Semua Bab TRACE DIMAGIBA (Wild Men Series #1): Bab 161 - Bab 170

TRACEEverything that happened at the engagement party after I announced that no one should think of ruining my relationship with Chloe, made the night go well. Hindi ako sigurado kung naniniwala ba silang totohanin ko ang banta, but Alguien and his father know me well. Subukan lang nila kung matapang talaga sila. Hindi na ako natutuwa sa harapang pabida ni Alguien na pambabara kay Louisianna at sa mommy ni Chloe. Oo… inaamin kong natawa ako, slight, pero hindi ko nagustuhang siya pa ang naunang nambara sa mga babaeng alam kong may planong hindi maganda. Parang pinapakita lang sa akin ni Alguien na mas kaya niyang makigulo para kay Chloe. And that triggered me to announce that warning of mine. Well, what I said was true for I can wage war to anyone I like… Mga putangina nila, sino ba sila? Kung tatay ko nga kaya kong balewalian ay sila pa ba na hindi ko sila kadugo? I am only good, kung mayroon man akong kabutihan na tinatago, para sa iilan lang na alam kong dapat pahalagahan. Like

TRACEAsar akong napabuga ng hangin. Nandito ako sa Maynila ngayon at iniwan ko si Chloe sa Sta. Monica, doon kina Tita Mommy Dorcy. Mas gusto kong doon siya iwan kaysa sa Salvacion, dahil kahit bait-baitan ang mommy niya at si Louisianna ay hindi mawala ang duda ko sa kanila lalo na at laging magkasama. Mas lumala rin ang pagfo-foodtrip ni Chloe pero ang sabi naman ni Tita Mommy ay lagi naman nandoon kina Logan at Calli. Baka naman pinagbibigyan ni Calli sa mga trip si Chloe. Iba pa naman ang trip no’n, kailangan laging may balut sa breakfast, lunch, at dinner. “Do you know about their operation?” Ice disturbed my thoughts. Noong isang araw lang siya dumating pero kahapon ko lang nalaman kay Lash, dahil kahapon lang din siya nakipagkita sa isa. Napailing ako bilang tugon sa tanong niya tungkol sa pinapakita niyang mga documents and pictures. The pictures in the table na inilapag niya sa harap ko ay nagsasabing possible na tama ang hinala niya tungkol sa pagbomba sa pamilya niya m

TRACE Umiiyak na Chloe ang inabutan ko sa bahay ni Logan. Akala ko ay dahil sa balut na naman pero iba pala. Namroblema pa ako dahil wala pa naman akong dalang mangosteen. Wala akong nahanap. Pero marami akong dalang balut at mabuti nakalma at pinapak na niya ang balut habang nasa byahe kami kanina. Hindi na kami nagtagal sa Sta. Monica at bumalik na lang dito sa Maynila. Hindi kasi papayag si Chloe na hindi makita ang Tita Mela niya. Sa nakikita ko ay mas malapit pa talaga siya sa tita niya kaysa sa mommy niya. Mabuti na lang at hindi na rin namin kailangang pumunta pa ng Baguio dahil nandito na si Mela sa Manila, at kahit ang labi ng ama ni Harriet ay nandito na rin. Harriet said na dito sa Manila ililibing ang ama niya dahil iyon ang gusto ng mga kapatid ng namatay. We are now in the hospital owned by Jake dahil sinabi ko na dito na lang si Mela. Sigurado akong hindi mapapabayaan ang tiyahin ni Chloe sa ospital ng kaibigan ko. I am doing everything for Chloe na sobrang nag-aalal

TRACE Ang sabi kong babalik ako agad ay hindi ko nagawa. Past eight in the evening nang makabalik ako sa condo ni Chloe, and Harriet was the one who opened the door for me. I am ready for whatever tantrums she would give me but it didn’t happen. Maaga siyang nakatulog sabi ni Harriet. I looked for my in-laws pero ang sabi ni Harriet ay ang mga ito muna ang magbabantay kay Mela sa ospital. Jonas start to use crutches a week ago kaya kahit mabagal ang lakad nito ay pinapraktis niya pa rin ang mga legs sa paggalaw. Natutuwa ako sa father-in-law ko. Alam kong dahil sa pangako niya kay Chloe ay pinipilit niyang makalakad na, to be the one who will give me Chloe's hand in the wedding. I am staring at Chloe who was sleeping in her bed. I kissed her temple at hindi ko na siya inistorbo. Hindi maganda sa kaniya ang makulangan sa tulog. The baby is just six weeks old at kagaya ng sabi ng doktor kanina ay importanteng healthy ang ina dahil doon lang din naman nakasalalay ang health ng baby. M

February 14, 2022 TRACE Inaayos ko ang kurbata ko habang nakaharap ako sa salamin. Maayos na ang buhok ko. I seldom use hair wax but this time I did. This is my wedding and I want to look good for my bride. I raised my chin and looked for my beard. I shaved five days ago, at sakto lang ang haba ng mga tumubong balbas ko. Okay na ‘yan. Mas maangas at guwapo ako sa ganitong ayos ko. “Kuya!” Nilingon ko si Paige na nakangiting lumapit at yumakap sa akin. She helped me with my tie and the collar of my undershirt. “I am so happy for you, kuya.” I smiled and hugged tightly my sister. Alam kong masaya siya para sa akin. In fact lahat ng taong malapit sa akin ay masaya for me. At kung may pinakamasaya sa lahat ay ako. I never thought na ang kasal namin ni Chloe ang pinakamasayang pangyayari sa buhay ko. Kagabi pa ako kinakabahan na hindi ko maintindihan. The anticipation I felt could cause me a heart attack. At kagabi pa rin ako kinakantyawan ng mga kaibigan ko. The six of them attend