All Chapters of My Beautiful Stranger: Chapter 1 - Chapter 10

Matagal na tinitigan ni Yvonne ang sarili sa harap ng salamin. Sa tanang buhay niya ay ngayon lang siya nakapagsuot ng magarang damit. Kumikinang ang bawat beads ng kulay rosas na gown. Hapit na hapit iyon sa kanya. Kahit chubby siya, nasa tamang pwesto ang bawat kurba niya. Pero kahit nakasuot siya ng magarang damit at naka-make-up ay kinabahan siya. Eighteen years old pa lang siya ngunit nakatakda ng ikasal. Malayo sa pangarap niyang magtapos ng pag-aaral.Napabuntong hininga siya. Wala naman siyang pagpipilihan, mas gusto na niya ito kaysa matulog sa lansangan.Pag-angat ng tingin ay kuminang ang pagkaberde ng kanyang mga mata sa tama ng ilaw. Madalas siyang tuksuhin sa mga mata niyang iyon. Tinatawag pa nga siyang halimaw. Hindi iyon katulad sa kanyang Lolo Isko na itim ang mga mata. Ang sa kanya ay malalim ang berde na aakalain mong itim kung hindi sisinagan ng araw o ilaw. Pansinin iyon kapag nakabilad siya sa araw. Wala naman siyang pakialam noon kung bakit berde ang mga mata

"Ah? Kasal?!" hindi mapigilang bulalas ni Yvonne.Nanlaki ang mga mata niya at umawang ang mga labi sa sinabi nito. Hindi niya sigurado kung nabingi lang ba siya o ano."Shh. Lower down your voice, Missy. This is an agreement between the two of us only. I don't want other people to know this," bulong nito.Simple pa itong sumandal sa counter at nagyuko nang kaunti, tinatago ang mukha sa mga customer.Wala sa loob na napahawak siya sa kanyang d*bdib. Nakapa niya roon ang engagement ring nila noon na ginawa niyang kwintas. Hindi siya makapaniwalang niyaya siya ulit nitong ikasal. Five years ago ay tinanggian siya nito, pero heto at gusto pang maging mabilisan ang kasal nila.Pinasingkit niya ang mga mata. Pinagmasdan niya ang lalaki kung seryoso ba ito. Wala siyang makitang biro sa mga mata nito. Pero paano siya papayag gayong may pera na siya? May pambili na siya ng pagkain at may apartment na. In short, hindi na niya kailangan ang yaman nito."You mean, as in wedding? Are you kidding

Nagtiim bagang si Yvonne. Mahigpit ding kumuyom ang mga kamao niya. Gusto niyang sumigaw sa sobrang inis kay Alaric. Gigil na gigil siya sa pangba-blackmail nito. Bakit ba hindi na lang siya nito lubayan?!"Hm, is that a no deal? Fine. I will call someone to turn your business—""Don't!" malakas niyang pigil noong tinaas nito ang sariling cellphone.Tumikwas ang kilay ni Alaric. Tila naghihintay sa desisyon niya at handang tawagan ang kung sino kapag hindi nito nagustuhan ang sagot niya. Hiningal yata siya sa inis. Ano bang laban niya rito? Marami itong koneksyon at kayang totohanin ang banta nito."Fine. Payag na ako," mahina at labag sa loob na pagpayag niya."Huh? Are you saying something? Wala yata akong narinig," kunwaring inosenteng pang-aasar nito bago nagtipa sa cellphone.Napapikit siya nang mariin upang pigilan ang inis niya sa lalaki. Agad din siyang nagmulat at mabilis na inagaw ang cellphone nito noong akmang ilalagay nito iyon sa kanyang tainga. Nanlaki ang mga mata niya

"Ibig mong sabihin ay may tsansa na kapatid ko si Margarita Montenegro?" mahina ngunit madiin na tanong ni Yvonne kay Jeffrey."Oo pero marami pang Montenegro, Miss Yvonne—""Ano ba talaga, Jeffrey?" mataray niyang putol sa sinasabi nito, "Ayusin mo ang trabaho mo, seryosong bagay 'to."Hindi niya mapigilang mainis. Sa totoo lang, ayaw niyang maging konektado kay Margarita. Hindi niya gugustuhing magkaroon ng ugnayan sa ex-girlfriend ni Alaric. Nakaramdam siya ng kung anong insecurity sa puso niya ngunit agad niyang winaksi iyon. Hindi siya dapat mainsecure lalo pa't hindi naman niya gusto si Alaric."Patapusin mo muna kasi ako, Miss Yvonne," maktol ni Jeffrey.Umismid siya ngunit hindi na nagsalita para makapagpaliwanag na ito."Pero gaya nga ng sabi ko, hindi lang sila ang Montenegro dito sa mundo. Kaya lang dahil sikat sila, sa kanila napokus ang atensyon ko, Miss Yvonne. Hindi mo paniniwalaan ang mga nadiskubre ko," may suspense na bigkas nito.Napataas ang kilay niya, "Pa-suspens

"A-nong ginagawa mo rito?" Nalilitong tanong ni Yvonne kay Alaric.Hindi niya inasahan na bibista ito, mas lalo na dahil gabi na. Hindi niya rin ito gustong makita lalo na't na-eskandalo siya sa sinabi nito kanina sa tawag. Pero ngayon, nakatayo ito sa harapan niya. Binibigay nito ang reaksyon nito kagaya noong una silang magkita. Napipirmi ang mga labi nito, salubong ang kilay, at may talim ang tingin. Tila ba galit sa mundo.Napataas ang kilay niya. Ito pa ang galit samantalang ito ang nanggagambala sa kanya. Umismid siya at pinasadahan ito ng tingin mula ulo hanggang paa. Bumalik nga lang ang tingin niya sa bitbit nitong bagpack na nakasabit sa isang balikat nito. Naglayas ba ito?"Bumalik ka na sa inyo. Hindi ako tumatanggap ng bisita sa gabi," may katarayan niyang bigkas.Akmang itutulak niya ito ngunit agad nitong sinara ang pinto at sinandal ang ulo doon. Naguguluhan niya itong nilapitan."Uy." Kinalabit niya ang tagiliran nito ngunit mahina itong humiyaw na lalong nagpalalim s