All Chapters of The Billionaire's Stolen Life: Chapter 1 - Chapter 10

“Kumusta ang trabaho?”Aligaga agad ako at nagmadali sa pagpapainit ng mga pagkaing hinanda ko kanina pa. Alas sais pa lang ay nakapaghanda na ako ng hapunan namin pero nanlamig na lang lahat dahil ang tagal umuwi ni Nero.Mag a-ala una na ng madaling araw at ngayon pa siya umuwi. Hindi ko maintindihan. Hindi naman siya ganito nung hindi pa kami ikinakasal. Hindi naman siya late kung umuwi.“Huwag mo nang painitin 'yan. Hindi naman ako kakain,” malamig niyang sabi.Agad akong nahinto sa ginagawang paglalapag ng plato sa lamesa. Tuluyan ko 'yong inilapag bago sinundan si Nero paakyat sa kwarto.“Kumain ka na? Saan ka kumain?”As far as I can ay sinusubukan kong huwag itanong sa kanya kung bakit sunod sunod na ang mga gabi na late siyang umuuwi. Ayaw kong mairita siya sa akin kahit na alam kong karapatan ko naman 'yon. Sinusubukan ko siyang intindihin. Maybe because nag a-adjust pa lamang siya sa buhay na may inuuwiang asawa gabi-gabi.Dalawang buwan pa lang kaming kasal ni Nero. Pagkat

“SINABI MO KAY ANNA ANG TUNGKOL SA ANAK NATIN? ALAM MONG MATAGAL NA 'YON 'DI BA? MGA BATA PA TAYO NO'NG NAGDESISYON TAYO NG GANUN!” salubong ko kay Nero pagkapasok na pagkapasok pa lang niya sa bahay. Buti naman at naisipan na niyang umuwi.“AND YOU PROPOSED TO HER? KASAL TAYO, NERO! KASAL TAYO!”Tamad siyang tumingala at ibinagsak sa sahig, sa harapan ko ang isang brown envelope.Ilang sandaling nanatili ang mga titig ko doon bago ko iyon nagawang pulutin at buksan. Agad na bumungad sa akin ang salitang annulment. Bumuhos agad ang mga luha ko.“Pirma mo na lang ang kulang.”Agad ko siyang sinampal. “Napakagago mo.”“Tanggapin mo na lang, Mitsy. Hindi na kita mahal.”Nilagpasan niya ako upang sana ay magtungo sa kwarto namin pero agad ko siyang hinawakan sa braso dahilan upang pikon siyang natigil sa paglalakad. Nagtungo ako sa harapan niya at doon pinunit ang annulment papers na nais niyang pirmahan ko.“Walang annulment na mangyayari. Kasal ka sa akin hanggang sa kamatayan mo. Hindin

Hindi ako umalis. Hindi ako gumalaw at nanatili doon kahit na pinagtitinginan ako ng mga tao. Bahay ko ito kaya bakit ako aalis? Dito ako nakatira kaya bakit ko ito iiwan?Sumapit na lamang ang gabi at naroroon pa rin ako at yakap yakap ang sarili. Napatalon lang ako sa gulat nang biglang may malakas na bumusina mula sa aking likuran. Nilingon ko iyon at panandalian pang nasilaw sa ilaw ng sasakyan bago ko napagtantong sasakyan iyon ni Nero. Pinatay niya ang makina at bumaba siya. Tumayo ako upang sana ay lumapit sa kanya pero nilagpasan niya ako at umikot siya papuntang passenger seat. Pinagbuksan niya ng pinto si Anna.“Mauna ka na sa loob,” sabi niya rito.Nginisihan pa ako ni Anna bago siya tuluyang pumasok sa loob ng bahay.“Nero, pwede ba tayong mag usap?” puno ng pagmamakaawa ang boses ko.Marahas siyang bumuntonghininga at nagbaba ng tingin sa akin. Kahit kaunting awa ay wala akong nakikita sa kanyang mga mata, ang natitirang pag asa kong maawa siya sa akin ay unti-unting nagl

“Ha?”Agad akong umiling. “S-sa Happy House na lang. I think may bakante pa, inaya ako ng receptionist kanina doon. Mag c-check in na lang ako.”Ang problema ko ay kung anong gagamitin kong pera pang check in? E, ang mayroon ako dito ay 'yong perang ibinigay ni Nero kagabi. Sinumpa ko pa naman sa sarili kong hindi ko 'yon gagamitin at isasampal ko 'yon sa mukha niya pagkabalik ko.“Euge, balik na ako sa Happy House.”Hindi ako agad na nasagot ni Rosalyn dahil biglang pumasok si Alonzo at nagsalita. Napunta sa kanya ang lahat ng atensyon namin.“Ah! Alonzo, ayos lang sa 'yong may makasama sa iisang bahay 'di ba? Itong si Mitsy kasi ay dito sa lugar muna natin pansamantalang titira—”“Naku, Ros!” pigil ko pa sana kay Rosalyn pero nilingon niya ako't agad na inilingan.“Hindi ako papayag na maiwan kang mag isa, Mitsy. Baka kung ano pang gawin mo. Mas mabuti na rin 'yong kasama mo si Alonzo. Huwag kang mag alala, mabait naman 'yan. Ayos lang sa iyo 'di ba, Alonzo?”Nilingon ko si Alonzo.

Mas naging interesante ako sa kwento ni Rosalyn tungkol kay Alonzo. Pero kahit gusto ko pang pakinggan ang kasunod ng rebelasyong iyon ay hindi naman niya itinuloy at biglang nag change topic.“By the way, gusto mong magtrabaho dito? Para naman malibang ka at hindi mo palaging maisip sina Anna at Nero.”Agad akong tumango. “Iyon nga ang balak ko. Kung may bakante pa naman, Ros.”Malawak ang naging pagngiti niya sa akin. “Siyempre naman no! Kahit wala pang bakante ay talagang babakantehan kita, Mits.”Tipid akong ngumiti.“Huwag kang mag alala, Mits. Hangga't nandito ka ay tutulungan kitang makalimot sa hayop na ex-husband mo na 'yon.”Pagkatapos pakainin ni Rosalyn ang mga anak niya ay binihisan naman niya ang mga ito. Habang pinapanood ko siyang abala sa mga anak niya ay napatitig ako sa mga ito.“Hindi ka takot magpa-abort. Kung hindi mo alam kung saan ka nagkulang at kung bakit ka niya nagawang lokohin. It's because you lack in this aspect, Mitsy. Hindi mo kayang manindigan sa mali