บททั้งหมดของ ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย: บทที่ 961 - บทที่ 970

นี่สำคัญมากตระกูลใหญ่มีหนอนบ่อไส้อยู่ในฝ่ายบริหารระดับสูงหมายความว่ารากฐานของตระกูลมีความเสี่ยงที่จะล่มสลาย“ก่อนอื่นให้รวบรวมสมาชิกหลักทุกคนในตระกูล ห้ามขาดห้ามหายแม้แต่คนเดียว ไปหาบรรพบุรุษของเราด้วยกัน เรื่องนี้สำคัญมากสำหรับตระกูลเฟิงของเรา และอาจนำไปสู่การล่มสลายของตระกูลเฟิงก็ได้”“ครับ! ผู้นำตระกูล!”สมาชิกหลักทุกคนของตระกูลเฟิงพูดพร้อมกันเสียงดังสามวันต่อมาเฟิงซิงโจวนำสมาชิกหลักของตระกูลเฟิงทั้งหมด มาที่ดาวเคราะห์ที่บรรพบุรุษที่อาศัยอยู่อย่างสันโดษนี่เป็นดาวเคราะห์ที่แห้งแล้งและมีขนาดค่อนข้างเล็กบรรพบุรุษของตระกูลเฟิง รวมถึงคนรับใช้บางคนที่คอยรับใช้พวกเขาอาศัยอยู่ที่นี่ยานรบกาแลคซีลงจอดเฟิงซิงโจวลงมาจากยานเป็นคนแรกและตามหลังมาติดๆ คือกลุ่มสมาชิกหลักของตระกูลเฟิงพวกเขาไม่ได้รับอนุญาตให้บินที่นี่ดังนั้นพวกเขาจึงต้องเดินเท่าทีละก้าว ไปยังที่พักของบรรพบุรุษเท่านั้นไม่นานนักพวกเขาเดินไปที่หุบเขาด้านนอก"ผู้นำตระกูลคนปัจจุบันของตระกูลเฟิง เฟิงซิงโจว มีเรื่องขอพบท่านบรรพบุรุษ" เฟิงซิงโจวพูดเสียงดังนอกหุบเขาไม่นานก็มีเสียงดังออกมา“เข้ามา!!!”ในที่สุดเ

จากนั้นเขาก็เข้าสู่โลกใต้ดินของเครือข่ายกาแลคซีซึ่งคล้ายกับเว็บมืดบนโลก ซึ่งอยู่ในพื้นที่สีเทาของอินเทอร์เน็ตพวกเขาทั้งหมดมีส่วนร่วมในกิจกรรมที่น่าสงสัยบางอย่างหลังจากค้นหาไปไม่นานมีชื่อหนึ่งเด้งขึ้นมาในสายตาของหลินตงศาลาดาวตกนี่เป็นชื่อที่ถูกกล่าวถึงบ่อยที่สุดสำหรับโลกใต้ดินในเครือข่ายกาแล็กซีกล่าวกันว่าตราบใดที่มีเงินไม่มีอะไรที่พวกเขาทำไม่ได้แน่นอนว่าหลินตงคิดว่าคำอธิบายนี้ค่อนข้างเกินจริงไปสักหน่อยท้ายที่สุดแล้ว ทางช้างเผือกคือดินแดนของอาณาจักรกาแล็กซีใครกล้าพูดเรื่องใหญ่โตเช่นนี้ภายในขอบเขตการจัดการของอาณาจักรกาแล็กซีอย่างไรก็ตาม หลินตงยังคงติดต่อกับอีกฝ่ายเพราะเป้าหมายของเขาไม่ใช่อาณาจักรกาแล็กซีแต่เป็นเพียงตระกูลเฟิงที่กำลังจะสูญเสียตำแหน่งหนึ่งในแปดตระกูลใหญ่เท่านั้นเขาเชื่อในขุมกำลังที่กล้าพูดคำใหญ่โตเช่นนั้นเขาไม่กลัวแม้แต่แปดตระกูลใหญ่ที่กำลังจะแตกแยกนอกจากนี้เป้าหมายของหลินตงไม่ใช่การลอบสังหารสมาชิกของตระกูลเฟิง สิ่งที่เขาต้องการคือเฝ้าจับตาพวกเขาตราบใดที่เขาคอยจับตาดูการเคลื่อนไหวของยานรบกาแลคซีของตระกูลเฟิงและบรรพบุรุษของพวกเขา เขาก็สาม

