XYLARA REYNA
"Ma---Marco?" Para akong tinamaan ng kidlat sa gulat nang makita si Marco na siyang nag bukas ng pintuan. Walang sere-seremonya siyang pumasok. Agad ko siyang sinalubong dahil gusto ko syang kainin ng buhay!"What are you doing here?!" I asked clenching my fist. I have to control my temper. I don't want to look like a wild animal in front of the customer who is now looking at us."Babe," nakangiti pa ang unggoy at may kung anong tinatago pa sa kanyang likuran."Marunong kabang magbasa? EXCLUSIVE. Nakita mo ba?" Tinuro ko pa ang signage na nasa pintuan.“Didn’t I say I don't want anyone inside?"Napalingon ako kay Mr. Beer. Alam kong magagalit siya at may karapatan siya don."Sir, I'm sorry, aalis narin naman siya. Hindi lang niya nakita ang sign sa labas," gumawa gawa nalang ako ng rason.I saw Marco smirked facing Mr. Beer. "Sorry pare, nandito lang naman ako para suyuin itong girlfriend kong nagtatampo."My eyes widen. "What? Do you still have the audacity to say that?" Tinuro ko ang pintuan, "Get out! "Di ko na napigilan ang pagtaas ng boses ko."Babe, chill, I have something for you," Iniabot niya saakin ang isang bouquet ng bulaklakI couldn't believe that Marco would bring something that would made me extra mad at him.Not again! Flowers! Really?My jaw dropped staring at the bouquet. A bunch of daisies, baby's breath and aster. These flowers are only a span away from my face. Will he feed them to me?"Aaaa----Aaaachhuuuu!" Hindi ko na napigilan ang mabahing. "Marco get out! And bring your flowers with you!""Babe-""She said get out, and I want you to get out!" Pareho kaming natigilan ni Marco at napalingon sa direction ni Mr. Beer. He's fuming mad at his state.I know how egoistic Marco is, kaya hindi na ako magtataka sa galit niyang mukha ngayon dahil sa sinabi ni Mr. Beer."Babe, please hold this," pagalit na pinahawakan saakin ni Marco ang bulaklak. Shit! mas lalong nangangati na ang ilong ko.Nagmadali akong humakbang para habulin si Marco. He's heading to Mr. Beer!Marco stopped when he reach Mr. Beer's table, "I don't mind paying your bill. Ikaw kaya ang umalis," naghahamong wika ni Marco."Marco please,Aaaa... aaachu!" I'm grabbing Marco's arms from behind, "Marco lumabas kana, ayo'ko ng gulo! Aaaaachu!" hinila hila ko pa ang braso ni Marco, pero walang effect, hindi ko man lang siya napahakbang kahit isang beses paatras.An atrocious noise echoed. I'm scared to death seeing Mr. Beer had punched the table!Mr. Beer stood up to face Marco. Seeing his cold rage terrifies me. If these two get heated and get into a fight, there's nothing I can do but scream. My current condition getting so bad. Nagdala pa kasi ng bulaklak ang unggoy!Speaking of flowers, bitbit ko pa pala ito. Inilapag ko ang bulaklak sa table two at pwersahan ko nanamang hinila si Marco gamit ang dawala kong kamay."Sir please, wag po, ayaw ko ng gulo," pagsusumamo ko kay Mr. Beer, " Aaaaa Achu!"The two faced each other. No one utter even a single word. It seems that at any moment someone will punch one of them, at iyon ang iniiwasan ko.Mr. Beer released a punch and it hit Marco's face. "Paying my bill?" Mr. Beer spoke and smirked."Marco!" napalingon ako kay Marco nangayoy napaatras ng tatlong hakbang sa ginawa ni Mr. Beer at napaupo sa sahig. I think that punch hit so bad.Hindi ko napigilan si Marco sa agad niyang pagtayo at gumanti ng suntok kay Mr. Beer. Tinamaan niya ito sa kaliwang pisgi."Tama na!" sigaw ko, pero hindi pa rin nagpaawat itong si Mr. Beer sumuntok pang muli.Marco has a wound on the side of his left eye, it's bleeding! He would have retaliated with a blow to Mr. Beer but I blocked and intervened."ENOUGH!” I screamed.Nasa likuran ko ngayon si Mr. Beer.Kung hindi pa ako umabot ay malamang tumama na ang suntok ni Marco sa kanya. Malamang sa malamang gaganti din ito.Ba't ang iinit ng mga