บททั้งหมดของ หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว: บทที่ 731 - บทที่ 740

" ย้าย ย้าย นิ้วเท้าขยับ" " เฮ้ มันมีปฏิกิริยาตอบสนองจริงๆ มันน่าทึ่งใช่มั้ย ""สาวกสืบทอดของหมอหวา ชื่อจริง"เห็นนิ้วเท้าของคนแก่ที่มีการเคลื่อนไหว ทุกคนแสดงความประหลาดใจต้องรู้ว่า แพทย์ที่สามารถเข้าถึงการประเมินครั้งที่สาม ต่างก็มีพรสวรรค์ที่มีความแข็งแรงแต่หลายคนที่ด้านหน้านั้น เมื่อเผชิญกับโรคของคนแก่ ทั้งหมดหมดปัญญาสู้แต่หลิ่วชิงลองมือก็ทำให้คู่ขาของคนแก่ที่เป็นอัมพาตเป็นเวลาแปดปี มีปฏิกิริยาที่เห็นได้ชัดเก่งจริงๆ"ผู้เฒ่า รู้สึกยังไงบ้าง?"หลิ่วชิงเอาเข็มเงินออก ปากด้วยรอยยิ้ม"เท้า เท้าของผม..ดูเหมือนจะรู้สึกเล็กน้อย!"คนแก่ประหลาดใจทั้งตื่นเต้นตั้งแต่เป็นอัมพาต ขาเขาหมดสติ ไม่ว่าจะกระตุ้นยังไง ก็ไม่มีปฏิกิริยาตอบสนองแต่ตอนนี้ ขาของเขาจริงมีความรู้สึกคันเล็กๆน้อยๆโดยเฉพาะอย่างยิ่งนิ้วเท้าด้านล่าง เขาสามารถควบคุมได้เล็กน้อยแม้ว่าจะไม่ชัดเจนนัก แต่ก็เป็นปาฏิหาริย์อย่างไม่ต้องสงสัย สําหรับคนที่เป็นอัมพาตมา 8 ปี"การรับรู้เป็นสิ่งที่ดี คุณเป็นอัมพาตเป็นเวลานานเกินไป และในเวลาสั้นจะไม่ได้รับการฟื้นตัว แต่ไม่เป็นไร ตราบเท่าที่ผมแทงเข็มเงินติดต่อกันเป็นเวลาหน

"อา "มองไปที่คนแก่ที่กระโดดขึ้นอย่างฉับพลัน ทุกคนตะลึงทุกคนจ้องมอง ใบหน้าตกใจไม่มีใครคิดว่า ผู้ป่วยที่เป็นอัมพาตเป็นเวลาแปดปี แม้จะยืนขึ้นที่สําคัญที่สุดคือ ตั้งแต่ต้นจนจบ ลู่เฉินใช้เพียงเข็มเดียวเท่านั้นการรักษาอัมพาตด้วยหนึ่งเข็มนี่แม่งเป็นปีศาจอะไรกัน?"ฉันไม่ผิดใช่มั้ย? คนแก่คนนั้น... ...เพิ่งกระโดดขึ้นมา? ""สถานการณ์คืออะไร? เข็มหนึ่งลง คนจะดีแล้วหรือ? ""เหี้ย มันน่าทึ่งใช่มั้ย "หลังจากที่ความเงียบสั้นๆ ผู้ชมอยู่ในความโกลาหลคําถามก่อนหน้านี้ ดูถูก ประมาท ทั้งหมดถูกแทนที่ด้วยความหวาดกลัว"ไม่...เป็นไปไม่ได้""ผู้ป่วยที่เป็นอัมพาตมาแปดปี ทําไมถึงลุกขึ้นยืนได้เร็วขนาดนี้?"หลิ่วชิงส่ายหัวอย่างบ้าคลั่ง ไม่น่าเชื่อเขาไม่สามารถยอมรับได้ว่า เขาต้องใช้เวลาหนึ่งเดือนในการรักษาโรค และอีกฝ่ายใช้เวลาน้อยกว่าสามนาที"มันเกิดขึ้นได้ยังไง? เขาทําได้ยังไง? "เจียงชูเสวี่ยปมลิ้นความภาคภูมิใจและความมั่นใจในตัวเองตอนแรกของเธอ ในขณะนี้ได้รับผลกระทบกระจัดกระจายเธออ้างว่าเป็นอัจฉริยะทางการแพทย์ และผู้นําในวัยเดียวกันอย่างไรก็ตาม ตอนนี้ประสิทธิภาพของลู่เฉินทําให้ความภาค

