All Chapters of รอวันหย่า คุณสามีร้าย: Chapter 581 - Chapter 590

960 Chapters

บทที่ 581

“วันนี้เขายุ่งมาก ไม่มีเวลารับสายหรอก” พนักงาน “ก็ได้! คุณผู้หญิงรอก่อน ผมจะไปตามคนรับเรื่องมา” ต่อมาประมาณสองนาที พนักงานก็มาพร้อมกับถังเชี่ยน ถังเชี่ยนมองเห็นหลีเสี่ยวเถียน “คุณมาหาสือถิงทำไม? วันนี้เขาไม่ว่าง” “มันก็แค่กิจกรรมไม่สำคัญไม่ใช่หรือไง? หรือว่าไม่มีเขา กิจกรรมนี้จะจัดต่อไปไม่ได้เลย?” หลีเสี่ยวเถียนล้อว่า “หรือว่าเขาไม่มีเวลากระทั่งจะดื่มน้ำ? เวลาเข้าห้องน้ำก็ไม่มีเหรอ?” ถังเชี่ยนเผชิญหน้ากับความเย่อหยิ่งของเธอก็ไม่ได้ยอมแพ้ “หลีเสี่ยวเถียน คุณมีธุระอะไรกันแน่? ดูจากความสัมพันธ์อันดีของสามีคุณกับสือถิงแล้ว ฉันบอกต่อให้คุณได้” “ฉันไม่จำเป็นต้องให้คุณไปบอกต่อ! คุณแค่ปล่อยให้ฉันเข้าไป ฉันพูดกับเขาไม่กี่คำก็จะไปเลย!” หลีเสี่ยวเถียนพูดด้วยความโกรธ “ถ้าเป็นโอกาสปกติ ฉันปล่อยให้คุณเข้าไปได้ แต่วันนี้มีคนสำคัญมาจำนวนมาก ฉันปล่อยให้คุณเข้าไปตามใจไม่ได้” ถังชี่ยนกล่าว “ถ้าคุณไม่อยากให้ฉันบอกต่อ งั้นก็ช่างเถอะ ฉันเองก็ยุ่งมาก ไม่มีเวลาอยู่กับคุณที่นี่หรอกนะ” ถังเชี่ยนเดาได้ว่าหลีเสี่ยวเถียนจะต้องมาหาฟู่สือถิงเพราะเรื่องฉินอันอัน ดังนั้นแน่นอนอยู่แล้วว่าเธอปล่อยหลีเส
Read more

บทที่ 582

หลีเสี่ยวเถียนปิดแก้มที่เจ็บของเธอ แล้วมึนงงไปทั้งร่าง! สิ่งที่ทำให้เธอไม่คาดคิดก็คือ วินาทีต่อมาฟู่สือถิงพูดกับเธอคำหนึ่ง “ไสหัวไป!” หลีเสี่ยวเถียนใช้ชีวิตราวกับเจ้าหญิงมายี่สิบว่าปี ไม่เคยมีใครแตะต้องใบหน้าของเธอ ไม่เคยมีใครพูดว่า ‘ไสหัวไป’ กับเธอมาก่อน! เธอมีอารมณ์ร้อน ไม่ได้หมายความเธอแข็งแกร่งอะไรเธอปิดหน้าแล้วร้องไห้วิ่งออกไป! ฟู่สือถิงมองด้านหลังของเธอจากไป นิ้วมือของเขากำแน่น เขานึกภาพออกเลยว่า ฉินอันอันจะโกรธมาขนาดไหน ถ้าหลีเสี่ยวเถียนบอกเธอเกี่ยวกับเรื่องนี้ แต่สิ่งต่าง ๆ เกิดขึ้นไปแล้ว ไม่มีทางให้ย้อนกลับ ถ้าต้องทำอีกครั้ง เขาก็ยังจะให้บทเรียนกับหลีเสี่ยวเถียน! ผู้หญิงคนนี้ ไม่รู้ความเกินไปจริง ๆ ไม่เพียงแต่จะพูดจาไม่มีขอบเขต พฤติกรรมยังอวดดีเกินไปอีกด้วย! ถึงแม้ว่าถังเชี่ยนจะเป็นเพียงผู้จัดการฝ่ายประชาสัมพันธ์ของเขา แต่นอกเหนือจากสถานะนี้ เธอยังเป็นคุณหนูใหญ่ตระกูลถังด้วย! ไม่ว่ายังไงก็ตา หลีเสี่ยวเถียนไม่ควรล่วงเกินถังเชี่ยนในที่สาธารณะ......หลีเสี่ยวเถียนร้องไห้ออกมาจากโรงแรม หลังจากขึ้นรถแล้ว เธอขับรถไปถึงถนนสายหลัก จากนั้นก็กดหมายเลขของเฮ่อจุ
Read more

