Her Point of View.I woke up because of sudden move. Agad akong bumangon nang mapagtantong nasa kwarto ako ng penthouse ni Carriuz and he's just beside me. Sinipat ko ang oras sa relo ko and it's just around 3:32am. Nilapat ko ang palad ko sa noo ni Carriuz na ngayon ay mahimbing na natutulog. I need to know if he's still burning hot. Napabuntong hininga ako ng mapagtantong wala na siyang lagnat. He's fine now. Sana lahat. Iwas na iwas akong magkalagnat dahil for some reason, medicines and cold water can't take my fever away. It would last for three days pa. Yeah. That long. Mabuti na lang hindi rin naman ako ang klase ng tao na sakitin at mabilis mahawaan ng sakit. Bumangon ako at dumeretso sa may closet ni Carriuz. I need to find something para makapagpalit ako. Hindi na ako nakapagpalit kanina pagkadating namin dito dahil inasikaso ko na siya kaagad. Maybe Carriuz should change his clothes too. Nabasa na yun ng pawis for sure. Nakakita ako ng mukhang oversized tshirt and a boxer. T

Her Point of View."I can't wait to spend the rest of my life with you, Rizalyn. Please.. marry me."Kumalas ako sa pagkakayakap sa kaniya. Nagtama ang aming mga mata at isang matamis na ngiti ang kaniyang pinukol sakin.Nawala lamang ang atensyon ko sa kaniya ng makarinig ako ng putok. Fireworks! Tumingala ako para mas makita ang sadyang napakagandang fireworks display. Napatakip ako sa aking bibig nang makita ang mga letrang naglilitawan sa kalangitan and it says "marry me". Napasinghap ako at sa pagbuga ko ng hangin ay siyang pagtulo ng mga luha ko. Oh my god! This is a wedding proposal! I.. I can't believe it! Napaatras ako ng hakbang nang makitang lumuhod si Carriuz sakin."Please.. marry me, my hottie."Hindi ko napigilan ang matawa pero bumubuhos pa rin ang mga luha sa aking mata. Hindi ito lungkot, sigurado ako. Ito ay dahil sa umaapaw na kaligayahan na aking nararamdaman. Nagulat ako nang isa isang naglabasan sina Clariza, Si Mama at Papa? Pa.. Paanong? Oh my god!"Riza.."Ta

Her Point of View."And.. just like that. He got mad."Pagak na tumawa si Sirene kaya napatingin ako sa kaniya nang may pagtataka."Does it sound funny?"Venus tapped my shoulders as if comforting me. Ramdam ko na talagang lasing ako dahil na rin sa hilo na nararamdaman ko."You're too emotionally independent, Riz. I understand you but.. Carriuz has a point."I rolled my eyes at her."Tss.. pinsan mo kasi kaya kinakampihan mo."Sabi ko sa kaniya. Tumawa siya habang napapailing. Napatingin ako sa gawi nina Clariza at Koraine na ngayon ay tila may seryosong pinagbubulungan."You two.." turo ko sa kanila. Sabay na napatingin sakin ang dalawa at nakita ko kung paano dumistansya si Clariza kay Koraine. It's weird. Yeah. Weird. And I am being weird imagining weird things."Ano pinag-uusapan niyo? Come on! Share it with us!""Oh god! She's drunk!""Me? I'm not drunk!""You are!"Pagpupumilit sakin ni Agatha."Wow.. ngayon lang yata nalasing ng sobra si Riza. Hahaha!"Tumatawang sabi ni Siren

Her Point of View.I can't help myself but to admire how are sales gets higher and higher as weeks passes by. Maging ang EBC ay mataas din ang sales kaya naman we glady announced some promo products and items that will surely loved by our dear customers. Sa ganda ng mga feedbacks tumaas ang market sales nito so, as our way of thank you marami kaming promos and gifts."Ma'am.. medyo magkakaroon lang tayo ng problema sa rankings ng market sales ng clothing line. Rendez clothing line is now back in the market."Tumango tango ako. I guess Akeisha now realized that there are things she should prioritized. And for the first time in months, naranasan ko na rin ang freedom. Without secret body guards because Aion assured us that we are now safe since Akeisha was not doing something fishy for now. Wala rin siya sa pilipinas ngayon. She's now focused on her modeling career and in Rendez Clothing Line."It's okay. There is no life in business world without competencies. We should just focus on o

Her Point of View."Are you okay there?"Tumango ako bilang sagot sa kaniya. Naupo siya sa kabilang seat away from me, of course and I don't mind. Private plane ang ginamit namin papuntang States. Ang dahilan? Ayaw ni Carriuz ng hassle. Sana lahat. Kinuha ko ang bagong bili kong libro at binuksan ito. Guess I'll just have to read while we're in this plane dahil hindi naman ako inaantok."Clar.. what do you want for lunch?""Kung anong sayo, yun na lang din ang akin.""Sure? No cravings?"Tumaas ang isa kong kilay. Ganito ba siya sa kakambal ko? Parang hindi ko kaya. Ugh."No."Simple kong sagot. Ngumuso siya at tila ba nag-iisip ng pwede niyang sabihin sakin. Hmm.. siguro gusto niya akong kausapin to comfort me or at least make myself comfortable with him? Wala namang awkward feeling whenever I am with him eh. Sadyang.. you know? We're not really that close pero hindi naman kami stranger sa isa't-isa. I see him as my.. future bayaw. Iyon lang."I'm fine Carriuz. You seemed so eager to