All Chapters of Melancholic Wife : Chapter 31 - Chapter 40

Albana's POVHalos ikamatay ni Jackielou ang pinagawa ko sa kaniya. Magaling talagang mag-tago ng baho niya ang babaeng ito noong magkasama kami sa Center. Akala mo talaga ay napakabait niyang kaibigan at walang arte sa katawan. But, then, here she is, isa pala siyang spoiled brat na puno ng kaselanan. Akala niya siguro na siya na ang pinaka-maldita sa lahat. Little did she know, nandito na ako. Puputulin ko ang sungay niya. Habang bumihis si Jackie ay dinala naman ako ni Farris sa hindi ma-taong bahagi ng event hall. “Ano ang ginagawa mo?” tanong niya sa akin. Ngumiti ako sa kaniya. Ang sarap talaga makitang nagkakanda-sira-sira ang mukha ni Farris dahil sa pag-aalala na mahuli siya sa kalokohan niya. “Don’t you see?” Umirap ako. “Tinuruan ko lang naman ng leksiyon ang asawa mo. That’s it and nothing more!” Huminga siya ng malalim. “Please, Albana, huwag ka namang gumawa ng eksena rito sa event na ito. Akala ko ba ay inaalagaan mo ang pangalan mo? Why are you acting like this?

Albana’s POVNanatili ako sa kinatatayuan ko. Tinatawagan ko ang numeto ni Farris pero hindi siya sumagot. Lumipas ang ilang minuto ay agad ko na namang nakita si Farris sa labas ng hall. Pumunta ako sa kaniyang gawi at tumabi rito. Aalis sana siya pero hinawakan ko ang kamay niya. May kung anong kilabot akong naramdaman nang dumikit ang balat namin sa isa’t isa. “Hindi ka na puwedeng umalis pa, Farris,” sabi ko sa kaniya. Kumunot ang noo niya at tinitigan ako nang napakatalim. Napalunok ako nang nilapit niya ang mukha niya sa akin. “You cannot stop me from what I want to do,” sabi niya. Naging sapat na dahilan ang tono niya sa pag-bigkas ng mga salitang ‘yon para kilabutan ako. Kusa na ring kumalas ang kamay ko mula sa kaniya. Hindi ko magawang ihakbang ang mga paa ko para habulin siya. “Mademoiselle?” Nanlaki ang nga mata ko nang marinig ang boses ni Farris na katamtaman lang ang lalim at hindi katulad kanina na sobrang lalim at madiin pa kung mag-salita. Kinabahan ako per

Albana’s POV Nasa tapat ako ng mansion. Hinihintay ko ang aking sundo. Huminga ako nang malalim nang nakita ko na papalapit na ang kaniyang sasakyan sa aking kinatatayuan. Nanlamig ang mga kamay ko nang lumabas siya mula sa kaniyang sasakyan. Lumapit siya sa akin ay yumuko pa siya para masiil ng halik ang aking leeg. Nakiliti tuloy ako dahil sa halik niyang ito. May labi naman ako at pisngi pero mas gusto ni Rev ang halikan ako sa aking leeg. “Why don’t you try to normalize my greeting kiss, Sweety?” Kumapit ako sa braso niya hanggang sa maipagbuksan niya ako ng pintuan. Pumasok ako sa loob at kinabit ko na ang seatbelt ko. “Hindi ko talaga kayang sanayin ang sarili ko sa klase ng greeting na iyon, Rev! Tumatayo ang balahibo ko sa tuwing ginagawa mo ‘yon,” pag-amin ko. Nang nasara na niya ang pintuan ng kaniyang sasakyan ay agad na niyang niliko ang manibela niya paharap sa kalsada. “E, ano ang gusto mo? Sa lips? Sa cheeks?”“Oo! Nakakainis kasi ang halik sa leeg, Rev. Para akon

Albana’s POVTumungo ako sa restroom at agad kong tinitigan ang sarili kong repleksyon sa malaking salamin na kaharap ko. My eyes burst into tears. Hindi ko alam kung paano ko pa aalisin ang sumpang ito sa akin. Kahit na naging kami ni Rev at alam ko na hindi ako kayang ipaglaban ni Farris ay palagi pa rin akong nasasaktan. Before, I was tortured physically. Now, the fact that he can’t even choose me even once makes my mind and my heart tortured. And his decision fueled my desire to take revenge on them. Lumabas ako sa banyo at agad kong hinanap si Rev. Magkasama kasi kami kanina pero iniwan niya ako dahil may importante raw siyang gagawin. Naningkit ang mga mata ko nang makita ko na nagmadaling lumabas nang mall si Rev. Sinundan ko siya pero nang nakalabas na ako ay siya namang pag-alis niya. Agad akong humanap ng masasakyan at pinahabol ko ang kaniyang sasakyan. “Saan ka pupunta, Rev?” tanong ko sa sarili. Lumapit ako sa driver at kinalabit ko siya sa kaniyang balikat. Tumingi

Farris’ POVIlang beses akong bumabalik sa Saint Jude Hospital para lang tingnan ang kalagayan ng Abuela ni Jenissa. I disguised behind my grey cop and black mask. Pinalalim ko pa ang boses ko para lang hindi nila ako makilala. Kahit na alam kong magiging ka-boses ko si Jarris ay ginawa ko pa rin iyon para hindi ako makilala ni Jen. Nang magkabanggaan kami malapit sa entrance ay iba ang tingin ko sa kaniya noon. I saw worries in her eyes. Hindi ko inisip na aabot pala sa ganito si Jen. Hindi ko siya masisisi kung bakit napuno siya ng galit at puro paghihiganti ang layon niya. She took my company. Nadala ako ng aking emosyon kanina kaya ko siya nasakal. Now, I am blaming myself because I was unable to control my anger. Nag-sisisi ako sa ginawa ko kanina. Sana humingi na lang ako ng tawad sa kaniya kahit na hindi niya ako patatawarin. Nandito ako ngayon sa rooftop ng BGC. Humihinga ako nang malalim bago at pagkatapos kong lagukin ang bawat laman ng lata ng alak. Napatayo ako nang b