All Chapters of พ่ายรักภรรยาที่หย่าแล้ว: Chapter 171 - Chapter 180

274 Chapters

บทที่ 171

ในขณะนี้หมิงซีเห็นออร่าแห่งการฆาตกรรมในดวงตาของฟู่ซือเยี่ยนอย่างชัดเจนหมิงซีไม่หลบ แต่กลับยื่นคออันเรียวของเธอตั้งตรงในอากาศและเผชิญหน้ากับเขาตรง ๆถ้าการรับมือความโกรธช่วยทำให้เธอเป็นอิสระ เธอก็จะทำเสียงลมพัดมา หมิงซีหลับตาลงเบา ๆแต่เมื่อมือคู่นั้นกำลังจะสัมผัสผิวหนังบอบบางของเธอ เขาก็หยุดหนึ่งวินาที จากนั้นเขากระแทกผนังด้านหลังเธอ"ตุ้ม——!!"เสียงทุ้มขนาดใหญ่ดังขึ้น รู้เลยว่า เขาใช้พลังอันน่าอัศจรรย์มากแค่ไหนเมื่อหมิงซีลืมตา เธอเห็นใบหน้าอันหล่อเหลาของชายคนนั้นอยู่ใกล้ ๆ มือ ข้อต่อที่หลังมือของเขาเต็มไปด้วยเลือด แต่เขาไม่สนใจเลือด เขาจับไหล่ของเธออย่างเมินเฉย ไม่ให้หมิงซีขยับตัว“ หมิงซี คุณโกหกผมใช่ไหม คุณพยายามทำให้ผมโกรธใช่ไหมครับ”เสียงของเขาแหบแห้งเล็กน้อย และถึงแม้ว่าใบหน้าของเขาจะดูน่ากลัวและน่าเกลียด แต่หลังของเขาก็ตึงเครียดมากหมิงซีรู้ว่าเขาต้องการได้ยินอะไร คนหยิ่งผยองและหยิ่งยโสอย่างฟู่ซือเยี่ยนจะรับไม่ได้ผู้หญิงที่นอกใจเขาเขาจะรู้สึกมันสกปรกและน่าขยะแขยงแต่ใบหน้าของหมิงซี ไม่ได้แสดงสีหน้าที่เขาต้องการหัวใจของหมิงซีเย็นชาไปตั้งแต่เมื่อฟู่ซือเยี่ยนเอียง
Read more

บทที่ 172

รถขับเข้าวิลล่าเยว่จิ่งโดยตรง ฟู่ซือเยี่ยนลงจากรถแล้วอุ้มเธอขึ้น เขาเดินผ่านห้องรักษาความปลอดภัย และสั่งอย่างเย็นชา“นับจากนี้ไป ถ้าไม่ได้รับอนุญาตจากผม ห้ามให้คุณหญิงออกจากเยว่จิ่ง”ทันใดนั้น หมิงซีหน้าซีดเขากำลังจะขังเธอไว้วินาทีหมิงซีถูกฟู่ซือเยี่ยนโยนลงบนเตียงนุ่ม ๆ เขาก้มลงและเหยียดมือของเขาตรงไปที่เอวของเธอ“คุณอยากทำอะไร” หมิงซีมีสีหน้าที่ไม่ดี เธอโบกมือโดยไม่รู้ตัวด้วยเสียง 'เพี๊ย' ฟู่ซือเยี่ยนตกตะลึง เพราะเขาโดหมิงซีตบหน้าสองคนนี้อยู่ใกล้กัน และถึงแม้ว่าหมิงซีไม่ได้ใช้กำลังมากนัก แต่มันก็ยังเป็นการตบที่แข็งแกร่งดวงตาฟู่ซือเยี่ยนดูน่ากลัว เขางอขาของเขาเพื่อดันเข่าไปข้าง ๆ และเอื้อมมือไปจับคางของหมิงซี "ทำไม ตอนนี้คุณไม่อยากปลอมตัวแล้วเหรอ คุณลืมไปแล้วหรือว่า มีกี่ครั้ง คุณกรีดร้องและขอร้องผมบนเตียงนี้ ดูท่าทาง ผู้ชายคนนั้นเอาคุณไม่พอ เหมือนกันนะ ไม่งั้น คุณทำไมอยากเอาขนาดนี้”น้ำเสียงของเขาดูถูกอย่างยิ่ง คำพูดของเขาอัปยศอย่างยิ่ง และไม่น่าฟังอย่างยิ่งราวกับว่ามีสัตว์ร้ายอยู่ในตัวของเขา สัตว์ตัวนั้นฉีกรูปลักษณ์ที่ไร้เดียงสาและอ่อนโยนของชายคนนั้นออกเป็นชิ้น ๆ และค
Read more