ulo ng mga lalaking 'to?"Marco, get out! Huwag kanang magpapakita sa akin. Our relationship has been over for a long time. If you would have listened to me, we would not have reached this point! This is too much. Hanggang dito ba naman mangungulit kapa rin?Tantanan mo na ako!"Marco gritted his teeth. Nakita kong kinuha niya ang bulaklak na nakalapag sa table.He threw the flowers at my detection. Parang nag slow motion ang mundo ko ng mga sigundong iyon.I closed my eyes and waited for the bouquet to hit my face. Uhg! Bad luck strike me so hard this time!I took a deep breath. A moment later, I smell something that sends cold shivers all over my body. Oh, how can a bunch of flowers smells like a masculine scent?Grapy, citrusy. Wait. This scent isn't a flower!I open my eyes and lifted my gaze. I stunned realizing that I was in the arms of Mr. Beer. But how?"You have a pollen allergy, right Reyna?"Tumatama pa ang hininga ni Mr. Beer sa tenga ko habang nagsasalita siya."Aaaaachu!" dumistansya na ako sa kanya. "Aaaaachu!" I rub my eyes. I scratch my neck, arms, hands. I feel so itchy! "Aaaa.... achu!" my eyes started to become watery.May sinasabi si Mr. Beer pero hindi ko na maintindihan. He's acting worried."Sir.... Aaa... achu!" I need help. I'm scratching all over. I felt so itchy.Naalala kong may anti-allergy ako sa medicine kit namin sa kusina. I need to take medicine as soon as possible!I was about to run into our small kitchen inside, but I stopped and felt myself kneeling on the floor. I hold my neck. What the heck! nagsisimula ng mangati ang loob lalamunan ko!My pollen allergy never came this far, ngayon lang nangyari saakin to. Ilang billiong pollen kaya ang dala ng daisy, babies breathe at aster ng bouquet na'yon?Someone held me and helped me stand."Aaaa.... achu! " I'm coughing and sneezing at the same time."Do you have medicine with you? Your allergy is getting worse.” That's is Mr. Beer."Kitchen...... aaaachuuuu! ... my," the struggle is real. I want to talk, but sneeze and cough stopping me, “med-kit-" I'm pointing the kitchen door.That's all I answer and he took me to the door I pointing to. As soon as I grab the kit, I immediately open it and took three tabs all at once. Mr. Beer handed me a glass of water. I sat on the chair beside me and let myself calm.A moment later. Mr. Beer hold my chin and turn my face to him. Oh gosh! Ba’t ang hilig manggulat ng lalaking to? Daig ko pa ang statua ngayong nakatitig sa asul niyang mata."Your eyes are getting red," he raised my chin to peek on my neck, "You have rashes all over your neck, arms and face. You need to take a bath to get rid of the pollen that sticks on you. Your medicine will be useless if you don't take a bath."Tumango ako," I..... aaachu! I guess you're right. I need to go home and bath," I said between my sneeze."Don't you have shower here?"Umuling ako.Meron kaming tulugan dito, kusina at comfort room pero walang shower room.He suddenly hold my hand and grab me towards the door. "Where are we.. aachu!... we going? " nagpakaladkad lang ako sa kanya."We must get rid of those pollen."Matapos niyang buksan ang pintuan ay pareho kaming napahinto. Tanaw namin ang malakas na ulan. Mas malakas pa ito kumpara kanina."Now lets take a bathe." Mr. Beer said.Hinila niya ako sa parking space ng shop at ngayoy basang basa na sa ulan. Wala pang isang minuto sa pagkakatayo sa ilalim ng ulan ay daig ko pa ang naligo sa shower."Now start scrubbing your face and neck, it'll help, trust me.”Nabaling ang pansin ko sa kanya. Now he's wet too! Akala ko ako lang ang maliligo pero ngayo'y dalawa kaming basang basa na sa ulan.I started scrubbing. I feel my cough subsided a little. I think the medicine starting to work.Five minutes passed and we were still under the rain. When I looked up at the sky, it's dark. I guess the rain has no