Kung hindi siya nakita o naisip ni Elliot, makakakain siya, tulog, at mabuhay tulad ng normal na tao. Gayunpaman, sa oras na maisip niya si Avery, nagkakaroon ng sintomas ang katawan niya. Ilang sandali ang lumipas, isang katok ang dumating sa pinto niya. Pumasok si Elliot sa kanyang kwarto mula sa balcony. Binuksan niya ang pinto ng kwarto. Nakatayo si Mrs. Cooper sa labas. "Sir, dumating si Avery ngayin lang. Sabi niya ay gusto ka niyang makita. Tinanong ko siya kung bakit, pero hindi niya sinabi sa akin," ani Mrs. Cooper, "Umalis siya.""Nakita ko." Kalmado ang ekspresyon ni Elliot. Malamig ang boses niya. "Oh, sa susunod na pumunta siya, dapat ko ba siyang papasukin?" tanong ni Mrs. Cooper. "Hindi." Pagkatapos ng maikling sandaling katahimikan, bulong niya. ...Nang nakauwi na si Avery, basang-basa siya. "Mommy, bakit po basang basa ka? Hindi ka po ba nagdala ng payong?" Bigong sabi ni Layla. Tinulak siya ni Mike sa taas, "Dali maligo ka. Baka magkasakit ka."T
Nag-aalala pa rin si Avery sa bata sa sinapupunan niya, Bago niya masigurado kung malusog ang bata o hindi, gusto niya munang ituwid ang sitwasyon. Wala siyang pakialam kung huli nang gawin ito o hindi, ang mahalaga ay gumaan ang pakiramdam niya. Nagsuot si Avery ng jacket at umalis dala ang payong. Paglabas niya ng lugar, halos tatlong minutong lakad paalis, mayroong pharmacy doon.Bumili siya ng isang bote ng folic acid at nilagay ito sa kanyang bulsa. Naglalakad siya sa ulan kasama ang nakabukas na payong. Kahit na malakas ang ulan, hindi siya nilalamig. Tagsibol ngayon. Ang tagsibol ang oras kung saan bumabalik sa buhay ang lahat. Ito ang panahon ng pag-asa. Umaasa siya na malusog ang bata sa tiyan niya ay kasing lusog nina Layla at Hayden. Hangga't malusog ang bata, ipapanganak niya ito. Tulad ng nasa isipan ni Elliot, wala nang mas importante. Habang nasa ilalim ng ulan sa hapon ang tumulong sa kanyang madiskubre. Ang buhay ni Elliot at sa kanya ay dalawang magkatula
Pagkatapos umikot ng ilang oras pa, kinuha ulit ni Avery ang kanyang phone at tumingin ulit sa oras. Pasado madaling araw na, papalapit na ito. Gayunpaman, hindi siya makatulog. Ganap na gising siya magdamag. Sa kilos niya, hinila ni Avery ang aparador ng kanyang nightstand at kumuha ng melatonin dito. Binuksan niya ang bote. Nang lulunukin na niya sana ang tableta, ang folic acid sa kanyang kama ang nagpahinto sa kanya! Agad niyang tinapon ang tableta sa basurahan. Kailangan niyang matulog. Para ito sa bata sa sinapupunan niya. Sa sumunod na araw ng alas otso ng umaga, pagkatapos ihatid ni Avery ang mga bata sa kindergarten, bumili siya ng almusal pauwi. Sa pagkakataong iyon, lumabas si Chad sa kwarto ni Mike. Nagmadali siyang ibutones ang kanyang shirt at mabilis na naglakad. Kailangan niyang planuhing umalis bago malaman ni Avery. "Chad, binilhan kita ng almusal," magalang na sabi ni Avery. Hindi nakapagsalita si Chad. Nang marinig ang boses ni Avery, lumabas si Mike
