All Chapters of The Lost Billionaire: Chapter 51 - Chapter 60

I am not feeling well.Maaga na naman akong nagising dahil parang hinalukay ang tiyan ko at gusto kong ilabas ang lahat ng kinain ko kagabi. Masakit at namamalat ang lalamunan ko pagkatapos kong sumuka kahit wala pa naman akong nakain ngayong umaga. Nitong mga nakaraang araw palagi na lang masama ang pakiramdam ko sa tuwing umaga. Kagabi naman maaga din akong natulog pagkatapos kong lantakan ang taho na pinabili ko kay Ethan galing Baguio. Damn! Ayoko ng kumain ng taho. Siguro may nilagay sila ni Simone doon dahil ang layo ng pinagbilhan ko sa kanila. I hate them! Isusumbong ko talaga si Simone sa kaibigan ko mamaya. Makikita niya!Nanghihina akong tumayo at nagmumog. Kailangan ko na sigurong magpacheck-up. Namumutla ako at feeling ko ang laki ng eyebags ko. Ang pangit-pangit ko na, parang gusto ko tuloy maiyak habang nakatingin sa sarili ko sa salamin. Ang ganda ko pa nung umuwi ako dito galing Amerika pero ngayon ang pangit ko na. Mukha akong pinabayaan sa kusina at bigla ata ako

Pagkatapos naming kumain ang-aya na si Ethan na aalis kami dahil may ipapakita daw siya sa akin. Pero bago yun, nakita ko pang seryoso silang nag-usap ni Daddy Mon. Nagpaalam din si Daddy sa akin na isama niya si Dalton at siya na ang bahalang maghatid sa bahay mamaya. Ang anak ko naman ay nakiayon din sa Lolo niya at nakita ko pang nagtatawanan ang dalawa nung palabas na ang mga ito. They're acting weird. Anong meron?Bago kami tuluyang nakalabas biglang tumunog ang phone ni Ethan. Actually kanina ko pa napapansing busy siya sa phone niya pero hindi lang ako nag-usisa.Nakita ko ang pangalan ni Simone sa screen niya bago niya ito sinagot. "Yes, Brute..." sagot niya saka muling nakinig sa kausap. "okay...yeah...thanks" Tumang-tango at nagpasalamat bago pinutol ang tawag.Hindi niya pa naibabalik ang phone sa pantalon niya ng muli na naman itong tumunog. It's William this time. Muli napakunot ang noo ko dahil parang balisa si Ethan ayaw niya lang ipahalata sa akin."Dude..." bungad

"I'm not getting any younger son, I need your help in our business." mahinahong sabi ni Daddy sa akin.Nandito ako ngayon sa opisina niya dahil pinatawag niya na naman ako. Ayoko nga sanang pumunta dahil alam ko naman kong anong pakay niya but out of respect pumunta pa rin ako. We seldom see each other, basta ang alam ko lang ngayon ay sa hotel siya namamalagi at yun ang pinagtutuunan niya ng pansin. "I told you Dad, I don't want to manage the hotel. My bar is doing well and I'm working with Hendrick. I'm earning well and I'm fine with it."Hindi ko na mabilang kung ilang beses ko ng tinanggihan si Daddy pamahalaan ang negosyo niya. Lumaki akong malayo ang loob sa kanya at kahit ilang beses niya na akong kinausap na e-manage ang hotel na iniwan ni Mom sa akin ay hindi ko ito tinatanggap.I want to prove to him that I will be successful even without his help. Instead of helping him in his empire I chose to work with Hendrick Valderama while slowly building my own name. Lumalaki na din

Marahas akong napalunok pagkatapos ng umupo ito sa harap ko, pati si papang ay nakita kong napalunok din. Kaya pala pinapalagay niya ang itak ni papang sa kusina at pumasok siya sa silid nila dahil may kinuha pa ito. Hindi lang simpleng baril kundi isang shot gun.Pinatong niya ito sa hita niya at diritsong nakatingin sa akin."Anong ginawa mo sa prinsesa namin?""I'm sorry..." dalawang salita palang at nag-uuanahan na ang mga luha sa aking mga mata. I don't know how to start, sa dami ng naging kasalanan ko sa prinsesa nila. Hindi ko nga alam kung pagkatapos nito mapapatawad ba nila ako. Baka pati sila kamuhian ako. "I'm so sorry, I hurt the princess." My cries filled the room, I can even hear my own sobs. "I di horrible things to her, tinulak ko siya palayo sa akin. Nagalit ako sa kanya na hindi ko man lang pinakinggan ang side niya. Niyurakan ko po ang pagkatao ng prinsesa, winasak ko po ang puso niya at nandito ako ngayon para magpakumbaba at humingi ng tawad sa kanya."Inisa-isa

Friday came, bukas na ang birthday ni Mamang Alice pero bago ako magpapahatid kay Simone sa Davao dinaanan ko muna si Mommy. Maingat kong binaba ang dala kong isang pumpon ng lilies at cake na paborito ni Mom at nakangiti akong humarap sa kanya. Sa tuwing nalulungkot ako at gusto kong may makausap maliban sa mga kaibigan ko dito ako sa musoleo ni mommy pumupunta.Kay mommy ko kinukwento kung anong mga nararamdaman ko. Sa kanya walang pag-aalinlangan kong nilalabas kung anong mga nasa puso ko. Madalas dito ko malayang pinapakwalan ang mga luha ko dala ng pangungulila ko kay Zia. "Mom, another year had passed." malungkot kong panimula. "Hindi ko na alam ang gagawin ko Mom, I'm so tired, I'm so weak but I don't want to give up..." nagsimula ng manlabo ang mga mata ko dahil sa namumuong luha. "Pagod na pagod na ako Mommy pero hindi ako pwedeng sumuko. Wala akong karapatang sumuko dahil ako ang dahilan kung bakit nya ako iiwan.P-pero hanggang k-kelan a-ako maghihintay Mom? I did everythi