บทที่ 173

หลังจากเขาพูดจบ เขาก็โทรสั่งการต่อหน้าหมิงซี "ตรวจสอบความเคลื่อนไหวทั้งหมดของป๋อซือเหนียนในธนาคารเพื่อการลงทุน AT ในปีที่ผ่านมา ก่อนที่ได้ผล หาสองคนเฝ้าตามเขาและไม่ให้เขาออกจากเมืองเป่ยเฉิง "เมื่อหมิงซีได้ยินคำพูดนี้ เธอกลัวเล็กน้อยเพราะชู้คนนี้มันไม่มีจริง ๆ เขาค้นหาไม่พบอะไรหรอก ดังนั้น เธอจึงทำทุกอย่างเพื่อทำให้เขาโกรธเพื่อได้บรรลุเป้าหมายในการหย่าร้างเพราะสำหรับผู้ชายที่หยิ่งยโศอย่างฟู่ซือเยี่ยน มันเป็นไปไม่ได้หรอกให้เขายอมรับเด็กที่ไม่ใช่ลูกของเขาแต่เธอไม่คาดคิดเลยว่า ทีนี้เขาเลิกทรมานเธอแล้ว แต่เริ่มทรมานผู้อื่นแทน“ฟู่ซือเยี่ยน เด็กคนนี้ไม่เกี่ยวอะไรกับพี่เลย อย่าไปกวนชีวิตของคนอื่นได้ไหม!”แต่ฟู่ซือเยี่ยนไม่ฟังคำอธิบายใด ๆ ของหมิงซีและจากไปโดยตรงหมิงซีตื่นตระหนกอย่างยิ่ง เธอนึกไม่ออกว่า ในขณะที่ฟู่ซือเยี่ยนกำลังโกรธแค้น เขาจะทำอะไรที่บ้าคลั่งฟู่ซือเยี่ยนออกจากเยว่จิ่ง เขามุ่งไปที่บาร์เมื่อเขาไปถึงที่นั่น กู้เหยียนโจวได้เปิดไวน์ให้แล้ว เขาดื่มหมดทีละแก้ว ดื่มไปสามแก้วหลังจากวางแก้วลงแล้ว เขาก็ถามกู้เหยียนโจว "ยาล่ะ"กู้เหยียนโจวโยนกล่องออกมา ฟู่ซือเยี่ยนไม่สนใ
Read more

