี่ย...เอ่อ...ปุนโต อาการดีขึ้นแล้ว แต่ผมอยากให้เขาย้ายไปโคโมพักฟื้นสักระยะหนึ่งในบ้านหลังที่คุณเคยอยู่ ก่อนที่เขาจะกลับเมืองไทย จะช่วยฟื้นฟูสภาพจิตใจให้เขารู้สึกดีขึ้นกับเรื่องราวต่างๆ ที่ผ่านมา” หมอจียิ้มอารมณ์ดีเมื่อมองหน้าหญิงสาวที่มีสีเลือดฝาดบางๆ ที่แก้มของเธอ เขานิ่งรอฟังเสียงของเธอว่าจะมีปฏิกิริยาอย่างไรกับข่าวคราวของพันธ์ศักดิ์“ฝากดูแลเขาด้วยค่ะ...ฉันคงไม่ได้กลับไปเจอเขาอีกแล้ว จะจัดการเรื่องของเขาให้เรียบร้อย บอกเขาด้วยนะคะ ไม่ต้องกังวล” เสียงของเธอดูเซื่องซึมเชื่องช้า ใจเหี่ยวแห้ง เธอไม่มีโอกาสบอกลาเขาด้วยซ้ำ“เอ้า...ไม่ไปเจอกันหน่อยรึ…!!! พอเขาเริ่มฟื้นมีสติพูดค

คำโปรย เงินทอง...ไม่มีหาใหม่ได้เสมอแต่รักแท้ไม่ใช่หากันได้ง่ายๆ----------------บุรณีพาลูก้าและพันธ์ศักดิ์ไปเดินเที่ยวชมตลาดนัดตอนเย็นหลังออกจากสถาบัน เธอพาชายหนุ่มไปรู้จักญาติคนที่แนะนำเดชให้มาดูตัวเธอ เรไรเป็นญาติผู้น้องของบุรณีสายทางย่าของเธอซึ่งเป็นน้องสาวย่าแสงคำของหญิงสาว เธออายุอ่อนกว่าบุรณีสามปีและยังโสดไม่ยอมแต่งงานกับใครแม้มีหนุ่มมามองอยู่หลายคนก็ตาม ร้านของเธออยู่ในบริเวณตลาดนัดริมโขงขายผ้าไหมอีสานซึ่งบุรณีเคยพาเพื่อนๆ มาอุดหนุนอยู่บ่อยๆ “เรไร...นี่พันธ์ศักดิ์...รู้จักกันที่อิตาลี มาขอดูผ้าไหมเผื่อซื้อกลับไปเป็นของฝาก” หญิงสาวแนะนำเขากับเรไร“ได้เลย...เดี๋ยวคืนนี้ไปกินข้าวด้วยนะ สนใจผ้าผืนไหนให้เด็กไปเอามาให้เลือกได้เลย” เรไรพูดทักทายเพียงไม่นาน เธอต้องไปทำธุระหลังร้าน วันนี้เธอยุ่งวุ่นวายกับพ่อค้าขายส่ง“ลาร่า...ผมว่าผ้าไทลื้อที่ผมออกแบบส่งมาขายที่นี่ได้ไหม...” ชายหนุ่มมองเห็นโอกาสเพราะหนองคายเป็นจังหวัดติดชายแดนไทย-ลาว“ได้สิ... คืนนี้คุยกับเธอเลย...เราไปส่งลูก้าให้กลับบ้านไปอยู่เป็นเพื่อนย่า แล้วค่อยออกมากินข้าวกับเธอ” บุรณีตะโกนลาญาติของเธอและบอกว่าหนึ่งทุ่มจะมารับบ

คำโปรย พระเจ้าจะอยู่เคียงข้างเราเสมอ ไม่ว่าวันนั้นที่เราทุกข์ที่สุด พระองค์จะไม่เคยทอดทิ้งเรา----------------บุรณีพยายามทำตามคำแนะนำของพันธ์ศักดิ์โดยจะไม่โต้เถียงใดๆ ต่อหน้าครอบครัวและคนงานของชายหนุ่ม เธอไม่อยากขัดคำสั่งของย่าที่คอยตักเตือนมาบ่อยๆ ผ่านทางไลน์ของพ่อ เธอจะให้เกียรติเขาในฐานะสามีซึ่งลูก้าเองพยายามจะเปลี่ยนสรรพนามให้เขากลายเป็นพ่อ แต่ชายหนุ่มบอกหนุ่มน้อยว่าไม่เป็นไรให้เรียกตามเดิมตั้งแต่ต้น ประมาณต้นเดือนธันวาคมป้ายชื่อของผู้ลงทะเบียนจองห้องพักที่ได้สั่งทำเป็นเครื่องไม้เอาผ้าทอลายไทลื้อไปหุ้มไว้ถูกส่งมาที่สำนักงานของไร่ บุรณีมาช่วยคัดรายชื่อและจัดเตรียมห้องพักซึ่งจะลงทำผังผู้จองว่าคนใดควรลงห้องพักหมายเลขใด เธอเห็นป้ายชื่อตัวอักษรภาษาอังกฤษ Burani Benroze หญิงสาวตกใจว่าเธอลืมเรื่องนี้ไปสนิทเลยตั้งแต่ลงทะเบียนวันนั้นที่สถาบันของเดช ชายหนุ่มแนะนำว่าบุรณีควรพาครอบครัวมาเที่ยวที่นี่ เขาได้รับวิดีทัศน์โฆษณาทางออนไลน์ที่โปรโมตค่าจองที่พักล่วงหน้าลดเหลือ 50 เปอร์เซ็นต์ เธอได้ให้เดชช่วยจองให้อย่างหวุดหวิดเกือบไม่ทันเวลา คืนนั้นเธอจึงถามเขาว่าได้ที่อยู่ของเธอจากที่ใดจึงตามไปถึ