บทที่ 583

ฟู่สือถิงเงียบไปสองสามวินาทีแล้วถามว่า “เธอบอกเรื่องนี้กับฉินอันอันหรือยัง?” เฮ่อจุ่นจือ “ไม่หรอกครับ เธอไม่ควรบอกเรื่องนี้กับฉินอันอันตอนนี้” “ทำไม?” ฟู่สือถิงอยากรู้ว่าทำไมหลีเสี่ยวเถียนถึงมาหาเขาวันนี้ เธอมีธุระอะไร เฮ่อจุ่นจือลังเลอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดตามความจริง “วันนี้เสี่ยวเถียนไปหาพี่เพื่อบอกพี่ว่าลูกของพี่กับฉินอันอันอาจจะมีบางอย่างผิดปกติครับ วันนี้เธอไปโรงพยาบาลเป็นเพื่อนฉินอันอันมา” ลูกกระเดือกฟู่สือถิงขยับขึ้นลง แสงในดวงตาของเขาหรี่ลงไปเล็กน้อย “อาจเป็นเพราะเรื่องนี้ส่งผลต่ออารมณ์ของเธอ ดังนั้นเธอถึงได้ร้อนใจไปหาพี่” เฮ่อจุ่นจือปกป้องหลีเสี่ยวเถียน “เสี่ยวเถียนไม่ได้เลวร้ายนะครับ” ฟู่สือถิงกล่างเสียงแหบพร่า “ฉันเข้าใจแล้ว”เขาวางสาย ลูกมีปัญหา…ลูกของพวกเขามีปัญหาจริง ๆ แต่ว่าฉินอันอันกลับไม่บอกให้เขารู้ ถ้าหลีเสี่ยวเถียนไม่มาหาเขา เธอจะไม่บอกอะไรเขาเลยใช่ไหม? ฟู่สือถิงหัวใจคมราวกับมีด เขาเดินไปทางประตูห้องจัดเลี้ยงราวกับเป็นซอมบี้“สือถิง งานเลี้ยงอาหารค่ำกำลังจะเริ่มแล้ว คุณจะไปไหนคะ?” ถังเชี่ยนก้าวเท้ายาว ๆ มาหาเขาแล้วจับแขนของเขาไว้ เขาสะบัดมือเธอ
Read more

