Lahat ng Kabanata ng ONE NIGHT WITH MR. UNKNOWN (Z series #1: Zachary Montenar): Kabanata 21 - Kabanata 30

Malalim akong humugot ng hininga at binuga 'yon. Problemadong tinignan ko, si Zach, ngayon na naka tayo sa harap ko. Ito na naman po kami, nagtatalo. Mag-g-grocery na nga lang marami pang salita.Ayaw niyang sundin ang gusto ko. Eh, hindi ko naman maaabot ang ulo niya para isuot ito.Ewan ko ba, sa lahat ng ibinigay ni lord na lalaki ito pa ang matigas ang ulo, may sariling batas, at sa lahat seloso sa walang dahilan. Minsan siya ay anak ko o manliligaw. Hindi ko na alam kong alin sa dalawang 'yon. Feeling ko tatanda ako ng maaga dahil sa kan'ya. Akala ko nga na sa trabaho ako ma-i-stress hindi pala sa kan'ya lang. Ako ayaw ko sa mga batang makukulit, siya palang na hindi na bata pero sobrang kulit. Simula siguro bukas maghahanap na 'ko ng pwedeng umampon sa kan'ya. Willing kong ibigay, hindi labag sa loob ko at buong pagmamahal kong ipapaubaya. Kahit ako na ang maghatid sa kan'ya, free shipping pa, mailayo lang 'to sa'kin dahil sumasakit na ulo ko.Nakapamaywang ko siyang hinarap.

Today is my rest day. Nai-stress akong isipin na wala akong gagawin. Kahit sa gawaing bahay ay hindi ko magawa. Kaha heto ako ngayon, nakahilata at nakatulala sa kisame. 'Saka na 'ko lalabas ng kwarto pag wala na 'yong naglilinis ng bahay. Nakakahiyang tumapak sa sahig habang sila ay naglilinis. Wala naman akong gagawin kaya hihiga nalang. Wala sa akin ang cellphone ko dahil na kay Zach. Siya na siguro ang bagong may-ari no'n dahil ayaw naman isuli. Nakakahiya nga'ng kunin dahil babawiin agad.Bumangon nalang ako at naghanap ng pwedeng guluhin para ayusin. Napunta sa closet ang mga paningin ko kaya 'yon pinagkukuha ko ang mga damit at ginulo. Tutupiin ko rin naman pagkatapos, naghahanap lang ng gagawin. Talino ko talaga. May gagawin na 'ko.Inuna ko na ang mga damit pangtrabaho. Hanggang sa matapos ako ay inayos ko ito sa pagkaka- arrange. Rinig kong may kumatok at pumasok sa kwarto. "Can we roamed together?" he asked in low tone.Napatingin ako sa kaniya na bihis na bihis. Pinagh

Madilim pa ang kalangitan nang umalis ako sa bahay ni Zach. Mabuti nga at may taxi sa madaling araw. Kaya hanggang terminal lang ako nagpahatid dahil gusto kong mag bus. Kung ano ang dala ko noong pumunta ako dito 'yon lang rin ang dala ko pauwi. Hindi ko na sinama ang mga ibinigay ni Zach. Kahit ang phone niya iniwan ko. Hindi naman iyon akin. Gusto kong makalimutan lahat ng alala ko kasama siya. Kahit ang sa kaniya lang, huwag na sa katrabaho ko. Hindi ko naman alam na seryoso ba siya sa akin. Baka sakali nga pagbalik non ay kasama na ang girlfriend niya. Ayaw kong maging martir. Gusto kong makahinga nang maluwag. Kung mananatili ako sa tabi niya'y sinasaktan ko lang sarili ko. Ayaw ko siyang masakal sa akin. Hindi niya pa ako lubusang kilala at ganon din ako sa kaniya. Tunay kong ugali, nasa loob ko lang 'yon. Bumili ako ng tatlo benteng itlog, nang huminto sa isa pang terminal ang sinasakyan kong bus. Hindi naman siya matao ang bus at may ilang bakante ng upuan. Marahil uuwi r

Natapos ang fiesta at ngayon ay prosesyon na ng mga imaheng Santos. Dahil malapit lang ang dagat dito at nasa huling purok lang ito ng barangay, doon isasagawa ang prosesyon na magaganap. Dadalhin ang mga imaheng Santos doon at bebendisyonan n ito ng pari. Sasakay ka ng bangka pagkatapos at ililibot niyo ito sa malalim na parte ng dagat. They called it, 'sakay-sakay' dahil sa dagat ito gaganapin at hindi sa daan. Kaya marami ang pumupunta at nakikisali. Maaga pa lang ay umalis na kami nang bahay. Maaga ang mass ngayon, at dahil sa prosesyon. Mas mabuting sa umaga ito gaganapin dahil hindi pa masyadong masakit ang init ng araw sa balat. Mabuti na lang at hindi nagrereklamo si Zain. Baka ihulog ko ito sa bangka. Mukhang naaaliw naman ito. Kinuha nito sa akin ang hawak ko. Isinayaw- sayaw niya ito nang magsimulang magpatugtug ng music para sa prosesyon. Ang bangkang sinakyan namin, ay sinusundan ang malaking bangkang de motor, kagaya rin ng iba. Marami kaming nakasunod at may kanya ka

Mangha akong nakatingin sa mga magagandang tanawin dito. Napaptingala pa ako sa mataas na estilo ng mga gusali. Hindi na rin kasing lamig ang panahon tulad noong unang dating ko dito. Halos dalawang buwan na kami dito ngunit hindi pa rin ako nasanay hanggang ngayon sa mga ganitong tanawin. Tulad na lamang ngayon, nasa isang sikat na park kami dito sa bansa. Nakasunod lamang ako kila Kuya na nauuna. Para akong isang bata dito na ignorante. Namamasyal kami ngayon sa 'The Land of Legends Theme Park', hindi talaga ako makapaniwala sa mga tanawin. Akala ko sa panaginip lang ang mga ito. Ang kaibahan lang nila sa park sa Pilipinas ay walang masyadong street foods akong nakikita. Nasa malayo sila. Habang sa Pilipinas naman ay nakikita mulang sa tapat. Wala ngang fish ball at kwek kwek dito. Mga expensive type kasi street foods nila. Saka hindi ako sure sa lasa kung masarap ba o hindi. Iba-iba kasi taste natin. Sa susunod na araw rin ay ipapasyal nila ako sa Aktur Park. Kasama ang iba pan