All Chapters of His Wild Mistake : Chapter 1 - Chapter 6

ISABEL "You're h-huge," utal kong tukoy sa mahaba at mataba niyang pagkalalaki the very moment he sprang it free in front of me."Ang laki mo." Ulit ko pa dahil hindi talaga ako makapaniwala ngayon sa aking nakikita.Unti-unti na rin akong nilukob ng kaba dahil sa kaisipan kung paano iyon magkakasya sa akin.Hindi ba ako mawawasak ng tuluyan kapag nakapasok 'yon ng buo sa akin?Or worst, baka himatayin na lang ako bigla at hindi na magising pa kahit ulo palang no'n ang nakapasok sa akin."Hey," napaigtad ako nang magsalita ang lintik na adonis sa harapan ko.Kasalukuyan siyang nakatayo sa baba ng kama habang ako ay heto, nakahiga na at kung ano-anong iniisip simula nang mailantad sa harapan ko ang alaga niya.I'm well aware that I gave him permission kani-kanina lang pero hindi niyo ako masisisi kung bakit bigla nalang akong nag ooverthink dito dahil mukhang hindi naman talaga normal ang laki niya!How could this man so perfect?! wala kang maipipintas mula ulo hanggang paa. He's perf

ISABEL"Anak, dahan-dahan lang. Wala kang kaagaw," saway ko kay baby Watkins na parang mauubusan ng pagkain kung sumubo.He's been doing that since he was three years old at panay din ang saway ko pero hanggang ngayon ay hindi pa rin siya nagbabago.Dahil na rin siguro sa hirap ng buhay. Minsan lang kasi kami nakakakain ng masasarap na ulam kaya kapag ganitong may nagbibigay sa amin o di kaya sahod ko ay parang nauubusan kung kumain itong anak ko.Nakakalungkot lang bilang ina na makitang nagkakaganito ang anak ko.Palagi kaming kinakapos sa pera lalo na kapag lilipat na naman kami ng bahay tapos 'yong sinasahod ko naman ay hindi pa rin sapat sa pag-araw-araw naming gastusin dahil bukod sa bahay, tubig, at kuryente na aming binabayaran ay napakamahal din ngayon ng bilihin kaya kahit anong gawin naming pagtitipid ay kinakapos pa rin kami.Lalo na siguro kapag nagsimula nang mag-aral si baby Watkins. Iniisip ko pa lang iyon ay parang masisiraan na ako ng ulo subalit hindi ko naman pwede

ISABEL"What was that for?!" gulat niyang tanong habang sapo-sapo ang kaliwang pisngi na tinamaan ng aking magaan na kamao.Tama ang nababasa niyo, sinuntok ko ang empakto na ito dahil sa mga walang kwento niyang pinagsasasabi."Hoy mister! hindi ko—" saglit na napatigil ako't luminga-linga sa paligid. Parang gusto ko tuloy batukan ang sarili dahil muntikan ko nang ipagsigawan ang mga susunod kong sasabihin. "hindi ko kailangan ng panangutan mo. Dahil 'yong nangyari sa atin kagabi, isa lamang 'yong pagkakamali na nararapat ibaon sa limot at hindi na muling maungkat pa." madiin at pabulong kong pagpapatuloy habang nakaduro ang kanang hintuturo sa kaniya.Walang katumbas na panggigigil ang nararamdam ko ngayon.Kitang-kita ko ang gulat na rumihestro sa kaniyang mukha na ikinatawa ko lamang ng mapakla sa aking isipan. Marahil ay dahil akala niya'y matutuwa ako sa mga sinabi niya tulad ng karaniwang magiging reaksyon ng mga kababaihang nakaone-night-stand ng tulad niyang mukhang nakakaluw