All Chapters of Sold To Mr. Saavedra: Chapter 81 - Chapter 90

“HEY, how are you? Are you okay?” Mabilis akong nag angat ng ulo nang marinig ang tanong na iyon. I immediately saw Rocco standing right in front few meters away from me. Agad akong ngumiti at tumango. Hindi nga lumipas ang ilang segundo at naglakad ito papunta sa akin. I moved a little bit when I saw he was about to get seated also in my side. “Well, that’s good. At least kahit papaano ay okay kana. You deserve to be at peace and of course maging masaya Aliyah.” Dahan dahan akong napaiwas ng tingin at ngumiti. Hindi ko alam kung paano ko kakausapin ang binata pagkatapos ng mga bagay na nalaman ko. Mukhang napansin nito ang hindi ko pagkibo kaya naman hindi na ako nagtaka nang magbuga ito ng isang malalim na buntong hininga.“And also, mauuna pala akong umalis ngayon, I’m going to do some errands. I can fetch you after if you want—““Hindi na Rocco!” The side of his lips suddenly rose because I cutted him off. Wala naman itong sinabi pagkatapos at basta na lamang tumango tango.

ALIYAH POV“SO HOW’S life without me?” Nakataas ang isang kilay na tinitigan ko si Migo sa tabi ko pagkarinig na pagkarinig ko ng tanong niya. We’re here at the nearest mall, roaming while eating our ice cream. “Pinagsasasabi mo?” Mataray ko pang tanong sa kanya at binalik na nga ang atensyon sa chocolate dip ice cream na kinakain ko.“Hays Aliyah…” rinig na rinig ko ang malalim na buntong hininga nito. Akala mo naman ay may malalim na pinoproblema. Riley was with my family. Nag aya kasi si papa na umuwi saglit ng probinsya para daw maibsan ang init dito sa lungsod. I bet they are now having their best time. Kanina nga ay nagsend pa ang kapatid ko ng picture ni Riley na nagtatampisaw sa dagat. “…don’t you miss me?” Dagdag pang tanong ng binata. Nang may makita akong bakanteng upuan ay hinila ko roon si Migo na wala namang reklamo na sumunod. Nilapag ko muna rin ang ice cream na kanina ay nilalantakan ko at isang masamang titig na naman ang pinukol rito. “Ano bang pinagsasasab

“SIGE na, bukas nalang tayo mag usap. Masyado nang late ngayon—““I am not going home without fixing the situation, Aliyah…” “ANO?!” Akala ko kanina ay okay na, na pumayag na ang binata na hahayaan na muna akong mapag isa at makapag isip isip. Shit, Rocco really knows everything now. May pinakita pa nga itong ilang photos na nagpapatunay sa kung anong nangyari sa buhay ko sa labas ng Pilipinas. Hanggang ngayon ay pala isipan sa akin kung saan niya nakuha ang mga iyon at paano. “Para ka namang sirang plaka n’yan Rocco eh! Akala ko ba naiintindihan mo? That you just revealed the most secret information I am keeping from you, na sobrang gulat na gulat ako ngayon at hahayaan mo na muna akong makapag isip?” Naiirita akong tumayo mula sa pagkakaupo at mabilis na kinuha ang isang basong tubig na nakapatong sa isang mesa hindi kalayuan. Ito yung tubig na iniabot sa akin ng binata kanina nang hindi ako umimik sa kanya pagtapos niya sabihin sa akin na alam na nya ang lahat pero hindi ko i

Chapter 84MALIWANAG na sa labas nang magising ako. Agad kong tinapunan ng tingin ang kabilang banda ng kama ko para makita kung may katabi pa ba ako.Hindi ko alam kung bakit bigla akong nadismaya nang makita ang malaking espasyo doon. Rocco wasn’t there. Marahil ay umalis na ang binata. I was about to get back on my bed and close my eyes when I heard some footsteps that was approaching to my room. Ngayon ko lang napansin na nakabukas nang kaunti ang pinto ng kwarto. Handa na akong sumigaw nang makitang unti unting lumalaki ang pagkakabukas ng pinto ng kwarto ko nang makita ang taong iniluwa noon. Rocco in his naked upper body with only a pink apron on it. D’yos ko! Yung apron pa yata na iyon yung binili sa akin nila papa bago sila umalis! Ni hindi ko nga alam kung saan nila yun iniwan. “R-rocco…”“Oh you’re finally awake. Akala ko pa naman ay matatabihan ulit kita sa pagtulog.” Rocco was smiling from ear to ear while staring at me intently. Ni hindi ko nga magawang salubungin

MABIGAT ang mga paa na pumanhik ako paitaas sa second floor kung saan naroon ang office room ni Richard. Ni hindi ko pa mapapansin na nakalagpas na pala ako roon kung hindi ko lang naramdaman ang paghila sa braso ko ng kung sinuman. “Ano—“ Naputol sa hangin ang mga salitang sasabihin ko nang makita ko ang kunot na kunot na noo ni Rocco. Hindi ko maintindihan kung galit ba siya o naiirita o ano. “Oh Rocco—“ “Are you okay? Bakit parang ang lalim na naman ng inisiip mo?” Singit nito. Pasimple kong hinila ang braso kong hindi siguro napansin ng binata na hanggang ngayon ay hawak niya pa rin. Rocco seems too focused on me that is why I was easily get rid on his grip. “Anong sinasabi mo? Hindi ah!” Mabilis kong depensa. Rocco let out a heavy sighed. Para siyang pagod na pagod sa mga nangyayari. Eh wala namang ibang nangyayari! Ewan ko ba dyan sa kanya bakit para na naman siyang magulang kung mamroblema! “Aliyah, look,” panimula pa nito sabay lagay ng kanyang dalawang kamay pa