บทที่ 584

“ผมมีสิทธิ์รู้!” ดวงตาทั้งสองของเขาแดงก่ำ เขากล่าวโทษ “ถึงคุณจะไม่ยอม แต่คุณลบความจริงที่ว่าผมเป็นพ่อของลูกคุณไม่ได้!” ฉินอันอันพูดอย่างไม่ทุกข์ร้อน “ตอนนี้คุณยังไม่รู้เรื่องเลยสินะ?” “ที่จริงผมรู้แล้ว แต่เป็นคุณที่ไม่บอกผม!” เขาเรียกร้อง “เอารายงานผลการตรวจของเด็กมาให้ผมดู!” “ไม่มีรายงานผลการตรวจ” เธอรู้สึกเจ็บข้อมืออย่างมากจากการบีบของเขา ดังนั้นเธอเลยยื่นมืออกมาแล้วงัดนิ้วของเขาออก “คุณปล่อยฉันนะ!” “ทำไมถึงไม่มีผลรายงานการตรวจ?!” เขาคลายมือออกแต่ไม่ได้ปล่อยมือออกทั้งหมด ฝ่ามือใหญ่ของเขาขยับไปบนข้อมือของเธอ ยังคงจับเธอเอาไว้แน่น “การตรวจที่ประเทศบีเรียบร้อยแล้ว พวกเขาแค่ส่งข้อความมาให้ฉันเท่านั้น” เมื่อเผชิญหน้ากับคำถามของเขา เธอไม่สามารถโกหกได้ “ให้ผมดูข้อความหน่อย!” เขาค่อย ๆ กดดัน ถ้าวันนี้ไม่เอาข้อความให้เขาดู เขาไม่มีทางยอมแพ้ ตอนนี้เอง ไมค์และเด็กสองคนเดินออกมาจากห้องกินข้าวและมองเห็นฟู่สือถิง “เขามาทำอะไรที่นี่คะ?” รุ่ยลากระซิบ ไมค์ “แม่ของเธอร้องไห้เมื่อเช้านี้ แต่ไม่รู้ว่าทำไม…” เสี่ยวหานขมวดคิ้ว “เกิดอะไรขึ้นกับแม่ของผมเหรอ?” ไมค์ยักไหล่ “ไม่รู้สิ!
Read more

บทที่ 585

“เวลาสั้น ๆ แค่สิบวัน คุณหาเงินได้สองพันล้านงั้นเหรอ? คุณบอกผมสิว่าหามาได้ยังไง” เขาไม่เชื่อคำพูดของเธอเลย ดังนั้นพอเธอถอย เขาก็ไล่ตาม เขาบีบเธอจนไปถึงขอบเตียง “คุณสนใจว่าฉันหาเงินยังไงงั้นเหรอ? คุณสนใจแค่ลูกก็พอแล้ว คุณไม่มีสิทธิ์มายุ่งกับฉัน!” เธอผลักหน้าอกเขา “ผมสนใจคุณก็คือสนใจลูก!” ตัวของเขายังคงนิ่งไม่ขยับ ดวงตาลึกลงกว่าเดิม “ตราบใดที่เด็กอยู่ในท้องของคุณ ผมมีสิทธิ์สนใจคุณ!” ฉินอันอันรู้สึกว่ามันน่าขำ แต่เธอก็ไม่มีเหตุผลที่ดีกว่ามาคัดค้าน “ฉันรักษาโรคให้คนป่วย แล้วเขาก็ให้ค่าตอบแทนมา” เธอไม่ได้โกหก สองพันล้านนี้เป็นค่าตอบแทนที่ฟู่สือถิงมอบให้เสิ่นอวี๋ อย่างไรก็ตาม เสิ่นอวี๋ไม่ใช่คนที่ทำการรักษาให้อิ๋นอิ๋น เพราะเสิ่นอวี๋ขอให้เธอมา เงินก้อนนี้ เธอได้มาโดยชอบธรรม “ใคร?” เขาเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่งกับคำพูดของเธอ “ใครให้ค่าตอบแทนคุณสูงขนาดนี้?!” “คุณมีสิทธิ์ให้ค่าตอบแทนสูงขนาดนี้กับเสิ่นอวี๋ แต่คนอื่นไม่ได้รับอนุญาตให้ค่าตอบแทนฉันสูงขนาดนี้หรือไง? หรือว่าคุณยอมรับไม่ได้ว่ามีคนอื่นที่รวยเหมือนคุณ?” ฉินอันอันประชดเขา “ผู้ชายที่คิดแต่ว่าตัวเองแน่อยู่คนเดียว!” “ฉิน
Read more

