All Chapters of THE COLD-HEARTED BILLIONAIRE: Crandall El Greco: Chapter 61 - Chapter 70

“ANO ang ibig mong sabihin, Portia? Nagdadalawang-isip ka ng ibenta itong bahay?” tanong sa akin ni Tita Marites.Nasa kusina kami ngayon. Nakaupo na ako sa silya habang si Tita naman ay naghahanda ng almusal namin.It’s been two days simula nang makauwi kami rito sa Pilipinas. I was supposed to meet with the buyer of this house yesterday... But I put it off because I suddenly wasn’t sure if I should sell it. Banayad akong nagpakawala nang malalim na buntong-hininga at pagkatapos ay dinampot ko ang tasa ng kape ko saka ako sumimsim doon. “I don’t know, Tita. I mean, nang nasa Ireland po ako, buo na ang pasya ko na ibebenta ko na lang itong bahay nina Mama at Papa. Kasi wala naman na pong mag-aasikaso nito rito kapag kinuha ka na rin ni Fritz at titira ka na sa Ireland. But now... I’m having second thought.”Nang mailapag ni Tita sa mesa ang pinggan na hawak nito na may lamang pagkain, umupo rin ito sa silyang nasa tabi ko at tinitigan ako nang mataman. “Okay lang naman kung hindi

“IS SHE OKAY, WIFE?” “I guess so.” “What happened?” Isang malalim na buntong-hininga ang pinakawalan ni Jass sa ere at hindi agad sinagot ang tanong ni Midas na nasa driver’s seat at nagmamaneho ng sasakyan. Nasa backseat naman kami ni Link. “Let’s not talk about it, mister ko. I know ayaw pag-usapan ni Portia ang nangyari kanina,” dinig kong wika nito sa asawa. Wala na nga akong narinig mula sa kanilang dalawa, habang si Link naman ay abalang nilalaro ang bagong toy na binili ko kanina. Hanggang sa makarating kami sa bahay. “Thank you, Jass, Midas.” “Magpahinga ka na muna, okay?” Malungkot na tumango naman ako. Lumuhod naman si Jass upang pantayan ang anak ko. “Link baby, take care of your mom for me, okay?”“Opo, TitaNinang.”Hinalikan nito sa noo ang anak ko saka muling tumayo at niyakap ako. Pagkatapos ay hinalikan din ako sa pisngi ko. “Bye, bes!”“Bye! Ingat kayo.” Inakay ko na si Link papasok sa bahay nang makaalis na sina Jass at Midas. Nadatnan naman namin si Tit

“NAKO! Kung nandoon lang ako nang lumapit sa ’yo ang babaeng ’yon, baka hindi lang kape ang isinaboy ko sa kaniya. Nakakagigil ang Naya na ’yon!” Halata sa mukha ni Jass ang labis na panggigigil kay Naya habang nasa biyahe na kami.Oh, God! Kahit naman ako ay nanggigigil talaga sa babaeng ’yon. Pero pasalamat siya at nakapagpigil ako. Dahil kung hindi, mapapahiya talaga ang bruhang ’yon sa loob ng coffee shop. Malalim na buntong-hininga ang pinakawalan ko sa ere habang nakasandal ako sa upuan at nakatanaw sa labas ng bintana.“Hayaan mo na siya, bes,” sabi ko. “But the next time she appears in front of me, I’ll make sure na hindi ko na palalampasin ang galit ko sa kaniya.”“Isama mo ako, bes. Gusto ko rin ilabas ang galit ko sa bruhang ’yon! Maiganti man lang kita sa ginawa niya noon sa ’yo.” Anang Jass. Napangiti na lamang ako dahil sa sinabi ni Jass. I’m so thankful na narito sa tabi ko ngayon si Jass. I mean, since then until now, laging ito ang nasa tabi ko para damayan at kamp

MATAMAN kong pinapakatitigan ang airplane ticket na iniwan ni Crandall sa akin kanina nang umalis siya. Hindi ko pa rin alam kung ano ang gagawin at iisipin ko ngayon. Naguguluhan ako. After our conversation earlier; after he explained and apologized to me because of what happened, he left when I told him I needed time to think because I was completely shocked by what I found out. Hanggang ngayon ay hindi pa rin ako makapaniwala sa mga nalaman ko. All these years, I thought he was to blame for hurting me so much, so I left him. And if he is telling me the truth, that he really has a twin... Randall is the one who is guilty and should be blamed. Nagkahiwalay kami ni Crandall nang matagal na panahon nang dahil sa kapatid niya. Pareho kaming nasaktan at naghirap ang mga damdamin nang dahil sa kapatid niya. I took a deep breath to loosen my tight chest.It is true he went to Cebu before. I now have the proof in my hands. His name is written on this airplane ticket. Mula sa pagkakaupo k

“C-CRANDALL!” I looked at him as he slowly parked his car on the side of the road. I wondered why he was stopping his car gayong wala naman kaming makitang mga tao o bahay sa paligid. Ang tanging nakikita ko lang ngayon ay puro mga puno at matataas na damo. Nang tuluyan niyang mapatay ang makina, nagbuntong-hininga siya saka binalingan din ako ng tingin. Ngumiti siya sa akin.“W-What are we doing here? Nasaan tayo?” tanong ko sa kaniya.“Relax. Wala naman akong gagawing masama,” sabi niya.“Pero bakit nandito tayo?” Sa halip na sagutin ang tanong ko, binuksan niya ang pinto sa tabi niya saka siya umibis. Kahit nagtataka ako at medyo kinakabahan dahil kung anu-ano na ang pumapasok sa isip ko ngayon na puwede niyang gawin sa akin dahil kami lang naman ang tao rito, pero inalis ko iyon sa isipan ko. I know Crandall, he can’t do anything bad to me. Except if he no longer feels love for me and just intends to take my child from me. Ugh! Napa-paranoid ako sa pag-iisip ngayon ng hindi maga