บทที่ 174

และเขามีความต้องการค่อนข้างสูง เขาเอาเกือบทุกวัน ยกเว้นช่วงเวลาที่หมิงซีมีประจำเดือนเขาจำรูปลักษณ์อันมีเสน่ห์ของเธอเมื่อเธอมีความรักได้อย่างชัดเจน น้ำเสียงที่ชุ่มฉ่ำของเธอ และคำพูดที่เธอฮัมเบา ๆ เพื่อขอร้องเขาไม่มีเหตุผลที่จะหักหลังเขาทันทีเมื่อเขาไปทำงานต่างประเทศอีกอย่าง กลับมาจากต่างประเทศคืนแรก เขาก็ตรวจสอบทันที เมีใครเข้าไปหรือเปล่า เขารู้ทันทีสิ่งนี้ยังเตือนเขาว่าวันนั้นเป็นช่วงปลอดภัยของหมิงซี และเขาไม่ได้ป้องกัน พวกเขาสองคนเอากันหลายครั้งดังนั้นคำพูดเหล่านั้นที่หมิงซีพูดอาจเป็นคำโกรธที่อยากทำให้เขาหงุดหงิดแต่ทำไมเธอถึงพูดแบบนั้น เธอไม่รักเขาจริง ๆ เหรอเพียงเพราะก่อนที่คุณยายสิ้นสุดชีวิต เขาไม่ได้กลับมาเจอหน้าคุณยายเหรอยิ่งคิดก็ยิ่งปวดหัว ในที่สุด เขาเผลอหลับในบาร์ขณะที่เขาหลับบ้าง ตื่นบ้าง เขายังพึมพำอยู่ “ หมิงซี ผมห้ามคุณไปจากผม ไม่ว่าด้วยเหตุผลอะไรก็ตาม คุณห้ามไปจากผม...”กู้เหยียนโจวถอนหายใจ เขาโจวมู่มารับฟู่ซือเยี่ยนในรถ ฟู่ซือเยี่ยนให้โจวมู่ส่งเขาไปที่โรงแรม เขากลัวว่าเวลาเขาเมา ถ้าเขากลับเยว่จิ่ง เขาอาจทำอะไรบ้าคลั่งวันถัดไปตั้งแต่ซ่งซินกลับจากห้
Read more

บทที่ 175

พาดหัวข่าวในหน้า A ของหนังสือพิมพ์เป็นพาดหัวข่าวที่น่าตกใจ【ความโกลาหลในเมืองเป่ยเฉิง ชีวิตส่วนตัวของสตรีปลอมนั้นวุ่นวายมาก! 】ข้อความประกอบไม่ยาวนัก ชื่อของเธอใช้ คนแซ่ซ่ง มาแทน อธิบายภูมิหลังของเธออย่างละเอียดตอนที่เธอไปเรียนต่างประเทศในช่วงปีแรก ๆ พฤติกรรมสุดแรดนั้นถูกคนสืบได้หมดสิ่งที่เลวร้ายที่สุดคือ สำหรับหนังสือพิมพ์เจ้าใหญ่ พวกเขาพิมพ์คำโมเสกสองสามคำบนผมของเธอใบหน้าของเธอชัดเจนมาก รูปภาพทุกใบเป็นรูปถ่ายเต็มหน้าของเธอที่คัดสรรมาเป็นพิเศษ ไม่ต้องพูดถึงท่าเซ็กซี่ต่าง ๆ แต่ประเด็นสำคัญคือ ปาร์ตี้มั่วเซ็กส์ ผู้หญิงหนึ่งคนเอากับผู้ชายสามคนในเวลาเดียวกัน ลามกกว่าหนังโป๊ซ่งซินโกรธมาก เธอมีสีหน้าแย่มากจนต้องกัดฟันและพูดว่า"สำนักหนังสือพิมพ์เหี้ยอะไร กล้าเผยแพร่ความเป็นส่วนตัวของผู้คน ฉันจะฟ้องพวกเขา"ซ่งซานหัวเราะเยาะ "มึงกฟ้องไหวเหรอ ในเน็ตแรงกว่านี้อีก กูไม่เคยคิดเลยว่า มึงเล่นเก่งกว่ากว่ากู เอากับผู้ชายตั้งสามคนในนั้นมีคนผิวดำคนหนึ่งด้วย มึงเล่นไหวด้วย”คำเตือนของซ่งซานทำให้สีหน้าของซ่งซินเปลี่ยนทันทีออนไลน์เธอรีบเปิดโทรศัพท์ เธอก็เป็นหัวข้อค้นหาที่มาแรงอันดับหนึ่งร
Read more

