All Chapters of Kidnapped by the Mafia Lord: Chapter 201 - Chapter 210

"Salamat ulit" Saad ko ng maihatid ko siya sa labas.."You're welcome, always" "Hmm, g-goodnight" ngumiti siya ng malapad.."Goodnight Yanna" Huling sinabi niya bago tumalikod at naglakad pabalik sa suite niya..Hindi ko alam kung saan ang pansamantalang kwarto niya, sinabi niya lang na malayo raw sa suite namin..."You let him enter our suite Yanna?" Sa ilang segundong lumipas ng nagpaalam si Zian ay nagulat nalang ako ng biglang sumulpot ang lalaki...Kunot noong lang ako sa madilim na pwesto niya, kahit hindi ko tuluyan nakikita ay alam ko at sigurado akong siya yan..Sa boretong boses at base narin sa suot niya kanina.."Pinapasok mo siya?" Natauhan ako ng makitang nasa tapat ko na pala siya.."S-siya ang bumuhat kay Jj" normal na sagot ko bago siya talikuran...Narinig ko pa ang pagpasok niya sa loob at Ang pagsara ng pinto.. Bahagyang napakunot noo pa ako ng medyo napalakas ang paglalasara niya...."Yanna?" Pigil niya ng sandaling hawakan ko ang sendura ng pinto sa kwartoTama

After lunch, Dinala ko si Jj sa loob ng suite pinatulog ko muna siya dahil nagreklamo itong inaantok..Sumama rin ang lalaki, tahimik lang siyang nakasunod sakin hanggang sa marating ko ang kwarto.., nasa hamba lang siya ng pinto ng kwarto, pinapanood ako sa ginagawang pagpapatulog sa bata...______________________we do water activities, isang araw kaming nawala kaya hindi ako nakatangi sa mga gustong ipagawa saakin ni Zian...tinuruan niya akong mag-surfing na hindi naman tumagal ng isang oras dahil agad rin akong sumuko, d'mn I just can't,mahina ako kapag balanse na ang usapan! Isa pa ay hindi ako ganoon kagaling lumangoy, hindi naman sa wala akong tiwala kay Zian pero Kasi ay natatakot talaga ako sa tubig, "How about JetSki?" Itinuro ni Zian ang mga kasamahan naming nakasakay sa sasakyang pandagat na tinutukoy niya..Napatango nalang ako dahil mukhang mas maganda nga iyon keysa sa surfing lesson"Wait, kukuha lang ako ng lifejacket" dali daling pumasok si Zian sa isang cottag

LUMIPAS ang tatlong araw. Nanatili si Yuri dito, at sa pananatili niya ay doon ko lamang mas nalaman kung gaano nga sila kalapit sa isat-isa....Hindi lang ako kundi lahat ng kasama namin ay napansin din iyon..Nong isang araw ay umalis sila, papuntang mansion,isinama rin nila si Jj. Wala akong nagawa kundi ang pumayag. Pinipilit rin akong isama ni Jj at Yuri pero humindi ako..Wala namang pinagkaiba eh, kung sasama man ako o hindi parehas lang naman,parehas lang na mababaliwala ako.They seems enjoying their own world,at ayokong makisawsaw doon..."You're watching them again" Biglang sumulpot sa gilid ko si Ms.Lorren. Napatingala ako sa kanya, inginuso niya lang ang upuan kong saan ako kasalukuyang nakaupo.."Can I sit beside you?" Umusog ako para bigyan siya ng espasyo...Mahaba naman ang upuan, paniguradong kasya kami.."Mabait siya" panimula niya...alam ko ang tinutukoy niya.."Last night we made a talk" "Aksidente kaming nagkasabay sa mini-bar" patuloy niya.."And she's nice, na

SA isang malalim at mahabang halik niya ay para bang paunti unti akong dinadala sa panahong siya lang ang mahalaga sakin. Panahong sakanya lang umiikot ang mundo ko. Panahong siya lang ang mundo ko..I closed my eyes more tightly, and because of what I did,I felt the tears streaming down my face, and realized something;There are things that even if I already admit to myself, I still can't confess in front of him.Maybe because im scared. I'm afraid to admit that I have failed at something that I repeatedly say and made an assurance of not gonna happen for a second timeI'm afraid to start a line that in no time,it can bring me back to the moments I've been doing my best to escape..but little did I know,I already start the point that later on it wasn't hard anymore to become a line..a line that can lead to the past! Nakaraang matagal ko ng kinakalimutan at pilit binabaon sa limot ngunit hindi ako nagtatagumpay. Bumabalik at babalik parin ako doon lalo nat may bakas parin ng sa

"Are you sure about this bro?" Drix suddenly asked while folding his arms in front of meI just shook my head, bowed down and convinced myself..Yes, I'm sureBut No..I know to my myself that I can't do this..I can't be separated from them"Pwede ka pang umatras Lou" he made a convincing word..In a few minutes of nodding, I couldn't help but look at Drix and then I looked at the two suitcases on top of my bed "What about them? Jj, Yanna? Susukuan mo na ba sila?"I don't want to give up..But I don't want to see her hurt over and over again because of meWhat she have said that night was a big slap ....'Sa tuwing nakikita kita,lalo lang akong nasisira!"How many nights did she not put me into sleep by those words While I was still insisting, that maybe it was still possible, she was hurt because she saw me ... Every day"Are you going to lived them both and give up?"Give up? In comes to them that wasnt in my vocabulary..I will not give up, I will not get tired no matter how many time