"Bakit ka pumunta sa malayo para maghanap ng trabaho?" Pinigil ni Elliot ang kanyang kalungkutan. Natatakot siya na kapag masyado siyang malungkot ay maapektuhan nito si Avery."Pinilit ako ng pamilya ko na magpakasal sa isang matandang lalaki. Hindi ko gustong gawin iyon ... kaya tumakas ako. Noon, iniisip ko lang na tumakbo hanggang sa abot ng aking makakaya, kaya pumunta ako dito. Sa abalang lungsod. Maraming oportunidad sa trabaho..." Hindi na nagpatuloy si Holly.Wala nang mamamatay na intensyon ang tingin ni Elliot.Palihim na nagpakawala ng buntong-hininga si Holly. Itinuring niya ang kanyang sarili na ligtas sa ngayon. Ayaw niyang masyadong isiwalat ang nakaraan niya sa kanila. Ito ang mga sugat niya. Ang ibig sabihin ng pagsasabi sa mga tao ay pinapakita niya sa kanila ang kanilang mga sugat.Nakikinig si Avery sa kanilang pag-uusap paminsan-minsan. Walang laman ang puso niya, pero masakit din.Sa totoo lang, matagal na niyang pinaghandaan ang pinakamasama. Ngayon, natang
Tumalikod si Holly at ngumiti kina Elliot at Avery."Tignan mo ang hilera ng mga bahay. Hindi ba parang kulungan?"Muling sinuri nina Elliot at Avery ang mga bahay. Dahil napapaligiran ng mga damo ang mga silid, hindi na nila tiningnang mabuti ang mga bahay.Nang mga sandaling iyon, nang mas malapitan nilang tingnan, napansin nilang hindi talaga tulad ng mga ordinaryong bahay ang mga bahay.Ang isang ordinaryong bahay ay may mga pintuan at bintana, ngunit ang mga bahay sa harap nila ay walang mga pinto."Ihahatid ko na kayong dalawa. Maliligaw kayo kung hindi." Mabilis na naglakad si Holly. Mahigpit na sinundan siya nina Elliot at Avery.May malaking pinto sa lupa." Dinala sila ni Holly sa main entrance.Ang pangunahing pasukan ay nasa gilid ng bahay. Ito ay isang pinto na gawa sa bakal.Hinawakan ni Elliot ang doorknob. Gusto niyang buksan ang pinto ngunit hindi niya magawa.Naka-lock ito. Kailangan nila ng susi."Wag kayong mag-alala. May pasukan na naman," mahinahong sabi
Naantig siya sa sinabi ni Avery.Sinabi niya na, kung sila ay magkasama, maaari nilang alagaan ang isa't isa.Naglakad sandali si Holly. Hindi niya maiwasang lumingon at tumingin sa direksyon nina Elliot at Avery.Mukhang bumaba na sila sa cellar.Tumigil si Holly sa kanyang kinatatayuan. Ngumiti siya ng masama, matagumpay na ngiti.'Elliot Foster at Avery Tate, ang iyong oras ay dumating na!'"Sinong mag-aakala na ang maalamat na business tycoon ay madaling mamatay sa aking mga kamay! Hehehe!" Napahagikgik si Holly sa sarili.Ilang sandali pa, may lumitaw na helicopter sa himpapawid.Sa lupa, lumitaw ang isang grupo ng mga lalaking nakaitim. Dire-diretsong tumakbo ang mga lalaki sa balon.Masayang tumingin si Holly. "Takpan niyo na! Sa ganoong paraan hindi sila makakatakas!" Tinuruan ni Holly ang mga lalaking nakaitim pagkatapos maglakad papunta sa kanila. "Walang tubig o pagkain sa ibaba. Tatlong araw lang ay mamamatay sila sa gutom! Hahaha!"Matagal ng nakahanda ang mga la