บทที่ 586

เธอมองใบหน้าที่ทั้งเศร้าและโกรธของเขา จู่ ๆ เธอก็พูดอะไรไม่ออก เขาได้ข้อสรุปแล้วว่าเธอกับจิ้นซือเหนียนมีความสัมพันธ์กันชู้สาว ถ้าเธอเป็นเขา ก็คงจะเข้าใจผิดเหมือนกัน ผู้หญิงจะรับบัตรธนาคารของผู้ชายภายใต้สถานการณ์แบบไหนกันล่ะ? ถ้าไม่ได้ความสัมพันธ์ใกล้ชิดกันมากและไม่แบ่งเขาแบ่งเรา ตอนที่เธอกับฟู่สือถิงคบกัน และตอนที่ความสัมพันธ์ของทั้งคู่หอมหวานที่สุด เธอยังไม่ได้บัตรจากเขาเลย เมื่อคิดถึงจุดนี้ เขาก็หยุดคิดทันที เพราะเธอเห็นน้ำตาไหลออกมาจากดวงตาของเขา เธอรู้สึกเหมือนมีคนกำลังบีบคอเธอ หายใจลำบากและพยายามช่วยตัวเองอย่างสิ้นหวัง “ฟู่สือถิง...เขาแค่ฝากบัตรกับฉัน ขอให้ฉันเก็บมันไว้… ฉันไม่ได้ใช้เงินของเขาเลย...” “จริงเหรอ?” เขาจับบัตรไว้ในมือแน่น “ถ้าอย่างนั้น ผมจะเอาไปคืนเขาให้เอง” หลังจากที่พูดจบ เขาก็ยกราวแขวนผ้าที่วางอยู่บนพื้นขึ้นมา จากนั้นเขาก็เดินไปที่ประตู แล้วเปิดประตู เห็นใบหน้าของไมค์และลูกทั้งสองคน เขาเดินผ่านพวกเขาและเดินลงไปชั้นล่างอย่างรวดเร็วด้วยสีหน้าเย็นชาและไม่พูดอะไร “แม่! เขารังแกแม่เหรอคะ?” รุ่ยลารีบวิ่งไปในห้องแล้วเงยหน้าขึ้นมองหน้าแม่ของเธอ
Read more

บทที่ 587

- ผู้ชายคนนี้เกิดเป็นคนเสียเปล่าแต่นิสัยเหมือนสุนัข คิดไม่ถึงว่าเขาจะทำตัวน่ารังเกียจขนาดนี้! - เขาดูเย็นชาและโหดร้ายมาก เห็นแวบแรกก็รู้แล้วว่าชอบใช้ความรุนแรง! อยากเห็นจริง ๆ ว่าผู้หญิงคนไหนไม่กลัวตายกล้าแต่งงานกับเขาบ้าง! - ใช้ความรุนแรงแล้วไง? ต่อให้เขาจะเป็นฆาตกร ก็ยังมีผู้หญิงอีกมากที่ยินดีจะแต่งงานกับเขา! ก็เขารวยเสียอย่าง! - แหวะ! ถ้าฉันเป็นผู้หญิงที่โดนตบคนนั้นนะ ฉันคงคิดสั้นแน่ ๆ ! - ผู้หญิงที่โดนตบคือใคร? มีใครรู้บ้าง? มองจากด้านข้างเธอก็ดูเหมือนจะสวยนะ! ...... หลังจากที่ฉินอันอันอาบน้ำเสร็จ เธอก็กินกรดโฟลิกไปหนึ่งเม็ด แล้วนอนลงบนเตียง เนื่องจากเธองีบในตอนบ่ายแล้ว ตอนนี้เธอจึงยังไม่ง่วง เธอเปิดโทรศัพท์และเห็นข้อความแท็ก เป็นข้อความในกลุ่มมหาวิทยาลัย เธอกดเข้าไปที่กลุ่มและอ่านบทสนทนาที่ดุเดือดของทุกคน เพื่อนร่วมชั้นเอ : รูปร่างของผู้หญิงคนนี้คล้ายเสี่ยวเถียนเลย! เพื่อนร่วมชั้นบี : ถึงผู้หญิงคนนี้จะดูคล้ายเสี่ยวเถียน แต่ไม่ใช่เสี่ยวเถียนแน่นอน! เสี่ยวเถียนจะโดนคนอื่นรังแกได้ไง? เพื่อนร่วมชั้นซี : ถ้าฉันจำไม่ผิด สามีของเสี่ยวเถียนกับฟู่สือถิงเป็นเพื
Read more