หลินตงนั้นหมดหนทางจริงๆแต่เนื่องจากทุกคนก็อยู่ที่นี่แล้ว มันก็ไม่มีอะไรที่เขาทำได้ในทางกลับกันยุนซีกลับดูเหมือนจะไม่ใส่ใจเลย และให้การต้อนรับผู้หญิงทุกคนที่มีความสัมพันธ์กับหลินตงอย่างอบอุ่นพูดตามตรงผู้หญิงที่มีบุคลิกเหมือนยุนซีไม่ว่าจะเป็นหญิงหรือชาย เด็กหรือแก่ ก็สามารถฆ่าได้หมดภายใต้การประสานงานของเธอทุกคนเข้ากันได้ดีอย่างรวดเร็วตอนนี้ถึงคราวที่หลินตงจะต้องรู้สึกอับอายผู้หญิงสวยหกหรือเจ็ดคนที่ได้คะแนนเกิน 95 คะแนนมารวมตัวกันหลินตงต้องเผชิญหน้ากับพวกเธอทุกวันมันทำให้เขาหดหู่มากส่งผลให้เขาไม่มีเวลาอยู่สองต่อสองกับยุนซีเขาต้องยับยั้งชั่งใจอีกครั้งแม้ว่าผู้หญิงสวยจะดึงดูดสายตาได้มากแต่พวกเธอทำได้แค่เห็นและกินไม่ได้นั่นคือความทุกข์ทรมานหลินตงมีบางอย่างที่ต้องจัดการหวงฝู่ซีเยว่นักรบระดับครึ่งซุปเปอร์เทพ รับหน้าที่สอนผู้หญิงสวยเหล่านี้ฝึกฝนดังนั้นหลินตงอาศัยอยู่ใต้หลังคาเดียวกันกับผู้หญิงสวยหลายคนบางครั้งก็คอยแนะนำพวกเธอในการฝึกฝนชีวิตแบบนี้ที่รายล้อมไปด้วยผู้หญิงสวยไม่รู้ว่ามีคนกี่คนที่อิจฉาแต่มีเพียงหลินตงเท่านั้น ที่รู้ถึงความคับข้องใจที่เ

ทุกคนเริ่มมองหาหัวข้อต่างๆ ทีละคน“ทุกคน! ฉันอาจไม่มีเวลาสอนพวกคุณในอนาคต หากคุณมีคำถามใดๆ ไปถามซีเยว่เอาเถอะ! "หลินตงกล่าว“ทำไมล่ะ? พี่หลินตง? คุณจะไปไหน? "ลู่เซียวเซียวถาม“หลินตง เกิดอะไรขึ้น?" ยุนซีก็ถามด้วยความกังวลเช่นกันทุกคนจ้องมองที่หลินตงรอคอยคำตอบของเขา“ฉันจะออกจากโลกในอีกสองวันข้างหน้าและไปที่ศูนย์กลางของกาแล็กซีทางช้างเผือก” หลินตงตอบ“นายจะไปที่นั่นทำไม? นายจะไม่พาพวกเราไปด้วยเหรอ? นายไม่พร้อมจะดูแลพวกเราเหรอ? นายไม่ต้องการพวกเราอีกแล้วเหรอ?” ยุนซีเบะปากถามหลินตงเอื้อมมือไปแตะศีรษะของยุนซีด้วยรอยยิ้มพร้อมพูดว่า:“สาวน้อย ฉันจะไม่ต้องการเธอได้ยังไง? สถานการณ์ของตระกูลเฟิงยังไม่ได้รับการแก้ไข แม้ว่าตอนนี้พวกเขาจะไม่ส่งใครมา แต่เราไม่สามารถนั่งเฉยๆ และหาวิธีแก้ไขปัญหาได้ ดังนั้นฉันต้องออกจากโลก และไม่ใช่ว่าฉันไม่อยากพาทุกคนไปด้วย การเดินทางครั้งนี้อันตรายมาก ถ้าฉันอยู่คนเดียว ฉันสามารถต่อสู้หรือหลบหนีได้อย่างอิสระ แต่กับพวกคุณมันต่างกัน แต่ไม่ต้องห่วงหรอก ตราบใดที่สถานการณ์ของตระกูลเฟิงได้รับการแก้ไข ฉันจะกลับมารับทุกคน”“จริงเหรอ?" ยุนซีถาม“แน่นอนว่ามันเป็น

หลินตงอยู่ห่างจากโลกบนยานรบแปดเหลี่ยมมาเป็นเวลาหนึ่งเดือนแล้วอย่างไรก็ตาม ระยะทางไปถึงใจกลางกาแล็กซีทางช้างเผือกยังไปได้ไม่ถึงครึ่งทางวันนี้หลินตงกำลังหลับสนิททันใดนั้นก็รู้สึกถึงแรงสั่นสะเทือนเขาลืมตาขึ้นอย่างรวดเร็วและเปิดใช้งานเครื่องสื่อสาร เพื่อติดต่อห้องควบคุมทันที“เกิดอะไรขึ้น?” หลินตงถาม“นายท่าน เราเพิ่งกระโดดข้ามรูหนอนในอวกาศ ดังนั้นตัวยานอาจสั่นเล็กน้อย โปรดวางใจได้!" ผู้บัญชาการยานรบแปดเหลี่ยมตอบ“ตอนนี้เราอยู่ห่างจากใจกลางกาแล็กซีทางช้างเผือกแค่ไหน?”“นายท่าน เราอยู่ห่างจากโลกมาหนึ่งเดือนสามวันแล้ว ตามเส้นทางที่วางแผนไว้ เราจะต้องเดินทางอีกอย่างน้อยสองเดือนครึ่ง”“อีกสองเดือนครึ่ง? คราวที่แล้ว ฉันจำได้ว่าเฟิงรั่วเฉินบอกว่าใช้เวลาน้อยกว่าสามเดือนในการมาจากตระกูลเฟิง”“ท่านครับ นั่นเป็นเพราะว่าเทคโนโลยีของยานรบประจัญบานกาแล็กซีนั้นสูงกว่าและเร็วกว่ายานรบแปดเหลี่ยมมาก ดังนั้นเวลาที่กำหนดจึงสั้นกว่า”“โอเค! ไม่เป็นไร หากนายมีปัญหาอะไรก็แจ้งให้ฉันทราบโดยเร็ว”“ครับ! นายท่าน!”หลังจากหลินตงพูดจบ เขาก็ปิดเครื่องสื่อสารอย่างไรก็ตาม เขาไม่เข้าใจการกระโดดข้ามรู