ALIYAH'S POVHindi ako matigil sa pag-iyak nang makarating kami sa hotel room ko. Reid followed me all the way here in my room. Parang sa isang iglap ay nagkamalay tao ako't napag-isip ang mga nangyari kanina lang.I heard him locking the door. Kung normal na gabi lang siguro ito ay naghuramentado na ang puso ko dahil magkasama kami sa iisang kwarto pero dahil kinakain pa din ako ng trauma sa ginawa sa akin ng kasama niya kanina ay mas pinangunahan ako ng galit at pag-iyak."Sino ba 'yon?! Bakit hinayaan mo siyang takutin ako ng gano'n?! Muntik na akong atakehin sa puso sa ginawa niya!" galit kong bulyaw sa kanya nang harapin ko siya.He titled his head while looking at me. Tila hindi natitinag ang pagkarahas ng aura niya kahit na nakikita niyang umiiyak ako dahil sa nangyari! I hate him so much! Subukan niyang kampihan ang lalaking kasama niya't talagang makikita niya ang hinahanap niya sa akin!"It's Vash. I apologize if he scared you that way," simpleng wika niya.Vash? Iyon ba 'yo
ALIYAH'S POVNakasunod ako sa dalawang lalaking nasa harapan ko. Hindi ko na mabilang kung ilang beses akong bumuntong hininga. Kanina lang ay ang saya saya ko dahil nag-eenjoy ako sa paghulma ng mga clay samantalang ngayon ay kinakain na naman ako ng masamang hangin.Nilingon ako ni Reid. His left hand is inside his pants' pocket, ang isang kamay ay hawak ang paperbag laman ang kauna-unahang paso na ginawa namin ni Bea."Malayo pa ba?" tanong ni Reid sa akin at tinanaw ang Tayid Lighthouse."Malapit na," matabang kong sabi at saka nilapagsan sila ni Vash."I'm tired as fuck, bro. Can we just take a rest for a minute or two?" Naririnig kong reklamo ni Vash sa kaibigan niya.Hindi ko napigilan ang pag-ismid. Sino ba naman kasi ang nangulit na puntahan ang lighthouse, 'di ba? This is all Vash's idea and now he has the audacity to complain? Iba!"Magpahinga ka nang maiwan ka," ani Reid mula sa likuran.Sinabayan niya ako sa paglalakad. Humalukipkip ako at tinignan ang huling kalsadang la
ALIYAH'S POVIlang beses akong umirap kay Vash na walang patid ang makahulugang ngiti habang panay ang titig sa akin. I scowled at him at padabog na naupo sa metal na upuan sa waiting area. Napakaaga namin dito sa airport samantalang dalawang oras pa bago kami magboarding!Sumunod ang dalawang lalaki sa akin. Naupo sa likuran ko si Reid samantalang ang walang hiyang si Vash ay talagang tumabi sa akin. Hindi man ako nakatingin sa kanya ay alam kong pareho niya kaming tinitignan ni Reid. He's giving me a maliscious grin that makes me want to slap his face. Kairita!"I'll bet a fucking million, I know something happened in the lighthouse that I didn't know," he boyishly grinned once again.I glared at him angrily. Talaga bang hindi siya titigil, ha? Sumasakit na mata ko sa kakangisi niya! Mariin kong tinikom ang labi ko at humalukipkip. I looked away, trying to activate the remaining patience within my entire being. Baka masampal ko na talaga ang lalaking 'to sa inis."What? Aren't you g
ALIYAH'S POV"Where have you been?" bungad sa akin ni Jameson pagkatapos ng court hearing.Inayos ko ang mga gamit at recorder at nilagay ang mga iyon sa attaché case ko. I glanced his way and smiled a bit."Nagpalamig lang," I replied.Sinabayan niya ako sa paglabas sa court room. Naniningkit ang mga mata niya nang pagmasdan ako. Hindi ko naiwasan ang pag-irap. Alam ko na ang sasabihin nito."I had to work with Scarlett because you were gone for couple of days. Alam mo bang hindi ako nakapagtrabaho ng matino?""That just prove how unprofessional you are. Hindi mo maihiwalay ang personal issues mo at ang trabaho," biro ko dito."That hurts. Hindi ba puwedeng gusto lang talaga kitang katrabaho kaysa kay Scarlett?"Umiling ako at tumawa. "I'll take that as a compliment."Jameson mentioned about the things I missed during my soul searching in Batanes. He informed me that Liese won her case and the mayor who violated her is already in jail. Tuwang-tuwa ako sa nalaman kong 'yon. I sighed i
