เซียวหวายหยิบเงินหนึ่งหมื่นตำลึงออกมาวางไว้ตรงหน้าเจียงหวานหว่าน“ข้าจะไม่เอาเปรียบแม่นาง”เจียงหวานหว่านไม่รอช้าเก็บตั๋วเงินของเซียวหวาย“คุณชายเซียว ร่วมมือกันอย่างราบรื่น”เซียวหวายหัวเราะ “แม่นางเจียง ทุกวันที่สิบห้าของเดือนข้าจะส่งคนไปเอาขี้ผึ้งเหมันต์นวลกระจ่าง เป็นเช่นไร?”“ได้” เจียงหวานหว่านตอบด้วยความยินดี“สมุนไพรของสกุลเซียวมีมาก หากแม่นางต้องการสิ่งใด บอกมาได้ตามสบาย”เซียวหวายกล่าวด้วยความจริงใจเจียงหวานหว่านปราดมองเขา รู้ว่าเซียวหวายสนใจสูตรยาของนาง“ดีสิ หากคุณชายเซียวจัดหาสมุนไพรให้ข้า ราคาของขี้ผึ้งเหมันต์นวลกระจ่างข้าลดให้ท่านได้อีกหน่อย”เซียวหวายรีบปฏิเสธ กล่าวด้วยสีหน้าเคร่งขรึม “เดิมทีข้าก็เอาเปรียบเจ้าอยู่แล้ว ยึดตามราคาห้าร้อยตำลึงต่อขวดเถอะ”เจียงหวานหว่านรู้จักเซียวหวายดี แม้จะรู้ว่าเขาสนใจสิ่งใด ทว่านางไม่สนใจเพื่อไม่ให้เซียวหวายสงสัยในตัวนางสูตรยาขี้ผึ้งเหมันต์นวลกระจ่างให้เขาก็ไม่เป็นไรแต่ว่า นางนึกขึ้นได้ว่าสกุลเซียวกำลังจะเผชิญสถานการณ์ตกที่นั่งลำบากก็อดไม่ได้ที่จะเตือนเซียวหวาย“คุณชายเซียว ได้ยินว่าฝ่าบาทกังวลเรื่องท้องพระคลังว่างเปล่า สกุลเซียวขอ
Read more