Sa hotel sa gabi, hindi makontak ng mga bodyguard ang kanilang mga amo. Sila ay balisa, nagpapanic sa lobby ng hotel."Gabi na, baka nakabalik na sila?" Malakas na pagtataka ng bodyguard ni Avery. "Tulad ng kung paano sila umalis kaninang umaga nang hindi nagpapaalam sa atin?"Kumunot ang noo ng bodyguard ni Elliot at pinag-isipan ito sandali bago sinabing, "Bakit hindi tayo pumunta sa suite nila para tingnan?""Sige."Sumakay ang mga bodyguard sa elevator papunta sa suite.Laking gulat nila nang may nakasabit na sign na 'Do Not Disturb' sa pinto ng suite."Damn! Tama ako!" Bulalas ng bodyguard ni Avery. "Bumalik na silang dalawa! Nagpapahinga na yata sila."Napatingin ang bodyguard ni Elliot sa sign at tumango. "Kung gayon, halika na at maghapunan.""Okay! Dahil hindi nila tayo hinanap, ibig sabihin hindi nila tayo kailangan pansamantala."Naglakad ang mga bodyguard papunta sa elevator habang nagkukwentuhan."Nagtataka ako kung ano ang ginawa nila ngayon.""Sinong nakakaala
Sa underground cellar sa labas ng lungsod, nang mapagtanto na ang pasukan na ginamit nila ay selyadong sarado, sina Elliot at Avery ay nakahanap ng isa pang labasan sa mga bahay sa itaas.Ang problema lang ay ang pintong ito ay naka-lock mula sa labas. Hindi nila ito mabuksan.Nang napagtanto nilang hindi na sila makakaalis, agad nilang kinuha ang kanilang mga telepono, nagbabalak na tumawag para sa tulong.Gayunpaman, walang makakuha ng signal.Alam nila kung gaano kahirap ang sitwasyon nila."Bakit gagawin ito ni Holly?" Sumandal si Avery sa balikat ni Elliot at sinabi sa mahinang boses. "Dahil nagsinungaling ako sa kanya sa ospital?""Sa tingin ko ay hindi. Siguradong may tumulong sa kanya." Naging malamig ang tono ni Elliot. "Dalawa lang ang posibilidad. Na hindi tuluyang nabura ang organisasyon ng krimen, kaya may iba pa bukod kay Holly na nakatakas at gustong pumatay sa atin para makaganti sa iba pa nilang pinatawan ng death penalty; o si Holly ay binili ng isang tao.""Sa
"Hindi ako tumigil na mahalin ka," walang pag-aalinlangan niyang pag-amin. "Kapag nag-away tayo, at ayaw mong makinig sa akin, maaari akong magalit sa iyo pansamantala, ngunit lagi ko itong makakalimutan sa huli."Isang bukol ang nabuo sa lalamunan ni Avery sa kanyang sinabi. May gusto siyang sabihin ngunit hindi siya sigurado kung ano ang sasabihin."Avery, hindi kita sinusuyo ulit simple lang ng dahil gusto kong bigyan ang mga anak natin ng kumpletong tahanan.medyo kabaliktaran nga iyon, sa katunayan.""Huwag ka nang magsalita, Elliot." Ang kanyang mga mata ay kumikinang sa hindi umaagos na luha, at pinigilan niya ang kanyang paghikbi. Marami siyang tanong sa kanya, ngunit napagtanto niyang wala na sa kanila ang mahalaga."Avery, marami rin akong gustong itanong sa iyo," aniya, na umaasang mamamatay siya nang malaman ang lahat ng sagot na matagal na niyang hinahangad."Wala naman akong itatanong sa'yo kaya hindi mo rin ako dapat tanungin," sabi niya. "Kung sa tingin mo ay hindi
"Hindi ko rin matawagan si Nanay sa telepono." Hindi tinuloy ni Hayden na subukang tawagan si Elliot. Kung hindi siya maabot ni Layla, walang saysay na subukan niya."Anong oras na sa Ylore ngayon? Tulog na kaya sila?" tanong ni Layla.Tiningnan ni Hayden ang oras at sinabing, "Hindi naman siguro. Alas otso pa lang ng gabi sa Ylore.""Oh... Tawagan ko ang mga bodyguard nila para magtanong." Hinanap ni Layla ang contact ng bodyguard sa kanyang phone at tinawagan ito. Agad namang sumagot ang bodyguard."Tito, gusto ni Robert na tawagan si Dad pero hindi niya sinasagot ang tawag," sabi ni Layla."Sinubukan mo bang tawagan ang mama mo? Magkasama sila.""Ginawa ko na, pero hindi rin niya sinasagot ang phone niya." Napatingin si Layla kay Robert. "Pinipilit ni Robert na kailangan niyang ivideo-call si Dad. Bakit pareho nilang pinatay ang phone?"Namula ang bodyguard. "Layla, gusto mo magkabalikan ang mga magulang mo diba? Nagpapahinga silang dalawa sa iisang kwarto ngayon... Kaya hind