intention to stop.I closed my eyes and let every drop of water drip down to my body. I lift both arms in the air. I felt the rain. I couldn't hear any other sound around me except the noise of the raindrops. I smiled.It's been a while since I took a shower under the rain. When was the last time? High school, with daddy. The trace of the smile disappeared from my face."Feeli'n the rain,huh."Napalingon ako. It's Mr. Beer. His arms are crossed on his chest. He's smiling at me. It's a genuine smile. I can't help but admire how handsome he is.Mas bagay sa kanya ang ngumiti kesa sa seryosong mukha na nakikita ko sa kanya nung nakaupo sya sa loob ng shop mag-isa."My cough subsided a little.... achu!"He chuckle, “Follow me."Tiningnan ko lang siya. He stop at the back of a luxury car. Sumunod ako at nakitang binuksan niya ang compartment. May hinanap siyang kung ano sa loob.Ini abot niya saakin ang isang maliit na box. "Sabon?"Tumango siya, "Lucky you, now clean yourself."Bumalik ako sa pwesto ko kanina sa parking space. Nagpalingon lingon ako at di'ko na nakita si Mr. Beer. I opened the box and smelled what's inside. The soap smells like ladies perfume.Ba't kaya may ganito siya? Sa girlfriend kaya niya ito? Whoever's the owner, salamat sa kanya.Bulang bula na ang leeg, braso pati mukha ko.To sum-up ang halos buo kong katawan. Nawala na ang kati. Bumabahing parin ako paminsan minsan.Napatingala ako sa kalangitan. What's happening? Tumila naba ang ulan? I'm about to rinse, heavens! Saan ako magbabanlaw ngayon? Bulang bula pa naman ako.Ibinukas ko ang mga palad sa kawalan at dinama ang mga patak ngulan. Humina nanga ito. Pa'no ngayon to?Napalingon ako sa pintuan ng shop. I heard someone's laughing. It became louder and louder. It's Mr. Beer."So, pa'no bayan? Saan ka magbabanlaw ngayon?" tawang tawa siya na pinagmasdan ako.I raise my brows, "Saan do'n ang nakakatawa? "Tawang tawa parin siya sa akin. Tuluyan ng tumila ang ulan, ibig sabihin nito di'na talaga ako makakabanlaw. Lumapit saakin si Mr. Beer."I guess kailangan mong umuwi ng ganyan," napahawak pa siya sa kanyang tyan habang tumatawa. Ang saya ng mokong!I brilliant idea pop's into my mind. Kapag matalino kanga naman. Bakit ngayon ko lang ito naisip?Naglakad ako di kalayuan kay Mr. Beer .I picked up the hose that was on the side of the flower pot, auntie and I use this hose to water the ornamental plants here outside the coffee shop. I turned on the faucet and handed the hose to Mr. Beer.Natigilan siya, akala niya umuulan. Nilakasan ko pa ang faucet, ngayon ay nakatingin na siya sa direction ko. He saw me holding my smile."Reyn, stop it!"Inutusan niya akong itigil na ang pag basa sa kanya ng tubig. Hindi parin ako tumigil, ako naman ngayon ang tawang tawa sa kanya. Hes covering his face as he trying to avoid the running water."Ahhh!” screamed.I let go of the hose and now he's holding it. Gano'n niya kadaling naagaw saakin ang hose? Hindi ko man lang namalayan.“I’ll help you rinse." Hininaan niya ang tubig saka itinapat iyon saakin.I started rubbing my neck, arms and hands. I glanced at him. I saw how his adams apple moved. Did he just gulp?Our eyes met, pero nagbawi agad ako ng tingin. "I think this is enough. Thank you Mr. Beer, and I'm so sorry for what happened."He chortle, "What did you just call me?”An O shape formed into my mouth, “O’.. uhm Mr. Beer, since I didn't know.""That's why my name on my coffee cup earlier was beer. Why didn't you ask me?"