Lahat ng Kabanata ng Ms. Camela Martin : Kabanata 11 - Kabanata 20

LaurenPagdating namin sa aking condo ay agad ko siyang ipinasok sa aking kwarto. Doon ko na lang siya papatulugin para naman maging comfortable ito kahit paano.Wala na rin naman na available na kwarto dito sa condo ko at ginawa ko na siyang storage room. Baka dito na lang muna ako pansamantala sa sala matutulog. Hindi naman pwede na tumabi ako sa kanya kahit gustuhin ko man at chance ko na rin sana yun na maranasan din na makatabi ito sa iisang kama. Pero hindi naman ako ganung klase ng tao na sa samantalahin ang pagkakataon. Mahal ko pa ang buhay ko kaya mag titiis na lang ako na dito muna pansamantala matutulog. Total ngayong gabi lang naman na ito eh. Tsaka mamaya aalis na rin naman yan pag nagising siya. Maingat ko siyang nilagay sa aking kama. Agad ko naman inalis ang kanyang suot na sandals bago inayos ang pagkakahiga nito.Balak ko pa sana siyang palitan ng kanyang suot pero huwag na lang at baka ikapahamak ko lang iyon. Lalo pa at alam ko naman ang ugali nito. Baka mamaya

LaurenBiglang parang namanhid ang buong katawan ko dahil sa ginawa nito. Hindi ang pag sampal niya sa akin ang dahilan. Kundi ang ginagawa nito ngayon na parang diring diri siya sa akin. Paano naman kasi panay ang punas niya sa kanyang labi na parang may nakakahawa ako na sakit. Pero kung makaganti siya kanina ng halik parang wala ng bukas siya pa nga mas naglapit ng mga labi namin eh paano ikinawit niya pa ang kanyang kamay sa leeg ko tapos kung maka react ngayon ganun ganun na lang. Hayst ibang klase nga naman oo. Agad na akong tumayo mula sa aking kinahihigaan at nag iwas na lang ng tingin dito. Masama ang loob ko sa kanya sa totoo lang. Bakit siya nag a akto ngayon ng ganyan eh gumanti naman siya ng halik sa akin. Tsaka hindi naman sinasadya yung pag lapat ng labi namin ah. Kasalanan niya kaya iyon. Siya itong bigla na lang pumatong sa akin at hinalikan ako. Bahala siya dyan, kung gusto niyang kumain sumunod na lang siya sa akin sa kusina di kung ayaw naman niya di umuwi na la

CamelaNang makaupo na ako ay pinag timpla niya kaagad ako ng coffee. Tinikman ko naman ito kaagad pagkababa nya pa lang ng mug sa harap ko. Kailangan ko ito ngayon para magising na ang diwa ko. Baka kasi kung ano lang itong nangyayari sa akin kaya ganito ako ngayon kumilos sa harap niya. Hindi ko naman maiwasang mapapikit dahil nahuli nito ang gusto kong timpla sa kape. Hindi masyadong matamis may kunting tapang lang siya na gustong gusto ko. Ayaw ko kasi yung sobrang tapang naman na kape ang pait na sa panlasa ko yun. Nag sunod sunod na tuloy ang higop ko sa kape. Pag ganito ang kasama ko sa bahay panigurang makakasundo ko ito. Hindi ko kasi makita dito na spoiled siya ng mga magulang niya. kasi naman sobrang sanay siya sa kusina. Maya lang ay naka pag handa na rin ito ng pagkain namin. Nag ra rice din pala siya. Mukhang masarap pa ang pagkaka sangag nito sa kanin. Agad nitong inabutan ng plato at nilagyan ang plate ko ng sinangag. Tsaka nilapit sa harap ko ang mga niluto niton

CamelaNandito na kami sa harap ng bahay ko Kaya agad na akong bumaba sa kotse nito at hindi na ito hinintay pa na ipag bukas niya ako ng pinto. Hindi ko alam kung ano ang nangyayari sa akin ngayon. Dahil parang hindi ako itong nasa katawan ko ngayon. Feeling ko may sumasanib sa akin na kung ano at parang ayaw ko ng umalis pa sa tabi nito kaya habang kaya ko pang pigilan ang aking sarili ay gagawin ko na. Dahil baka kung ano pa ang magawa ko na pag sisihan ko rin sa bandang huli. Sobrang nahihiya na ako sa mga pinag gagawa ko. Ano ang nakain ko at naitanong ko ang tungkol sa babaeng espasol na iyon sa kanya. Hindi ko alam kung ano ang sumanib sa akin kanina. Basta feeling ko kasi ay hindi ako mapakali hanggat hindi ko nalalaman kung ano ang relasyon nilang dalawa ni Fortalejo. At aaminin ko na natuwa ako kanina sa sinabi nito na kaibigan niya lang ang babae na iyon. Para bang nabunutan ako ng tinik sa dibdib at naka hinga ng maluwag ng sabihin nito ang bagay na iyon. Ano bang me

LaurenNaglalakad na ako ngayon pa punta sa office nila Janine. Nang bigla na lang may umakbay sa akin na parang kung sino. Balak ko na sana itong sikmuraan mabuti na lang at naamoy ko siya. Medyo may lahi kasi akong wolf. Hahaha Sa amoy pa lang nito ay alam ko na kung sino ito. "Alam ko na kung saan ang punta mo nyan?" Bulong nito sa akin. "Alam mo naman na pala eh. May kukunin ka pa ba sa office mo?" Tanong ko na lang kay Janine. "Wala naman, bakit mo naitanong?" Kunot noo na balik tanong nito sa akin. "Yayain sana kita na sa labas na lang tayo kumain eh. Gusto ko rin sana na makakain ng ibang putahi at hindi iyong palagi na lang na kinakain natin sa Cafeteria. Nakakapanawa na rin kasi mga foods doon eh. Tsaka para maiba naman ang makikita natin." Sabi ko naman kaagad dito. Tinignan naman ako nito ng maigi kung seryoso ba ako sa aking sinabi sa kanya. Alam naman kasi nito na pinaka gusto ko ay iyong kumakain sa cafeteria dahil madalas kasi na dahilan ay gusto ko lang maka sila