ALIYAH'S POVPakiramdam ko ay umurong ang lahat ng dapat na iduduwal ko sa nakikita ko. Hindi naman sila magkahawak ng kamay o kung anuman, pero ramdam ko ang pagkainis... Hindi ko mapigilan."Are you alright?" nag-aalalang tanong sa akin ni Seiji at pagkatapos ay bumaling ang tingin sa dalawang taong palapit sa counter. "Reid..."Reid's eyes immediately darted on me. I could really tell that he's kind of pissed off with me. Madilim ang pagkakatitig niya sa akin na para bang may ginawa na naman akong mali.Humawak ako sa bar stool. Nahihilo man ay nagawa ko pa ding pigilan ang sarili sa pagkabuwal. I can't be stupid in front of him... in front of her...Cassandra smiled at Seiji. She looks elegant on her champagne colored long sleeve top partnered with a brown khaki jeans. Mahaba ang natural na kulot na buhok at tanging nude lipstick lang ang kolorete sa mukha pero nagmistulang dyosa sa paningin ko.Samantalang ako... I look very wasted at this moment.Can I just die now?Lumapit si R
ALIYAH'S POVTahimik lamang ako habang nasa kotse kami ni Reid papuntang trabaho ko. I am completely struggling for words. I don't even know what to tell him after all the mess I've created last night. Pabalik balik sa isip ko ang kakapalan ng mukha ko kagabi...I did throw dagger looks at Cassandra.I insulted his feelings damn hard.I almost picked up a fight with his first love.I am friggin' embarrassed...Tila ba sinaniban ako ng espiritu ng alak dahil hindi ko naman kayang maging gano'n kapag normal ang pag-iisip ko. Napapikit ako at hinilot ang aking sintido. I can't believe it all happened in just one night.Not just that.Waking up in the morning wearing a different clothes really freaked me out. Hanggang ngayon ay palaisipan pa din sa akin kung totoo ang sinabi ni Reid na siya ang nagbihis ng pangtulog sa akin. Kung totoo man iyon, shit lang...Nag-init ang mukha ko habang naiisip na nakita na nga ni Reid ang katawan ko. Damn it, nanginginig ang kalamnan ko sa kahihiyan! Hin
ALIYAH'S POVTanghali na nang matapos ang court hearing kung saan ako inassign ni Judge Gonzalez. Tuliro pa din ang utak ko kahit no'ng nasa hearing ako kaya hindi ako gaanong nakapagdocument ng maayos. Mabuti na lang ay nairecord ko ang lahat. Magpupuyat na lang ako para sa documentation at shorthand.Bumalik ako ng office para sana yayain si Jameson na maglunch kaya lang ay wala naman ito sa opisina niya. Tanging si Scarlett lang ang naroon na mukhang nag-aayos ng mga papeles sa table nito.Therefore, I will eat alone. Lumabas na lamang ako ng opisina at nilakad ang malapit na cafe kung saan ako madalas magkape. It's pretty convenient to me and they also serve meals during lunch hour.Hinubad ko ang suot kong itim na coat nang makahanap ng table na uupuan. Mabuti na lang at nahanapan ako ng damit pang-opisina ni Reid sa closet ni Kimberly. Pupwede naman sana akong umuwi kanina kaya lang ay hindi ako pwedeng ma-late sa trabaho.I ordered my usual coffee and cannelloni pasta. Habang k
ALIYAH'S POVThe day before our engagement, everyone is too busy organizing things for the biggest event of the year. My parents are so excited, sending late invites to some of our relatives, and their friends.Reid's family, on the other hand, is also preparing for the final touch of the event. Sinabi sa akin ni Papa na maraming business tycoon ang dadating, hindi lang 'yon, pati ang mga shareholders ng dalawang kumpanya ay imbitado, ang mga outstanding employees, may mga media ring darating.Reid is probably preparing too. Bago umalis ng bahay ay pinakita sa akin ni Mama ang guidelines of ceremony ng engagement party. He has to share a speech with everyone because it's not only our engagement that they are looking forward to; it's the merging of the two companies. Since he's the CEO of their growing company, he needs to have a little talk in front of his crowd. Our parents will do the same, samantalang ako? I'm a hundred percent wallflower."Talaga bang papasok ka pa ng trabaho niya
REID'S POV"Please, Reid. Mahal ko si Skylus... I can't lose him like this... Palayain mo na ako... S-sa kanya ako sasama..." umiiyak niyang pakiusap sa akin.Tang-ina. Para akong pinipiga nang paulit-ulit. Sa bawat luha niya, nadudurog ako. Sa bawat pagmamakaawa niyang palayain ko siya, halos mamatay ako. Bakit? Ano'ng wala sa akin na mayroon ang lalaking 'yon? Bakit ako ang dapat na iwan?Ano ba ang kulang sa akin?"You're so heartless, Cassandra..." tanging nasabi ko at binitiwan ang kamay niya.Hirap na hirap akong huminga. Parang sasabog ang puso ko sa pagkabigo. Ano'ng ginawa kong mali para masaktan ng ganito?Nagmahal lang naman ako ng sobra."I'm sorry... I'm so sorry, Reid..." I heard her saying it repeatedly.Tinalikuran ko ang babaeng naging mundo ko. Kung alam lang niya kung paano ako nabuhay sa pangarap na kasama siya. Kung paano ko inasam ang gumising sa bawat araw na siya ang kasama. Kung paano ko ipinangako sa sarili ko na siya lang ang mamahalin ko hanggang sa huli ko