Tinulak pabukas ang pinto ng opisina. Nang nakita ni Ben na bayolente siyang umuubo, agad siyang tumungo at binigyan siya ng isang baso ng tubig. "Huwag kang pumasok kung hindi pa talaga magaling ang katawan mo! Hindi ka talaga nakikinig sa doktor."Nilapag ni Elliot ang baso sa lamesa at pumunta sa washroom. Gusto siyang sundan ni Ben, pero nakita niya ang naka-play sa screen ng computer ni Elliot mula sa gilid ng kanyang mga mata. "Eric, kuryoso ang lahat kung bakit mong pinili makipag-ugnayan sa Tate Industries? Dahil ba malaki ang bayad nila?" humalakhak ang reporter at nagtanong. Tumingin si Eric kay Avery at ngumiti. Nang sasagot na sana si Avery, sabi ni Avery, "Hindi. Sinabi ni Eric na aalis siya sa industriya ng tatlong taon. Sa pagkakataong 'yon, para siyang bagong datin, kaya tumulong siya ng kaunti sa amin."Mayroong hiyawan sa ibaba ng entablado. "Miss Tate, paano mo nakilala si Eric? Malapit ba kayo sa isa't isa? Kita ko na nakasuot kayong pareho ng cream sweater
"Laging mayroong pakulo 'yang si Sabrina!" malamig na sabi ni Wanda. Kahit hindi si Eric ang pinakamainit na artista sa oras na 'yon, minsan na rin siyang naging ganoon! Ang official comeback niya sa araw na 'yon ay kahindik-hindik sa buong entertainment industry!Hindi maintindihan ni Wanda kung bakit gustong tulungan ni Eric si Avery. Noon, nag-tweet siya para sa Tate Industries, sinasalba ulit sila. Sa oras na 'to, talagang sumulat siya ng kanta para sa kanila! Kahibangan!Tinipa ni Wanda ang numero ni Zoe. Agad na nasagot ang tawag. "Zoe, alam mo ba kung bakit tinutulungan ni Eric si Avery? Sikreto ba silang nagsasama?"Nanonood din si Zoe ng live stream. Hindi rin maganda ang nararamdaman niya. Hindi lang magaling si Eric. Sobrang gwapo rin niya. Mahihirapan ang mga babaeng tiisin ang pang-aakit niya. "Sinabi na niya sa atin ang sagot ngayon lang sa live stream," malamig na sabi ni Zoe, "Sabi niya na nakilala niya si Avery noong may sakit siya."Hindi maintindihan ni
Nakikita iyon ni Elliot. Talagang maayos lang si Avery....Pagkatapos pumasok ni Avery sa sasakyan, kinuha niya ang flask mula sa kanyang likuran, inalis ang takip, at uminom ng maligamgam na tubig. Naghintay si Mike na matapos siyang uminom bago pinaandar ang sasakyan. "Anong kakainin nating tanghalian?" tanong niya. Sabi ni Avery, "Hindi pa oras ng tanghalian, hindi ako gutom."Sagot ni Mike, "Kailangan pa rin nating mag-desisyon muna!"Nag-isip si Avery ng ilang segundo bago magsalita, "Sa susunod, ako ang bahala sa tanghalian ko."Hindi mawawala ang karne sa bawat pagkain ni Mike. Hindi interesado si Mike sa karne sa oras na iyon. Bago ng pagbubuntis niya, hindi na maganda ang tiyan niya, kaya kahit hindi siya makita ni Mike na kumakain ng karne, magtataka pa rin siya at makiki-usyuso."Sinusubukan mo bang magpapayat?" dudang tanong ni Mike, "Avery, tigilan mong gawin 'yan sa sarili mo! Hindi ka magiging artista. Hindi mo kailangang ikumpara ang sarili mo sa kanila!"