บทที่ 588

“ฉันตบถังเชี่ยน” หลีเสี่ยวเถียนกล่าวต่อ “ฉันรู้ว่าฉันหุนหันพลันแล่นไปหน่อย แต่ถ้าย้อนเวลากลับไป ฉันก็ยังจะตบเธอเหมือนเดิมอยู่ดี! เธอไม่ใช่เจ้านายหญิงของเอสทีกรุ๊ปสักหน่อย! เธอจงใจแกล้งฉัน!” ฉินอันอันยังคงรู้สึกโกรธหลังจากฟังคำพูดของเธอ จริงอยู่ที่หลีเสี่ยวเถียนผิดตรงไปทำร้ายถังเชี่ยนก่อน แต่นี่เป็นเรื่องระหว่างเธอกับถังเชี่ยน ในฐานะผู้ชาย ฟู่สือถิงสมควรเข้ามายุ่งเหรอ? “ฟู่สือถิงสารเลวคนนี้ ฉันจะไม่มีวันให้อภัยเขาเด็ดขาด! แน่นอน เขาก็ไม่สนใจเหมือนกันว่าจะฉันจะให้อภัยหรือไม่!” หลีเสี่ยวเถียนกล่าวขณะมองฉินอันอัน “อันอัน ความแค้นระหว่างฉันกับฟู่สือถิงไม่เกี่ยวอะไรกับเธอเลย เธออย่าปล่อยให้ฉันมีอิทธิพลต่อเธอ ฉันโดนตบเพราะฉันปากไม่ดีเอง เขาไม่ได้ทำเพื่อถังเชี่ยนทั้งหมดหรอก” “เสี่ยวเถียน ไม่ว่าเธอจะพูดอะไรกับเขา เขาไม่ควรตบตีใคร” ฉินอันอันจำเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้ได้ “เขาบีบคอเสี่ยวหานเกือบตาย เสี่ยวหานยังเกลียดเขาจนถึงทุกวันนี้ ฉันสงสัยว่าเขารู้อยู่แล้วว่าเสี่ยวหานเป็นลูกชายของเขาเอง แต่เพราะความผิดพลาดของเขา เขาจึงทำเป็นไม่รู้จักเสี่ยวหาน เพราะเขารู้ว่าเสี่ยวหานไม่รู้จักเขาแน
Read more

