"Ano ba!" Bulyaw ko sa kaniya.Hindi niya ako pinakingan at bumalik sa upuan niya."You're making a scene," utas niya. Tumaas agad ang isang dulo ng labi ko. "Ako pa ngayon ang gumagawa ng eksina?" Di makapaniwalang tanong ko. "Ayos ka rin no.""Bakit, hindi ba? Tingnan mo nga, tayo lang ang pinagtitinginan dito. Mahiya ka naman." Maiinis sana ako sa sinabi niya pero pansin ko nga. Kami na nga lang ang pinagtitinginan dito."Kumain ka na," utos niya. "Kung ayaw mo talagang kasama ako rito ngayon, isipin mo na lang na invisible ako, o hindi naman ay malaking bato. Just ignore me basta kumain ka lang."Wala na akong magawa. Nakabusangot ako habang nagsisimula ng lantakan ang pagkain pero hindi ko naman magawang kumain ng maayos. Lalo na't naiisip ko namang nandiyan lang siya sa harapan ko.Invisible? Kailan pa siya magiging invisible para makakain ako ng maayos a? E panay naman ang tingin niya sa'kin! Akala niya siguro hindi ko mapapansin. Psh.Nang hindi ko na matiisan, tumayo na ak
Last Updated : 2023-07-02 Read more