All Chapters of The CEO got me pregnant : Chapter 31 - Chapter 40

“RIRI, I told you we are okay,” Pababa si Luna ngayon at papaalis na ng tumawag ng kaibigan. Nakatulog na kasi sila kagabi kaya hindi niya ito nakausap ng maayos. “Yes I know that already. Ready na ako para sa court, papalabas na rin ang warrant of arrest. Yes, kaya wag ka ng mag worry jan. Sige na at may pasok pa ako,” Sakto pagkababa ni Luna ay nasa kusina na siya at naabutan niya ang anak na naghahanda ng umagahan. Napangiti siya dahil doon, simula ng maging busy siya ay ang anak palagi ang nag hahanda ng kanilang umagahan o dinner. “Good morning, mommy!” masayang bati ni Celine at hinalikan ang pisnge ng ina. “Good morning to you too my beautiful daughter, what’s for breakfast? Ang bango ah?” Sabay na nagumagahan ang mag-ina. Bago pumasok si Luna ay binilinan niya ang anak na wag na munang pupunta sa ama lalo na at mag-isa lang ito. Sinabi niya ‘rin dito na mauroon siyang surprise mamayang gabi kaya na excite si Celine. Matapos iyon ay opisina agad ang deretsyo ni Luna. Mara

“YOU look beautiful today, Luna.” Ngising sabi ni Ivan. *Ehem!* “Ian anong pinaplano mo?!” Mahinang bulong ni Vince sa kaibigan ng bigla itong tumikhim dahilan para mabaling ang atensyon ng dalawa sa kanila. “I never thought na dito pa tayo magkikita Mr.Ivan Steeve.” Seryosong sabi ni Sebastian at wala ng nagawa pa si Vince para pigilan ang kaibigan. “Mr.Sebastian Anderson! Long time no see,” ngiting sagot ni Ivan kay Sebastian. Si Luna naman ay doon lang napagtanto na ang dalawa nga pala ay mahihpit na magkalaban sa negosyo. Alam niya na maaaring mangyari ang tagpong iyon kung kaya hinanda na niya ang sarili sa ganoong sitwasyon. “Yeah, long time no see.” Sagot ni Sebastian at nag shake hands ang dalawa. Pakiramdam ni Luna ay mayroong kuryente ang dumadaloy sa pagitan ng mga ito habang sila ay magkatitigan. Palipat-lipat ang tingin niya sa mga ito, si Sebastian na seryoso lamang at si Ivan na malaki ang ngiti sa kaniyang labi. Napadako ang mata ni Luna kay Vince at kita niya n

“CELINE!” Tawag ni Luna sa anak ng makita niya ito kasama ni Sebastian. Niyakap niya ng mahihpit ang anak dahil sa sobrang takot niya na mawala ito. Halos nagwawala na siya kakautos sa mga staff na hanapin ang anak. Kahit si Vince ay tumulong na sa kaniya at yun pala kasama lang ng kaibigan niya ang bata. “Saan ka ba nanggaling?! Nag-alala ako sayo!” Sermon na sabi ni Luna sa anak. Sasagot na sana si Celine ng magsalita si Sebastian. “Wag mong pagalitan si Celine dahil ako ang nag aya sa kaniya na sumama. Ibinigay ko lang sa kaniya ang mga damit.” “Damit?” takang tanong ni Luna at doon niya lang napansin na nakasuot ng dress si Celine na kulay blue at hindi na ang putting damit na suot nila kanila. “Here take this,” abot ni Sebastian kay Luna ng natitirang paper bag. Nagbihis na rin kasi si Celine bago sila lumabas sa tinutuluyan ni Sebastian. Wala naman nagawa si Luna kundi tanggapin iyon at napatingin pa siya sa anak na nagtataka ngunit kitang-kita niya ang tuwa sa mga mata n

“HINDI ako ang nagsimula kaya kausapin mo ‘yan.”Walang buhay na sabi ni Sebastian at kahit may dugo na ang gilid ng labi nito ay hinayaan niya lang at naglakad na paalis doon.“Ian!” Tawag ni Vince sa kaibigan at hindi alam kung susundan ba ito o hindi.“Hayan mo na muna siya Vince.” Pigil na sabi ni Rocky kaya walang ibang nagawa si Vince kundi ang tumango.Napatingin naman si Rocky kay Ivan na siyang napuruhan at nakaupo pa rin sa sahig. Nilapitan niya ito at tinulungan na tumayo.“Of all places dito pa talaga? Para naman kayong bata, Ivan.”Panenermon na sabi ni Rocky kay Ivan ngunit hindi niya iyon pinatulan at hinayaan lang na tulungan siya nito.“Ivan are you okay?!”Napalingon sila sa nag-aalalang si Luna at doon lang nag sink in sa mga ito ang gulong ginawa nila lalo na si Ivan.“L-luna I am very sorry,” hinging paumanhin nito dahil nasira na nito ang event ng dalaga.“Wala na tayong magagawa Ivan, ang mahalaga ay magamot ka na. Rocky can you help him? And Vince please ikaw n

NANG umalis si Sebastian ay agad na sumunod si Celine sa ama. Dahil wala na ‘rin ang atensyon sa kaniya ng mommy niya at ni Caroline ay agad niyang sinundan ang ama lalo na’t nag-aalala siya dito.Pero hindi naman niya akalain na ang bilis pala maglakad nito at nawala na ito sa kaniyang paningin.“Where did he go?” Tanong niya sa kaniyang sarili at tumingin sa dalawang hallway na maaaring dinaanan nito.Kanan ba o kaliwa?Sa huli ang instinct niya ang kaniyang hinayaan at sa kanang parte siya dumaan.Tahimik ang paligid at walang ibang tao siyang nakikita. Dahil na ‘rin nirent ni Luna ang buong resort kaya walang ibang bisita doon. Malakas ang simoy ng hangin kaya nilalamig na ‘rin si Celine. Suot pa naman niya ngayon ang dress na binigay ng kaniyang ama.Napahinto siya sa pag lalakad ng mapunta siya sa isang tila garden. Bilog na bilog ang buwan kung kaya maliwanag ang garden at kitang-kita niya ang magagandang mga halaman.“Da—” kusang napahinto si Celine ng mintik na niyang sabihin