ALIYAH'S POVTanghali na nang magising ako kinabukasan. I shifted my position and noticed that Reid isn't on my bed. Aga naman nagising no'n! I inhaled heavily as I remembered the passionate kisses we've shared last night. Ni hindi ko mapigilan ang mga ngiti ko. What happened last night was very intimate...Reid is truly righteous and gentleman. Alam kong bilang isang lalaki ay may pangangailangan rin siya pero nagagawa niyang magtiis at maghintay. I even tried seducing him last night so we can proceed with the most exciting part, kaya lang ay mission failed naman ako dahil nagpipigil siya ng sarili.Sana ako rin marunong magpigil... Umiling na lamang ako at tinabunan ng unan ang mukha. Why... why do I feel so lustful?I got off from bed and noticed a note on my side table. Dinampot ko iyon dahil sulat kamay ni Reid ang naroon.Good afternoon, love. We'll do island hopping and attend a colleague's beach party on a private island afterwards. Pack your bag. I'll wait for you in the yach
ALIYAH'S POVNaging busy kaming lahat kinabukasan. Birthday ni lola Helga at maraming mga bisita ang dumating- karamihan ay ang mga matalik niyang kaibigan, mga dating katrabaho, kaklase pati ang mga malalapit niyang kakilala sa Tagbilaran at Panglao.Ang selebrasyon ay dinaos sa mansyon. Bawat sulok ay may mga bisita at masayang binabati si lola Helga. Mas lalo pa itong natuwa nang tumawag sila Mama at Papa para batiin siya."Happy birthday, lola!" I greeted her happily and then hugged her tight."Thank you, hija!" aniya sa masayang tono at hinalikan ako sa pisngi."Nasa kwarto niyo po ang mga regalo ko." Saad ko nang kumalas ako sa kanya. "I hope magustuhan niyo.""Naku, nag-abala ka pa! Sapat nang nandito kayo ni Reid, apo. Masayang masaya talaga ako ngayon!""Happy birthday po, lola Helga." Bati rin sa kanya ni Reid at hinalikan ito sa noo. Inabot nito ang isang bouquet ng pulang roses kay lola.Halos maantig ang puso ni lola Helga dahil sa mga bulaklak na 'yon. Inamoy pa niya ang
ALIYAH'S POVMataas na ang sikat ng araw nang makarating kami ni Reid sa Tagbilaran airport. Sinuot ko ang aviator at nilingon ang boyfriend kong busy sa paghila ng mga maleta namin."Are you okay?" I asked him as he seems very annoyed.Namumula ang kutis nito at may kaunting pawis dahil sa init. Sa likod ng aviator nito ay alam kong nakakunot na ang kanyang noo."Do you have to bring your whole closet? Parang wala ka ng balak bumalik ng Maynila." Iritado nitong wika.Awtomatiko naman akong napatingin sa dalawang naglalakihang maleta na dala ko. I mean dala niya... Kaya siguro iritable dahil siya ang naghihila ng lahat ng maleta namin. I pouted my lips, pinipigilan ang pilyang ngiti dahil baka mas lalo siyang mairita sa akin."I brought so many things for Lola Helga. I'm sorry, love!" wika ko sa malambing na tono. Inangat ko ang kamay ko para hawiin ang haplusin ang kanyang buhok. "Don't worry, parating naman na ang sundo natin. Huwag ka na sumimangot!"Umismid lamang ito at hinila na
ALIYAH'S POVMadalas ang naging paglabas namin ni Reid. Simula nang ibigay ng mga magulang ko ang blessing nila, ginamit namin 'yon bilang pagkakataon para mapunan ang mga pagkukulang namin sa isa't-isa. We only hoped to be a normal couple just like the others, kaya naman iyon ang ginawa namin ni Reid.Watching movies, star gazing, going on a date in a broad daylight, shopping, going to amusement park for fun, joy ride at night, dancing at the bar, staying at home and watching old animes... That became our thing. Hindi ako makapaniwala na ang mga simpleng bagay na katulad ng mga 'yon ay masarap palang gawin lalo na't si Reid ang kasama ko.I feel so complete. Having Reid and fighting for him was the best decision I've ever made. Kung hindi ko ginawa 'yon at hinayaan ang sarili kong kainin ng kalungkot dahil sa nakaraan namin, sa tingin ko'y hindi ako magiging masaya ng ganito.It was all worth it."Masaya ako na maayos na ang lahat sa relasyon niyo, Ali. Natapos na rin ang kalbaryo ni
