All Chapters of WILD NIGHT WITH MY ALLURING SUPERIOR: Chapter 31 - Chapter 40

EDNALYNTulad ng inaasahan ko maraming marites na nakaabang nang bumalik kami ni Sir Everette, galing Shangri La. Sa lobby pa lang sa ground floor ng EA building, tila marami ng nakakaalam na lumabas kaming magkasama dahil sa amin nakatutok ang mata nila.Hindi man tahasang sinabi na ako ang topic nila ngunit sa klase ng pailalim nilang pag sulyap parang ganun na nga hinuhusgahan nila ako dahil kasama ko ang boss namin.Wala lang silang magawa dahil kasama ko naglalakad si Sir Everette, sa lobby patungo elevator. Pero pansin ko ang lihim na sikuhan nila at palitan ng tingin na may meaning. Ewan ko lang kung pansin ba ‘yon ng kasama kong amo dahil diretso lang ang lakad habang katabi ako.“Sir, dito na lang po ako sasakay,” wika ko ng ingguso niya na sa private elevator pa kami. Hinawakan ako sa kamay ko upang hindi ako makatanggi. Tapat na kasi kami sa levator ng mga employee. Sa tinuro kasi ni Sir Everette, ay ang private elevator. Allowed ang mga executive roon sumakay.“Sir!” ulit

EDNALYN “Ingat ka besh. Pupunta ako mamaya sa bahay mo,” narinig ko pang pahabol ni Merlyn, ngunit hindi hindi ako lumingon. Sinubukan kong dahan-dahan lang ang paglakad ko, kaysa kanina. Inaantay ko kasing pigilan ako ni Everette, subalit naiinip naman ako. Mukhang ang aking kahilingan ay malabong matupad dahil ginigiit pa rin ni Lucinda, na magpahatid sa kaniya. Binilisan ko na lang ang lakad ko ayaw ko kasing marinig pa ang kaartehan ng fiancee ni Everette. Ang sakit kasi sa tainga ayaw kong magpanggap na ok ako sa harapan nila. Naulinigan kong tinatawag ako ni Everette kung kailan pagsakay na ako ng elevator. “Ms. Del Socorro!” hinabol din pala ako ni Everette, kung kailan nakasakay na ako ng elevator. Hanggang sa loob ng elevator sobrang inis ko pa rin sa kaniya at kay Lucinda. Wala naman talaga akong karapatan na magalit sa binata. Dahil alam ng lahat ay si, Everette Ocampo ay si Sir Everette Altamerano. Anong nga ba ang habol ko roon iyon ang alam ng lahat. Malay ba nilang

EDNALYN “Pero Everette! Paano kung madulas si Sir Rennier? Argh...bakit kasi sumama pa ang suitor ni, Merlyn dito,” maktol ko, kaya nga lang narinig pala ni Everette, pinagtatawanan ako. “Baby, salubungin mo na. Okay lang ‘yan, mapagkakatiwalaan si Rennier. Stop worrying because you are only stressing yourself,” nakangiti niyang sabi sa akin. Sinamaan ko ito ng tingin. Easy, easy, lang kasi samantala ako marami ng pumapasok na what if. Bahala nga siya basta hindi lang kami mapahamak ng mga bata. “Hindi ko lang maiwasan mapa overthink,” laban ko sa kaniya. “Kaya nga tigilan mo. Ako na lang ang isipin mo mai-inspired ka pa dahil sa kagwapuhan ko,” Pinandilatan ko siya ng mata. Hanep patawa tawa lang. Hindi naman ako takot na malaman na siya ang ama ng kambal ko. Iniisip ko lang dahil bawal pa sabihin na siya ang Sir Ocampo namin. Paano ko ito ipaliliwanag sa lahat na dati na kaming magkakilala at nagka amnesia lang siya. Edi magmumukha akong mang-aagaw ang labas ko nito kay Luc

Ednalyn “Sir Mama mo ‘yon anong okay lang ang sinasabi mo? Ibaba mo na lang ako, malapit sa office ako na ang bahala sa sarili ko," “What? Bakit ka bababa, No! Sabay tayong papasok. At isa pa, I don't care if she gets mad at me,” “Eh, Mama mo iyon Everette, kahit na nga hindi mo pa alam ang katotohanan kung bakit ka napunta sa kanila, still kinupkop ka kanila. Kung hindi ka napunta sa kanila hindi natin alam kung buhay ka pa ngayon,” “And so? Hindi ka pa rin bababa dahil lang nasa office si Mama. Ano naman ngayon? wala naman siyang magagawa kahit na magalit siya,” “Ewan ko sa'yo Everette,” wika ko na lang kasi tingin ko desidido talaga ito na suwayin ang Ina. Kabado ako paglabas namin ng kotse ni Sir Everette. Mabuti na lang wala pang gaanong tao sa labas, nakakahinga pa ako ng matiwasay. Pero, paano pagpasok ng entrance sa lobby? I'm sure marami ulit mga marites na naghuhuntahan behind my back. Diba? Sa amin napunta ang tingin ng receptionist pagpasok pa lang ng lobby. Hindi la

EdnalynHindi pa ako tapos sa ginagawa ko ng mapansin kong nakatayo si Sir Everette sa harapan ko kaya dali-dali akong nag-angat ng tingin upang alamin kung may kailangan siya sa ‘kin.“May iuutos ka, boss?” tanong ko sa kanya ngunit sandali ko lang siya tiningnan dahil nasa monitor ulit ng desktop ko ang atensyon ko habang inaantay ang sagot niya sa ‘kin.“Nakalimutan mo agad?” aniya tila kasi dismayado ang boses niya ng magtanong siya sa akin.Inisip ko kung anong tinutukoy niya tapos napatampal ako sa aking noo ng maalala aalis pala kami ngayon, mabilis akong tumingin sa aking braso kung saan nakasuot ang relo ko.“Hala! Oo nga lunch date nga pala kasama si chairman Emilio ang Lolo ni Sir Everette bakit nakalimot ko,” mahina kong sambit umangat ulit ako ng tingin sa kaniya.“Sir, hindi ba tayo ma-tra-traffic? Malapit ng alas-onse,” sabi ko pa sa kaniya.“Mas matatagalan tayo kung hindi ka pa nagliligpit d’yan. Hurry up, baby, ayaw ni Lolo, ng pinag-aantay siya,”“Edi Ikaw na lang n