"Okay! Sige na tawagan mo na si Uncle Eric!"Tinapos ni Avery ang video call, pagkatapos ay tinawagan si Eric.Nang masagot ang tawag, nag- isip siya sandali, pagkatapos ay sinabing, "Sinabi sa akin ni Layla na may sinabing masama si Elliot tungkol sa iyo kanina, Eric... Hindi ko alam kung ano ang eksaktong sinabi niya, ngunit sa tingin ko ay may ideya ako. Mangyaring huwag kang bumaba sa kanyang lebel. Mahal na mahal niya si Layla at nauwi sa pag- iisip ng kalokohang ito. Sa tingin niya, bukod sa kanya, lahat ng lalaki sa mundo ay may maruming intensyon kay Layla.""Hindi ko pa siya nakakasama kahit kailan," sabi ni Eric. "Walang sasabihin ang makakaapekto sa relasyon ko sa inyo ni Layla.""Tama ‘yan. Natuwa ba kayo sa pagsisid ngayon?"" Ito ay medyo masaya. Ipapadala ko ang mga larawan sa iyo mamaya.""Sige."Biglang bumukas ang pinto ng banyo at lumabas si Elliot.Hindi inaasahan ni Avery na matatapos siya sa paliligo ng ganoon kaaga."Diba sabi mo gutom ka na Avery? Tara
Sa hapon, inilipat ni Avery ang telepono mula sa vibrate patungo sa silent.Nakaharap sa kanya ang likuran ni Elliot, kaya hindi niya napansin na kinuha nito ang kanyang telepono. Nagpadala si Wesley sa kanya ng mensahe, na nagsasabi na aalis siya sa Roburg kinabukasan,Sumagot agad si Avery, [Magkita tayo bago ka umalis bukas! Pumili ka ng lugar at oras. Gagawa ako ng paraan para makita ka.]"Avery, hindi ba ako mababasa bukas? Tapos, anong gagawin natin bukas? Kung hindi ako mabasa sa dalampasigan, walang masyadong saya," ani Elliot habang nakaupo sa kama. Siya ay medyo malungkot."Pwede naman tayong magikot- ikot nalang at tumingin- tingin ng mga ilang bagay. Basta kasama kita, magiging masaya ako.""Hmm.""Tingnan natin bukas!" Naramdaman ni Avery na malamang na hindi tatanggihan ni Wesley ang kanyang kahilingan, kaya kinailangan niyang humanap ng paraan para magambala si Elliot kinabukasan para makilala si Wesley.Si Elliot ay medyo mas paranoid na tao. Ang paghahanap ng is
"Lahat tayo ay ordinaryong tao," sabi ni Elliot, "Alam kong ako, at ako lang, ang mahalaga sa iyo, ngunit kung makita kitang may kasamang ibang lalaki, hindi ko maiwasang magselos." Sinubukan niyang ihambing ang mga bagay na ginagawa ng mga tao sa sarili niyang pag- uugali sa pag- asang makukuha niya ang kahulugan nito."Maaari mong gawing kawili- wili ang napakabigat na paksa. Ikaw ay kahanga- hanga," papuri ni Avery sa kanya. Isang ideya ang dumating sa kanya. " Manatili tayo nang kaunti pa! Ang ganda ng night view.""Diba sabi mo pagod ka ngayon?"Natigilan si Avery saglit bago nagpalit ng tono, "Kung ganoon, gumising tayo ng mas maaga para makita ang pagsikat ng araw bukas! Dapat itong maging napakarilag!"Sabi ni Elliot, "Sigurado ka bang gusto mong bumangon ng maaga para makita ang pagsikat ng araw?"Tumango si Avery at mariing sinabi, "Wala pa akong nakikitang pagsikat ng araw. Gumising tayo ng maaga bukas para makita ang pagsikat ng araw!"Hindi interesado si Elliot sa pa
