All Chapters of Chase Jackson: Chapter 1 - Chapter 10

"Chase!" Malakas kong sigaw habang patuloy n'ya pa rin akong hinihila.Sa sobrang bilis ng mga pangyayare ay halos hindi ko na masundan kung bakit naririto ako sa sitwasyong ito. Tumingin ako sa direksyon kung saan nakalugmok ngayon si Ricko. Gustuhin ko man s'yang lapitan at tignan ang kalagayan n'ya ngunit masyadong mahigpit ang pagkakahawak ni Chase sa kamay ko.Hindi ko maiwasang mapadaing dahil sa bawat minutong lumilipas ay pahigpit ng pahigpit ang hawak n'ya sakin. Nasasaktan na ako at feeling ko ay mababali n'ya pa ang kamay ko sa uri ng pagkakahawak n'ya dito."Chase! Ano ba! b-bitawan mo nga ako!" Inis kong sigaw sa kan'ya at sinubukan kong kalasin ang mahigpit n'yang pagkakahawak sa akin.Hindi n'ya ako pinansin at patuloy lang akong hinila sa kung saan. Unti-unting nagngilid ang mga luha sa kamay ko dahil sa ginagawa n'ya. Ano bang nangyare at bakit ganito ito umasta? Parang ibang Chase ang naririto ngayon, nakakapanibago at parang hindi ko kilala ang isang ito."Chase! Ch

RoomPagod akong umupo sa desk ko ng makabalik kami dito sa kompanya. Nakakapagod ang magbyahe at magpabalik-balik lalo na pag-naiipit pa sa traffic. Kinuha ko kaagad ang baso na binigay sakin ni Chase at itinapat sa water dispenser. Guminhawa ang pakiramdam ko at nabawasan din ang init sa katawan ko ng makainom ako ng malamig na tubig. Matapos uminom ay nagpahinga ako saglit.Mabuti na lang at malamig dito sa labas ng office ni Mr. Dela Fuente, mayroon kaseng aircon na talagang pinasadya para sa mga secretary para hindi mainit. Nagpalipas ako ng isang minuto bago ko napag-pasyahang ipagpatuloy ang mga tatapusin ko sa araw na ito. Kinuha ko ang tumpok ng mga papel na kailangang pirmahan ni Boss. Kumatok ako sa opisina n'ya ng tatlong beses bago pumasok."Sir you need to sign these papers." Agad kong inilapag sa mesa n'ya ang mga papeles na kailangang pirmahan.Hindi naman marami iyon at kayang kayang tapusin bago matapos ang working hour. Narinig ko ang pagbuntong hininga n'ya at sini

Coincidence. Napaungol ako nang ininat ko ang nananakit kong likod. Marahan kong minasahe ang leeg ko dahil kanina pa ako nakayuko o hindi naman ay papalit-palit ng tingin dahil kailangan ko ring mag-take notes sa katatapos lang na meeting ni Mr. Dela Fuente. Mabuti na lang at huli na ito ngayon. Tinignan ko ang oras at malapit na palang matapos ang working hours ko. Inisip ko kaagad ang mga papeles na hindi ko natapos kanina. Nai-distribute ko na rin ang mga papeles na natapos ko kahapon maging ang mga papeles na napapirmahan na kay Mr. Dela Fuente. Marami naman na ang natapos ko kanina pero sa tingin ko'y wala pa iyon sa kalahati. Napapa-iling-iling nalang ako dahil balak ko pa naman sanang magpuyat mamaya dahil mayroon akong inaabangang movie sa N*****x. Mabilis ang naging pagtayo ko sa upuan sa conference hall ng company ni Mr. Dela Fuente ng makitang nakipag-kamay na ito sa ka-meeting nito. Saglit pa ang mga itong nag-usap at ginamit ko naman iyong pagkakataon para ayusin ang m

Let's Talk. Humihikab pa akong lumabas ng kotse ni Hanna matapos ako nitong ipahatid sa driver n’ya. Gustuhin ko man sanang magpaalam kay Athan bago ako umalis kanina ay minabuti kong wag na. He’s still sleeping at alam kong mamaya pa ang gising. Nakakatuwa dahil kahapon ko lamang nakilala ang bata pero parang ang tagal na naming magkakilala. Ngayon palang ay namimiss ko na agad si Athan. I should buy him toys, at tatawag na rin ako kay Hanna to check up on them. Miss na miss ko ang babaeng iyon at sino nga namang mag-aakalang uuwi itong may-anak na. Napailing nalang ako sa naiisip ko, tinignan ko ang oras sa suot kong relo. I’m ten minutes late, but it’s okay. Siguro kung hindi ko lang nalaman ang naranasan ni Hanna sa pamilya ni Mr. Dela Fuente, siguro ngayon ay lakad-takbo na ang nagawa ko makaakyat lang sa office ni Mr. Dela Fuente. “Good morning Ma’am, late po ata kayo?” Iyon agad ang bungad sa akin ni manong guard habang nag log-in ako sa log book nito. “Malayo pa po kase

Crush. Two days have past since pinilit ako ni Chase na tanggapin ang sorry n’ya. Sa tuwing naiisip ko ang pangyayareng iyon ay napapailing nalang talaga ako. Kailan kaya ako mananalo sa lalaking ‘yon? Simula noon ay palagi na rin s’yang nagtetext sa akin at kahit hindi ko nasasagot ang iba ay nagmemessage pa rin ito. Balak ko sanang sabihin sa kan’ya noong nakaraang araw kung saan ako nagpunta at sino ang mi-neet ko noong gabing iyon, pero dahil sa masyadong busy ang kumpanya ay wala akong nagawa kundi pabalikin na s’ya sa sarili n’yang kumpanya. Nabalik lamang ako sa tamang huwisyo ng marinig kong tumunog ang phone ko. Kaagad kong kinuha ang phone ko at hindi na nagulat na galing ‘yon kay Chase. Chase: You should throw that bouquet. Iyon ang laman ng message nito sa akin. Napailing nalang ako at hindi pinansin ang mensahe n’ya. As usual ay mayroon nanaman akong natanggap na bouquet kaninang umaga. The sender is still using Anonymus as his name. Hindi na ako nagtangka pang ma