บทที่ 589

หลังจากที่โจวจื่ออี้ส่งเธอไปที่ห้องทำงานของฟู่สือถิง เขาก็รินน้ำอุ่นให้เธอหนึ่งแก้ว “คุณอยากกินอะไรไหม? ฉันจะไปซื้อให้” โจวจื่ออี้พูดอย่างกระตือรือร้น ฉินอันอัน “ไม่เป็นไร คุณไปทำธุระเถอะ ไม่ต้องห่วงฉัน” รอยยิ้มบนใบหน้าของโจวจื่ออี้ยังคงอยู่ “ตอนนี้ผมไม่มีอะไรต้องทำ ผมจะรอเป็นเพื่อนคุณเอง!” ฉินอันอันหยิบแก้วน้ำขึ้นมาดื่ม “อันอัน เมื่อวานนี้เจ้านายผมตบเสี่ยวเถียนไป ตอนนั้นผมได้ยินเรื่อวราวมา ผมขออธิบายให้คุณฟังก่อนนะ! เจ้านายของผมไม่ได้ตบเสี่ยวเถียนเพราะถังเชี่ยน แต่เพราะเสี่ยวเถียนพูดอะไรบางอย่างที่ไม่เหมาะสมมาก อย่างเช่นว่า เธอบอกว่าเจ้านายของผมเป็นสวะและสมควรแล้วที่จะถูกคุณทิ้ง…” ฉินอันอันมองโจวจื่ออี้ด้วยสายตาเย็นชา โจวจื่ออี้สับสนกับสิ่งที่เขาเห็น และพูดโดยไม่ลังเล “เอ่อ… เจ้านายของผมน่าจะอธิบายเรื่องนี้ชัดเจนกว่า” “ยิ่งคุณอธิบายมากเท่าไหร่ ฉันก็ยิ่งเกลียดเขามากขึ้นเท่านั้น” ฉินอันอันวางแก้วน้ำลง โจวจื่ออี้หุบปากลง “งั้นผมขอไปรอข้างนอกนะ” เขาออกมาจากออฟฟิศและถอนหายใจอย่างแรง ครู่ต่อมา ฟู่สือถิงก็เดินออกมาจากลิฟต์ โจวจื่ออี้ก้าวไปสองสามก้าวเพื่อทักทายเขาและเต
Read more

บทที่ 590

ถังเชี่ยนคิดไม่ถึงว่าตอนนี้เขาก็ยังคงปกป้องฉินอันอันอยู่! จู่ ๆ ก็รู้สึกเสียใจ และน้ำตาก็ไหลออกมาเอง โจวจื่ออี้เดินเข้ามาอย่างรวดเร็วและดึงฉินอันอันออกจากโซฟา “ผมไม่รู้ว่าทำไมจู่ ๆ ถังเชี่ยนถึงเข้ามาได้” โจวจื่ออี้อธิบายด้วยสีหน้าจริงจัง “ผมไปส่งคุณข้างล่างก่อน!” “ไม่ต้อง” เธอผลักมือของโจวจื่ออี้ออก แล้วก้าวขากว้างไปที่ลิฟต์ ตอนนี้เธอรู้สึกสับสนมาก จริง ๆ แล้วเธอมาหาฟู่สือถิงเพราะหลีเสี่ยวเถียน แต่เธอไม่เคยคิดว่าตัวเองจะทำอะไรเขาเลย แม้ว่าเขาจะบังคับ แต่ถ้าเขาลงมือไปแล้วก็ปก้ไขอะไรไม่ได้ เขาเป็นคนอารมณ์ร้ายและทะเลาะกับเธอบ่อย ๆ แต่เขาไม่เคยตบตีเธอเลย หลังจากออกจากลิฟต์ เธอก็เดินไปที่ลานจอดรถด้านนอก หลังจากขึ้นรถแล้วเธอก็ขับรถไปที่บริษัท ระหว่างทาง เธอได้รับสายจากหลีเสี่ยวเถียน “อันอัน ฉันได้ยินมาว่าเธอตบฟู่สือถิงเพราะฉัน... ฉันบอกแล้วใช่ไหมว่าอย่าไปหาเขา?” หลีเสี่ยวเถียนตกใจมากจนใบหน้าของเธอหายเจ็บเมื่อได้ยินข่าว “ท้องเธอโตขนาดนั้นแล้ว เธอไม่กลัวเขาจะทำร้ายเธอเหรอ?” ในสายตาของหลีเสี่ยวเถียน ผู้ชายที่กล้าทำร้ายผู้หญิงและเด็ก ล้วนไม่มีขีดกำจัด ฉินอันอันโกหก
Read more
PREV
1
...
5758596061
...
96
DMCA.com Protection Status