All Chapters of WILD NIGHT WITH MY ALLURING SUPERIOR: Chapter 61 - Chapter 70

Ednalyn “Daddy sabihin mo po kay Lolo Emilio, I miss him na,” pahabol ni Soibeh, dumikit sa pisngi ko upang marinig ng ama niya. Mabuti nga hindi ko pa tuluyang ibinaba ang tawag kay Everette, kaya nakausap pa nito ang kaniya Daddy. “Gusto mo siyang makausap, baby?” saad ni Everette. “Really po Daddy? Yes, yes, please,” sabi nito sa ama akala mo nakikita ni Everette kung ito'y makapalpak. “Ikaw na ang humawak, ‘nak, para makausap mo ng maayos ang Lolo mo. Kumustahin mo rin si Tito mo ha? Kambal ni Daddy mo, at Lolo Lucio,” ani ko pa sa kaniya pagkatapos ay ni loudspeaker ko pa upang pareho ni Tobias marinig ng hindi na kailangan idinikit sa tainga.Napangiti ako’t tuluyang ipinaubaya sa kaniya ang phone ko. Nagkasya na lang akong panoorin ang kadaldalan nito. “Thank you po Mommy,” aniya pagkatapos sumandal pa sa upuan at nakaunat pa ang parehong mga binti.Akala mo naman ay matanda na itong Soibeh ko, kung umasta. Kasi patango-tango at minsan nakangiti habang kausap ang amang nas

Ednalyn “Halika nga ritong babae ka!” malamig ang boses na saad ko kay Lucinda, sabay sabunot dito. “Help! Please help me,” sigaw nito kaya lalo akong nainis, hinila ko ito sa buhok niya. Sabay malakas kong sinapak sa mukha niya kaya halos nagliliyab ang mata nito tumingin sa akin.Gustong gumanti subalit hindi ako nagpalupig naging maagap ako. Pininid ko ng mahigpit ang magkabila niyang braso sa likuran niya. Dumaing ito sa sakit ngunit wala akong pakialam sa kaniya dahil nabalot na ako ng gigil sa baluktot nitong pagiisip.Damn! Hindi na kailangan komprontahin kung siya ang meron kagagawan sa pagpasabog sa kotse namin dahil kanina pa ito salita nang salita sa sobrang katuwaan.Naabutan kong baliw na tumatawa habang pinanood ang pagsabog ng sasakyan namin. May kasama pang palakpak dahil nga umpisa pa raw ng kaniyang pananakot may kasunod pa.Nakuhaaan ko ng video dahil paulit-ulit itong salita nang salita sakto rin humarap kaya wala na talagang kawala si Lucinda.Akala niya papay

Ednalyn “Ate Diday!” masaya kong sigaw. Sabay-sabay silang lumingon sa akin. Nasa sala sila katabi niya si Soibeh at Tobias sa mahabang upuan sofa. Marahil ipinakilala na siya ng anak kong kambal kay Nanay Erna, kasi nag-uusap din ang dalawa. Si Soibeh pa walang maitatago sa anak ko panigurado iyan nagsabi na sa Nanay Erna. Binilisan ko ang lakad nakangiti na sa kanila. Para ko na kasing Nanay itong si Ate Diday, dahil katuwang ko noong sa pag-aalaga sa kambal. “Ednalyn kumusta? Nahuli na ba ang salarin?” ani agad niyang binungad sa akin. “Oo Ate Diday kaya naroon si Everette, hindi namin kasama pauwi. Ikaw rin kumusta ang bakasyon?” “Maayos naman hija. Matagal ko ngang inaantay ang tawag mo kung kailan mo ako rito pabalikin. Miss ko na kasi si Tobias at Soibeh. Tsaka boring kasi magtambay sa Province, bukod sa walang ginagawa maghapon, nakauubos pa ng pera,” wika nito't pabiro. “Ay oo totoo iyan, Diday, kapag magbakasyon sa Province at alam nilang galing dito sa Manila.

Ednalyn “Woi, Altamerano!” lumaki ang mata ko kasi may kumislap na luha sa pisngi nito ng ipakita ko sa kaniya ang pregnancy test kit na galing sa bag ko. Nabigla pa ako ng walang sabi-sabing binuhat niya ako at umikot-ikot pa ito habang malakas na tumatawa. “Woah! I'm going to be a father again. Positive, baby? Positive as in soon magiging Daddy ulit ako at magkakaroon muli ng kapatid ang kambal natin?” tanong nito nang tumigil sa gitna ng aming k'warto ngunit nanatili niya pa rin akong buhat nito. Pinunasan ko iyon bago ko pinulupot ang magkabila kong braso sa leeg niya nakangiting tumango. Ang saya pagmasdan ang kumikislap niyang mata dahil naghalo ang excited at saya dahil sa panibagong paparating na supling. “Masaya ka ba?” Sunod-sunod na tango at abot tainga ang ang ngiti nito habang walang katapusan ang kaniyang kaka sabi ng ‘yes.’ “Yes, baby. Walang kasing saya. Thank you so much baby,” aniya pinagdikit ang noo namin nanatili kaming ganoo ang posisyon. Maya-maya la

Ednalyn Mabilis lang lumipas ang mga araw. Mahigit dalawang linggo na rin sa ospital ang kapatid ni Everette, at sa wakas ngayon araw na ito madi-discharge. Excited kaming lahat sa paglabas ng kambal ni Everette, dahil tuluyan na itong magaling. Maging ang ibang mga pasa na hindi gaanong malala ay naghilom na rin. Nakakatuwa ngang isipin dahil iisa ang mukha ni Everette at kambal niya. Identical twins sila. Kung hindi nga lang mahaba ang buhok ng kambal nito. Mahihirapan silang tukuying dalawa kung hindi kilala ang magkapatid. Kaya nga siguro walang nakapansin ng maisip ni Maryjane na si Sir Everette ang pumalit sa kambal niya. Si Dad Lucio ang madalas magbantay sa hospital. Bumabawi sa ilang taong pagkukulang sa kambal ni Everette. Dahil siya raw ang dahilan kaya nagkahiwalay ang dalawa niyang anak. Maayos na rin ang pangalan nilang magkapatid. Si Sir Everette ang hindi nagbago, ang kambal na lang niya ang pinalitan. Ano pa nga ba kapag may pera madali lang ang lahat lalo na