“Hindi na ako nang-istorbo, ang lalim kasi ng iniisip mo."Tumango tango naman siya sa sinabi ko."It's Kanji."Hindi ko inaasahan ang paglalahad ng kamay niya saakin."Reyna." Nagpakilala narin ako habang nakikipag kamay. "It's getting late night, I'm going to close the shop. You’re wet, you might get sick from that.""You sure? Pa'no ka uuwi? You're all wet and might get sick too.""Don't worry about me, I'm fine. I think my allergy will just leave rashes, but I'm sure it'll be fine. Maybe you want a coffee, I'll give you a free one, uhm, probably a long black."Hesitant man pero nag offer narin ako para makawi sa nangyari kahit papaano."That's a good idea."Hinintay niya ako sa labas ng pintuan. Di nagtagal ibinigay ko na ang kape na hinanda ko para sa kanya."Salamat Sir Kanji, good night."Tinanggap niya ang kapeng binigay ko. Isang puting tuwalya naman ang ibinigay niya saakin."I think you'll need that. Good night Reyn. "Hindi ako nakasagot at pinanood nalang siyang sumakay sa kanyang luxury car na ngayoy papalayo na.I look at the towel. I smell it. My hairs stood up all over my body. Is this Kajis towel? Oh his scent!KANJI FUJISAWAFOUR YEARS AGO"Diba may bar naman sa tapat ng mall n'yo.Dun nalang tayo magkita."Suggest ni Ace.Magkausap kami ngayon sa phone. He's pestering me."Ano ba'ng pangalan ng bar nayan? "" CHILL. "" All right . See you later. "Alas onse na ng gabi at nandidito kami ngayon sa Chill, ito yung bar na sinasabi niyang nasa tapat ng Fujisawa Tower Mall - one of the malls that my family owned.If my memory serves me well, nung ako ang nanglibre kay Ace, nasa bar kami sa loob ng isang casino. Ngayon, na libre raw niya, ay nandidito kami sa isang maliit na bar. Next time, I won't give him a free rien to choose where we're going.Unang beses ko rito, hindi katulad ng kasama ko mu'kang kilalang kilala na sa lugar na'to."Good evening Sir, baka gusto po ninyo mag order ng drinks?"A waitress approached me while giving a smile. I couldn't speak for a moment. I'am fascinated by what's in front of me now." Sir? "I came back to my senses."Miss beer nga."Ako ang tinanong, si Ace ang
TWO WEEKS AFTERDalawang linggo na ng lumipas noong huli kong nakausap si Shine. Tatlong araw mula noon ay namatay si grandpa kaya mas lalo akong hindi nakauwi.I mourned. I was in terrible agony of rejection and grief. Siguro, mas magaan sana ng kaunti ang aking mararamdaman ngayon kung nandiyan si Shine kahit sa phone man lang. Pero wala.PRESENT TIMELumapag ang private plane sakto alas dose ng gabi. Pagkalabas ko ng plane, sumalubong agad saakin ang simoy ng hangin. Malayong malayo man ang klima dito kumpara sa Japan, gustong gusto ko parin ang Pilipinas.Hindi ako umalis ng Japan pagkatapos ilibing ang mga labi ni grandpa. Para saakin, wala ng rason para umuwi pa ako rito.Pero, kagaya ng ibang bagay sa mundo, ang lahat ay nagbabago.Parang pinipilit ng panahon na bumalik ako sa lugar na'to. I came here for business, Fujisawa Group of companies were expanding. Mataas ang improvement namin dito sa loob lamang ng apat na taon. Nung una,iyan lang ang rason ng pag-uwi ko, but boarding
XYLARA REYNA VIOLANasa coffee shop ako ngayon kasama si Janessa. Umalis si auntie Vanessa dahil may meeting siya kasama ang supplier namin dito sa shop. Anim na taon na si Janessa, masunurin at matalino, kaya madali ko siyang naturuan kung paano batiin ang aming mga costumers. Sa cute ng batang ito tiyak kong mapapangiti namin ang mga dadating."Good morning miss beautiful!"Ngiting bati ni Janessa sa bago naming costumer. Isang magandang babae na may mahabang blond hair, naka jeans, croptop, at heels.She smiled, "Good morning din sayo baby. Awh, ang cute mo naman," puri niya na naka puppy eyes pa."Thank you! ""Kasing cute mo ang baby ko." Di mawala ang ngiti sa mga labi ng costumer habang nakatingin kay Janessa." What would you like to order maam?" Pormal kong tanong sa kanya habang nakangiti. Ipinukol naman niya ang tingin sa menu board na nasa likuran ko."Dalawang iced coffee for take out. "Pinindot ko kaagad sa countertop kiosk ang kanyang order. "Ano pong pangalan na ilaga