บทที่ 176

เขาเอ่ยถึงชื่อของเหวินเหม่ยจวน แต่พวกเขาบอกว่า ครอบครัวนี้ไม่มีคนนี้ปรากฎว่าพ่อแม่ของเหวินเหม่ยจวนหย่ากันแล้ว และท่านตาเฒ่าเหวินได้ลบชื่อของแม่ของเหวินเหม่ยจวน ชื่อของเหวินเหม่ยจวนและชื่อของซ่งซินออกจากลำดับวงศ์ตระกูลของตระกูลเหวินโดยตรงทำถึงขนาดนี้หมายความว่า ผู้หญิงสามคนนี้ไม่ดีทั้งนั้นเลย ตระกูลเหวินทอดทิ้งโดยตรงเลยเดิมทีเขาก็อาศัยอำนาจของตระกูลเหวินอยู่แล้ว แต่ตอนนี้ตระกูลเหวินไม่เอาผู้หญิงขี้เหร่คนนี้แล้ว แล้วให้เธออยู่ต่อเพื่ออะไรแม่ลูกสองคนถูกตระกูลซ่งไล่ออกจากบ้านอย่างเศร้าหมอง จากนั้นพวกเธอกลับไปขอหาตระกูลเหวินช่วย แต่สุดท้าย เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยห้ามพวกเธอเข้าบ้านพวกเธออยากไปขอช่วยเหลือจากตระกูลฟู่ แต่พวกเธอยังไม่ได้คุยกับยามของบ้านหลังนี้เลย ก็ถูกสุนัขตัวใหญ่สองตัวไล่ออกด้วยความสิ้นหวัง ซ่งซินไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องพาแม่ไปนอนโรงแรม แต่ปรากฎว่า บัตรธนาคารของพวกเธอทั้งหมดถูกระงับหมดเหวินเหม่ยจวนถูกซ่งซานถีบไปทีหนึ่ง ตอนนี้เธอขยับตัวไม่สะดวก ทีนี้เธอไม่อยากเดินต่อแล้ว จึงจำนำต่างหูของตัวเองเพื่อแลกเงิน หาบโรงแรมเล็ก ๆ แห่งหนึ่งและเข้าพักซ่งซินมองโรงแรม
Read more

บทที่ 177

คำพูดของซ่งซิน ดูเหมือนกำลังขู่หลินเสวี่ยเวยว่า ถ้าไม่ช่วย เธอจะสู้จนตายไปด้วยกันดวงตาของหลินเสวี่ยเวยเปล่งประกายด้วยความโหดร้าย และเธอรู้ว่าซ่งซินไม่มีประโยชน์อีกแล้วป้าหลินห้ามซ่งซินพูดต่อ "คุณซ่งคะ คุณพูดอย่างนี้ไม่ถูกต้องนะคะ คุณหนูของฉันขอคุณไปหาเรื่องกับคุณหมิงหรือไง? ตอนนั้นคุณหนูก็แค่เดาว่า คุณหมิงกำลังท้อง และเป็นเพราะคุณหนูนับคุณซ่งเป็นเพื่อน จึงเล่าเรื่องความในใจให้คุณฟัง แต่คุณหนูไม่เคยสั่งคุณซ่งไปทำร้ายลูกของคนอื่นนะคะ”ซ่งซินได้ยินคำพูดของป้าหลิน เธอครุ่นคิด เธอรู้ตัว หลินเสวี่ยเวยไม่เคยพูดแบบนั้นจริง ๆแต่เธอรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ ถ้าไม่ใช่เป็นเพราะหลินเสวี่ยเวยร้องไห้และบอกใบ้ เธอจะพยายามจัดการหมิงซีได้ยังไงล่ะทีนี้หลินเสวี่ยเวยพูดด้วยเสียงที่อ่อนโยน“ป้าหลินอย่าพูดแบบนั้นสิ หนูนับซินซินเป็นน้องสาว เธอลำบากขนาดนี้ หนูต้องช่วยน้องอยู่แล้ว”เธอส่งสัญญาณบอกป้าหลิน ป้าหลินเข้าไปข้างในและหยิบเงินสดออกมาสองสามก้อน ซึ่งดูเหมือนว่าจะมีมูลค่าหลายหมื่นหยวนอยู่หลินเสวี่ยเวยจับมือของซ่งซิน เธอทำตัวเหมือนอยากร้องไห้ ขอบตาของเธอเป็นสีแดง เธอพูดกับซ่งซิน " ซินซิน ไม่ใช่พ
Read more

