All Chapters of Chasing Reid Alvedo: Chapter 11 - Chapter 20

ALIYAH'S POVBanayad na hampas ng mga alon sa naglalakihang mga bato, sariwa't malamig na ihip ng hanging dala ang amoy tubig alat na halimuyak na halos yumayakap sa buo kong katawan, ang mga naglalakihang kulay berdeng burol at mga bahay na gawa sa purong mga brickstone. Mga naunang halimbawa na nagpamangha sa akin nang makarating ako rito sa Batanes.Nilingon ko ang agaw atensyong Tayid Lighthouse mula sa burol kung saan ako nakatayo. Purong puti ito na nadagdagan ng kulay pula sa bandang tuktok. Bumaling ako sa kulay asul na karagatan sa harapan ko. Pakiramdam ko ay dinuduyan ako sa pagiging komportable ko sa lugar na ito.I arrived here yesterday but I didn't have a chance to roam around because my heart was filled with sorrow. I cried endlessly in my hotel room as my issues in life finally made me breakdown.No one knows that I escaped and traveled all the way from Manila to Batanes. I made sure that no one will be able to find me. Masyadong masakit para sa akin ang mga nagiging

ALIYAH'S POVHindi ako matigil sa pag-iyak nang makarating kami sa hotel room ko. Reid followed me all the way here in my room. Parang sa isang iglap ay nagkamalay tao ako't napag-isip ang mga nangyari kanina lang.I heard him locking the door. Kung normal na gabi lang siguro ito ay naghuramentado na ang puso ko dahil magkasama kami sa iisang kwarto pero dahil kinakain pa din ako ng trauma sa ginawa sa akin ng kasama niya kanina ay mas pinangunahan ako ng galit at pag-iyak."Sino ba 'yon?! Bakit hinayaan mo siyang takutin ako ng gano'n?! Muntik na akong atakehin sa puso sa ginawa niya!" galit kong bulyaw sa kanya nang harapin ko siya.He titled his head while looking at me. Tila hindi natitinag ang pagkarahas ng aura niya kahit na nakikita niyang umiiyak ako dahil sa nangyari! I hate him so much! Subukan niyang kampihan ang lalaking kasama niya't talagang makikita niya ang hinahanap niya sa akin!"It's Vash. I apologize if he scared you that way," simpleng wika niya.Vash? Iyon ba 'yo

ALIYAH'S POVIlang beses akong umirap kay Vash na walang patid ang makahulugang ngiti habang panay ang titig sa akin. I scowled at him at padabog na naupo sa metal na upuan sa waiting area. Napakaaga namin dito sa airport samantalang dalawang oras pa bago kami magboarding!Sumunod ang dalawang lalaki sa akin. Naupo sa likuran ko si Reid samantalang ang walang hiyang si Vash ay talagang tumabi sa akin. Hindi man ako nakatingin sa kanya ay alam kong pareho niya kaming tinitignan ni Reid. He's giving me a maliscious grin that makes me want to slap his face. Kairita!"I'll bet a fucking million, I know something happened in the lighthouse that I didn't know," he boyishly grinned once again.I glared at him angrily. Talaga bang hindi siya titigil, ha? Sumasakit na mata ko sa kakangisi niya! Mariin kong tinikom ang labi ko at humalukipkip. I looked away, trying to activate the remaining patience within my entire being. Baka masampal ko na talaga ang lalaking 'to sa inis."What? Aren't you g

ALIYAH'S POVPakiramdam ko ay umurong ang lahat ng dapat na iduduwal ko sa nakikita ko. Hindi naman sila magkahawak ng kamay o kung anuman, pero ramdam ko ang pagkainis... Hindi ko mapigilan."Are you alright?" nag-aalalang tanong sa akin ni Seiji at pagkatapos ay bumaling ang tingin sa dalawang taong palapit sa counter. "Reid..."Reid's eyes immediately darted on me. I could really tell that he's kind of pissed off with me. Madilim ang pagkakatitig niya sa akin na para bang may ginawa na naman akong mali.Humawak ako sa bar stool. Nahihilo man ay nagawa ko pa ding pigilan ang sarili sa pagkabuwal. I can't be stupid in front of him... in front of her...Cassandra smiled at Seiji. She looks elegant on her champagne colored long sleeve top partnered with a brown khaki jeans. Mahaba ang natural na kulot na buhok at tanging nude lipstick lang ang kolorete sa mukha pero nagmistulang dyosa sa paningin ko.Samantalang ako... I look very wasted at this moment.Can I just die now?Lumapit si R

ALIYAH'S POVTanghali na nang matapos ang court hearing kung saan ako inassign ni Judge Gonzalez. Tuliro pa din ang utak ko kahit no'ng nasa hearing ako kaya hindi ako gaanong nakapagdocument ng maayos. Mabuti na lang ay nairecord ko ang lahat. Magpupuyat na lang ako para sa documentation at shorthand.Bumalik ako ng office para sana yayain si Jameson na maglunch kaya lang ay wala naman ito sa opisina niya. Tanging si Scarlett lang ang naroon na mukhang nag-aayos ng mga papeles sa table nito.Therefore, I will eat alone. Lumabas na lamang ako ng opisina at nilakad ang malapit na cafe kung saan ako madalas magkape. It's pretty convenient to me and they also serve meals during lunch hour.Hinubad ko ang suot kong itim na coat nang makahanap ng table na uupuan. Mabuti na lang at nahanapan ako ng damit pang-opisina ni Reid sa closet ni Kimberly. Pupwede naman sana akong umuwi kanina kaya lang ay hindi ako pwedeng ma-late sa trabaho.I ordered my usual coffee and cannelloni pasta. Habang k