ALIYAH'S POVParang panaginip. Iyon lamang ang nararamdaman ko ngayon. Hindi pa rin ako makapaniwala na tinanggap na ng mga magulang ko ang relasyon namin ni Reid. Dahil ba 'yon sa mga nasabi ko kagabi? O dahil napagtanto nila na malinis talaga ang intension sa akin ni Reid?Kahit ano pa man ang dahilan, masasabi ko na nakahinga na ako ng maluwag. My heart doesn't feel the thorns anymore and I can breathe properly knowing my parents just gave us the blessing we need. It made me happy. They surely made me the happiest."Are you okay, Al?" mahinahong tanong sa akin ni Reid nang maiwan kami sa kanyang opisina.He explained that he went to a meeting with his secretary around seven in the morning reason why he wasn't able to call me, and I already forgave him for that knowing the nature of this business. Meetings at the most unexpected times can be done without my knowledge.Naupo ako sa couch na nasa harapan ng malawak niyang office table. I licked my lips and breathed out as I am still t
ALIYAH'S POVMatayog ang sikat ng araw nang unti-unti kong imulat ang mga mata ko. My eyes are too heavy that opening them feels difficult. Ramdam ko ang mga munting mga sinag ng araw sa mga ito kaya't umikot ako ng posisyon."Ouch..." I groaned as I felt the throbbing pain in my head. Kumurap-kurap pa ako at saka hinawakan ang ulo ko.What the hell, Aliyah? Umayos ako ng higa at tulalang tinignan ang kulay asul na kisame. In just a few seconds, the vivid scenes of what happened last night rewinded in my memory.Napangiwi ako nang maalala ang mga salitang binitiwan ko kay Papa. Hanggang ngayon ay para bang naririnig ko ang madidiin at galit niyang panghahamak kay Reid. Naalala ko rin ang mukha ng lalaking mahal ko. I inhaled sharply and feel bad. He didn't deserve all the insults from my father. He wasn't the one at fault when his intention was only to keep me safe.Bumuntong hininga ako at pilit na bumangon mula sa pagkakahiga. I bet my parents are fuming mad because of how I acted l
ALIYAH'S POVParang papanawan ako ng ulirat sa kasalukuyang nangyayari. Halos mawala rin ang pagkalasing ko. Kahit ramdam ang hilo't kagustuhang dumuwal, pinilit kong gisingin ang sarili ko.Sino ba namang hindi mahihismasmasan kung nasa gitna ka ng dalawang lalaking importante sa buhay mo? Nakaupo ako sa gitnang sofa samantalang nasa kaliwa ko naman si Reid, habang si Papa ay nasa kanan.Silence engulfed us. I couldn't even utter a single word because of the intense fear inside my chest. Kumakalabog ang puso ko. My father is obviously angry. Malamang ay dahil sa pagkikita namin ni Reid taliwas sa gusto niya.He made a rule that Reid and I can only meet once a month. That absurd rule, really. Alam ko naman... Ginawa niya iyon para kami mismo ang sumuko sa isa't-isa."Papa, it's getting late. Reid needs to—""I am very disappointed," matabang na saad ni Papa. Bumaling ang malalamig niyang mga mata sa akin at pagkatapos ay lumipat ang mga ito kay Reid.Suminghap ako, hindi makapaniwala
ALIYAH'S POVStrube lights and an earhammer music embraced my senses as we entered the bar. Nagulat ako nang itaas ni Sydney ang dalawa niyang kamay at nagsimulang sumayaw habang nakikisalo sa indak ng mga tao sa dancefloor. She looks very wild and carefree. Nagningning ang kanyang spaghetti strap na fitted dress na halos yakapin ng husto ang katawan niya. Dahil pinaghalong neon green at pink ang kulay ng kanyang suot at sa husay niya sa pagsayaw ay nakuha agad niya ang atensyon ng mga tao roon."Hindi pa 'yan lasing, ah..." naiiling kong wika kay Kaira.She glared at me and smiled, "Hayaan natin siya. She needs to loosen up a bit. She's really pressured because of Seiji."I nodded. Kung ang ibang babae ay pangarap na makasal, si Sydney naman ay hindi. Yes, she joked about wanting to have a baby but she's more obsessed with her dreams. Alam ko kung gaano katayog ang pangarap niyang maging kilalang pintor. Perhaps she's confused as to what should be her top priority— to settle down whi