XYLARA REYNA" Hindi ko akalaing kinalimutan mo ang dinner natin tonight."Nakapamulsa si Kanji sa harapan ko. Sa suot niya, mukhang hindi pa ito nagpapalit mula kaninang umaga. Bakit ganun? Mukha parin siyang hinugot mula sa shower. Ang fresh!" Sorry sir. Nag enjoy kasi ako sa pamamasyal, kaya nawala sa isip ko," humingi ako ng paumanhin kasi kasalanan ko naman talaga." It's okay," Now his aura suddenly shift from steaming Patrick to sweet Sponge Bob." Thanks. ""Carry her shopping bags," He ordered after paying a glance on his back.Ngayon ko lang napansin na may apat na bodyguard pala syang nag bubuntot sa kanyan." It's okay, I can handle. Magaan lang naman."" Please ma'am, para makapaglakad kayo ng komportable kasama si sir," One of his men gently grab the shopping bags from my hand.Hindi nalang ako nakipagtalo at ibinigay na ang shopping bags na bitbit ko.The four guards lead our way. Habang naglalakad si Kanji, ay nasa tabi niya lang ako. Sabi kasi niya pupunta muna kami
XYLARA REYNAIt's three in the afternoon at kakarating lang namin nina Nikki at Mhina dito sa Oasis Royale.Gosh! this place is a paradise on earth! No one can't praise the beauty of the island.Pagkababa namin sa yatch, sinalubong kami ng tatlong resort staff.They're so cute on their vibrant emerald green colored uniform."Welcome to Oasis Royale," bati ng receptionist. Nikki settled something between them."This way please." Narinig kong sabi ng bell boy matapos may ipinakita si Nikki na kung ano sa kanyang phone.I was thinking it's a proof of reservation.The bell boy's complexion was fair,brown eyes,black hair,and taller than I. Tatlo naman kaming guest pero kay Nikki siya may pinakamalagkit ang tingin.Shifting my gaze to Nikki, nahuli ko siyang ganoon din ang tingin sa bell boy. Hindi ko tuloy maiwasang mag-isip ng something sa kanilang dalawa.The bellboy escorted us to our suite."That would be your villa while staying here at Oasis Royale." Nang lingunin ko ang ibig sabihin ng
YYLARA REYNAHabang nakatingin sa ulap,nakarinig ako ng iyak ng bata.Lumingon lingon ako sa paligid pero wala akong makitang batang umiiyak.I felt a spine-chilling sensation all of a sudden.Tumayo ako para hanapin kung saan galing ang iyak na naririnig ko.I want to prove to myself na hindi ko iyon guni-guni.Nagpalakad-lakad at pa lingon-lingon ako sa paligid, hanggang sa nakita ko na ang pinagmulan ng iyak. Isang batang babae, mga nasa tatlo o apat na taon.May yakap-yakap pa siyang kulay rosas na beach ball."Hello baby," sabi ko ng makalapit sa kanya.Hindi niya ako pinansin at patuloy parin siya sa pag-iyak."Baby,bakit ka umiiyak? May kasama kaba?" Tanong ko.Dinahan dahan ko lang siyang hinawakan dahil baka matakot pa sa'kin."Mommy!"sigaw niya habang humihikbi. Para namang sinaksak yung puso ko nang humarap siya saakin at tumulo ang malalaking butil ng luha pababa sa kanyang pisngi."Sshhh, wag kang mag-alala hahanapin natin ang mommy mo." Tumango siya saka tuluyan ko siyang kinar
XYLARA REYNABBBBOOOSSSGGGHHHH!"Hey! are you okay?" boses iyon ni Kanji.Hindi ako sumagot.Nanatili akong nakahiga sa sahig habang sapo ang aking ulo."Arrrray ko.Ah," I mumbled.My face expression justifies kung gaano ako nasaktan. Nang bumagsak ako,likod ko ang pinaka napuruhan.I bit my lower lip.Nakabuglata parin ako sa sahig, 'di ako makagalaw. I closed my eyes and felt the pain on my back.I heard a stomping feet from the terrace. "Reyn? Reyn!"Oh,here he is! The topless multo from the neighboring terrace. Even my eyes aren't open, I can feel his presence.Maya maya pa ay nadama ko ang malamig niyang kamay sa may pulsuhan ng aking leeg. "Reyn! answer me!" He's almost shouting while groping my pulse.I opened my eyes and turn my head towards him. Looking at him with eyes filled with uneasiness makes me felt his tender solicitude.Nakita ko na ang ganitong expression ng kaniyang mukha. Saan nga ba iyon? Ah tama, sa coffee shop, nung umandar yung pollen allergy ko. I heart went wild.