"หัวหน้าหุบเขา ท่านล้อเล่นใช่มั้ย? เด็กคนนี้เพิ่งเริ่มเข้าร่วมเรา ต้องเพิ่มการเจริญถึงผู้อายุโสนี้นี้..... นี่เป็นเรื่องไร้สาระ""ใช่ หัวหน้าหุบเขา หุบเขาราชายาร้อยปีผ่านไป ไม่เคยมีแบบอย่าง ดังกล่าวมันเป็นผิดปกติ""หัวหน้าหุบเขา ผมรู้ว่าคุณรักคนมีความสามารถ แต่คุณทําเช่นนี้ กลัวว่ามันยากที่จะเชื่อฟังทุกคน"ผู้อาวุโสหลายคน รวมทั้งสาวกราชการบางคน ทั้งหมดระเบิดคุณรู้ว่า สิทธิของผู้อาวุโสสูงกว่าราชการ ตำกว่าหัวหน้าหุบเขาและรองหวหน้าเท่านั้นสาวกที่เริ่มต้น โดยทั่วไปเริ่มต้นเป็นสาวกนอกขึ้นสาวกนอกเป็นสาวกภายใน และขึ้นไปเป็นสาวกหลักหลังจากกลายเป็นสาวกหลัก ต้องมีส่วนร่วมในหุบเขายาชายา จึงจะได้รับการเลื่อนตําแหน่งให้เป็นราชการราชการยังมีระดับต่ำ ระดับกลาง และระดับสูงถึงราชการระดับสูงแล้ง จะมีโอกาสเล็กๆน้อยๆที่จะได้ถึงผู้อาวุโสกิตติมศักดิ์ในระหว่างการเลื่อนตําแหน่ง ก็ต้องใช้เวลาหลายปีกล่าวอีก สาวกนอกคนหนึ่งต้องใช้เวลาอย่างน้อยยี่สิบถึงสามสิบ สําหรับจะเพิ่มขึ้นถึงผู้อายุโสและตอนนี้ ลู่เฉินได้ขึ้นไปบนสวรรค์แค่หนึ่งก้าว คนธรรมชาติไม่สามารถยอมรับได้"พวกคุณมีตาที่ไม่รู้จักทองและ

"เสร็จแล้ว เลิกงานได้แล้ว"หลังจากที่ทำให้ทุกคนล้มลง หวงยินยินจะต่อต้านไม้บนไหล่ เช่นเดียวกับเจ้าชายขนาดเล็ก เดินไปก่อนลู่เฉิน เหมือนขอคําเชิญ "ลุง ฉันเก่งใช่มั้ย? ""ดี เมื่อเทียบกับไม่กี่วันก่อน ความแข็งแรงมีก้าวหน้ามาก " ลู่เฉินพยักหน้าอย่างพอใจต้องยอมรับว่า พรสวรรค์ศิลปะการต่อสู้ของหวงยินยินเป็นที่น่ากลัวมากการฝึกซ้อมวันหนึ่ง เกือบจะคุ้มค่ากับนักรบธรรมดาเป็นเวลาหนึ่งปีโดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากที่เขาสอน ความแข็งแรงก้าวหน้าอย่างรวดเร็ว เพิ่มขึ้นตรงก่อนที่จะเล่นหนึ่งโหล และบางส่วนไม่เต็มใจตอนนี้ พอมาก"แน่นอน ก็ไม่เห็นว่าฉันเป็นใคร"หวงยินยินก้มหน้าขึ้นด้วยซึนเดเระ ก้มหน้าขึ้นด้วยความภาคภูมิใจไม่ทราบว่าเกิดอะไรขึ้น หลังจากที่เธอตื่นขึ้นมาเมื่อคืนนี้ เธอพบว่าแรงผลักดันในร่างกาย ได้กลายเป็นที่แข็งแกร่งเป็นพิเศษราวกับว่าไม่มีที่สิ้นสุด"คุณสองคนออกไปหรือผมจะทําเอง?"ลู่เฉินค่อยๆข้ามไปมองไปที่เจียงชูเสวี่ยและหลิ่วชิง"ผมไม่ได้คาดหวังว่า คุณจะมีบอดี้การ์ดหญิงอยู่รอบๆ ผมเพิ่งมองถูดฝกแล้ว"หลังจากความประหลาดใจสั้นๆ หลิ่วชิงไม่สามารถช่วยแต่หัวเราะเยาะ"แต่คุณคิดว่า เด็กหญิ

"ลุง หลี่หยวนฉีที่คุณเพิ่งพูดถึงคือใคร?"มองไปที่ยานพาหนะที่ห่างไกล หวงยินยินทนไม่ไว้ที่ถาม"คนโง่คนหนึ่งเท่านั้น ไม่ต้องสนใจ"ลู่เฉินโพล่งออกมา." . . . . . "หวงยินยินสูบตาหัวใจสําหรับคนที่แต่งตัวประหลาดชื่อหลี่หยวนฉี ความเงียบสามวินาทีเห็นได้ชัดว่า ไม่รู้อะไรก็ถูกดึงออกมาเป็นปีศาจหลังจากกลับไปที่ แก๊งหลงเหยียน ซุนฟู่ก้วยก็ออกจากและหลังจากที่เก็บบัวสีฟ้าฟันปีแล้ว ลู่เฉินยังใช้เวลาในการสอนวิธีการต่อสู้สุนัขให้กับหวงยินยินหวงยินยินมีพื้นฐาน และพลังภายใน ยังเพียงพอแต่ยังมีทักษะการต่อสู้ขั้นเพียงแค่การโจมตีแบบเดียวเกินไป ขาดวิธี พบฝ่ายตรงข้ามที่รุนแรงเล็กน้อย มันเป็นเรื่องง่ายที่จะสูญเสียเนื่องจากหวงยินยินใช้ไม้ เป็นแท่งโชคดีที่ฝึกวิธีการต่อสู้สุนัขลู่เฉินรู้ตั้งแต่โบราณจนถึงปัจจุบันในวัยเด็ก และคุ้นเคยกับการอ่านหนังสือศิลปะการต่อสู้ทุกชนิดไม่ว่าขั้นพื้นฐานของการต่อสู้ หรือเคล็ดลับที่ลึกซึ้ง และลึกซึ้ง หรือบางอย่างที่ต้องห้ามหนังสือแปลกใจในใจของเขามีทุกอย่างใช้สารานุกรมการต่อสู้เพื่อแนะนำเขาก็ไม่ได้มากเกินไปสองวันผ่านไปในพริบตาภายใน 2 วันนี้ลู่เฉินในเวลาเดีย