Gaya ng inaasahan nila, hindi sumagot si Avery."Bakit hindi mo subukang tawagan ang boss mo?" mungkahi ng bodyguard ni Avery.Gusto rin ng bodyguard ni Elliot na makita ang hukay, at tinawagan si Elliot na nagbabalak humingi ng pahintulot. "Hindi rin siya sumasagot! Sabay ba nilang pinatay ang phone nila?""Siguro. Halika at tignan natin ang hukay! Isang tingin, at tapos ay bumalik na tayo. Sa ganoong paraan, hindi tayo magtatagal." Ang bodyguard ni Avery ay hindi natakot sa kanya, kaya mas naging kaswal siya tungkol sa affair.Ilang saglit na nag-isip ang bodyguard ni Elliot, bago nagpasyang, "hayaan mo muna akong magpadala ng mensahe kay Mr.Foster.""Magpapadala din ako ng mensahe sa boss ko."Umalis ang dalawa sa hotel at nagmaneho patungo sa suburb pagkatapos magpadala ng mensahe kina Avery at Elliot.Makulimlim ang langit, at parang uulan na. Isang nagbabantang lilim ng kulay abo ang bumungad sa site habang papalapit sila sa hukay na may mga maskara sa mukha."Ang mga wal
Pagkalipas ng tatlong taon…Habang nakatayo si Ivy at Robert sa airport ng Aryadelle, kinakabahan silang nagghihintay,"Tapos na ang tatlong taon! Sa wakas, nandito na yung boyfriend mo para bisitahin ka!" Masayang sabi ni Robert bago baguhin ang topic. "Hindi naman siya nagbakasyon dito para hiwalayan ka, 'di ba? Naisip ko lang naman yun kasi tatalong taon din kayong hindi nagkita, alam mo na…. maraming pwedeng nagbago."Nagbuntong hininga si Ivy, "Robert, pwede bang wag mong imanifest? Kahit hindi kami nagkikita sa loob ng tatlong taon, araw-araw kaming nag-uusap sa phone at video call!"Sumagot si Robert, “Ohhh Digital Romance.”“Ipinangako niya sa akin na darating ang araw at magmimigrate na siya dito sa Aryadelle at hindi na kami magkakalayo ulit.” Sagot ni Ivy. Pang asar na ngumiti si Robert. “Aba, parang ang yabang ng boyfriend mo na yan ha! Tignan lang natin kapag nagkakilala sila ni Dad, baka mapabalik siya kaagad sa pinanggalingan niya!”Hindi na sumagot si Ivy. HI
Hindi inaasahan ni Mr. Woods na magiging ganun ka-direkto si Hayden, at nadama niyang na-off balance pansamantala.Pumunta siya upang humingi ng pera kay Hayden, ngunit hindi niya pinag-isipan ang eksaktong halaga na gusto niya. Sa wakas, sobrang yaman ng pamilya ni Hayden, at ayaw niyang humingi ng kaunti at maramdaman na kulang, o ayaw niyang sumubok humingi ng sobra at tanggihan siya ni Hayden. Mahirap itong desisyunan.Matapos ang maikling pakikipaglaban sa kanyang sarili, tumingin si Mr. Woods kay Hayden at sinabi, "Alam ko na ang pamilya mo ay isa sa pinakamayaman sa Aryadelle, kaya't bakit hindi mo tukuyin ang presyo? Tiwala ako na hindi mo aabusuhin ang aking anak at ang aming pamilya."Bahagyang kunot-noo si Hayden.Napansin ito ni Shelly at agad siyang nagsalita, "Tito, bakit hindi ka na lang magbigay ng alok? Hindi kami gaanong pamilyar sa prosesong ito. Kung ipipilit mo sa amin na magtukoy ng presyo, baka kailanganin naming konsultahin ang aking biyenan.""Si Elliot Fo
