Prologue

Vanna Shaw is obviously annoyed to what she heard from her mother. Sitting, she is darting her eyes to her parents who likely happy than herself. "Is it great, hija?" Her mother laugh while toasing a glass of red wine to her direction.

She sourly fake a smile. She don't want to offend her mom.

"Bueno, the wedding will be next month," her father sighed and sip a glass of that alcohol. "I need you to be prepare, intiendes?" She clearly heard it again.

"Yes...dad." She politely answered as she stood up and and grant them with her accepting smile. She raised her glass. "Cheers!" Pagak niyang sambit habang tanaw ang dalawang tao na pinag-uutangan niya ng lahat.

She is an adopted child. And because of this, hindi siya dapat na umayaw sa mga utos nito. Mula sa eskwela, sa mga kakaibiganing tao, sa kursong dapat niyang kunin at ang huli'y ang pamamalakad niya sa kanilang kompanya—ang underground business ng iba't-ibang firearms na galing mula sa iba't-ibang rehiyon ng Spain at iba pang lugar.

She is now nearly twenty years old, but still, she needs to ask permission to all her plans and her wants. Kaya hindi kataka-taka na sa mura niyang edad ay maaga rin siyang naging malamig, selfish, matalino at ang pagiging matatag.

She is the only daughter of her parents, youngest siya sa limang anak ng mga ito. May apat siyang nakakatandang kapatid na lalaki kaya mas mahigpit pa sa pagtakas sa kulungan ang sitwasyon niya, she must obey them all. Lalo na't ngayon naman ay may gusto nanaman ang mga ito na gawin niya.

She must wed someone she never met, hindi niya alam kung sinong poncio pilato ang magiging asawa niya, and even it sounds irritating, wala siyang magagawa kung hindi ang sumang-ayon.

After that toast, ay saktong dumating ang apat niyang kapatid. Si Veil, ang panganay, ang abogado ng pamilya.

Si Vittos, ang pangalawa, ang ulirang anak ng pamilya na inangat ang kompanya at ang pinakabatang mafia leader ng isang industriya sa Spain, ang nagpalawak sa kanilang nahahawakan na lugar.

Si Vance, ang commander ng buong unit, ang pinuno ng security police ng Madrid, Spain.

Si Vlad na siyang network specialist ng pamilya, ito mismo ang komokontrol sa sistema ng kalakaran, lalo na sa mga technicalities ng shipping...in and out of Madrid. Techy ito at matalino, marami na itong na-hack na bangko.

"Oh, look who's here!" sabi ng kanilang Ina na agad namang niyakap isa-isa ang kaniyang mga anak.

Bumaling ang apat na kapatid niya sa kaniya.

"There she is, how's our lovely sister?" si Vlad, na siyang malapit sa kaniya.

She smiled back and hug him.

"I missed you, Vlad." Nagbeso-beso sila.

"We're happy to know about the wedding," ngisi naman ni Vittos, ang siyang dahilan kung bakit siya ikakasal sa ka-partner nitong ni hindi nga niya nakilala man lang.

She politely smiled. "Thanks, Vittos." Saad niya saka niyakap ito at beneso-beso rin.

Umaligid ang apat na kapatid niya sa kaniya, chanting her name with laughter. Kung maganda man 'yon, well, sa palagay niya'y sila mismo ang nagkaisa na ipakasal siya sa nagngangalang Magnus Daviro na 'yon, pangalan pa nga lang, amoy kabayo na!

She snorted and widely accepted their greetings, kahit ang totoo'y hindi naman talaga siya masaya.

"You will be soon, Mrs. Daviro, Van. Alam mo bang hindi basta-basta ang magiging asawa mo, he's a meaty one. You will lift us up, you know that?" si kuya Veil na halatang proud na proud sa kaniya.

She remain silent while listening to their words, minsan nga parang naka-mute lang ang taenga niya dahil wala siyang naiintindihan sa mga sinasabi ng kapatid niya.

Swerte siya, oo. Swerte siya kasi mababait naman ang umampon sa kaniya, pero lingid sa kaalaman ng mga ito, hindi naman ganoon ang buhay na ninais niya. Mayaman nga sila, at nakakaangat pero galing naman iyon sa masamang paraan.