Ayaw ni Avery ipaliwanag ang ang kaniyang sarili.“Chad sabihin mo sa boss mo na sila na ni Avery at Eric!” Gusto ni Mike na tigilan na ni Elliot si Avery.Nang marinig ni Avery ang mga sinasabi ni Mike na wala namang kasaysayan, madali niyang kinuha ang bluetooth earpiece niya mula rito.“Chad, ‘wag kang makinig sa kaniya,” sabi ni Avery, “Magkatrabaho lang kami ni Eric. At saka, ‘yung boss mo ang nagbalik sakin ng sweater ko, kaya susuotin ko ‘yun kung kailan ko man gustuhin. Kung may makatuluyan man ako sa hinaharap, susuotin ko pa rin ‘to maski sa date namin.”Hindi makapagsalita si Chad.Tanga talaga ni Mike! Ang lakas ng loob na magsinungaling at ‘wag sabihin na hindi sila ni Avery.Bukod sa hindi akma sa pakiramdam, wala nang iba pang salita ang maihahalintulad kasalukuyang sitwasyon.“Miss Tate. Damit mo ‘yan. Pwede mong suotin kung kailan mo gustuhin. Nagrereklamo lang ako kay Mike. Wala akong ibang ibig sabihin. Napagtanto ko nang hindi santo si Mr. Foster. May mga pag
Katatapos lang maligo ni Elliot. Ang mga butil ng tubig ay pumapatak pa mula sa kaniyang buhok.Hawak niya ang tuwalya sa isang kamay at phone naman sa kabila.Nang makita niya ang balita, pinindot niya ito nang may nanginginig na daliri. Matapos basahin, nandilim ang kanyang paningin!Kailan pa tinanggap ni Avery ang nararamdaman ni Eric sa kaniya? Kaya ba hinahanap siya nito kahapon para sabihin na may bago na siyang nobya? Kailangan pa bang gawin ‘yun?Tinapon niya ang phone niya sa kabinet. Kumalabog ito nang malakas!Sa loob ng isang magarang European-manner na mansyon, hawak ni Wanda ang isang baso ng wine at dahan dahan itong pinaiikot.Mayabang niyang tinignan ang balita bago sumimsim ng red wine.“Alam mo ba ang pinakakinatatakot ng isang artista?” Sabi ni Wanda kay Zoe, “Takot silang mawalan ng mga taga suporta. Ano ang magiging dahilan para mawala ito? Ang pag aanunsyo ng bagong nobya. Kahit gaano kasikat si Eric, hindi niya matatakasan ‘to!” Humahanga si Zoe kay Wa
Pagkalipas ng tatlong taon…Habang nakatayo si Ivy at Robert sa airport ng Aryadelle, kinakabahan silang nagghihintay,"Tapos na ang tatlong taon! Sa wakas, nandito na yung boyfriend mo para bisitahin ka!" Masayang sabi ni Robert bago baguhin ang topic. "Hindi naman siya nagbakasyon dito para hiwalayan ka, 'di ba? Naisip ko lang naman yun kasi tatalong taon din kayong hindi nagkita, alam mo na…. maraming pwedeng nagbago."Nagbuntong hininga si Ivy, "Robert, pwede bang wag mong imanifest? Kahit hindi kami nagkikita sa loob ng tatlong taon, araw-araw kaming nag-uusap sa phone at video call!"Sumagot si Robert, “Ohhh Digital Romance.”“Ipinangako niya sa akin na darating ang araw at magmimigrate na siya dito sa Aryadelle at hindi na kami magkakalayo ulit.” Sagot ni Ivy. Pang asar na ngumiti si Robert. “Aba, parang ang yabang ng boyfriend mo na yan ha! Tignan lang natin kapag nagkakilala sila ni Dad, baka mapabalik siya kaagad sa pinanggalingan niya!”Hindi na sumagot si Ivy. HI
Hindi inaasahan ni Mr. Woods na magiging ganun ka-direkto si Hayden, at nadama niyang na-off balance pansamantala.Pumunta siya upang humingi ng pera kay Hayden, ngunit hindi niya pinag-isipan ang eksaktong halaga na gusto niya. Sa wakas, sobrang yaman ng pamilya ni Hayden, at ayaw niyang humingi ng kaunti at maramdaman na kulang, o ayaw niyang sumubok humingi ng sobra at tanggihan siya ni Hayden. Mahirap itong desisyunan.Matapos ang maikling pakikipaglaban sa kanyang sarili, tumingin si Mr. Woods kay Hayden at sinabi, "Alam ko na ang pamilya mo ay isa sa pinakamayaman sa Aryadelle, kaya't bakit hindi mo tukuyin ang presyo? Tiwala ako na hindi mo aabusuhin ang aking anak at ang aming pamilya."Bahagyang kunot-noo si Hayden.Napansin ito ni Shelly at agad siyang nagsalita, "Tito, bakit hindi ka na lang magbigay ng alok? Hindi kami gaanong pamilyar sa prosesong ito. Kung ipipilit mo sa amin na magtukoy ng presyo, baka kailanganin naming konsultahin ang aking biyenan.""Si Elliot Fo