XYLARA REYNA"JUMP!" Sigaw naming tatlo sabay talon sa infinity pool na nasa balcony.Kanya kanyang tawanan pagkaahon,sabay-sabay na lumangoy patungo sa gilid ng pool kung saan naghihintay ang wine.It's still four in the afternoon.Inanyayahan ko ang dalawa na hintayin namin sa spot nato ang sunset.Hindi ko pwedi palagpasin ang magandang paglubog ng araw lalo pa at huling sunset na namin dito.Bukas babalik na kami sa realidad ng busy at hectic na mundo."Cheers for the friendship!" We toast and drank wine together.I felt so guilty deep inside.Nikki and Mhina became friends of mine since tumapak ako sa Whiz Franklin University. I met their parents and siblings dahil sa mga party nila na imbitado ako.Pero pag ako ang pinag-usapan, ang alam lang nila ay ako si Xylara Reyna Viola na nasa pangangalaga ng kamag-anak dahil nagtatrabaho sa malayong lugar ang aking mga magulang.Syempre, hindi mawawala ang detalyeng scholar ng Whiz Franklin dahil hindi namin kayang bayaran ang matrikula.Noon
XYLARA REYNA One....two.....three... JUMP!Sabay kaming tatlo na napatalon sa swimming pool. Nikki, Mhina and I celebrates because finally tapos na ang OJT namin dito sa Australia. May graduation na naghihintay saamin sa Pinas! Hindi na ako makapaghintay!We spent a month in one big condo unit, kaya mas lalo pa naming nakilala ang isat-isa. Nasa iisang kumpanya lang din ang pinapasukan namin kaya umaga hanggang gabi ay magkasama kami.Kinabukasan departure date.Maaga naming inihanda sa sala ang aming mga luggage, kapwa hinihintay nalang namin ang aming mga sundo. Plano ni Nikki na umuwi agad ng Pilipinas para makahabol pa sa birthday ng daddy niya, si Mhina naman ay didiretso ng France para sa kasal ng kamag-anak."Ahhhh!!!!" Tili ni Nikki at Mhina nang sabihin ko sa kanila na susunduin ako ni Kanji para dumiretso sa Japan to meet his parents for the third time, wedding anniversary din kasi ng parents niya."Sana all!!" dagdag ni Nikki.DING! DONG!Dumating ang sundo ni Nikki, sumunod
XYLARA REYNA "Ah!!" I scream in pain. Inagaw ko ang kamay ko sa pagkakahawak ni Ammadeus, pero imbis na makawala ay kabaliktaran ang nangyari, hinatak pa niya ako ng buo niyang lakas para hindi makatakas sa kamay niya."Ulitin mo'pang pumalag mapipilitan akong daplisan ka nito!" banta niya matapos nilabas ang baril.Pagkababa namin ng hagdanan nakita ko ang mga armadong lalaki kasama si Varonica, nakatututok ang kanilang armas sa labas.Napagtanto kong isang malaking lumang bahay na yari sa kahoy ang pinagdalhan nila saakin."Ammadeus bakit nariyan sila sa labas?!" bulyaw ni Veronica. Pinanlilisikan pa niya ng mata si Ammedeus."Hindi ko alam! Mag kanya-kanya na tayo Veronica, tatakas na kami nasan ang pera?!"Imbis na sumagot, sinipa ng isa sa mga tauhan ni Veronica ang kamay ni Ammadeus kaya tumilapon ang baril sa ere, alertong lumaban si Ammadeus kaya nagkaroon ako ng pagkakataong tumakbo."Ahh!!" napapikit ako sa sakit nang hilahin ng kung sino mula sa likod ang aking buhok."Saa