"Sige. Hanap tayo ng malapit na lugar para umupo at mag-usap."Huminga ng malalim si Mr. Woods sa ginhawa. "Mabuti! Malapit lang ang aming bahay. Gusto mo bang bumisita? Si Ivy ay kasama namin sa loob ng maraming taon, at malapit ang relasyon ng aming mga staff sa kanya."Tumingin si Hayden kay Shelly at tinanong, "Pupunta ba tayo?""Sige!" sabi ni Shelly.Agad na inimbita ni Mr. Woods sina Hayden at Shelly sa kanyang kotse at dinala sila sa mansyon ng mga Woods.Pagdating, inutos ni Mr. Woods sa mga alila na maghanda ng tsaa at mga pampalamig.Itinuro niya ang kanilang butler at sinabi kay Hayden, "Ito ang aming butler. Siya ang nag-hire sa lola ni Ivy."Tumango si Hayden.Pagkatapos ay ipinakilala ni Mr. Woods si Hayden: "Ito si kuya ni Irene, ang kilalang negosyante na si Mr. Hayden Tate.""Magandang araw, Mr. Tate. Si Irene ay isang magandang binibini," sabi ng butler. "Lahat kami dito ay sobrang gusto siya. Nang malaman namin ang kanyang pagkamatay, kami ay tunay na nalun
Ang mga mata ni Ivy ay pula habang sinasabi niya, "Hayden, namatay ang ina ni Lucas, kaya hindi ko kayo masasamahan ng ilang araw.""Okay lang. Sa nangyari, kami rin ay hindi sa mood para mag-saya. Matapos namin dumalo sa libing ng kanyang ina, babalik kami ni Shelly," sabi ni Hayden.Tumango si Ivy."Paano ba ang mga libing dito?" tanong ni Hayden. Dahil sa relasyon ni Lucas kay Ivy, ang kanyang nakababatang kapatid, nararamdaman niya ang responsibilidad na tulungan si Lucas sa mga paghahanda para sa libing."Katulad lang sa ginagawa sa atin. Ang mayayaman ay maaaring magkaroon ng bonggang libing, at yung mga may kaunting pera ay pwede pumili ng mas simpleng seremonya. Yung mga hindi makaka-afford ng marami ay pwede mag-opt out sa seremonya at pumili ng simpleng paglibing," sabi ni Ivy."Eh paano kung may gusto ng mas bonggang libing?""Hayden, gusto mo bang tumulong sa libing ng ina niya? Wala siyang malalapit na kamag-anak dito, kaya walang kailangan ng bonggang seremonya," pa
Binaba ni Lucas ang tawag, at lumuha ang kanyang mga mata.Nakatayo si Ivy sa kanyang tabi at tanong, "Ano'ng nangyari, Lucas?""Pumanaw na ang aking ina. Samahan mo muna ang iyong kapatid! Kailangan kong bumalik sa ospital.""Sasama ako! Mukhang maayos naman si Tita kanina, bakit bigla siyang pumanaw?"Mabilis na tumakbo papunta sa kotse ang dalawa, nakalimutang si Hayden at Shelly ay naiwan.Nanood si Hayden at Shelly habang umaalis ang dalawa ng medyo nakakatawa, at sabi ni Shelly, "Honey, tara na sa ospital. Mukhang pumanaw na ang ina ni Lucas.""Sige."Sumakay ang dalawa sa isang taksi at minadaling sumunod kay Lucas.Samantala, sa ospital, unang nakatagpo ni Lucas ang doktor at pagkatapos ay ang kanyang ama.Sinubukang sumipsip si Mr. Woods sa kanyang anak, sabi, "Lucas, pumunta ako sa ospital para bisitahin ang iyong ina, pero noong dumating ako, pumanaw na siya. Nakakalungkot!""Sigurado ka bang pumanaw na siya bago ka dumating? Nandito ako kanina, at noong nakita ko
Naiinis na sabini Mr. Woods, "Ano ang ibig mong sabihin? Iniinsulto mo ba ako? Bagamat naghirap na ang pamilya Woods, kami pa rin ay kilala sa Taronia! Baka tanga si Lucas, pero mas matalino ka ba? Kung hindi dahil sa akin na sumusuporta kay Lucas, papansinin pa kaya siya ng mga Foster?""Tumahimik ka! Hindi kasing-kitid ng utak ng pamilya Foster ang pamilya mo! Hindi kinamumuhian ng pamilya ni Ivy si Lucas, kaya huwag kang maghanap ng gulo! Ayaw ka nilang makita!" Sagot ng ina ni Lucas.Umismid si Mr. Woods. "Ganun ba? Sa tingin mo ba talaga, hindi siya minamaliit? Bakit hindi? Plano ba nilang pasalihin si Lucas sa pamilya nila imbes na kabaligtaran?""Wala kang pakialam! Hindi mo naman inintindi si Lucas, at ngayon na siya'y independiyente, hindi na niya kailangan pa ang tulong mo! Hindi ka ba paulit-ulit na lumapit sa akin kung hindi lang anak ni Elliot Foster si Ivy at kung hindi siya interesado kay Lucas. Sa tingin mo ba hindi ko alam ang balak mo?"Sagot ni Mr. Woods, "Anong
