[Tagalog] Tales Of The Heart의 모든 챕터: 챕터 61 - 챕터 70

"Ikinararangal at ikinagagalak kong makilala kayo, Ginang Margaret Ascott. Ako po si Kate, at isa ako sa inyong magiging kasambahay sa loob ng isang buwan." magalang niyang pagpapakilala.Malambing na ngumiti si Ginang Ascott sa kanya."Huwag kang kabahan, iha. Gusto ko lang ipaalam sa’yo na halos wala namang mahigpit na patakaran dito sa aking mansyon. Hangga’t maayos mong ginagampanan ang iyong trabaho, nagpapakita ng respeto at magagandang asal sa lahat ng tao sa bahay na ito, at hindi gumagawa ng masama o mapanganib na bagay, hindi tayo magkakaproblema." paliwanag ng ginang ng tahanan.“Ganun lang? Walang mahigpit na patakaran gaya ng napapanood niya sa mga teleserye? Walang kontrabidang magpapahirap sa buhay ng bida?” naisip ni Kate sa sarili.“Marahil iniisip mo kung bakit wala akong itinakdang mahigpit na alituntunin dito sa Ascott Mansion. Ang dahilan ay pinili kong pagkatiwalaan ang lahat ng nagtatrabaho sa bahay na ito—kasama na ang lahat ng aking kasambahay, mga tsuper, at

"Hey, Kate!"Gusto na lang sanang magtago ni Kate sa pinakamalapit na bato dahil sa matinding hiya nang marinig niya ang boses ni Kei na tinatawag ang pangalan niya sa buong bakuran ng unibersidad.Lahat ng estudyante sa campus ay napatingin sa kanya."Hindi mo ba kayang hinaan ang boses mo? Parang nasa gitna ka ng gubat!" pasinghal niyang sabi kay Kei nang maupo ito sa tabi niya sa bench."Kaya… gusto mo bang sumama sa akin para mamili ng isusuot ko para sa Homecoming Party? Dapat samahan din kita, tutal magiging mag-partner naman tayo…" patuloy lang sa pagsasalita si Kei.Narinig ni Kate ang ilang nagulat na buntong-hininga mula sa mga babaeng nasa paligid nila.Napansin din niya ang ilang lalaki na nagbubulungan, halatang nagulat silang malaman na siya at si Kei ang magiging magkapareha sa homecoming dance."Hindi mo ba kayang isara ang malaking bibig mo? Bakit mo pa kailangang ipagsigawan na parang napakaimportante niyan?!" naiinis niyang bulong kay Kei."Anong problema sa pagigin

Maraming Linggo ang LumipasMatapos ang kanyang pag-awit sa Waldorf University Festival, na-scout si Kei ng isang ahente mula sa isang entertainment agency. Inimbitahan ng ahente ang kasintahan ni Kei upang dumalo sa kanilang audition.Ikinuwento ni Kei ang lahat kay Kate, at ramdam niya na lubos ang kasiyahan ng kanyang nobyo sa posibilidad na maging isang sikat na mang-aawit balang araw. Nangako rin si Kei na anuman ang mangyari—kahit maging tanyag siyang artista at kahit gaano pa siya kabusy sa kanyang mga trabaho—sisiguraduhin niyang magkakaroon pa rin siya ng oras para kay Kate. At kapag maayos na ang lahat, magpapakasal sila—hindi sa malapit na hinaharap, kundi sa isang malayong panahon.Masaya at kuntento si Kate sa pagsuporta sa kanyang kasintahan sa anumang paraan na kaya niya. Pinipilit niyang huwag maging masyadong mapaghanap sa oras ni Kei, at hindi rin siya masyadong nagiging clingy, sapagkat nauunawaan niyang ang pagiging nasa limelight ay maaaring maging nakakapagod at

Tokyo, Japan.Hagiya Residence."Sister Clarissa! Hinahatak ni Kaori ang buhok ko!" biglang sigaw ng isang batang babae na limang taong gulang."Ibalik mo muna ang manika ko!" sagot naman ng kabilang kambal.Pinatay ni Clarissa ang electric stove at huminga nang malalim. Agad siyang naglakad papunta sa silid kung saan nag-aaway ang magkapatid."Ano'ng nangyayari dito?" tanong ni Clarissa sa kambal, pilit na nagiging tagapamagitan sa kanila."Hinila ni Kaori ang buhok ko, at sobrang sakit!" agad na reklamo ni Kaoru habang umiiyak."Pero inagaw niya ang manika ko!" sumbong din ni Kaori.Bahagyang ngumiti si Clarissa sa magkapatid."Kaoru, maaari mo bang ibalik ang manika kay Kaori? May sarili kang magandang manika, hindi ba?" malumanay niyang sabi."Pasensya ka na sa pananakit ko, Kaori. Heto na ang manika mo..." sa wakas ay nag-sorry si Kaoru habang inaabot ang manika sa kapatid."Ayos lang, Kaoru. Gusto mo bang maglaro ng manika kasama ko?" alok ni Kaori, ngayon ay nakangiti na."Mabu

"Oo, Sir. Ayos lang ako. Bakit ka nandiyan sa labas?" tanong ni Clarissa nang may pagka-kuryusidad."Oh, nandito lang ako para huminga ng fresh air. Ikaw, anong ginagawa mo dito?" tanong ni Toru sa kanya."Uh, pareho lang siguro. Medyo nakakaramdam ako ng pagkakabigat sa loob." sagot ni Clarissa, sabay baling ng mga balikat.May kutob si Toru na itinatago ni Clarissa ang tunay niyang nararamdaman. Gayunpaman, wala siyang karapatang pilitin siyang magsabi ng totoo.Ngumiti si Clarissa sa kanya at pagkatapos ay nagsalita muli."Kailangan ko nang bumalik sa loob..." sabi niya sa kanya."Oh, sige. Dito lang ako sandali. Pabalik din ako sa loob pagkatapos ng ilang minuto." nginitian siya ni Toru.Tumango si Clarissa, at pagkatapos ay pumasok siya pabalik sa loob...Pinanood ni Toru si Clarissa habang papalayo ito hanggang mawala sa kanyang paningin."Sana makita mo kung ano ang nangyayari sa paligid mo, Clarissa." bulong niya.==========================Ilang oras ang lumipas.Isa-isa nang