XYLARA REYNA Ang hiringgilya na nakapatong sa mesa ang una kong nakita nang imulat ko ang aking mga mata. Ang bigat-bigat ng buong katawan ko na ni pag-angat ng aking kamay ay hirap akong gawin.Sinuyod ko ng tingin ang lugar kung nasan ako. Isang silid na yari sa kahoy ang buong paligid. Sinikap kong umupo mula sa higaan kung saan ako nakatulog. Sa unang banta ko ng pagbangon ay hindi ko nagawa dahil sobrang manhid ng balikat ko. Naalala kong bago ako nawalan ng malay ay may kung anong matalim na bagay ang bumaon saaking balikat, nang kinapa ko 'yon, wala naman akong nakapa na sugat kaya napagtanto kong ang hiringgilya na nasa mesa ang dahilan kung bakit nawalan ako ng malay kanina.Sinikap ko uling bumangon at sa pagkakataong ito ay maayos akong naka upo. Nakita ko ang aking kaliwang paa na naka kadena sa kanto ng kama. Sino ang gagawa saakin nito?! Gusto ko mang balikan ng lahat ng mga nagawan ko ng kasalanan ay hindi ko na ginawa, mas uunahin ko munang mag-isip kung paano makatak
XYLARA REYNA Pagkarating sa reception hall sinalubong ko ni Tita Margarette kasama ang ibang staff ng charity. Nagpaiwan naman si Ammadeus sa upuan ng mga guest kung saan giniya siya ng isa sa mga event staff.Habang ginigiya din ako ng isang staff papunta sa table kung saan ako uupo ay nadaanan ko si daddy kasama ang ibang mga kaibigan niya sa business industry. Nakangiti akong lumapit kay daddy saka niyakap siya mula sa likod. Ramdam ko ang talim ng tingin ni Veronica saakin pero umasta akong parang wala siya sa paligid."Kailan ka dumating?" tanong ni daddy nang humarap siya saakin."Kagabi pa dad.""Iyan na ba ang unika ija mo Eduard?"Sabay kaming napalingon ni daddy sa kaibigan niyang kanina pa pala kami pinagmamasdan.Ipinakilala ako ni daddy sa kanyang mga kaibigan na of course humanga sa ganda ko. Charot! Syempre sabi ko saan pa ba ako magmamana edi sa mommy ko. Nagtitiim bagang naman si Veronica dahil na eechapwera siya sa usapan. Habang papalapit ako sa mesa kung saan ak
XYLARA REYNASunset with cloudy skies brilliant red color facinates my eyes.I sigh. Sana lahat ng bagay sa sundo ay tulad ng sunset na tanaw ko ngayon na magtatapos ng maganda."Miss Viola iyon na po ang White Island."Napalingon ako sa tinuro ng babaing staff na isa sa sumalubong saakin kanina sa port.OH, THIS IS INSANE! It's a spectacular paradise Island! The Relen's White Sand Island boasts tropical rainforest interior and exquisite sugar-white sand beaches, fringed by coconut palms. The Relen's five mansions stand tall at differents sides of the island. Tita Margarette indeed transformed this island into shangri la."Oh Ija, hindi mo ako binigo." Sinalubong ako ng mahigpit na yakap at halik sa pisngi ni Tita Margarette nang dumating ako sa isla. "Tita I cant say no for the charity," sabi ko nang dumistansya siya."The beneficiaries and charity personnel are so excited so meet you."Napangiti ako dahil bakas din ang excitement sa kilos Tita Margarette. "Ako din excited, nandi
KANJI FUJISAWA Gusto ko sanang umabot sa Viola mansion before lunch pero dahil sa mga nangyari ay nakarating ako sa lugar ng late. Pagkarating sa mansion pinapasok agad ako ng guard matapos kong sabihin ang pakay ko. Hindi naman sila naghigpit dahil pamilyar na sa kanila ang sasakyan ko. "Good afternoon ser!" May malapad na ngiti na bati saakin ng kanilang kasambahay. Sa naalala ko ay Manang Jiji ang tawag ni Reyna sa kanya. "Si Reyna? Kanina ko pa kasi siya tinatawagan pero hindi siya sumasagot." "Ahh..halika ka ser pasok..pasok. Nasa swimming pool po si señorita naglalaro po kasama si Piwi." Tahak namin ang daan palabas sa ibang dako ng mansyon. Mula sa malayo, nasilayan ko ang babaing hindi nagmimintis na patigilin ang aking mundo. Umahon siya sa pool saka binato ng bola ng aso sa gitna ng tubig. "Ako nalang ang lalapit. Mukhang hindi ka niya naririnig," sabi ko kay manang. "Sige po." Habang humahakbang ako papalapit sa kanya, hindi ko inaalis ang aking tingin sa kulay a
