All Chapters of 15 Days Fighting For Lives: Chapter 41 - Chapter 50

Lahat ay nakaayos na at handa ng umalis.Si Ricci na hawak ang kanyang baseball bat habang nasa kaliwa ang girlfriend na si Gabby.Si Gavin na may hawak ding baseball bat na katabi ni Gabby at si Ruphert na may baseball bat din at Anita na hawak ang kutsilyo ay nasa unahan ng mga ito. Nais ng apat protektahan si Gabby.Nasa bandang unahan naman nila si Noah at Glenn na may hawak din na kanya kanyang armas. Sa likod ng dalawang binata ay sina Yuki na hawak si Zebby at katabi ni Myrna. Si Deiji na nakabantay kay Yuki at Zebby habang hawak ang kamay ni Michelle. Si Zanya at Zenia na magkawak din ng kamay banda sa pinakalikod kasama si Bianca na binabantayan naman ni Christ at Roy."Michael, mag ingat ka." Huling paalala ni Michelle sa kambal habang tahimik na humihikbi dahil sa takot at pag aalala para sa mangyayari sa kakambal.Ngumiti naman si Michael kay Michelle to asure her na magiging ayos lamang siya.Tumingin din si Michael kay Anita na tinanguan siya kaya nama napabuntong hinin

"What the hell are thinking, Myrna? It's isn't like you at all." Bulalas ni Bianca na may kahinaan at pag iingat.Siya ang nagbabanlaw ng bawat hugasang sinasabunan ni Myrna."Iba ang kutob, Bianca." Bulong na sagot ni Myrna."Comeon! You're just jealous because Beth seems like Glenn." Pairap na pangangasar at prangkang tugon ni Bianca."I'm not jealous because I know Glenn doesn't like her.""So much confidence, huh?" Pamimilosopong banat ni Bianca kay Myrna."Let's just look around after, okay? Hindi ka ba nagtataka na sa ganitong aitwasyon nag aalaga pa din siya ng sinasabi niyang matatanda na inabandona?" Tanong ni Myrna kay Bianca na mukhang napaisip din ang dalaga.Huminto naman si Bianca sa ginagawa saka humarap kay Myrna."If I were her? I will think about myself only. Why the hell should I look others when I am about to die?""Exactly!" Napasigaw pa si Myrna ng marinig ang sariling opinyon ni Bianca.Napatakip tuloy si Myrna ng bibig gamit ang kamay niya na may sabon pa."Why

Masayang kumakain ang bawat isa sa malaki at mahabang lamesa kasama si Beth. Napagkasunduan nilang lahat na umaktong walang alam sa mga pangyayari upang hindi magkaroon ng problema.Napatingin silang lahat kay Michael ng bigla itong dumighay ng napakalakas."Oops! Excuse me." Napangiti pa 'to sa mga kasamahan habang tiningnan ang isa't isa na naging dahilan ng pagtawa nila kay Michael.Tumatawa man ay nangungusap ang bawat mata ng mga ito na tila nagpapasahan ng mensahe."The soup was good, Beth. How did you make this?" Tanong kunwari ni Yuki kay Beth na ikinalaki ng mata nila na may nakakalokong ngiti na tila nanunuya.Ganap na ganap talaga kasi ang bawat isa sa pag arte sa harap ni Beth."Thanks. But it's just a seasoning and salt. Good to hear that you like it.""Gawan mo kami niyan, ate Yuki once we escape safely." Michelle sweetly added to their act to be effective."Of course! Papaturo ako kay Beth mamaya kung paano. Right, Beth?" Tumingin pa si Yuko diretso sa mara ni Beth upan

They all now sitting in cemented floor inside the building. Hindi matapos tapos na iyakan at pagdadalamhati ang maririnig mo sa bawat sulok.Ruphert, Ricci and Gabby facing Gavin's body full of bullet. Ricci protected Gabby ngunit humarang si Gavin at Ruphert sa dalawa. Gavin's back is in the direction of where the chopper is kaya naman siya ang talagang napuruhan samantalang si Ruphert ay dalawang daplis lang sa parehong braso ang natamo.A little girl, Zenia crying her heart out in front of Roy and her big sister who tried to protect her.And Christ was in the middle and open field of rooftop didn't even get a chance to hide.They are all hopeless. Isa lang ang nasa isip nila, ang maliit na chance na mabuhay pa sila. Dahil habang patagal ng patagal sila sa Sitio De Villasarza ay siya ding paunti unti silang nauubos.They left Beth's body on the rooftop. They think that it is deserving for her to be left alone there. Sa dami nilang pagsubok na pinagdaan at pabawas ng bawas na kaibiga

Sa wakas ay araw ng pagpunta ni Karu kay Yuki. Dala nito ang kaba at pag aalala sa asawa."Ma, aalis na po ako." Paalam nito sa ina ng asawa niya saka lumapit sa mga anak upang humalik ng pamamaalam."Sige, mag ingat ka."Inistart na niya ang makina ng kotse saka pinaandar patungong Sitio De Villasarza.Ilang oras ang nakaraan ay nakarating na siya sa mahaba at mabukid na daan patungong Sitio ay inabot ni Karu ang cellphone niya saka idinial ang number ng asawa.Ngunit katulad ng nakaraang araw, cannot be reach pa din ang ito. Hindi naman na siya nadisappoint dahil inaasahan niya na ito ar sinubukan lang kung saka sakali.Inilapag na lamang niya muli sa passenger seat ang cellphone saka nagpatuloy sa pagmamaneho.Sa hindi sinasadya, napatingin siya sa paligid ng makitang may mga tao na sa kabilang bakod sapagkat sa pagkakaalala niya ay ni isang tao walang makikita doon sa tuwing hinahatid sundo niya si Yuki.Hininto niya ang sasakyan upang makapag baka sakaling magtanong.Palapit na s