All Chapters of Ang pulubi kong Fiancé: Chapter 11 - Chapter 20

Jheanne's Pov Nakahiga ako sa dalampasigan at hinahayaan na pumaroo't pumarito ang tubig sa aking mga binti, habang hinihintay kong dumating si Ubi. Nagpalit pa kasi ito ng damit kanina, ayaw kasi niyang maligo sa dagat at hindi naman ako pumayag na ako nalang mag-isa ang maliligo kaya pinilit ko siya nang pinilit hanggang sa napasunod ko ito.Nakatingala ako sa kalangitan habang naka-unan ang braso ko sa aking uluhan. Hindi pa gaano mataas ang sikat ng araw dahil alas sais pa lamang ng umaga. Isa iyon sa dahilan kung bakit ayaw maligo ni Ubi, dahil gusto pa nitong matulog.Napangiti pa ako nang maalala ang nakasimangot niyang mukha kanina. "Ang cute lang!" nakangiti kong sambit habang nakatitig sa langit. Nasa ganoon akong sitwasyon nang bigla ay napalitan ng mukha ni Ubi ang kalangitan. Nagmistulang tumigil ang paligid ko nang mapatuon ang mga mata ko sa kaniyang guwapong mukha. Nakatunghay siya sa akin at pabaliktad ang aming posisyon. Mula sa ilalim ay kitang-kita ko ang hugis

Hugo's Pov "Fuck it!" angil ko habang nakakuyom ang kamao. "Gaganti ako! Gaganti—""Shut the fuck up, Hugo!" galit na singhal ni Jana sa mukha ko. Galit na idiniin niya ang cotton balls sa balat ko; sa sugat na tinamo ko mula sa lalaki ni Jheanne! And she was crying while doing it, damn it!Marahas akong napabuntonghininga at iniwas ang tingin sa kaniya. Ibinaling ko ang tingin sa pintoan ng cottage na kinaroroonan namin ngayon."What are you doing there ba kasi, Hugo? Ang sabi mo kukuha ka lang ng vibrator sa Hotel, bakit doon ka napadpad sa cottage ng dalawa? And don't you dare lie to me dahil nakita kitang kumaripas ng takbo palabas doon!" She angrily said to me.Napasinghot-singhot ako, at napapangiwi na rin at the same time dahil dinidiinan niya pa lalo ang cotton balls na may alcohol sa sugat ko.Kung bakit ko pa kasi siya nakasalubong kanina, kailangan ko tuloy mag-isip ng isasagot sa kaniya!This woman was a pain in my ass too! Buntot nang buntot sa akin kairita! "Sinabi ko

"You okay, baby?" Napabaling ako kay Ubi, bakas ang pag-aalala sa tono ng pananalita nito. Panay rin ang tingin niya sa katawan ko kung may galos ba ako o wala."Sigurado ka ba na walang masakit sayo?" dagdag pa niya.Malalim akong napabuga ng hangin sabay sulyap sa aking mga kamay. "Medyo namanhid lang ang mga ito. Akalain ko ba naman na kasing tigas pala ng pagmumukha ni Jana ang buhok niya." wika ko.Nawalan na talaga ako ng control sa sarili ko kaya mukhang napuruhan ko si Jana. Halos gumulong na kasi ito sa lupa, at kung hindi pa kami inawat ng isang pulis marahil naingudngud ko na ang pagmumukha niya sa lupa dahil sa gigil ko sa kaniya.Pero sa bandang huli, nagsisisi rin ako sa aking nagawa, hindi ko kasi dapat sila pinatulan dahil unang-una sa lahat ay wala naman akong mapapala roon. Nanghinayang rin ako at nakaramdam ng guilt dahil nagawa kong saktan ang dati kong kaibigan. Pero masisisi ba nila ako gayong nananahimik na ako at sila itong hindi mapakali sa kinaroroonan nil

Jheanne's Pov Nakabalik kami ni Ubi ng Manila; sa condo suit ko. Pagod kong ibinagsak ang katawan sa sofa at hindi ko napigilan na hilotin ang aking sentido. Sa totoo lang ay nai-stress ako sa mga nangyayari sa Cebu at higit sa lahat sa nangyari sa eroplano.Gusto kong ipahayag sa lahat ang katotohanan, gusto kong linisin ang pangalan ko, pero hindi ko alam kung papano."Overthink again?" anang boses ni Ubi. Noon ko lamang napansin na nasa tabi ko na pala siya. Nakaligo na siya dahil basa pa ang buhok nito at gulong-gulo pa iyon. Imbes na sagutin ko siya ay tumaas ang palad ko upang haplosin ang buhok niyang basa pa. Tila nagulat siya sa ginawa ko pero nginitian ko na lang ito."Pagupitan natin ang buhok mo?" tanong ko sa kaniya. Medyo mahaba kasi ang buhok niya. Honestly, nang una ko siyang dalhin rito ay mahaba na talaga ang buhok niya at maraming dumi na nakakapit, kaya ang ginawa ko ay pinutulan ko ang kalahati niyon. Natatawa pa nga ako dahil hindi pantay ang paggupit ko sa kani

Jheanne's Pov Pinagmamasdan ko ang natutulog na si Ubi. Mahigit trenta'y minutos na siyang tulog simula pa kanina nang mahimatay siya. Nangangati na rin ang mga palad ko na tawagan ang family doctor namin nang sa ganoon ay matignan siya at malaman kung ano ang sanhi ng pagkirot ng ulo niya at kung bakit siya hinimatay. Lately kasi ay napapansin kong umiiba nalang bigla ang awra niya. Iyon bang tipo na okay siyang kausap, matino, pero may time na para bang lutang siya at wala sa kaniyang sarili. Gusto ko rin sana siyang tanongin tungkol sa kwento ng buhay niya, pero naiisip ko naman na baka masyado na akong atat para gawin iyon.Napabuntonghininga na lamang ako. Ayoko naman na isipin ni Ubi na pakilamera ako ng buhay na may buhay.Napabaling pa ako sa pinto nang bumukas iyon. Si Mommy Anne ang pumasok at may dala itong tray. Tiningnan ko ang laman ng tray na ipinatong niya sa ibabaw ng lamesa. Dalawang mangkok na may laman na sopas na umuusok pa ang nakalagay roon. Kaagad akong naglawa