“ฉันตบถังเชี่ยน” หลีเสี่ยวเถียนกล่าวต่อ “ฉันรู้ว่าฉันหุนหันพลันแล่นไปหน่อย แต่ถ้าย้อนเวลากลับไป ฉันก็ยังจะตบเธอเหมือนเดิมอยู่ดี! เธอไม่ใช่เจ้านายหญิงของเอสทีกรุ๊ปสักหน่อย! เธอจงใจแกล้งฉัน!” ฉินอันอันยังคงรู้สึกโกรธหลังจากฟังคำพูดของเธอ จริงอยู่ที่หลีเสี่ยวเถียนผิดตรงไปทำร้ายถังเชี่ยนก่อน แต่นี่เป็นเรื่องระหว่างเธอกับถังเชี่ยน ในฐานะผู้ชาย ฟู่สือถิงสมควรเข้ามายุ่งเหรอ? “ฟู่สือถิงสารเลวคนนี้ ฉันจะไม่มีวันให้อภัยเขาเด็ดขาด! แน่นอน เขาก็ไม่สนใจเหมือนกันว่าจะฉันจะให้อภัยหรือไม่!” หลีเสี่ยวเถียนกล่าวขณะมองฉินอันอัน “อันอัน ความแค้นระหว่างฉันกับฟู่สือถิงไม่เกี่ยวอะไรกับเธอเลย เธออย่าปล่อยให้ฉันมีอิทธิพลต่อเธอ ฉันโดนตบเพราะฉันปากไม่ดีเอง เขาไม่ได้ทำเพื่อถังเชี่ยนทั้งหมดหรอก” “เสี่ยวเถียน ไม่ว่าเธอจะพูดอะไรกับเขา เขาไม่ควรตบตีใคร” ฉินอันอันจำเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้ได้ “เขาบีบคอเสี่ยวหานเกือบตาย เสี่ยวหานยังเกลียดเขาจนถึงทุกวันนี้ ฉันสงสัยว่าเขารู้อยู่แล้วว่าเสี่ยวหานเป็นลูกชายของเขาเอง แต่เพราะความผิดพลาดของเขา เขาจึงทำเป็นไม่รู้จักเสี่ยวหาน เพราะเขารู้ว่าเสี่ยวหานไม่รู้จักเขาแน
Read more