All Chapters of ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย: Chapter 1301 - Chapter 1310

ณ โลกยานรบปลายแหลมสีดำมากกว่าสิบลำได้มาถึงพื้นผิวโลกแล้ว"นายน้อย ตอนนี้เราอยู่สูงจากพื้นผิวหนึ่งกิโลเมตรแล้ว""โอเค! แจ้งให้ทุกคนเตรียมพร้อมสำหรับการประทับตราทาสทันที" จูหงจื่อกล่าวด้วยความตื่นเต้น"ครับ! นายน้อย"ในขณะที่ยานรบมากกว่าสิบลำจอดอยู่กลางอากาศเพื่อเตรียมการประทับตราทาสบนโลกเสียงสุดท้ายของหลินตงบนดวงดาวจักรพรรดิก็ดังขึ้นอีกครั้ง"นอกจากนี้! จากนี้ไป กาแล็กซีทางช้างเผือกจะไม่อนุญาตให้มีประทับตราทาสอย่างลับๆ อีก ในอดีตไม่เป็นไร แต่หากฉันค้นพบในอนาคต ฉันจะฆ่าเก้าชั่วโคตรอย่างไม่ไว้หน้าใคร"จูหงจื่อสับสนสีหน้าตื่นเต้นของเขาแข็งค้างเช่นเดียวกับเฟิงเฮิงที่อยู่ข้างๆ เขาไม่ใช่แค่พวกเขาเท่านั้นคนอื่นๆ ที่มาพร้อมกับจูหงจื่อต่างก็สับสนและหยุดการกระทำของพวกเขากาแล็กซีทางช้างเผือกจะไม่อนุญาตให้มีการประทับตราทาสอีกตอนนี้พวกเขาไม่ได้เตรียมการประทับตราทาสบนโลกอยู่หรอกเหรอ?ถ้ามีคนอื่นพูดแบบนี้ พวกเขาจะไม่สนใจสักนิดแต่คนที่พูดคือนายท่านหลิน หลินตง ผู้เพิ่งเข้าสู่อาณาจักรนิรันดรเป็นเจ้าแห่งกาแล็กซีหากเขารู้เรื่องนี้เข้าพวกเขาทั้งหมดจะถูกฆ่าเก้าชั่วโคตรใครกล้าละ

หลังจากกลุ่มคนที่แข็งแกร่งบนโลกมาถึง ซ่งซือหมินก็ยืนอยู่ด้านหน้าสุดก็เอ่ยถาม: "คุณเป็นใคร? มาจากไหน? คุณจะทำอะไรบนโลก?"จูหงจื่อยืนอยู่ในยานรบปลายแหลมสีดำโดยไม่ตอบ สายตาของเขาถูกดึงดูดไปที่หวงฝู่ซีเยว่ที่อยู่ด้านหลังซ่งซือหมินเดิมทีเขาเป็นคนเจ้าชู้ พอวันนี้ได้เห็นผู้หญิงที่สามารถเทียบเคียงได้กับหนึ่งในสี่เทพธิดาผู้ยิ่งใหญ่ เทพธิดาเริงรำเย่ชิงหวู่ จะไม่ถูกดึงดูดได้อย่างไร?ในอาณาเขตจักรพรรดิ เขาไม่มีสิทธิ์เข้าหาผู้หญิงอย่างเทพธิดาเริงรำที่ได้รับการยกย่องอย่างสูงไม่ต้องพูดถึงเขา แม้แต่ทายาทอันดับต้นๆ ของตระกูลจูก็ไม่มีคุณสมบัติผู้ที่สามารถติดต่อกับเย่ชิงหวู่ได้ อย่างน้อยก็ต้องเป็นทายาทโดยตรงของแปดตระกูลใหญ่หรือเจ้าหน้าที่ระดับสูงบางคนในอาณาจักรตระกูลจูของพวกเขาไม่ได้อยู่ในอาณาเขตจักรพรรดิด้วยซ้ำแต่ที่นี่ บนดาวเคราะห์พื้นเมืองที่มีสิ่งมีชีวิตอาศัย ณ ชายขอบกาแล็กซีทางช้างเผือก เขาได้พบกับหญิงสาวที่มีระดับใกล้เคียงกับเย่ชิงหวู่โดยไม่คาดคิดนี่ถือเป็นการชดเชยสำหรับเขาหรือไม่?หากสามารถเลือกได้จูหงจื่อย่อมเลือกที่จะประทับตราทาสโดยไม่ลังเลผู้หญิงนั้น เมื่อถึงเวลาที่มีอำนาจมาก

