All Chapters of Nang Namulat Ang Kanyang Mata: Chapter 421 - Chapter 430

Buntis si Avery!Base sa report, nabuntis siya sa gabi nang sinaksak ni Elliot ang sarili niyang puso. Hindi maari! Hiwalay na sila, pero nandito siya at buntis sa anak niya. Walang masabi si Avery o mailabas na emosyon sa gulat na naramdaman. Pinapaalala nito ang oras noong pinagbubuntis niya si Hayden at Layla. Sobrang nawasak ang puso niya.Noon, nilalabanan ni Elliot ang divorce. Ngayon, iba na ang mga bagay. Malaya na siya sa pinansyal. Kaya niyang palakihin ang mga bata nang siya lang mag-isa. Hindi na mahalaga kung isa, dalawa, o tatlo. Kaya niyang palakihin itong lahat. Gayunpaman, kailangan niya bang sabihin kay Elliot ang tungkol sa bagay na ito?Tsaka, noong nagpalaglag si Zoe, sinisisi niya ang lahat kay Zoe, pinipilit na bigyan siya ng sanggol bilang balik. Kahit na hindi na sila magkasama, paano kung subukan niyang makipagkita kay Zoe dahil hindi siya nito binigyan ng anak?Nakita ni Mike ang pagkabalisa niya mula sa gilid ng kanyang mga mata. Agad niyang sinarado

Nang nakita ng gwardiya si Avery, akala niya ay namamalik-mata siya. Sobra ang naging away nila ni Elliot. Gaano kalakas ang loob niyang ipakita pa rin ang sarili niya? Noon, kapag nakita siya ng gwardiya, agad siya nitong papapasukin. Sa pagkakataong iyon, hindi binuksan ng gwardiya ang pinto para sa kanya. "Nandito si Avery Tate. Nakatayo siya sa labas ng gate," sabi ng gwardiya. Napahinto si Mrs. Cooper. "Oh, lalabas ako." Pagkatapos ibaba ang tawag, lumabas si Mrs. Cooper para tingnan. Wala pang ulap ang kalangitaan 'nong nakaraan, sa pagkakataong iyon, madilim ang kapaligiran at maulap. Hindi pinapasok ni Mrs. Cooper si Avery, naglakad siya patungo sa gate. "Avery," madilim ang ekspresyon ni Mrs. Cooper. "Nandito ka ba para makita si Mr. Foster?" Alam niya na si Avery ang nanakit kay Elliot, kaya wala siyang awa o kahit na anong pakiramdam kay Avery sa oras na 'yon.Halos mawala ni Elliot ang buhay niya ngayon. Siguradong ayaw na niya makita si Avery muli. Tumango s

Nag-aalala pa rin si Avery sa bata sa sinapupunan niya, Bago niya masigurado kung malusog ang bata o hindi, gusto niya munang ituwid ang sitwasyon. Wala siyang pakialam kung huli nang gawin ito o hindi, ang mahalaga ay gumaan ang pakiramdam niya. Nagsuot si Avery ng jacket at umalis dala ang payong. Paglabas niya ng lugar, halos tatlong minutong lakad paalis, mayroong pharmacy doon.Bumili siya ng isang bote ng folic acid at nilagay ito sa kanyang bulsa. Naglalakad siya sa ulan kasama ang nakabukas na payong. Kahit na malakas ang ulan, hindi siya nilalamig. Tagsibol ngayon. Ang tagsibol ang oras kung saan bumabalik sa buhay ang lahat. Ito ang panahon ng pag-asa. Umaasa siya na malusog ang bata sa tiyan niya ay kasing lusog nina Layla at Hayden. Hangga't malusog ang bata, ipapanganak niya ito. Tulad ng nasa isipan ni Elliot, wala nang mas importante. Habang nasa ilalim ng ulan sa hapon ang tumulong sa kanyang madiskubre. Ang buhay ni Elliot at sa kanya ay dalawang magkatula

Tinulak pabukas ang pinto ng opisina. Nang nakita ni Ben na bayolente siyang umuubo, agad siyang tumungo at binigyan siya ng isang baso ng tubig. "Huwag kang pumasok kung hindi pa talaga magaling ang katawan mo! Hindi ka talaga nakikinig sa doktor."Nilapag ni Elliot ang baso sa lamesa at pumunta sa washroom. Gusto siyang sundan ni Ben, pero nakita niya ang naka-play sa screen ng computer ni Elliot mula sa gilid ng kanyang mga mata. "Eric, kuryoso ang lahat kung bakit mong pinili makipag-ugnayan sa Tate Industries? Dahil ba malaki ang bayad nila?" humalakhak ang reporter at nagtanong. Tumingin si Eric kay Avery at ngumiti. Nang sasagot na sana si Avery, sabi ni Avery, "Hindi. Sinabi ni Eric na aalis siya sa industriya ng tatlong taon. Sa pagkakataong 'yon, para siyang bagong datin, kaya tumulong siya ng kaunti sa amin."Mayroong hiyawan sa ibaba ng entablado. "Miss Tate, paano mo nakilala si Eric? Malapit ba kayo sa isa't isa? Kita ko na nakasuot kayong pareho ng cream sweater

Nakikita iyon ni Elliot. Talagang maayos lang si Avery....Pagkatapos pumasok ni Avery sa sasakyan, kinuha niya ang flask mula sa kanyang likuran, inalis ang takip, at uminom ng maligamgam na tubig. Naghintay si Mike na matapos siyang uminom bago pinaandar ang sasakyan. "Anong kakainin nating tanghalian?" tanong niya. Sabi ni Avery, "Hindi pa oras ng tanghalian, hindi ako gutom."Sagot ni Mike, "Kailangan pa rin nating mag-desisyon muna!"Nag-isip si Avery ng ilang segundo bago magsalita, "Sa susunod, ako ang bahala sa tanghalian ko."Hindi mawawala ang karne sa bawat pagkain ni Mike. Hindi interesado si Mike sa karne sa oras na iyon. Bago ng pagbubuntis niya, hindi na maganda ang tiyan niya, kaya kahit hindi siya makita ni Mike na kumakain ng karne, magtataka pa rin siya at makiki-usyuso."Sinusubukan mo bang magpapayat?" dudang tanong ni Mike, "Avery, tigilan mong gawin 'yan sa sarili mo! Hindi ka magiging artista. Hindi mo kailangang ikumpara ang sarili mo sa kanila!"