Hindi nag-atubiling umiling si Ivy. "Hindi ako aalis. Huwag mo akong alalahanin; mag-concentrate ka lang sa sarili mo.""Sayang lang ang oras dito.""Matagal na akong nag-aaral at nag-iintern. Ano bang masama kung magpapahinga ako ngayon?" sagot ni Ivy.Bago magtagal, natapos na mag-shopping sina Hayden at Shelly, at agad silang sinalihan ni Ivy at Lucas papunta sa ospital.Wala sa kaalaman ni Ina ni Lucas na pupunta sina Kuya at Hipag ni Ivy para bisitahin siya, kaya medyo naiilang siya nang dumating sila.Tinangka niyang umupo, ngunit hindi makayang gawin ng kanyang katawan.Itinaas ni Ivy ang ulunan ng hospital bed. "Tita, dinalaw ka ng aking kuya at hipag. Gusto ka nilang makita pati na rin si Lucas.""Naku, nakakahiya naman. Swerte na nga ng anak ko kay Ivy..." bulong ni Ina ni Lucas ng may kahihiyan.Pina-kalma siya ni Shelly, "Tita, wag po kayong magsalita ng ganyan. Napakagaling po ni Lucas. Kung hindi, hindi po siya magugustuhan ni Ivy."Patuloy si Ina ni Lucas, "Nari
Sa buong kainan, nahirapan si Ivy na masiyahan sa kanyang pagkain.Pinagusapan ni Lucas at Hayden ang mga bagay-bagay, at hindi kagaya ng inaasahan ng marami, naging maayos sng takbo ng usapan ng dalawa. Hindi nagalit si Hayden, gayundin si Lucas.Mas maganda ito kumpara sa inaasahan ni Ivy, ngunit pakiramdam pa rin niya ay malungkot siya."Lucas, nais ng aking asawa at ako na bisitahin ang iyong ina. Ayos lang ba?" tanong ni Shelly matapos kumain."Sige," sagot ni Lucas."Kailangan ba nating itanong muna sa iyong ina?" tanong ni Ivy."Ayos lang. Pwedeng diretso na tayong pumunta doon at ipakilala sila pagdating natin."Araw-araw, hina ng hina si Ina ni Lucas at itinigil na niya ang paggamit ng kanyang telepono, kaya ang kanyang nurse, na na-hire ni Lucas, ang nag-uulat ng kalagayan ng kanyang ina araw-araw."Muling binuksan mo ang iyong negosyo at kailangan mong alagaan ang iyong ina sabay; napakalakas mo. Baka bumigay na ang karamihan sa presyon," komento ni Shelly."Mas m
Matapos sabihin iyon ni Ivy, dagdag pa ni Lucas, "Gusto kong mag-focus muna sa aking career. Pangalawa lang ang kasal hanggang sa mas maging matagumpay ako."Inirapan siya ni Hayden. "Hindi ganoon kasimple ang pagpapatakbo ng isang negosyo. Paano kung mabigo ka o hindi makamit ang kahit na ano na kakaiba?""Kung mangyayari iyon, hindi ko hahatak pababa si Ivy," sagot ni Lucas."Kahit papaano, alam mo ang iyong lugar."Ramdam ni Ivy na para bang nag-aapoy ang kanyang mga pisngi. "Hayden, kahit mabigo si Lucas, hindi ko siya susukuan. Hindi ko siya bibitawan dahil lamang sa kanyang kalagayang pinansyal."Muli na namang hinawakan ni Shelly ang kamay ni Hayden, isinasenyas na kontrolin ang kanyang galit; pwede siyang maging masungit sa iba, pero hindi niya pwedeng hingan ng sobra si Ivy.Naramdaman ni Ivy na medyo lumabis siya, at lumambot ang tono niya. "Hayden, hindi natin dapat husgahan ang mga tao batay sa kanilang kayamanan. Mayaman na tayo, at talagang wala masyadong tao diyan