She sighed and sit back to that couch, hinaayan lang niya ang apat na kapatid na pumunta sa may kusina, gayundin ang kaniyang mama't papa na halatang natutuwa sa pagsang-ayon niya.

Naiwan siyang hawak-hawak ang kopita ng alak, kaya tinungga niya iyon nang isahan.

A bitter taste was delivered to her throat, 'causing her to cough. Inilagay niya sa katabing lamesita ang baso at nilibot ang tingin sa tahanang kinalakihan niya.

Antigo iyon, at may maraming adorno. Yari ang sahig sa makintab na kahoy na halatang pinakinis ng panahon, though it was covered with Persian carpet and Bohemian arts.

Malalaki ang bintana na siyang tinabunan ng kulay cream na kurtina na binili pa ng kaniyang Ina sa Turkey. May desinyo itong laces at crystals na nagsisilbing yari ito sa mga mamahalin na bato. The Spanish era of their ancestors are marked by the large frames hanging in their walls. Makikita roon ang iba't-ibang henerasyon ng Shaw.

Her mother, Doña Virginia Shaw is a Spanish-Arab-Filipina mix, that's why her brothers are likely same to her, magaganda ang mga mata at hugis ng mukha at Arab beauty na nagmana sa kaniyang Ina.

Habang ang ama naman nilang si Mr. Bart Shaw ay siyang  isa sa mga naging security guard ng Ina nila noon. Her father is a Caucasian-Malay mix na lumaki sa pinas.

Doon nagkita at nagsimula ang love story ng dalawa na nagbunga ng apat na lalaking sina Viel, Vittos, Vance, at Vlad.

Ang totoo, hindi sana siya aampunin ng mag-asawa kung hindi lang namatay ang anak ng mga ito na siyang unica hija ng pamilya. The name was hers, kaya hindi lingid sa alam niya na isa lamang siyang replacement ng namayapa nilang anak at kapatid. Ang sabi ng kuya Vlad niya, namatay umano ang totoong anak ng mga Shaw dahil sa sakit nito.

Kaya na-depressed ang ginang na si Doña Virginia, 'causing Mr. Shaw to find a resolution, adoption.

Saktong nakita sila ng mga ito sa pier when she was two years old. Naiwan umano siya ng barko na sinasakyan ng mama't papa niya. Kinuha umano siya ng mga Shaw for a legal adoption, hindi na rin nila tinangkang hanapin ang totoo niyang mga pamilya. Besides, gusto naman kasi nilang kunin siya as a replacement for their late daughter.

Years passed, marami siyang ginawa para magkusa, gusto niyang mahanap ang totoo niyang pamilya, but she always find nothing but an empty sheet of paper. Wala siyang mahanap na traces, kahit pangalan ng nga ito ay wala siya.

Ang tanging alas niya lamang kung magkaroon ng pagkakataong magkaharap sila o magkita ay ang kaniyang birthmark na nasa tagiliran niya. It was shaped like a moon. Hindi nga niya alam kung sinadya ba, pero iyon kasi ang hugis ng nasa tagiliran niya.

Hindi nagtagal ay tinawagan niya ang kaniyang matalik na kaibigan, si Paris. Classmate niya ito since kindergarten, and yes, hanggang ngayon, kaibigan pa rin niya ito, wala siyang choice...hindi siya pwedeng makipagkaibigan sa mga taong hindi kilala ng pamilya niya. Neither she'd like to, ayaw niyang ma-attached sa mga taong hindi niya alam na mag-i-stay or hindi.

"Hola?" narinig niya si Paris sa kabilang linya.

"Shit? Are you drunk again?" puna niya sa kabigan.

"Hell yes! Come here, Van, there's a party in my club, c'mon!"

She bit her lips. Her parents don't like her to hang out with too crowded people, hindi niya alam pero siguro'y hindi nila gusto na sangkot siya sa gulo. Isa siyang Shaw and that's her credibility to protect.

"Uhm."

"What? You coming?"

She checked the corner. Nothing's around.

"Uhm, I'm c-coming." She lower her voice.

"A'right, I'll wait." Matapos ang usapang iyon ay dahan-dahan siyang umibis palabas sa kanilang mansion at umalis. Bahala na, she need a load of drink!