Lahat ng Kabanata ng Magnus : My Mafia Husband: Kabanata 1 - Kabanata 10

Vanna Shaw is obviously annoyed to what she heard from her mother. Sitting, she is darting her eyes to her parents who likely happy than herself. "Is it great, hija?" Her mother laugh while toasing a glass of red wine to her direction.She sourly fake a smile. She don't want to offend her mom."Bueno, the wedding will be next month," her father sighed and sip a glass of that alcohol. "I need you to be prepare, intiendes?" She clearly heard it again."Yes...dad." She politely answered as she stood up and and grant them with her accepting smile. She raised her glass. "Cheers!" Pagak niyang sambit habang tanaw ang dalawang tao na pinag-uutangan niya ng lahat.She is an adopted child. And because of this, hindi siya dapat na umayaw sa mga utos nito. Mula sa eskwela, sa mga kakaibiganing tao, sa kursong dapat niyang kunin at ang huli'y ang pamamalakad niya sa kanilang kompanya—ang underground business ng iba't-ibang firearms na galing mula sa iba't-ibang rehiyon ng Spain at iba pang lugar.

"You're commanding me?" his brows furrowed while shaking his head. Kasunod niyon ay ang pagtawa ni Magnus na parang nakakaloko sa sinabi ko.Shit! Ang tigas din ng panga ng lalaking 'to!Hindi nagtagal ay kinabig niya ako papalapit sa kaniya and stare my eyes. Like, wtf? Ano ba kasing gusto nito. Hindi ko siya mabingwit, hindi ko siya mapasunod!"Don't dare to provoke me, honey. Hindi ako madaling pasunurin." Ngumiti ito.I forcely pushed him. Ayoko talaga sa mga lalaking ganito.Tiningnan ko siya from his well-groomed hair and his black suit to his black pointed flat shoes.Wala akong makitang mali sa kaniya, aside of his attitude of course."So what's the plan?" I said crossing my arms.He bit smiled and sit in that marmol garden bench, hindi pa nga kami nakakapasok ay lantaran na niya akong tinutuka rito sa labas.His guards are surrounding us, na parang walang nakita kanina. They're not even moving, para itong mga robot na nakatingin lang sa malayo."Listen, Vanna. I am Magnus, an

Magnus' POVAfter we end the short date, I had to excuse myself for a while, hinatid ko na rin si Vanna sa bahay nila. May aasikasuhin akong mahalagang bagay sa pier. My staff needs my presence, may nangyari kasing 'di inaasahan, and i guess it's serious.I'm in a hurry riding my car. May masama akong kutob sa tawag nila. I need to settle this, ayokong magkaroon ng sigalot sa pamilyang gusto kong maugnay, ang mga Shaw. Matagal ko nang pinaghandaan ang lahat ng ito. Sampung taon ko ring naplano ang lahat ng gagawin, the set-up, the deal, the connections, and even why I sort things out about Vittos Shaw, my very own portal to enter their family.Sampung taon kung pinagplanohan ang lahat. Hindi ko gustong sa isang iglap lang ay masisira iyon dahil sa isang palpak na shipment.Nang makarating sa pier ay agad kong tinungo ang frontman ko, si Jay. Nang makapasok sa malawak na gusali at nakita kong pinalibutan nila ang isang lalaki, nakapiring ang mga mata nito ng puting tela. Jay is aiming

Magnus' POVHatak-hatak ko ang trolley na dala namin, I can't help myself to ask if bakit ganito kadami ang dala ng babaeng 'to. Six luggage lang naman ang dala niya, without her personal hand-carry luxurious bags. Hindi ko tuloy malaman if uuwi pa ba siya o hindi na. "Ang bagal naman..." irap pa nito sa akin. I chuckle, nakakatawa naman, ako pa nga ang nagkandasapid-sapid sa pagtulak ito pa ang may ganang magmaktol. Damn it! Kung 'di lang talaga ako cariñoso, baka kanina ko pa ito pinapak ng beso de latigo. "Magnus, I'm waiting." Dagdag pa ni Vanna. Suot nito ang aristokratang damit na kulay cream at flat sandals na itim. Nakabelt ang damit nito habang nakasuot naman siya ng itim na shades. She's a bit overdress, but I guess it suits her well. "I'm coming." Ngiti ko sabay tulak sa bags. She request to have no bodyguards, even it's too defenseless for us, ay sumang-ayon ako. I guess this country is good enough in securities. Nakabusangot si Vanna habang tila batang nailigaw sa ais

Magnus' POVKatabi ko ngayon si Vanna, nasa kanlungan ko naman ang batang tulog na tulog. Papunta na kami sa Zamboanga. Tahimik ang lahat liban sa musikang nakasalang sa audio ng bagong biling eroplano. The interior design is flawless, makintab ang kulay sa loob na pinaghalong creame at black. Kulay brown naman ang leather texture seats na sumasakto sa eleganteng sapin sa ibaba na tila red carpet. The style of it suits for six to eight persons. May mga tables at mini bar enclosure sa likod na pwedeng magsalin ng inumin. May piloto akong nakausap at dalawang cabin crew. Liban doon, nagbayad na rin ako ng mag-aassist sa lahat ng flights ng eroplanong gamit ko. Malalim ang iniisip ko sa sitwasyong iyon nang mapansin ang pag-irap ni Vanna sa aking mukha. "What?" I asked her. Sumimangot lang ito saka tiningnan ang batang nasa hita ko. Naka-donkey lap ito sa'kin at halatang komportable sa pwesto. "Paano na ang batang 'yan?" turo pa nito sa tulog na bata. "Hahanapin natin ang parents