All Chapters of Fake to Forever: Chapter 21 - Chapter 30

JUSTINNANG tawagin siyang Mrs. Calderon kanina, lihim akong napangiti. It suited her at hindi ako nagsisisi na pinakasalan siya. The only thing that will make me regret any of these is if she lied to me about the baby or anything in general. I hate being lied to.I held her hand while walking in the hallway. Maiksi lang ang pasilyo pero malinis at may ilang paintings na nakasabit. May mga portrait din ng mga sanggol na hindi ko kilala, but they are cute nonetheless. Nang buksan ng nurse ang pinto ng office ni Dra. Enriquez ay nakaupo ito sa harap ng kaniyang desktop at naghihintay sa amin.“Justin, kumusta ka na, hijo?” Kaibigan siya ni Nanay at siyang OB rin noong ipinagbubuntis ang kapatid ko.“Okay naman po, Tita Edith. Si Riz nga po pala, asawa ko. Riz, this is Dra. Enriquez. Family friend namin siya at isa sa mga kaibigang matalik ng nanay ko.”Riz extended her hand at inabot iyon ng doktora. “Napakaganda naman pala ng asawa mo. Kaya napakasal ka kaagad, e. Have a seat, Riz. How

RIZCrush sa Club Pyre? I can hardly remember anything that night. Paano ko sasagutin kung sino ang Hottie CEO na ’yon? Malalaman ko bukas pagdating ng mga kaibigan ko. Maybe if they refreshed my memory, I can help Justin remember why we ended up in the same bed.“Huwag kang magpapaniwala kina Matet. Baka sila ang may crush doon sa Hottie CEO na ’yon at hindi ako,” sagot ko sa kaniya. Likas na matabil ang dila ng dalawang iyon, at sa aming tatlo, ako ang tahimik. Tahimik kaya nabuntis kaagad. Pambihira.“They said it’s you. Why would they lie?”Nagkibit-balikat ako. “I don’t know. Huwag na nating pag-usapan ’yon. We are too old for crushes, don’t you think?”“Hmm.”I am starting to hate that hmm. Tuwing ayaw niyang magkomento ay iyon ang sasabihin niya.Naglalakad kami nang makita ko ang isang magandang bestida. It’s made of linen and white in color. Ang tirante ay nasa isang pulgada ang lapad at naka-ribbon, simple lang ang tabas at may putol sa ibaba ng dibdib.“Do you like that dre

RIZNAKAUWI kami sa bahay nang matiwasay at kahit inaantok ako ngayon ay pinigilan ko ito. Justin is leaving for Manila today at hindi ko alam kung kailan ang balik niya. Nagderetso ako sa silid at iniwan si Justin sa sala dahil kausap pa niya si Manang. Nagdesisyon akong mag-shower nang mabilis dahil malagkit ang dapyo ng hangin kanina. I didn’t bother to wash my hair again at baka tuluyan na itong maging dry. Isang walking shorts at T-shirt ang isinuot ko at nakaramdam ako ng ginhawa.Nadidiliman ako sa kuwarto kaya hinawi ko ang kurtina. Kaagad na kumalat ang liwanag sa silid. I didn’t realize that there’s a sliding door at ang patio rito ay may access patungo sa garden kung saan naroon ang swimming pool. Hindi pa man ako nagtatagal dito ay parang ayaw ko nang umalis. The simplicity of the place and the fresh air appealed to me. Malayo sa Maynila kung saan maingay at mausok. Iba pa rin ang buhay sa probinsiya. Tama lang ang pace at walang pagmamadali. Napansin ko lang, walang masya

JUSTINHindi ako kaagad nakaimik at tinimbang ang mga sinabi niya. She is right. Kahit naman sinong ikinasal ay walang guarantee na habambuhay silang magsasama. It’s just a piece of paper. Nasa dalawang tao na nagsasama iyon kung paano nila paninindigan ang sinumpaan nila. Trust, respect, and love, at saka dapat ay naroon ang commitment. Riz and I are working on it at the moment.“Who called you again?”“Si Nanay nga.” Halatang inis na inis siya pero gusto kong malaman kung sino ang nanggugulo sa kaniya.“Why?” Baka nalaman na nito na buntis ang anak niya.“She needs help. Nawalan daw ng trabaho ang asawa niya. And then the usual, walang makain, walang pang-tuition ang kapatid ko, at due na ang renta.”Naalala ko tuloy iyong mga kamag-anak ni Nanay na walang itinulong sa amin kahit pagbabantay sa akin kapag nasa trabaho siya. Pero nang pakasalan ni Papa si Nanay at umalwan ang buhay namin ay bigla silang naging mabait at kung ano-ano ang papuri na sinasabi. Not only that, bigla silang

RIZMALALIM na ang gabi ay hindi pa rin ako makatulog. I had a long nap at isa pa ay busog na busog ako sa kinain naming hapunan. Kahit may mga pangungulit si Justin ay hindi naman siya katulad ng dati sa penthouse. I find him sweet simula nang makasal kami. Kahit madalas siyang mang-asar, alam kong sensitibo lang ako masyado.We are two people who do not know each other living under the same roof. Being pregnant with raging hormones, mahirap sabayan ang mood swings ko. Sinulyapan ko ang likod niya. Nakatagilid siyang matulog at ako na ang nagpatay ng ilaw sa gilid niya. He was reading a book at nang damputin ko iyon ay tungkol iyon sa pagbubuntis. Hindi ko alam na iyon pala ang binili niya kanina sa bookstore nang dumaan kami roon.Nakaramdam ako ng paglundo ng kama. Justin was now facing in my direction pero tulog na tulog pa rin siya. I was about to get up para kumuha ng malamig na tubig dahil nauuhaw na ako nang dumantay ang isang braso niya sa may tiyan ko na impis pa rin. Mainga