KANJI FUJISAWA POVAlas otso palang ng umaga ay nasa isang restaurant na ako kasama si Shine. Magkatapat kaming naka upo sa pandalawahang lamesa. Inilapag ko sa mesa ang brown envelop na kanina ay kinuha namin sa hospital kung saan kami nagpa DNA."You know the whole truth Shine. Why are you doing this to me?!" napakuyom ako habang nagsasalita. "Why do you have to mess up !---" ibinagsak ko ang aking kamao sa lamesa kaya't nagtinginan saamin ang lahat ng tao sa paligid. Hindi ko napigilan ang nararamdaman ko. Habang tumatagal palalim ng palalim ang galit ko kay Shine. "Pagkatapos kitang tulungan noon, ito ang igaganti mo saakin? Gusto kitang makausap para pagpaliwanagin ka sa ginawa mo tapos ito?! Ito pa ang dala mo sa pagbalik mo?!"Hindi siya nagsasalita.Panay lunok lang siya sa bawat salitang binibitawan ko."Shine, hinanda ko ng mahabang panahon ang sarili ko para pakinggan ka, para mapatawad ka!" Muli kong ibinagsak ang kamao ko sa lamesa. Sa pagkakataong ito sinenyasan ko si Or
XYLARA REYNA Alas otso na ng umaga nang dumating ako sa mansion."Good morning Señorita!" tili ni manang na may malapad na ngiti."Good morning manang, nandidito pa ba si mommy?" tanong ko saka iniabot ang bag sa kanya."Kakaalis lang, hindi nyo po naabutan. Hindi ba niya alam na uuwi ka ngayon?""Hindi. Hindi ko sinabi para ma surpresa siya. Manang ,paki akyat nalang ng bag ko, aalis muna ako." tumalikod na ako't naglakad papalapit sa cadillac."Teka, hindi ka ba mag-aagahan man lang muna?""Hindi na, kumain na ako kina Auntie Vanessa," tuluyan na akong pumasok sa cadillac saka binuhay ang makina ng sasakyan. "Manang, umuwi ba si daddy ulit mula nung huli siyang pumunta dito?"Tumango si Manang bago nagsalita. "Oo, pero hindi sila nagkita ng mommy mo."Napatango tango ako. " Manang, maghanda ko kayo ng lunch tapos e set-up nyo sa garden. Iimbitahan ko dito mag lunch si daddy."Lumiwanag ang mukha ni Manang Jiji dahil sa sinabi ko. "Sige, maghahanda kami ng masasarap mamaya.""Thanky
XYLARA REYNANagtatalon-talon ako sa kama habang hawak ang librong natapos ko."YES! defence nalang ang kulang!"RING! RING! RING!Napatigil ako sa pagtalon nang tumunog ang cellphone ko na nasa loob ng sling bag."Hello, nakauwi na ako sa bahay," sagot ko sabay lingon sa bintana. Madilim na sa labas.Tansya ko ay alas syete na ng gabi."You should have waited for me sweetheart, I want to have dinner with you.""Sorry, hindi kita nahintay dahil may mga importante akong papeles na dumating kanina.""From the office?""No.I mean, yung final copy ng libro ko dumating na. Excited kasi ako. Ito na yung ipapasa ko sa university.""Wow, Congratulations!"Napangiti ako. "Thank you, but it's too early for that. We have an exam tomorrow morning and then I have a schedule for defense tomorrow at two in the afternoon.""That soon?""Yah... Mabuti narin yung nagsabay dahil marami akong gagawin pagkatapos ng mga 'to.""Maraming gagawin... like?""May pinapagawa si mommy, company related," pasisinung