All Chapters of My Husband is a Womanizer : Chapter 31 - Chapter 40

SAGANAKATALUKBONG ako sa ilalim ng kumot at nakabaon ang mukha sa unan. Kumukulog at kumikidlat sa labas, pero pilit kong hindi binibigyan ng pansin ito.Marlon is still outside... standing in the heavy rain and waiting for me. Basang-basa na siya sa ulan pero nagmatigas pa rin at pilit na hinihintay ako."Saga, wala ka ba talagang balak lumabas? Kawawa iyong asawa mo, oh." Pumasok sa kuwarto si Jeffrey, nakapamaywang na lumapit.Inis akong bumangon. "Siya, kawawa. Pero ako? Paano naman iyong mga paghihirap ko noon, Jeff? Kalilimutan ko na lang dahil sa isang beses na pagpapaulan niya?""Hay, naku! Gaga ka talaga! Tandaan mo, binalaan na kita noon pa! Womanizer iyang lalaking iyan at disaster lang ang mangyayari kapag itinuloy mo ang kasal! Pero ano bang ginawa mo? Nakinig ka ba? Di ba, hindi? Hibang na hibang ka sa kaniya na kahit na halatang walang gusto sa iyo, kinulong mo pa rin sa isang pagsasama na hindi niya gusto! Ngayon, iiyak-iyak ka?"Marahas kong tinapon ang unan sa kaniy

SAGADALAWANG araw na rin ang lumilipas mula nang manggaling dito si Marlon, pero hanggang ngayon hindi pa rin ako umuuwi at nagkukulong lang sa kuwarto ni River.I did call Jeffrey though. Sinabi ko sa kaniya na huwag siyang mag-alala at huwag muna akong hanapin. Pinilit ko rin sa kaniya na okay lang ako para hindi niya tawagan ang mga magulang ko o si Marlon.Bumukas ang pinto ng kuwarto, bumungad si River. Nakita ko ang pasa sa pisngi nito at ang pumutok niyang labi."Pinagluto kita ng ginataang beef. Mainit-init pa." He smiled at me pero wala akong ganang kumain kaya inilingan ko siya.Nagbuga siya ng hangin at saka lumapit. Yakap ang sarili, umiwas ako ng mukha sa kaniya."You need to eat, Saga. Kahit wala kang gana, pilitin mo. For your baby."Hindi ako kumibo. Nakatulala pa rin ako habang nakatingin sa kawalan. I still think of Marlon, sometimes. Iniisip ko kung paano ba kami maghihiwalay nang hindi na nagkikita. I don't want to see him anymore. Masyadong masakit ang ginawa niy

MARLONILANG araw na ang lumilipas mula nang mangyari ang insidenteng may kinalaman kay Mr. Verzosa. Ilang araw na rin mula nang makapag-usap kami ni Saga.Sinusubukan ko pa rin bumawi sa kaniya kahit alam kong iiwan na niya ako. But the more time she stays with me, the more she becomes unhappy."Pasensya ka na sa luto ko, ah? Panay tawag ang sekretarya ko kanina, na-overcook tuloy ang egg.""It's okay," matipid niyang sagot.Napangiti ako nang makitang diretso lang siya sa pagkain. Matapos niyang magkasakit, nawalan siya ng ganang kumain. Kahit anong ihain ko, hindi niya pinapansin.Bigla ko tuloy naalala ang mga effort niya noon sa akin. She did everything to make me happy. Pinagluluto niya ako, pinagsisilbihan. And even if I treated her badly after cooking for me, she still smiles at me while telling me how much she loves me.I missed her."Can you come with me after we eat? May pupuntahan lang tayo."Pagkatapos kumain ay nasa byahe na kami ni Saga. Hindi man lang siya nagtanong ku

SAGA"You look miserable."Napangiti ako sa sinabi ni River. "Coming from someone with a black eye, a cut on his lips, and wounds all over his face?"Natawa siya bago nilapag ang baso ng mainit na kape sa harap ko."Sugat lang ito, maghihilom din. Pero iyang sugat mo, hindi iyan basta-bastang maghihilom.""Time heals all wound.""Time don't heal all wound, Saga. You just learn to live with the pain."Inirapan ko siya bago humigop ng kape. Tama naman ang sinabi niya, pero kailangan bang i-discourage niya ako nang ganito? Pilyo talaga."So, ano nang plano mo ngayon?"I shrugged my shoulders. "Magpapakalayo-layo muna ako. Gusto ko sa pagbalik ko, haharap ako sa mga magulang ko na wala nang nararamdaman pa para kay Marlon. Para hindi na rin mahirap sabihin sa kanila na hiwalay na kami.""Talaga ba? Magagawa mong maiwala ang nararamdaman mo para sa kaniya?""Kung hindi mawala, kahit mabawasan man lang. Hay nako, huwag ka ngang nega!"We decided to changed the topic and just talked about po

SAGAHINDI ko pinansin ang mga pinadalang messages ni Mina. Kahit ang makailang ulit niyang pagtawag ay hinayaan ko lang. In-off ko ang phone ko at itinago ito sa loob ng drawer.Alam kong manggugulo lang siya. Hindi ko hahayaan na masira niya ang huling mga araw na makakasama ko si Marlon. Pumikit ako at pinilit ang sarili na matulog.Kinabukasan, maingat akong bumangon nang magising. Wala na si Marlon sa kama at mukhang tahimik din sa buong kuwarto."Nasa kusina na yata?"Kinuha ko ang towel ko at mga gamit na panligo. Dire-diretso akong pumasok sa banyo, pero natigilan ako nang makita ang bumungad sa akin sa loob."Marlon!" Mabilis akong nagtakip ng mga mata at padabog na lumabas. "Sa susunod, mag-lock ka, ha! Nagdidilim ang paningin ko sa iyo!"Kabadong naupo ako sa dulo ng kama habang hawak ang dibdib ko. Para akong nakipagkarera sa mga kabayo! He was naked while shaving his beard! Naked and... damn sexy!"Ang bastos mo, self!"Maya-maya ay lumabas na siya mula sa banyo. This tim