Lahat ng Kabanata ng The Werewolf is Mated To Witch ( Tagalog Version) : Kabanata 11 - Kabanata 20

Kabanata 10 : 'Ang mga Paghihirap'Hindi ako makapaniwalang makakasama ko sila sa paninirahan ko rito sa kanilang bayan! Nababagot na rin ako rito, halos buong araw na akong nasa loob lamang ng kwarto ng ito. Hindi ko pa kasi marahil nasusubukan lumabas nitong bahay na tinutuluyan ko— pero ayon sa mga naririnig ko. Dalawang palapag itong bahay, at dito ako sa baba— nakatira. Hindi ko gustong tumira sa taas, dahil masyadong delikado lalo na kapag sinusumpong ako ng gutom o uhaw sa kalagitnaan ng gabi. Kung alam ko lang siguro marahil kung gaano ka demonyo ang mapapangasawa ko, edi sana hindi ako tumuloy na sundin ang kagustuhan nilang kumuha ng kung anong dahon sa kalagitnaan ng gubat. Wala naman akong magawa kung hindi ang bumuntong hininga na lamang, dahil ano pa nga bang magagawa ko? Tapos na ang mga nangyari. Ang bayan na ito rin ay medyo malayo sa— teritoryo namin. Malayo sa mansyon namin ang tinitirhan ko dito, kung hindi ako nagkakamali. Sa sobrang lawak kasi ng bayan na ito

Kabanata 12 : 'Kaibigan sa Gitna ng Paghihirap' Natapos ang umagang iyon na siya lamang ang kasama ko. Pakiramdam ko nakahanap ako ng kasangga sa gitna ng paghihirap. Nagkaroon ako ng pag-asa para matapos ko ito ng walang naiisip na kahit anong problema. I'm thankful, at the same time happy. Kasi, pakiramdam ko ulit— may parteng natakpan sa buong pagkatao ko. Being with Beta Quinoa is fun. He accompany me, wherever I go. Nandiyan lamang siya nakasunod sa akin, kapag may gusto akong kainin andyan rin siya para ibigay iyon. I don't know how I feel, today. How? Quinoa, his Beta, right his beta. Iyong iniisip ko na ang Alpha ang nandito kaysa sa kanyang Beta. Pero okay na rin ito. Masaya naman kasama ang kanyang Vera, hindi naman ako nalungkot. He was with me all day. That is said to be the order of their former former Alpha. Iyong ama ata ni Joaquin ang nagsabi. Mukhang siya naman ang ama nito, bukod sa napansin kong hindi sila magkamukha. Iyon lang naman ang napansin ko, bukod doon

Kabanata 14 : 'Ang Pagkikita ng Araw at Buwan' Pagkatapos naming mag-usap ni Joaquin, I decided to just leave, and go back to my room. I was able to breathe fresh air. Hindi na rin ako nakatagal pa roon, wala nga rin akong alam sa kung paano ko siya sinabihan ng kung ano-ano, hinatid niya lang din ako sa bahay, habang siya naman ay dumiretso sa kanilang mansyon at mukhang magpapalit ng damit. Ganoon lagi ang gawain niya. Simula nitong nakaraang araw. Madalas na ring may bumibisita sa aking katulong sa bahay hindi kagaya dati na halos ako pa ang kailangan maglinis ng buong bahay, at kikilos para sa sarili ko. Ngunit, ngayon ay iba na. Pagkatapos kong maglakad-lakad sa labas, nandito na ako ngayon sa bahay— eksakto sa kusina dahil gusto kong kumain ng kung ano. Nakaharap ako sa kawali, at naglalagay na ng mantika, para magprito ng itlog. Pagod man, pero gagawin ko— gutom na ako, e. I felt tired, but feeling like I'm better, not just like before. Pakiramdam ko'y may kung anong bara

Kabanata 16 : GODESS OF MOONTakot, ang una kong naramdaman. Ang mga bagay na nagbibigay sa akin na kalituhan ay ang mga bagay na nararamdaman ko sa buong paligid. Wala akong maramdamang hangin, at animo'y may humahawak sa aming isang lalagyanan kung saan kami nakakulong. Its like I'm trap, between time and space. Kung saan ang bawat bagay ay nakatigil at hindi gumagalaw. I'm stuck between time... Hindi gumagalaw ang oras, maging ang lugar ay hindi rin umiiba. Hindi ka rin tumatanda, at naiipon lamang ang kapangyarihan mo sa isang lugar na nagiging resulta rin ng hindi pagbabago. Sa madaling salita..... Hindi ito maaring gamitin, kapag ilalabas. Kung kaya't nagagamit lamang ito sa pamamagitan ng panaginip. I was trembling with fear. I feel so nervous. How did I get here? No, they send me here. What did I do here? I was alone, and I know that no one can hear me. I'm on my own dream right now, and no matter how hard I shout on this place, no one can help me. In short. I'm helpless.

Kabanata 18 : Ang Bangungot Sa hindi malamang dahilan, lagi ko Paring napapaginipan ang nakakatakot na Gubat na iyon O kung Gubat parin ba ang tawag sa lugar na iyon. Kahit pa nandito si Abuela, at alam kung ligtas na ako, hindi parin mapanatag ang puso at damdamin ko. Ever since I dreamed of that place. I was restless, and it was almost like going back there. Whenever I go to sleep these past few days, I always look for Joaquin to hold his palm, and hope that when I do that I will not be able to return to that place again. At mabuti na lamang dahil simula rin noong dumating si Abuela rito— nandito na rin siya, natutulog. Ngunit alam ko namang iyon ay pansamantala lamang. At sa oras na matapos lumabas ang pulang bilog na buwan, alam kong sa susunod na mga araw na iyon, mag-iiba nanaman ang kanyang pakikitungo. Pakiramdam ko nga ay napipilitan lamang siyang samahan ako rito dahil alam niyang andito si Abuela. At sa tuwing nakikita kong naiinip siya— ginagawa niyang pantanggal lum