Lahat ng Kabanata ng Nang Namulat Ang Kanyang Mata: Kabanata 1911 - Kabanata 1920

"Hmm. Bata ka pa daw ng sila ay namatay.""Namatay ang lolo ko noong apat na taong gulang ako. Nalungkot ang lola ko nang pumanaw ang lolo ko. Sobrang sakit at pighati ang naging sanhi ng lahat ng uri ng malalang sakit na sumiklab sa kanyang katawan. Masakit na namatay siya sa huli. ." Namula ang mga mata ni Avery sa sinabi niya. "Bago sila namatay, pinoprotektahan pa rin nila ang pamilya namin, kaya wala kami sa isang mahirap na lugar. Pagkaalis nila, nagsimulang maging bastos si Wanda.""Paano namatay ang lolo mo?" Tumingin si Elliot sa mga mata ni Avery, wasak ang puso.Nang makita ang mga luha sa kanyang mga mata, reflexively inabot ng kanyang kamay.Itinulak ni Avery ang kamay niya at pinunasan ang mga luha niya. "Biglang nahulog ang lolo ko at sumakit ang utak. Hindi na siya ma-resuscitate. Naalala ko na naman. Noon, dinala ako ng tatay ko sa ospital para makita sa huling pagkakataon ang lolo ko. Gustong-gusto ko siyang gamutin at itago sa akin para bantayan niya ako.""Aver

Mula sa saloobin ni Elliot sa kanya noong araw na iyon, naisip ni Avery na hindi mali ang kanyang paghatol. Gayunpaman, maaaring hindi rin ito tama.Katulad ng kung paano niya maling hinusgahan siya noong nakaraan.Kung maglakas-loob siyang pumasok nang hindi kumakatok, lalabas siya at mananatili sa tabi ng kanyang bodyguard kinabukasan.Makalipas ang halos kalahating oras, pagkatapos niyang maligo, nag-video call siya kay Hayden.Matapos tanggapin ni Hayden ang tawag, lumabas ang mukha ng tatlong magkakapatid sa kanyang screen. Kung titingnan ang matamis na eksenang magkasama ang tatlong anak, hindi napigilan ni Avery na umiyak.Ito ang unang pagkakataon na nagkasama ang tatlong bata pagkatapos ng mahabang panahon. Inisip niya ang kanyang sarili na isang walang kakayahan na ina. Dapat ay hinayaan niya silang magkita ng mas madalas. Kahit na hiwalayan niya si Elliot, dapat ay gumawa siya ng paraan upang sila ay magkasama taun-taon."Robert, binati mo ba si Hayden?" sabay tawa at

Pagkatapos maghilamos ay lumabas na si Avery sa kanyang kwarto.Mahigpit na isinara ang pinto ng kwarto sa katabing pinto. Dapat tulog pa si Elliot.Nagpasya si Avery na bumaba para mag-almusal. Nang nasa tapat na siya ng pinto papalabas na, bumukas ang pinto ng kwarto ni Elliot. Nakasuot siya ng maayos, mukhang fresh. Naglakad siya papunta sa kanya."Bakit ang aga mo?" Nagtatakang tanong ni Avery."Hindi ka rin ba gising?" Sinundan siya nito palabas ng pinto. "Tignan mo nga yang eyebags mo. Di ka ba nakatulog kagabi?""Hindi, nakatulog ako, pero binabangungot pa rin ako," sabi niya at tinakpan ang bibig para humikab. "Halika at kitain natin ang tao na iyon pagkatapos ng almusal!"Napatingin si Elliot sa mukha niyang inaantok. Sabi niya, "Gusto mo bang subukang matulog pagkatapos ng almusal? Baka mas madali kang makatulog sa araw.""May scientific basis ba ito?""Wala," sabi ni Elliot. "O uminom ka ng gamot?""Wala akong problema sa pagtulog. Hindi ko kailangan ng gamot." Tina

Ang babae ay nag -isip ng ilang sandali bago sinabi ang kanyang kahilingan.Paglabas ng detensyon, nakatanggap si Elliot ng isang tawag mula sa kanyang bodyguard.Naglakad si Avery sa gilid at inilabas ang kanyang telepono. Nakita niya ang mga hindi nakuha na tawag at mensahe mula sa kanyang bodyguard.Bago makarating sa detensyon ng umaga kaninang umaga, inilagay niya ang kanyang telepono sa tahimik na mode.Nang makalabas siya sa detensyon, ibinalik niya ang kanyang telepono sa normal na mode at ibinalik ang tawag ng kanyang bodyguard."Miss Tate! Nasaan ka? Hindi mo sinasagot ang aking mga tawag o pagtugon sa aking mga mensahe! Nag -aalala ng sobra!" Ang bodyguard ay nag -aalala ng sobra na siya ay pinagpawisan nang labis. Siya ay naglalakad sa paligid ng lobby ng hotel kasama ang bodyguard ni Elliot."Huwag kang mag -alala. Lumabas lang kami upang gumawa ng isang bagay," paliwanag ni Avery sa kanyang bodyguard. "Nakabangon kami nang mas maaga ngayon, kaya hindi na namin kayo

"Bakit ka pumunta sa malayo para maghanap ng trabaho?" Pinigil ni Elliot ang kanyang kalungkutan. Natatakot siya na kapag masyado siyang malungkot ay maapektuhan nito si Avery."Pinilit ako ng pamilya ko na magpakasal sa isang matandang lalaki. Hindi ko gustong gawin iyon ... kaya tumakas ako. Noon, iniisip ko lang na tumakbo hanggang sa abot ng aking makakaya, kaya pumunta ako dito. Sa abalang lungsod. Maraming oportunidad sa trabaho..." Hindi na nagpatuloy si Holly.Wala nang mamamatay na intensyon ang tingin ni Elliot.Palihim na nagpakawala ng buntong-hininga si Holly. Itinuring niya ang kanyang sarili na ligtas sa ngayon. Ayaw niyang masyadong isiwalat ang nakaraan niya sa kanila. Ito ang mga sugat niya. Ang ibig sabihin ng pagsasabi sa mga tao ay pinapakita niya sa kanila ang kanilang mga sugat.Nakikinig si Avery sa kanilang pag-uusap paminsan-minsan. Walang laman ang puso niya, pero masakit din.Sa totoo lang, matagal na niyang pinaghandaan ang pinakamasama. Ngayon, natang