BAD ROMANCE, SWEET VENGEANCE의 모든 챕터: 챕터 11 - 챕터 20

“Fine. Pero hindi sa café o kung saan pa. We can talk in the conference room,” pagde-decide ni Caroline.Wala nang ibang choice na tumango na lamang si Jordan. Inilahad nito ang kanang palad paturo sa elevator. Tahimik na naglakad si Caroline at pumasok sa bumukas na elevator, kasunod ang dating nobyo.Nakatingin lang siya sa harapan niya, kaya nakikita niya sa repleksiyon nila sa metal na pinto ang pagsipat sa kaniya ni Jordan. Hindi niya alam kung may kabuluhan pa ba ang magiging usapan nila, gayong matagal na naman sila nitong hiwalay. Pero kung para dito, may dapat silang pag-usapan, mabuti nang pagbigyan na niya ito kaysa araw-araw siya nitong guluhin ngayong nagkrus na ulit ang landas nila.Huminto sa fifth floor ang metal cabin at bumukas ang pinto. Naunang lumabas si Jordan at hinintay siyang makalabas. Hinawakan siya nito sa kanang siko at inalalayan tulad ng nakagawian nito noon.“Please prepare two coffee for us,” utos nito sa sekretaryang sumalubong sa kanila nang makita s

“Jordan?”Tumayo ang bisita niya at hindi malaman kung lalapit ba sa kaniya o hindi. Ang anak na si Lottie na may dalang teddy bear naman ang sumugod sa kaniya at yumakap.“Mimi! Gift po sa akin ni Tito Yordan!”Hinila naman ni Clover ang kamay niyang hawak nito dahilan para lingunin niya ito.“Kanina pa siya nandito, Mima.”Inalis niya ang tingin sa anak at bumaling sa bisita na nanatili sa kinatatayuan nito.“Lottie, Clover, maglaro muna kayo sa room ninyo, ha? May pag-uusapan lang kami ng bisita.”Hindi tumalima si Clover na masama ang tingin sa bisita nila, pero hinila ito ni Lottie at kinaladkad papunta sa kuwarto. Hatid-tanaw naman ni Jordan ang kambal.“Anong ginagawa mo rito?” tanong niya rito. Iniisip niyang dahil nasabi na niya kahapon sa meeting ang tungkol sa pagiging ina niya ay mawawalan na ito ng interes at tatantanan na siya. Pero mukhang mali siya ng akala.“Ang gaganda nila,” puri nito sa kambal.Hindi niya iyon pinansin. Itinuro niya ang upuan sa likod nito para pau

“Where are we going, Papa?” tanong ni Bullet nang ipasok ito ni Timothy sa binuksang passenger seat ng itim na kotse.Ikinakabit ng lalaki ang seatbelt sa katawan nito nang sagutin ang pamangkin. “We will visit your therapist. Huwag kang maglikot d’yan, all right?” Tumango si Bullet sa paalala ng tiyuhin.Isinara ni Timothy ang pinto ‘saka nito binuksan ang shotgun door at iminuwestra ang kaliwang kamay kay Caroline. Nagtataka man ang dalaga ay sumakay na rin siya sa shotgun seat. Nakatuon ang tingin niya sa lalaki nang isara nito ang pinto at umikot sa driver’s seat at maupo sa harap ng manibela. Timothy started the engine, at hindi pa rin makapagsalita si Caroline.“Papa, isasama po ba natin si Tita? Can she go with us?” tanong ulit ni Bullet.Nilingon ni Caroline si Bullet at nginitian ito ‘saka umayos ng upo. Nagkasalubong naman ang tingin nila ni Timothy sa rearview mirror. Dapat ay nasa bah

“MIMI?”Napaigtad si Caroline nang marinig ang tawag na iyon ng bunsong anak buhat sa likuran nila. Mabilis niyang pinunasan ang mga luha bago tinapunan ng tingin ang lalaking katabi ‘saka nila sabay na nilingon ang paslit.“What did you do to my mom, Tito?” masungit at tuwid na tanong ni Lottie nang makalapit ito sa kinaroroonan ng dalawa. Umikot ito sa harapan ng dalawa at agad na niyakap ang ina. “Niaaway mo mimi ko?” Masama ang tinging ipinukol nito kay Timothy.Napaawang ang mga labi ng lalaki at nanghihingi ng saklolo ang tingin kay Caroline.“No, sweety. Hindi niya ako inaaway.”“Then why are you crying, Mimi?” Tiningala nito ang ina at pinunasan ng maliliit nitong kamay ang namamasa pang mukha ni Caroline.Hindi alam ni Caroline ang isasagot sa anak. Nagpakawala siya nang malalim na buntonghininga at akma nang magsasalita nang unahan siya ni Timothy.Matiim na tinitigan ni Timothy ang bunsong anak nila. “Your mom is worried about her work. Hindi na kasi siya magiging tutor ni

“MIMA, p’wede ba kaming sumama?”Nilingon niya si Clover na nakaupo sa paanan ng kama, habang ang kakambal nito, naglalaro ng rugged doll sa gitna ng kama niya. Itinabi niya ang maliit na maletang dadalhin niya pabalik sa Cebu—kailangan niyang asikasuhin nang maayos ang resignation at kunin ang ilang importanteng gamit na iniwan niya sa pag-aakalang babalik pa sila roon. Nilapitan niya ang anak at naupo sa tabi nito.“Three days lang naman si mima doon, anak. By Monday morning nandito na ulit ako.”“Ako, Mimi, okay lang po ako rito. Pupunta si Buyet kaya maglalaro kami.”Nginitian niya si Lottie matapos itong lingunin ‘saka binalingan ulit ang panganay. “See? Pupunta si Bullet dito at baka ipasyal pa kayo ng papa niya. Kung sasama ka sa akin, maiiwan lang kita sa Ninang Edlyn mo dahil may kailangan akong asikasuhin sa school. Kung dito ka, makakasama ka sa kanila.”“Ma-mi-miss po kasi kita, Mima.” Inabot ng mga braso ng anak ang baywang niya at saka isinubsob ang mukha sa tiyan niya.