All Chapters of The Billionaire's Secret Agent: Chapter 11 - Chapter 20

Nang marinig ko ang boses ng babaeng 'yon nataranta ako at baka kong ano ng nagaganap sa kaniya sa loob. Mahirap nang mapag bintangan kong sakaling may kakaibang nangyayari sa kaniya sa loob. Habang palapit ako ng palapit sa pinto ng kwarto nito mas palakas nang palakas ang palahaw niya. Para siyang batang natatakot. Kakatok sana ako sa pintuan niya kaso ng makita kong bukas ito hindi na ako kumatok at bigla na lang akong pumasok. Nakita kong nakadapa siya sa baba at rinig sa boses niya ang labis na pagkatakot na hindi ko mawari. I try to call her name to get her attention. "Vanessa, are you okay?" tanong ko. Instead she responded, nagulat na lang ako nang tumayo ito at nagtatakbo palapit sa akin at yumakap. Nakita ko ang labis na pagkatakot niya at ang malakas na kabog ng dibdib nito ng yumakap siya sa akin. First time kong makita siya ng takot na takot, malayo sa babaeng ala-leon kong magalit. Ilang minuto kaming magkayakap at nang maalala niyang nakayakap siya sa akin mabilis niya

Inis na inis pa rin ako sa nangyari. This was my second time to kiss him at baka isipin non patay na patay ako sa kaniya at ginusto ko ang nangyari. "Hindi ba nagustuhan??" hiyaw ng isip ko. Dahil sa kiss na 'yon wala tuloy akong ganang lumabas maghapon. Napapaisip ako kong paano ako makaka isip ng sasabihin para hindi niya isipin na may gusto ako sa kaniya. Kaya naman sinubukan kong tawagan si Hendrix isa sa agent na ka work ko rin siya ang humahawak sa kaso ng Masbate murder case. Kaso naka ilang dial na ako at walang sumasagot kaya pinatay ko na rin ito.Nanatili akong nagkulong sa kwarto at hindi man lang lumabas. Hindi ko hahayaang asarin niya ako, knowing him sa pananalagi ko dito sa resort. Parang oras-oras na lang yata pinapakulo niya nag dugo ko. "Pinapakulo nga ba talaga???" asar ng isip niya. Nakadapa ako sa kama ng biglang may tumawag na naman sa akin. Sa pag-a-akalang si Ally lang 'yon, hindi na ako nag abalang sagutin pa ito. At baka madulas na naman ako sa halikan nami

Two-weeks Later..Hindi ko na nakita muli si Caleb, marahil nagpapa lamig lang siya sa walang sawang bangayan namin, hindi ko naman talaga gusto na pagsalitaan siya ng masasama kaso lang 'di talaga maawat ang bibig ko lalo na't kapag malapit na akong ma fall sa tao. Palagi kong pinipigilan ang sarili ko na mahulog muli sa maling tao, takot na akong masaktan at umiyak pang muli. Kaya ngayon pa lang kong anong damdamin ang umuusbong na nararamdaman ko para sa kaniya pinuputol ko na kaagad para hindi mas masakit sa pakiramdam. Kaya ko naman ang sarili ko at 'di ko kailangan ng boyfriend at mas lalo nang asawa. I can live alone but be happy as well. Habang nag aayos ako ng gamit ko biglang tumunog ang reminder ng cellphone ko at nang i-check ko ito nanlaki ang mga mata ko sa nakita. Alyy, bridal shower. Ngayon na pala 'yon at 'di ko alam kong ano nga bang susuotin ko, wala pa naman akong nabili, dahil nawala talaga sa isip ko. Gosh!!! Nagmamadali akong lumabas nang resort para pumunta n

After two- hours tanaw ko na ang rest house na isa sa pagmamay-ari. Actully, I have 20 rest houses and the Villa also. Aside from the Mi Amore shelter, I manage a lot of business here. Mas gusto ko lang talagang mag stay sa Cali, sapagkat mas comfortable akong mamuhay roon. The opposite of my Lil-sister, she wants to live in this country and to promote her advocacy. That every child has a special. She built the Mi Amore shelter in 2000. And if she is still alive now, I'm sure that she built more shelters. But apparently her legacy will stop. Until I continued her advocacy. Natigil ang pagbabalik tanaw ko ng umungot si Vanessa at mukhang gising na ito. "N...Nasaan na ba tayo?" tanong ni Vanessa na pupungas pungas pa."I'm glad that you are awake. Nandito na tayo sa rest house ko and for the meantime kailangan nating mag stay dito kahit isang linggo, hangga't hindi tayo makakasigurado na hindi na sila babalik." aniya. "Okay. But can you call Brix and ask him if Ally is okay. I'm sure

Lulan na ako ng bus ng biglang pumatak ang mga luha ko ng hindi ko namamalayan. Sobrang nalulungkot ako ng iwanan ko si Caleb, kaso tama rin naman siya kong sabay kaming mamatay paano mabibigyan ng linaw ang kaso ni Chandz na matagal ng nahimlay at hanggang ngayon wala pa ring nakaka alam ng tunay na dahilan ng pagkamatay nito. Panay linga niya sa paligid at pinagdarasal na lamang na sana maging okay si Caleb at magkita pa sila sa Batangas, dahil kong hindi na mas lalong hindi kakayanin ng konsensya ko na mawala ito ng ganon kaaga. Hindi niya deserved na mamatay ng ganon ganon na lamang.Dahil sa pagod at hinagpis nakatulog ako sa buong byahe, nagising na lamang ako malapit na ako sa pier ng Batangas. "Batangas pier! Batangas pier!" sigaw ng malakas ng konduktor ng bus na nasakyan ko. Kinuha ko ang shoulder bag ko at naglakad na ako pababa ng sinakyan kong bus. Palinga linga ako kong may makikita akong sasakyan na patungong Malvar Batangas kong saan ang sinabing location ng rest hou