บทที่ 178

หมิงซีมองแม่บ้าน คิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วถามแม่บ้าน "คุณป้าคะ ฉันขอยืมโทรศัพท์โทรหาเพื่อนหน่อยได้ไหมคะ"แม่บ้านรู้สึกลำบากใจ เพราะคำสั่งของคุณชายคือ ห้ามคุณหญิงไปข้างนอก แน่นอนอยู่แล้วว่า ห้ามคุณหญิงติดต่อใครทั้งสิ้นแต่เธอเห็นช่วงสองวันที่ผ่านมา คุณหญิงเศร้าหมองมาตลอด เธอเลยคิดว่า ถ้าคุณหญิงได้คุยโทรศัพท์ คุณหญิงอาจดีขึ้นหน่อย แค่คุยโทรศัพท์ คงไม่เป็นไรหรอกเธอเอาโทรศัพท์ให้หมิงซีแล้วไปทำความสะอาดที่ห้องครัวหมิงซีจำเบอร์โทรศัำท์ของป๋อซือเหนียนไม่ได้ แต่เธอจำเอบร์โทรศัพท์ของซูเนี่ยนได้ เธอโทรหาซูเนี่ยน และซูเนี่ยนรับสายด้วย เธอถามป๋อซือเหนียนเป็นยังไง เมื่อรู้เขาไม่ได้เป็นอะไร เธอจึงโล่งใจขึ้นเวลานี้ซูเนี่ยนกำลังเฝ้าคุณพ่อของเธอที่โรงพยาบาล เธอเพิ่งรู้เรื่องที่คุณยายของหมิงซีเสียชีวิต และเธอก็รู้สึกไม่พอใจเล็กน้อยเพราะหมิงซีไม่บอกเธอตั้งแต่แรก ทั้ง ๆ ที่พวกเธอสองคนเป็นเพื่อนสนิท“หมิงซี ทำไมเแกไม่บอกอะไรฉันเลย ฉันยังเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของแกอยู่หรือเปล่า”หมิงซีเม้มริมฝีปากของเธอแล้วพูดว่า "เนี่ยนเนี่ยน ฉันขอโทษ มันกะทันหันมากเกิน ฉันเลยไม่ทันบอกใคร"ซูเนี่ยนจะตำหนิหมิงซีได้อย่า
Read more

