All Chapters of Nang Namulat Ang Kanyang Mata: Chapter 1111 - Chapter 1120

Pakiramdam ni Avery ay hinigop ang lahat ng enerhiya sa kanyang katawan at halos mawalan siya ng balanse.Partikular niyang sinabi kay Wesley noong hapong iyon na hinahanap siya ni Elliot. "Bakit hindi siya makapagtago ng kaunti kung ayaw niyang mahanap siya ni Elliot?" isip ni Avery.Pinagmasdan niyang mabuti ang mukha ni Elliot kung may mga bagong sugat."Bakit ganyan ka makatingin sakin?" Inakay ni Elliot si Avery papunta sa kama at pinaupo. "Kinuha ko ang postcard ni Wesley sa lokal na post office kanina at pinakiusapan ang staff doon na tingnan ang mga surveillance camera base sa petsa at oras na ipinadala ang postcard. Nakipag- ugnayan lang sila sa akin at sinabi sa akin na may nakita silang footage ng nagpadala, kaya ako pumunta siya at nakita si Wesley."Malaking ginhawa kay Avery ang kanyang paliwanag."So, nung sinabi mong nakita mo si Wesley, ibig mong sabihin nakita mo siya sa surveillance footage?""Oo. Akala mo ba nakita ko talaga siya sa totoong buhay? Kung ganun,

Sa hapon, inilipat ni Avery ang telepono mula sa vibrate patungo sa silent.Nakaharap sa kanya ang likuran ni Elliot, kaya hindi niya napansin na kinuha nito ang kanyang telepono. Nagpadala si Wesley sa kanya ng mensahe, na nagsasabi na aalis siya sa Roburg kinabukasan,Sumagot agad si Avery, [Magkita tayo bago ka umalis bukas! Pumili ka ng lugar at oras. Gagawa ako ng paraan para makita ka.]"Avery, hindi ba ako mababasa bukas? Tapos, anong gagawin natin bukas? Kung hindi ako mabasa sa dalampasigan, walang masyadong saya," ani Elliot habang nakaupo sa kama. Siya ay medyo malungkot."Pwede naman tayong magikot- ikot nalang at tumingin- tingin ng mga ilang bagay. Basta kasama kita, magiging masaya ako.""Hmm.""Tingnan natin bukas!" Naramdaman ni Avery na malamang na hindi tatanggihan ni Wesley ang kanyang kahilingan, kaya kinailangan niyang humanap ng paraan para magambala si Elliot kinabukasan para makilala si Wesley.Si Elliot ay medyo mas paranoid na tao. Ang paghahanap ng is

Alas singko y medya na ng umaga, lumabas sila ng hotel at dumiretso sa dalampasigan.Sa mga oras na iyon, walang tao sa dalampasigan. Kinaladkad ni Avery si Elliot at naupo sa dalampasigan. Nakabalot siya ng kumot na dala niya.Isinandal niya ang kanyang ulo sa kanyang mga balikat, diretsong nakatingin sa unahan kung saan ang dagat ay sumasalubong sa kalangitan."Nararamdaman mo ba na ang sandaling ito ay napakarilag at romantiko na parang nasa isang pelikula tayo?"Walang sapat na tulog si Elliot. Duguan ang mga mata niya. Nang sagutin niya ang mga tanong nito, pakiramdam niya ay lalabas na ang kanyang kaluluwa sa kanyang katawan."Hindi ka ba talaga pagod? Avery, sabihin mo sa akin ang totoo.""Siyempre, ako... medyo pagod, pero para sa pagsikat ng araw, sulit ito. Makakabalik tayo at matulog pagkatapos ng pagsikat ng araw." Natakot siya na makatulog ito, kaya inabot niya ito at kinurot ang mga balikat nito.Pagkatapos lamang niyang kurutin ang mga balikat nito ay naalala niya

"Ang taong ito, Adrian, ano ang kalagayan niya?" Curious na tanong ni Wesley."Katulad siya ni Shea. Naoperahan ko na siya minsan. Gumagaling na siya." Si Avery ay may pag- asa at kawalan ng pag- asa sa kanyang puso sa parehong pagkakataon. "Kung sasabihin ko sa kanya ang tungkol sa kalagayan ni Shea, tiyak na tutulungan niya siya."Hindi niya pinagdudahan ang kabaitan ni Adrian, ngunit nag- aalala siya na baka hindi siya makita ni Elliot kay Adrian.Ganap na pinutol nina Henry at Elliot ang ugnayan, kaya kahit na ang bagay na ito ay tila simple, ito ay lubhang mahirap.Gaano man kahirap, binabalak ni Avery na ipaglaban ito." Wesley, hahanap ako ng angkop na kidney donor para kay Shea. Pagbalik mo, please stay with Shea, wag ka nang lalabas para magtrabaho," sabi ni Avery at kumuha ng bank card sa bag niya. Ipinasa niya ito sa kanya. "Hindi lang responsibilidad mo ang pagiging ganito ni Shea, kaya hindi mo ako dapat tanggihan."Tinanggap ni Wesley ang card. Kasabay nito, sinabi

Kinuha ni Avery ang baso ng tubig niya at humigop."Ikaw ang kagalang- galang na Mrs. Foster ngayon at isa lang akong hamak na batang panginoon ng Fosters," sabi ni Cole sa sarili, " Bakit ka pumapatol sa akin?""Kailangan kong Makita si Adrian. May itatanong ako sa kanya.""Ano ba? Hindi man siya ganoon katanga, hindi niya pa rin kayang pakialaman ang sarili niya. Pumayag man ako na makita mo siya, hindi papayag ang tatay ko. Asawa ka ni Elliot. Hindi nakikita ng tatay ko at ni Elliot. mata sa mata.""Anong eye- to- eye? Gusto mo lang ang kumpanya at mga share ni Elliot, at hindi niya ito ibibigay sa iyo, di ba?" natatawang sabi ni Avery. "Sakim lang kayo ng tatay mo, humihingi ng sobra. Sigurado ako kahit hanggang ngayon, hindi niyo nakikita kung gaano kayo ka- over the line.""Avery, kung ganyan ang ugali mo, Natatakot ako na mayroong punto para magpatuloy tayo sa pag- uusap." Ngumiti si Cole at malamig na sinabi, "Talaga bang iniisip mo ang iyong sarili bilang mataas at makapa