All Chapters of ACCIDENTALLY IN LOVE: Chapter 1 - Chapter 10

XYLARA REYNAMadilim na sa labas. Nasa loob ako ng aking silid habang nakahilata sa aking queen size na kama.Nasa kanang kamay ko ang aking cellphone habang inaabala ang sarili sa social media. I smiled when I saw a post from my Auntie Vanessa's social media account, umuwi na pala siya galing ibang bansa.Auntie Vanessa is one of my mommy's relative. We've met several times at magaan ang loob ko sa kanya."Hello auntie!" bati ko sa kanya nang sagutin niya ang video call ko."Hello Reyn, kumusta kana? I've heard grumadweyt kang valedictorian, congratulations!" masiglang bati niyang sukli sa akin."Opo, salamat auntie," natawa ako at the same time ay kinilig. "Umuwi din po ba si Uncle Jude?" I'm referring to her husband."Hindi ko siya kasamang umuwi, eh. Umuwi ako because I need to take care of Janessa personally, hindi kasi ako mapalagay kapag iaasa ko lang sa pinsan ko ang pag-aalaga sa kanya. Ganito talaga siguro ang pakiramdam ng ina na malayo sa anak, hindi ako mapakali, lalo na k

XYLARA REYNA VIOLA He sat down properly and stared at the floor to ceiling glass window before answering me. "I want to make this place exclusive for me. I won't stay long. I don't care how much it costs," he declared, leaning back in his chair. His elbows found a comfortable perch on the table, and he rested his chin on the back of his palms. The air in the room seemed to shift as he spoke, carrying an air of nonchalance. Inilapag ko ang menu sa mesa saka hinugot ang cellphone sa bulsa ng aking apron. "Tatawagan ko muna ang amo ko, sir." Tumalikod na ako at tinawagan si auntie Vanessa. "Hello Reyn?" Narinig ko si auntie sa kabilang linya. "Auntie may costumer tayong gustong i-exclusive itong shop," agad kong saad sa kaniya. "Kailan?" "Ngayon po. As in now." "Madilim na, tsaka wala kang kasamang mag-aasikaso dyan," may pag-aalalang tono sa boses ni auntie. "Sabi nya hindi naman daw sya magtatagal, wala din syang kasama auntie," paliwanag ko. "Exclusive na siya lang mag-isa?"

XYLARA REYNA"Ma---Marco?" Para akong tinamaan ng kidlat sa gulat nang makita si Marco na siyang nag bukas ng pintuan. Walang sere-seremonya siyang pumasok. Agad ko siyang sinalubong dahil gusto ko syang kainin ng buhay! "What are you doing here?!" I asked clenching my fist. I have to control my temper. I don't want to look like a wild animal in front of the customer who is now looking at us."Babe," nakangiti pa ang unggoy at may kung anong tinatago pa sa kanyang likuran. "Marunong kabang magbasa? EXCLUSIVE. Nakita mo ba?" Tinuro ko pa ang signage na nasa pintuan. “Didn’t I say I don't want anyone inside?"Napalingon ako kay Mr. Beer. Alam kong magagalit siya at may karapatan siya don. "Sir, I'm sorry, aalis narin naman siya. Hindi lang niya nakita ang sign sa labas," gumawa gawa nalang ako ng rason. I saw Marco smirked facing Mr. Beer. "Sorry pare, nandito lang naman ako para suyuin itong girlfriend kong nagtatampo." My eyes widen. "What? Do you still have the audacity to say

TWO WEEKS AFTERDalawang linggo na ng lumipas noong huli kong nakausap si Shine. Tatlong araw mula noon ay namatay si grandpa kaya mas lalo akong hindi nakauwi.I mourned. I was in terrible agony of rejection and grief. Siguro, mas magaan sana ng kaunti ang aking mararamdaman ngayon kung nandiyan si Shine kahit sa phone man lang. Pero wala.PRESENT TIMELumapag ang private plane sakto alas dose ng gabi. Pagkalabas ko ng plane, sumalubong agad saakin ang simoy ng hangin. Malayong malayo man ang klima dito kumpara sa Japan, gustong gusto ko parin ang Pilipinas.Hindi ako umalis ng Japan pagkatapos ilibing ang mga labi ni grandpa. Para saakin, wala ng rason para umuwi pa ako rito.Pero, kagaya ng ibang bagay sa mundo, ang lahat ay nagbabago.Parang pinipilit ng panahon na bumalik ako sa lugar na'to. I came here for business, Fujisawa Group of companies were expanding. Mataas ang improvement namin dito sa loob lamang ng apat na taon. Nung una,iyan lang ang rason ng pag-uwi ko, but boarding

XYLARA REYNA" Hindi ko akalaing kinalimutan mo ang dinner natin tonight."Nakapamulsa si Kanji sa harapan ko. Sa suot niya, mukhang hindi pa ito nagpapalit mula kaninang umaga. Bakit ganun? Mukha parin siyang hinugot mula sa shower. Ang fresh!" Sorry sir. Nag enjoy kasi ako sa pamamasyal, kaya nawala sa isip ko," humingi ako ng paumanhin kasi kasalanan ko naman talaga." It's okay," Now his aura suddenly shift from steaming Patrick to sweet Sponge Bob." Thanks. ""Carry her shopping bags," He ordered after paying a glance on his back.Ngayon ko lang napansin na may apat na bodyguard pala syang nag bubuntot sa kanyan." It's okay, I can handle. Magaan lang naman."" Please ma'am, para makapaglakad kayo ng komportable kasama si sir," One of his men gently grab the shopping bags from my hand.Hindi nalang ako nakipagtalo at ibinigay na ang shopping bags na bitbit ko.The four guards lead our way. Habang naglalakad si Kanji, ay nasa tabi niya lang ako. Sabi kasi niya pupunta muna kami