ขณะผลักซ่งซือหมินออกไป และป้องกันการโจมตีของจูหงจื่อมันไม่ใช่ใครอื่นนอกจากหวงฝู่ซีเยว่ที่อยู่ด้านหลังเขาหวงฝู่ซีเยว่เป็นผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดในโลก นอกจากหลินตงหากไม่มีหลินตง เธอมีหน้าที่ต้องปกป้องโลก ดังนั้นเธอจะไม่ยืนมองดูซ่งซือหมินถูกฆ่าโดยไม่ช่วยอะไรไม่อย่างนั้นเธอ จะอธิบายกับหลินตงอย่างไร เมื่อเขากลับมา?แม้จะรู้ว่าพวกเขาไม่มีความสามารถหวงฝู่ซีเยว่ก็ต้องทำอะไรสักอย่างเช่นกันการโจมตีแบบสบายๆ ของจูหงจื่อ แม้ว่าเธอจะป้องกันได้ แต่ก็ทำให้เธอได้รับบาดเจ็บสาหัสนี่เป็นเพราะจูหงจื่อเห็นว่าเป้าหมายเปลี่ยนไปแล้ว จึงลดพละกำลังลงไม่อย่างนั้นจะมีความแตกต่างอย่างมากระหว่างทั้งสองแม้ว่าจูหงจื่อจะไม่ใช้พละกำลังทั้งหมดและโจมตีแบบสบายๆ หวงฝู่ซีเยว่ก็ไม่สามารถหยุดเขาได้จูหงจื้อขมวดคิ้วและมองไปที่หวงฟู่ซีเยว่ ที่ได้รับบาดเจ็บเพราะตัวเองแล้วพูดว่า: "สาวสวย! เธอรีบร้อนที่จะหาความตาย? หากไม่ใช่เพราะฉันหยุดยั้งมือได้ทันเวลาระ เธอคงได้รับบาดเจ็บสาหัสหรือตายไปแล้ว น่าเสียดายนักหากสาวสวยอย่างเธอต้องตายแบบนี้"ในที่สุดซ่งซือหมินก็ตระหนักได้และเข้ามาหาหวงฝู่ซีเยว่อย่างรวดเร็ว"คุณหนูหวงฝู่

ได้ยินเสียงนี้ ราวกับเสียงของพระโพธิสัตว์หวงฝู่ซีเยว่ ยุนซี และคนอื่นๆ แสดงสีหน้าประหลาดใจทันทีพวกเธอคุ้นเคยกับเสียงนี้เป็นอย่างดีเธอมักจะฝันถึงแม้กระทั่งในเวลากลางคืนเธอเฝ้ารอคอยอย่างใจจดใจจ่อ หวังว่าเสียงนี้จะปรากฏขึ้นจริงในที่สุดอย่างไรก็ตาม คนนอกอย่างจูหงจื่อแสดงความกลัวบนใบหน้าของพวกเขาเพราะพวกเขาตระหนักในขณะนี้ว่าร่างกายของพวกเขาไม่สามารถเคลื่อนไหวได้อีกต่อไปในขณะที่ได้ยินเสียงนี้ไม่ว่าจะใช้วิธีใดก็ตาม พวกเขาก็ไม่สามารถหลุดพ้นได้เป็นไปได้ยังไง?นี่มันความหมายว่าอะไร?หลังจากนั้น สิ่งที่ปรากฏต่อหน้าจูหงจื่อและคนอื่นๆ คือภาพที่ทำให้พวกเขาขนลุกตรงกลางระหว่างทั้งสองฝ่าย พื้นที่เริ่มสั่นไหว จากนั้นก็เกิดรอยแยกขึ้นร่างสูงใหญ่โผล่ออกมาจากรอยแยกมิตินี่คืออะไร?รอยแยกของมิติ?คนๆ นี้เป็นใคร?สามารถเดินออกจากรอยแยกในมิติโดยไม่บาดเจ็บได้จริงหรือ?แม้แต่องค์จักรพรรดิเซี่ยอวิ๋นชวนก็ยังทำไม่ได้ใช่ไหม?เดี๋ยวนะ!!!เป็นไปได้ไหม.....สิ่งที่สาวน้อยคนนั้นพูด จะเป็นความจริง?หลินตง ผู้เพิ่งเข้าสู่อาณาจักรนิรันดรและกลายเป็นเจ้าแห่งกาแล็กซี มาจากดาวดวงนี้จริงหรือ?ไม่

หลังจากที่ลู่เซียวเซียวออกจากอ้อมกอดของหลินตงแล้วหลินตงเดินไปหายุนซีและคนอื่นๆ พร้อมพูดด้วยน้ำเสียงขอโทษเล็กน้อย "ฉันขอโทษ! ฉันมาสายและทำให้พวกคุณต้องลำบาก"ยุนซี จ้าวซวน ซ่งเจีย หานชือหยุน และคนอื่นๆ ต่างก็ส่ายหัวพวกเธอไม่โทษหลินตงจากนั้น ราวกับว่าพวกเธอตกลงกันไว้แล้ว ทุกคนก็เรียงแถวและโยนตัวเองเข้าไปในอ้อมแขนของหลินตงทีละคนหลินตงปฏิเสธไม่ได้และทำได้เพียงปล่อยให้พวกเธอโอบกอดเขาทีละคนอย่างเฉยเมยคนแรกที่ก้าวเข้ามาคือจ้าวซวน"พี่ซวน!!!" หลินตงตะโกนจ้าวซวนไม่พูดอะไร เพียงเอนตัวเข้าไปในอ้อมแขนของหลินตงและฟังเสียงเต้นของหัวใจเขาอย่างเงียบๆเธอรู้ว่าเวลามีไม่มาก ดังนั้นเธอจึงต้องการอยู่เงียบๆ สักพัก และยังมีเหล่าพี่สาวน้องสาวรออยู่!ต่อไปคือหวงฝู่ซีเยว่ ซ่งเจีย และหานชือหยุนในที่สุดก็ถึงคราวของยุนซีสำหรับยุนซีแล้ว หลินตงไม่ได้นิ่งเฉยเหมือนคนอื่นเพราะนี่คือแฟนสาวตัวจริงของเขาและเป็นผู้หญิงคนเดียวที่เขามีความสัมพันธ์จริงจังและลึกซึ้งคราวนี้หลินตงเป็นฝ่ายเดินไปหายุนซีกอดเธอไว้ในอ้อมแขนและกระซิบว่า "ฉันขอโทษที่ทำให้คุณรอมานาน"ยุนซีก้มหน้าลงบนอกของหลินตง ดมกลิ่นที่คุ้นเค