Hindi maipinta ang mukha ni Reed ng maabutan niya ang kabaong sa harapan ng gate nila, " Itapon nyo ang kabaong na yan, ngayon din!" Dumagundong ang boses niya dahil sa galit. "Sir, nasa underground ang nagdala ng kabaong na yan." Wika ng tauhan niya."Good. Alam nyo na ang gagawin nyo. Iligpit lahat ng kalat! Malinis at walang mantsa!" Sagot niya at iniwan na ang mga ito. Naikuyom niya ang kanyang kamao, at nagpupuyos siya sa galit. Iniiwasan na sana niyang pumatay kung maaari dahil ayaw niyang malaman ni Aliyah ang ganap sa nakaraan niya. His dark past is terrible at hindi niya alam kung matatanggap ito ni Aliyah kung malaman nito. Kaya nga nasaksak siya dahil hindi niya pinatay ang nakasaksak sa kanya. Ngunit dahil inunahan siya nito, wala siyang choice kundi utangin ang buhay nito at muling pumatay.Kinalma niya ang sarili habang pabalik na sa loob ng silid niya. Sumasakit ang batok niya. Ayaw talaga siyang tantanan ng mga kalaban niya.Habang nasa kalagitnaan siya ng hagdan n

Umabot ng isang linggo sa hospital si Aliyah. Gusto kasi ng mga magulang niya na walang magiging problema sa kalusugan niya at fully recovered siya bago umuwi sa bahay nila.Lahat ng kakilala nila na malapit sa kanilang pamilya ay nakadalaw na sa kanya ngunit ang kaisa-isang taong inaasahan niyang makita at dumamay sa kalungkutan at pighati na nararamdaman niya ay hindi nagparamdam sa kanya. Ang sakit na nararamdaman niya ay domoble. Nawalan na nga siya ng anak, nawalan pa siya ng lalaking pinakamamahal. Last night na niya sa hospital, kinabukasan uuwi na siya sa bahay ng mga magulang niya. Sina Darlene at Reem ang kasama niya ngayon. Tulog na ang mga ito dahil hating-gabi na. Tumulo ang mga luha niya, "Bakit Reed, dito na lang ba talaga matatapos ang lahat sa atin? Kung gaano tayo kadaling nagkagustuhan, ganun din tayo kadaling magkalimutan?" Bulong niya sa isipan. Halos gabi-gabi kapag tulog na ang mga bantay niya, umiiyak siya ng lihim. Labis-labis na ang sakit sa puso niya. An

Ilang araw na din nang makauwi sa bahay nila si Aliyah. Para itong walang buhay sa bawat araw. Nagkukulong lang ito sa kwarto niya at ayaw makipag-usap sa kahit na kanino. Sina Darlene at Reem ay walang magawa dahil hindi naman sila nito pinagbubuksan. Wala rin itong maayos na kain at tulog. She's suffering depression, dahil sa nangyari sa kanya. Kapag sasabihin ng mga magulang niya na magpatingin sila ulit sa doctor ay nagagalit ito at lalong nilalayo ang sarili sa kanila."Ate, hindi pa rin nagbubukas ng pintuan si Ate Aliyah. Baka ano na ang nangyari sa kanya sa loob?" Nag-aalala na si Darlene. Kanina pa kasi ito katok ng katok sa pintuan ni Aliyah ngunit hindi pa rin siya pinagbubuksan ni Aliyah."Baka tulog pa siya?" Patanong na sagot ni Reem. "Hindi ko po alam. Tahimik sa loob ng kwarto niya. Wala man lang sign na may tao." Wika nito at nilagay muna sa tabi ang hawak na tray ng pagkain.Nilapit ni Reem ang tainga sa may pintuan at pinakinggan kung may kaluskos sa loob ngunit w

Lutang ang isipan ni Reed habang nagsasalita si William, ang isip niya ay nasa asawa niya. Kahit anong gawin niya, ang mukha ni Aliyah ang nakikita niya. "Dude! What the heck!? Get up man!" Iritang singhal sa kanya ni William, "Alalahanin mo, sasabak tayo sa giyera! At hindi basta-basta ang mga makakalaban natin ngayon. Gawin natin 'to, para matapos na ang paghihirap ng kalooban mo!" Umupo ito sa tabi niya at tinapik siya sa balikat."Dude! I'm a jerk! Fuck! Anong ginawa ko sa babaeng mahal ko? She's fucking miserable right now!" Hindi na niya napigilan ang sariling hindi maging emosyonal. Para siyang bata na nawawala at hindi malaman kung anong daan ang tatahakin para makabalik siya sa bahay nila.Sobrang bigat ng pakiramdam niya dahil sa nangyari kay Aliyah. "Fuck, Dude! I didn't think you would cry because of a girl. Fuck that love! Is love really that powerful?" Hindi makapaniwala na napailing ito.Napahilamos siya sa mukha, "I guess so. I don't know what to do anymore. This i

Sunod-sunod ang ginawang operasyon nina Reed at William, lahat ng mga illegal na mga establishments ni Watchinanggo ay pinasok nila. May funeral business din ang mga ito, na bago lang nila natuklasan. Ang pinakamalaking front ng laboratory ng droga sa isang liblib na lugar sa province ng Mindoro. Kaya pala easy lang kay Zimmer na magpadala ng kabaong sa kanya.Ang kabaong ang ginagamit nila sa pagdeliver ng mga droga sa iba't-ibang panig ng bansa. Wala talagang mag-aakala na droga ang laman noon dahil totoo naman na may patay na nakahiga sa loob nito at may mga kapamilya din na mga kasama. Lahat bayad at malinis ang pagka katrabaho. Mamayang madaling araw, papasukin na naman nila ang nasabing funeral homes.Pinikit ni Reed ang mga mata niya, habang nakasandal ito sa swivel chair niya, katatapos lang nilang mag-usap ni William sa mga dapat gawin mamaya sa operasyon nila. Dumiretso lang siya sa opisina niya para magbigay ng instruction sa secretary niya at tinawagan din niya si Grey n