"Sige. Hanap tayo ng malapit na lugar para umupo at mag-usap."Huminga ng malalim si Mr. Woods sa ginhawa. "Mabuti! Malapit lang ang aming bahay. Gusto mo bang bumisita? Si Ivy ay kasama namin sa loob ng maraming taon, at malapit ang relasyon ng aming mga staff sa kanya."Tumingin si Hayden kay Shelly at tinanong, "Pupunta ba tayo?""Sige!" sabi ni Shelly.Agad na inimbita ni Mr. Woods sina Hayden at Shelly sa kanyang kotse at dinala sila sa mansyon ng mga Woods.Pagdating, inutos ni Mr. Woods sa mga alila na maghanda ng tsaa at mga pampalamig.Itinuro niya ang kanilang butler at sinabi kay Hayden, "Ito ang aming butler. Siya ang nag-hire sa lola ni Ivy."Tumango si Hayden.Pagkatapos ay ipinakilala ni Mr. Woods si Hayden: "Ito si kuya ni Irene, ang kilalang negosyante na si Mr. Hayden Tate.""Magandang araw, Mr. Tate. Si Irene ay isang magandang binibini," sabi ng butler. "Lahat kami dito ay sobrang gusto siya. Nang malaman namin ang kanyang pagkamatay, kami ay tunay na nalun
Ang mga mata ni Ivy ay pula habang sinasabi niya, "Hayden, namatay ang ina ni Lucas, kaya hindi ko kayo masasamahan ng ilang araw.""Okay lang. Sa nangyari, kami rin ay hindi sa mood para mag-saya. Matapos namin dumalo sa libing ng kanyang ina, babalik kami ni Shelly," sabi ni Hayden.Tumango si Ivy."Paano ba ang mga libing dito?" tanong ni Hayden. Dahil sa relasyon ni Lucas kay Ivy, ang kanyang nakababatang kapatid, nararamdaman niya ang responsibilidad na tulungan si Lucas sa mga paghahanda para sa libing."Katulad lang sa ginagawa sa atin. Ang mayayaman ay maaaring magkaroon ng bonggang libing, at yung mga may kaunting pera ay pwede pumili ng mas simpleng seremonya. Yung mga hindi makaka-afford ng marami ay pwede mag-opt out sa seremonya at pumili ng simpleng paglibing," sabi ni Ivy."Eh paano kung may gusto ng mas bonggang libing?""Hayden, gusto mo bang tumulong sa libing ng ina niya? Wala siyang malalapit na kamag-anak dito, kaya walang kailangan ng bonggang seremonya," pa
Binaba ni Lucas ang tawag, at lumuha ang kanyang mga mata.Nakatayo si Ivy sa kanyang tabi at tanong, "Ano'ng nangyari, Lucas?""Pumanaw na ang aking ina. Samahan mo muna ang iyong kapatid! Kailangan kong bumalik sa ospital.""Sasama ako! Mukhang maayos naman si Tita kanina, bakit bigla siyang pumanaw?"Mabilis na tumakbo papunta sa kotse ang dalawa, nakalimutang si Hayden at Shelly ay naiwan.Nanood si Hayden at Shelly habang umaalis ang dalawa ng medyo nakakatawa, at sabi ni Shelly, "Honey, tara na sa ospital. Mukhang pumanaw na ang ina ni Lucas.""Sige."Sumakay ang dalawa sa isang taksi at minadaling sumunod kay Lucas.Samantala, sa ospital, unang nakatagpo ni Lucas ang doktor at pagkatapos ay ang kanyang ama.Sinubukang sumipsip si Mr. Woods sa kanyang anak, sabi, "Lucas, pumunta ako sa ospital para bisitahin ang iyong ina, pero noong dumating ako, pumanaw na siya. Nakakalungkot!""Sigurado ka bang pumanaw na siya bago ka dumating? Nandito ako kanina, at noong nakita ko
