All Chapters of Nang Namulat Ang Kanyang Mata: Chapter 2221 - Chapter 2230

"Tapos na! Si Mommy ay nasa bahay!" Hinaing ni Layla.Nang makita kung gaano siya natatakot, ang bodyguard ay ngumisi. "Ano ang kinakatakot mo? Sisihin mo na lang ito sa kapatid mo.""Hindi maaari!" Nag -scowl siya. "Bukod pa dito, kahit na sabihin ko sa kanya na hinila ako ni Hayden sa ulan, sa palagay mo ba ay paniniwalaan ako ni Mommy?""Kung gayon ikaw ay mapapagalitan." Nakaramdam ng katakut -takot ang bodyguard ngunit hindi naglakas -loob na hayaan itong ipakita. "Huwag kang mag -alala, marahil ako ay makakatanggap rin ng leksyon."Huminga ng malalim si Layla at lumabas ng kotse.Ang ulan ay naging mas banayad sa puntong ito. Si Avery at Gng Cooper ay lumabas sa labas ng may isang payong upang dalhan sila, at agad na lumuluha si Robert sa sandaling nakita niya sila."Mommy, mainit ... namamatay na ako!" Ang mukha ni Robert ay nag -flush habang siya ay sumigaw.Agad na tumakbo si Avery papunta sa sasakyan sa tunog ng sigaw ni Robert at si Hayden ay tinanggal sa seatbelt ng

Nagmuni-muni si Avery noong kaedad ni Robert sina Hayden at Layla. Hindi rin sila masyadong palakaibigan. Hindi nila gustong makipaglaro sa iba pang mga bata sa kindergarten.Noon, labis siyang nag-aalala tungkol sa kalusugan ng kanilang kaisipan, lalo na kay Hayden. Hindi siya gaanong nagsasalita.Nakikita ni Mrs. Cooper ang ikinababahala ni Avery, kaya ngumiti ito at inaliw siya. "Si Robert ay may mabuting kalusugan sa pag-iisip para sa isang kaedad niya. Hindi naman ganap na hindi siya nakikipaglaro sa iba pang mga bata sa kindergarten. Mayroon siyang mabubuting kaibigan doon, ngunit mas gusto niyang maglaro sa bahay. Minsan, dinadala ko siya sa kapitbahay at nakikipagkita ako sa mga magulang ng ibang bata. Kapag kinakausap ko sila, sinasabi nila sa akin na may mga bata na mas ayaw pumasok sa paaralan kaysa kay Robert.""Masyado lang akong nag-aalala. Si Robert ay mas mukhang buhay na buhay at malusog kumpara sa iba, sa bawat aspeto. ""Oo!" Noon, biglang naisip ni Mrs. Cooper s

Siyempre, naiintindihan ito ni Elliot, ngunit hindi siya kinakabahan gaya ni Avery.Anak niya si Ivy. Hindi niya pagsisisihan ang pag-alay ng kanyang buhay para sa kanya.Gayunpaman, hindi niya sasabihin ang ganoong bagay nang malakas. Kung sasabihin niya ito, tiyak na magagalit si Avery."Sayang naman." Napalunok si Elliot. Aniya, "Matagal na tayong nagdusa, pero wala pa rin tayong naririnig na balita tungkol kay Ivy.""Tumanggi akong maniwala, ngunit ngayon, kailangan na lang nating tanggapin na hindi natin siya mahahanap... kahit anong pilit natin. Kailangan nating tanggapin ang katotohanang ito."Tahimik na nakinig si Elliot nang walang sinasabi."Elliot, pagpahingahin muna natin ang bagay na ito! Kailangan pa din natin magpatuloy sa buhay." Napatingin si Avery sa kanya. Alam niya kung ano ang iniisip nito.Nito lanh, nakukuha niya lahat ng gusto niya. Hindi pa siya nakaranas ng pagkatalo. Natural lang na hindi siya madaling sumuko sa paghahanap kay Ivy."Hmm." Pumayag nama

Naisip ni Lilith na maganda ang mungkahi ni Tammy, ngunit maaaring mahirap itong isagawa.Sa sandaling iyon, silang dalawa lang ang nakakaalam ng plano. Kinailangan nilang itali ang mga tao para tulungan sila."Kakausapin ko si Ben mamayang gabi. Tingnan natin kung papayag siya o hindi.""Lilith, kailangan mo ba talagang malaman kung papayag ba siya o hindi? Hindi ka pa nga kasal! Kailangan mo siyang pasunurin sayo." Bilang isang taong nakaranas ng lahat ng ito, nagbigay si Tammy ng payo kay Lilith. "Kailangan ay maging matigas ka sa mga lalaki.Si Avery at Elliot ang pinakamagandang halimbawa. Ang kapatid mo dati ay sobrang mayabang. Tignan mo siya ngayon, si Avery ang matibay na may hawak ng tagumpay."Tumawa si Lilith. "Si Avery naman ang umisspoil sa kanya diba? Hindi lang siya tinulungan nitong mag-ahit kundi pinakain din siya ng sopas. Kung nakahiga lang si Ben sa kama, hindi na ako magtitiis! Hindi naman siguro nabali ang mga braso niya at hindi siya makagalaw.""Ubo! Ubo!

Nag-alinlangan si Avery.Si Elliot ay isang mapagmataas na tao. Kung malalaman ito ng publiko, tiyak na siya ang magiging paksa ng usapan at tsismis.Siya ay karaniwang pinananatiling isang mababang profile. Hindi niya gugustuhin na maging publiko ang ganitong bagay."Miss Tate, pag-isipan mong mabuti. Kakausapin ko ang ibang miyembro ng comittee tungkol sa bagay na ito. Tignan natin kung may mas magandang solusyon. Maaari mo ba kaming bigyan pa ng kaunting oras, pakiusap?" Napansin ng pinuno ng komite ang kanyang pag-aalinlangan. Agad siyang nag-alok ng daan palabas."Okay, sana pag-isipan ninyong lahat ito ng mabuti." Ilang sandali lang ang pag-aalinlangan ni Avery, ngunit hindi niya binago ang kanyang paninindigan. "Kung hindi mo babaguhin ang sagot mo noon, kahit anong pananakot ang gamitin mo, maging reputasyon ng guro ko o kay Elliot, hindi ako matatakot.""Okay. Naiintindihan ko."Pagkatapos ng tawag, bumalik si Avery sa ward, nalaman lamang na nawala si Elliot."Elliot!"