บทที่ 179

เมื่อหมิงซีได้ยินคำพูดของฟู่ซือเยี่ยน ใบหน้าของเธอซีดเซียวทันที เธอจับมุมเสื้อผ้าของเธอแน่นแม้ว่าลูก ๆ ของเธอจะไม่เป็นที่นิยม แต่ก็ไม่ใช่ไอ้สารเลวแน่นอน!“ ฟู่ซือเยี่ยน คุณอย่าแช่งได้ไหม เอาเป็นว่าสะสมบุญ”หมิงซีอยากบอกเขาจริง ๆ ว่านี่คือลูกของคุณถึงแม่คุณไม่รักฉัน แต่ขออย่าทำร้ายลูกฉันแต่เธอไม่กล้าพูดเพราะเธอกลัวว่า ถ้าเธอบอกเขา เธอจะเสียสิทธิ์ในการดูแลลูกดวงตาของฟู่ซือเยี่ยนเย็นชาทันที เขากระชับข้อนิ้วของเขาบนข้อมือของหมิงซี และพูดอย่างโหดเหี้ยม "ให้มันหายไป นั่นคือการสะสมบุญ"เขาจะไม่ยอมให้เด็กคนนี้กำเนิดแน่ ๆ เพราะเด็กคนนี้เป็นลูกของผู้ชายที่ชู้กับหมิงซีหลังจากพูดอย่างนั้น หมิงซีก็ถูกฟู่ซือเยี่ยนแบกไว้บนบ่า และถูกพาไปชั้นล่างแล้วโยนเข้าไปในรถฟู่ซือเยี่ยนสตาร์ทอย่างกะทันหัน จนหมิงซีต้องรับแรงแรงดันที่หลังของเธออย่างแรง และร่างกายของเธอก็ถูกแรงดันนั้นดึงไปข้างหลังเธอถามด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ " ฟู่ซือเยี่ยน คุณจะไปไหน?"คำตอบเดียวที่เธอได้รับคือสายลมที่โหยหวนเวลาผ่านไปไม่นาน รถก็มาจอดที่ทางเข้าของโรงพยาบาลเอกชนระดับไฮเอนด์ และชายคนนั้นก็ดึงเธอออกจากรถอย่างกะทันหัน
Read more

บทที่ 180

เขาจ้องมองฟู่ซือเยี่ยน ดวงตาของเขาแสดงถึงอารมณ์ของเขาว่า เขาไม่ยอมแพ้ "คุณฟู่ ผู้ชายไม่สามารถตีผู้หญิงได้ไม่ว่าในสถานการณ์ใดก็ตาม"หมิงซีเหงื่อจะแตก เธอรีบอธิบายทันที "เปล่าค่ะพี่ พี่เข้าใจผิดแล้วค่ะ... "หมิงซียังไม่ทันพูดจบ เธอได้ยินเสียง "ปัง" ป๋อซือเหนียนถูกฟู่ซือเยี่ยนต่อยหน้าจนป๋อซือเหนียนโซเซและถอยหลังสองก้าวป๋อซือเหนียนเช็ดเลือดที่มุมปากและต่อยกลับโดยไม่แสดงอาการอ่อนแอใด ๆ แต่ฟู่ซือเยี่ยนเอียงหัวและหลบเขาฟู่ซือเยี่ยนเคยเรียนทักษะการต่อสู้แบบมืออาชีพ แม้ว่าป๋อซือเหนียนออกกำลังกายตลอดและแข็งแกร่งมาก แต่เมื่อเทียบกับฟู่ซือเยี่ยน เขายังสู้ฟู่ซือเยี่ยนไม่ได้ในขณะนี้ ฟู่ซือเยี่ยนโกรธแคว้นอย่างมาก เขาคว้าคอเสื้อของ ป๋อซือเหนียน แล้วต่อยป๋อซือเหนียนอย่างแรงอีกครั้ง ทำให้ป๋อซือเหนียนล้มใส่พื้นอย่างแรงทันใดนั้น เลือดก็ไหลออกมาจากมุมปากของป๋อซือเหนียน แต่กลิ่นโลหิตเต็มปากก็ไม่สามารถทำให้เขายอมแพ้ เขายืนขึ้นอย่างเหนียวแน่น และอยากสู้ต่อ“หยุดค่ะ” หมิงซียืนอยู่ตรงกลางของผู้ชายสองคนนั้น เธอกางแขนออกแล้วตะโกนใส่ “พวกคุณหยึดเดี๋ยวนี้”หมัดของฟู่ซือเยี่ยนที่กำลังพุ่งออกไปหยุดไว้ตรงห
Read more
PREV
1
...
1617181920
...
28
Scan code to read on App
DMCA.com Protection Status