Naiinis na sabini Mr. Woods, "Ano ang ibig mong sabihin? Iniinsulto mo ba ako? Bagamat naghirap na ang pamilya Woods, kami pa rin ay kilala sa Taronia! Baka tanga si Lucas, pero mas matalino ka ba? Kung hindi dahil sa akin na sumusuporta kay Lucas, papansinin pa kaya siya ng mga Foster?""Tumahimik ka! Hindi kasing-kitid ng utak ng pamilya Foster ang pamilya mo! Hindi kinamumuhian ng pamilya ni Ivy si Lucas, kaya huwag kang maghanap ng gulo! Ayaw ka nilang makita!" Sagot ng ina ni Lucas.Umismid si Mr. Woods. "Ganun ba? Sa tingin mo ba talaga, hindi siya minamaliit? Bakit hindi? Plano ba nilang pasalihin si Lucas sa pamilya nila imbes na kabaligtaran?""Wala kang pakialam! Hindi mo naman inintindi si Lucas, at ngayon na siya'y independiyente, hindi na niya kailangan pa ang tulong mo! Hindi ka ba paulit-ulit na lumapit sa akin kung hindi lang anak ni Elliot Foster si Ivy at kung hindi siya interesado kay Lucas. Sa tingin mo ba hindi ko alam ang balak mo?"Sagot ni Mr. Woods, "Anong
Hindi nag-atubiling umiling si Ivy. "Hindi ako aalis. Huwag mo akong alalahanin; mag-concentrate ka lang sa sarili mo.""Sayang lang ang oras dito.""Matagal na akong nag-aaral at nag-iintern. Ano bang masama kung magpapahinga ako ngayon?" sagot ni Ivy.Bago magtagal, natapos na mag-shopping sina Hayden at Shelly, at agad silang sinalihan ni Ivy at Lucas papunta sa ospital.Wala sa kaalaman ni Ina ni Lucas na pupunta sina Kuya at Hipag ni Ivy para bisitahin siya, kaya medyo naiilang siya nang dumating sila.Tinangka niyang umupo, ngunit hindi makayang gawin ng kanyang katawan.Itinaas ni Ivy ang ulunan ng hospital bed. "Tita, dinalaw ka ng aking kuya at hipag. Gusto ka nilang makita pati na rin si Lucas.""Naku, nakakahiya naman. Swerte na nga ng anak ko kay Ivy..." bulong ni Ina ni Lucas ng may kahihiyan.Pina-kalma siya ni Shelly, "Tita, wag po kayong magsalita ng ganyan. Napakagaling po ni Lucas. Kung hindi, hindi po siya magugustuhan ni Ivy."Patuloy si Ina ni Lucas, "Nari
Sa buong kainan, nahirapan si Ivy na masiyahan sa kanyang pagkain.Pinagusapan ni Lucas at Hayden ang mga bagay-bagay, at hindi kagaya ng inaasahan ng marami, naging maayos sng takbo ng usapan ng dalawa. Hindi nagalit si Hayden, gayundin si Lucas.Mas maganda ito kumpara sa inaasahan ni Ivy, ngunit pakiramdam pa rin niya ay malungkot siya."Lucas, nais ng aking asawa at ako na bisitahin ang iyong ina. Ayos lang ba?" tanong ni Shelly matapos kumain."Sige," sagot ni Lucas."Kailangan ba nating itanong muna sa iyong ina?" tanong ni Ivy."Ayos lang. Pwedeng diretso na tayong pumunta doon at ipakilala sila pagdating natin."Araw-araw, hina ng hina si Ina ni Lucas at itinigil na niya ang paggamit ng kanyang telepono, kaya ang kanyang nurse, na na-hire ni Lucas, ang nag-uulat ng kalagayan ng kanyang ina araw-araw."Muling binuksan mo ang iyong negosyo at kailangan mong alagaan ang iyong ina sabay; napakalakas mo. Baka bumigay na ang karamihan sa presyon," komento ni Shelly."Mas m
Matapos sabihin iyon ni Ivy, dagdag pa ni Lucas, "Gusto kong mag-focus muna sa aking career. Pangalawa lang ang kasal hanggang sa mas maging matagumpay ako."Inirapan siya ni Hayden. "Hindi ganoon kasimple ang pagpapatakbo ng isang negosyo. Paano kung mabigo ka o hindi makamit ang kahit na ano na kakaiba?""Kung mangyayari iyon, hindi ko hahatak pababa si Ivy," sagot ni Lucas."Kahit papaano, alam mo ang iyong lugar."Ramdam ni Ivy na para bang nag-aapoy ang kanyang mga pisngi. "Hayden, kahit mabigo si Lucas, hindi ko siya susukuan. Hindi ko siya bibitawan dahil lamang sa kanyang kalagayang pinansyal."Muli na namang hinawakan ni Shelly ang kamay ni Hayden, isinasenyas na kontrolin ang kanyang galit; pwede siyang maging masungit sa iba, pero hindi niya pwedeng hingan ng sobra si Ivy.Naramdaman ni Ivy na medyo lumabis siya, at lumambot ang tono niya. "Hayden, hindi natin dapat husgahan ang mga tao batay sa kanilang kayamanan. Mayaman na tayo, at talagang wala masyadong tao diyan