All Chapters of How could an Angel break my heart: Chapter 21 - Chapter 30

Kinaumagahan ay maaga akong nag asikaso para makapasok sa school. Nagising kasi ako ng alas singko at hindi ko naman alam kung bakit. Parang sa pakiramdam ko kasi ay marami akong gagawin ngayong araw. Na eexcite ako na ewan.Nauna pa nga akong Nagising kay Ate kaya ako na ang nag luto ng breakfast namin. Eight pa Naman ang pasok ko ngayong araw, Buti na lang din dahil kailangan ko pa atang hintayin si Cita, dahil nag papaantay na naman siya. Wala na naman ata kasi siyang magawa."Bakit ang aga mo atang nagising?" Tanong ni Ate sa akin habanag kumakain na kami. "Wala lang po. Maaga po kasi akong nakatulog kagabi." sabi ko at umiwas na ng tingin. Wala lang.. Nagpatuloy na lang ako sa pagkain ko. Totoo naman iyon. Ang himbing kasi ng tulog ko kagabi. Wala akong ibang iniisip kagabi kundi ang magiging quiz namin ngayon. Matatawag mong isang peaceful at amazing night ang kagabi.Naalala ko yung huling text namin kagabi. Rogerr : Anong oras matatapos yung klase niyo?Ako: 5pm po. Seryoso

Ilang beses ko nang tinanong ang sarili ko kung bakit ko siya kasama ngayon.. Nandito kasi kami sa loob ng bahay. Pagkaalis kasi ni Amor kanina ay mabilis ko siyang hinila papasok dito. At ngayon nga nandito kami sa sala nakaupo. Ako ay nasa mahabang sofa nakaupo at siya naman ay nasa pang isahan lang. Naka number 4 na upo at naka cross arm pa siya at mariin akong tinititigan. Pakiramdam ko para akong kuting dito na may nginatngat na tsinelas at galit ang amo kaya tahimik.Hindi ko nga alam kung anong pumasok sa isip ko kanina bakit ko sinabing Tutor ko siya. Seryoso? Siya, tutor ko? Patawa ako masyado. Tapos hinila ko pa siya papasok dito, e diba nga dapat umiwas na ako.Pero natigilan ako.. bakit naman ako iiwas? Wala naman na akong ginagawa sa kanya, bakit ako matatakot? Siya nga itong hindi tumupad sa usapan.Saglit ko siyang tinignan ngunit mabilis din akong nag iwas ng tingin dahil nakatingin pala siya sa akin.Yumuko na lang ako at muling pinaglaruan ang mga daliri. Wala naman

Chapter 26"Ang una mo dapat gawin ay kumalma ka," yun ang unang sinabi sa akin, nang sabihin ko sa kanya ang lahat at makita niya akong umiiyak. Pagkatapos nun ay pinapasok na niya ako sa bahay niya. At ngayon nga nandito kami sa kwarto niya, nakaupo ako sa ibabaw ng kama niya at siya naman ay nakatingala sa akin, dahil nasa lapag lang siya at hinahaplos ang tuhod ko.Ang gulo ng utak ko, parang hindi pa handa ang utak ko na mag mahal tapos, yung puso ko kumerengkeng na agad. First time ko ito, at wala talaga akong ideya kung anong dapat gawin.Iba ito sa pagka crush ko kay Amor dati, hindi naman ako naging ganito kataranta, dahil alam ko na crush lang iyon, na kaya kong hindi siya makita ng isang araw kahit pa nga taon ay kinaya ko. Pero ngayon, kay Rogerr, sa tingin ko ay hindi ko kaya. Palagi ko siyang hinahanap hanap. Kahit hindi pa tapos ang klase palagi ko ng naiimagine na nasa gate siya at hinihintay ako.Hiniling ko nga na sana maalala ko lahat nung nangyari nung gabing iyon

CHAPTER 28"What..""Ang sabi ko.. Gusto kita.." Hindi ko alam kung bakit ba siya na estatwa sa sinabi ko. Gulat na gulat ang mukha niya at at hindi maka pag salita. Nakatingin lang siya sa akin na para bang hindi makapaniwala na sinabi ko yung sinabi ko."Hindi mo ba ako narinig? Ang sabi ko gusto kita.." inurong ko pa kaunti ang inuupuan ko at hinawakan ang kamay niya. Napatingin naman siya doon."Alam kong nakaka gulat 'tong sinasabi ko.. Pero gusto ko lang naman sabihin ito sayo, hindi ako nag hahangad ng iba.. i mean.. ano kasi.." Jusko! Ano bang sinasabi mo diyan Abigail! Syempre may hinahangad ka, kaya nga sinasabi mo e! Kailangan ko na lang sabihin ang dapat, huwag ka na mag salita ng hindi naman naka compose sa utak mo!"Kanina ko lang to narealize. Nag punta ako kay Cita dahil gusto kong sabihin sa kanya 'to. At sabi naman niya sa akin na okay lang naman daw na gustuhin kita.. at sabi pa niya na kung ano man daw ang kalabasan ng nararamdaman ko na to, para sayo ay kailanga

Chapter 30Nginitian ko lang siya ng hindi siya makasagot sa sinabi ko. Para bang hindi pa rin siya makapaniwala at mali pa rin ang mga naririnig niya.Ngayon habang hawak ko ang kamay niya ay parang gusto ko ng mag cramping dance dito sa sobrang saya. Hawak ko ang kamay niya tapos sinabi pa niyang gusto niya rin ako, ano pa bang mahihiling ko don? Solved na ko.Alam kong sa nakikita ko mukha niya ngayon ay hindi niya alam ang sasabihin niya. First time ko ata itong makita na hindi niya alam ang sasabihin. Well.. Okay lang yan.. Narinig ko naman na ang gusto kong sabihin niya. Kahit hindi na siya sumagot.Ayos lang."Yung mga sinabi ko sayo.. Nasa puso ko yun. At totoo lahat yun." sabi ko pa. Sa sobrang saya ko ay nabigla ako ng ipatong niya ang kaliwang kamay niya sa kamay kong nakahawak din sa kanya."I still can't believe this.." bulong niya na mahina pero narinig ko pa rin 'yon."Maniwala ka na.." nakangiting sabi ko sa kanya. Huminga siya ng malalim at napapikit. Nang pag dilat n