Alas singko y medya na ng umaga, lumabas sila ng hotel at dumiretso sa dalampasigan.Sa mga oras na iyon, walang tao sa dalampasigan. Kinaladkad ni Avery si Elliot at naupo sa dalampasigan. Nakabalot siya ng kumot na dala niya.Isinandal niya ang kanyang ulo sa kanyang mga balikat, diretsong nakatingin sa unahan kung saan ang dagat ay sumasalubong sa kalangitan."Nararamdaman mo ba na ang sandaling ito ay napakarilag at romantiko na parang nasa isang pelikula tayo?"Walang sapat na tulog si Elliot. Duguan ang mga mata niya. Nang sagutin niya ang mga tanong nito, pakiramdam niya ay lalabas na ang kanyang kaluluwa sa kanyang katawan."Hindi ka ba talaga pagod? Avery, sabihin mo sa akin ang totoo.""Siyempre, ako... medyo pagod, pero para sa pagsikat ng araw, sulit ito. Makakabalik tayo at matulog pagkatapos ng pagsikat ng araw." Natakot siya na makatulog ito, kaya inabot niya ito at kinurot ang mga balikat nito.Pagkatapos lamang niyang kurutin ang mga balikat nito ay naalala niya
Balak nga ni Elliot na magpahinga, pero sa sinabi ni Avery, parang wala itong balak na sumama sa kanya."Ano naman sayo?"" Nagpaplano akong lumabas para tingnan kung mayroong anumang band-aid na lumalaban sa tubig. Kung meron, pwede kang mag-surfing bukas." Binigyan siya ni Avery ng inihanda niyang dahilan.Napaisip si Elliot sa sinabi niya ng ilang segundo bago tumango. "Kukunin ko ang bodyguard na sumama sa iyo."Hindi siya kayang tanggihan ni Avery. Nasa banyagang lugar sila. Imposible para sa kanya na makahanap ng dahilan para lumabas mag- isa.Bumalik si Elliot sa kwarto para humiga. Pumasok si Avery sa banyo para magpadala ng mensahe kay Wesley, na hinihiling na makipagkita sa kanya sa botika.Ilang sandali pa, kinuha niya ang bag niya at umalis.Sinamahan siya ng bodyguard, at nanatili itong malapit sa tabi niya."Madam, para kang nasapian," pang- aasar ng bodyguard.Sabi ni Avery, "Kung pagod ka, bumalik ka na at magpahinga.""Hindi ako pagod. Hindi ko lang maintindi
"Ang taong ito, Adrian, ano ang kalagayan niya?" Curious na tanong ni Wesley."Katulad siya ni Shea. Naoperahan ko na siya minsan. Gumagaling na siya." Si Avery ay may pag- asa at kawalan ng pag- asa sa kanyang puso sa parehong pagkakataon. "Kung sasabihin ko sa kanya ang tungkol sa kalagayan ni Shea, tiyak na tutulungan niya siya."Hindi niya pinagdudahan ang kabaitan ni Adrian, ngunit nag- aalala siya na baka hindi siya makita ni Elliot kay Adrian.Ganap na pinutol nina Henry at Elliot ang ugnayan, kaya kahit na ang bagay na ito ay tila simple, ito ay lubhang mahirap.Gaano man kahirap, binabalak ni Avery na ipaglaban ito." Wesley, hahanap ako ng angkop na kidney donor para kay Shea. Pagbalik mo, please stay with Shea, wag ka nang lalabas para magtrabaho," sabi ni Avery at kumuha ng bank card sa bag niya. Ipinasa niya ito sa kanya. "Hindi lang responsibilidad mo ang pagiging ganito ni Shea, kaya hindi mo ako dapat tanggihan."Tinanggap ni Wesley ang card. Kasabay nito, sinabi
"Elliot, Humihingi ako ng paumanhin. Alam kong may kalahating buwan kang pahinga, at wala pang limang araw lang tayo dito, pero miss na miss ko na ang mga anak natin." Niyakap siya ni Avery at humingi ng tawad sa paos na boses."Ayos lang. Namimiss ko na rin ang mga bata." Tinapik ni Elliot ang likod niya at inaliw siya, "Pag malaki na ang mga bata, pwede na natin silang isama.""Hmm." Napabuntong- hininga si Avery nang mapuno ng ginhawa ang kanyang puso.Pagkaraan ng tatlong araw, bumalik sila sa Aryadelle. Halos gumaling na ang mga sugat ni Elliot, ngunit halata pa rin ang mga sugat sa mukha.Hindi pa tapos ang kanyang wedding leave, kaya nagpasya siyang manatili sa bahay hanggang sa matapos ito."Aalis ka na ba?" Nakita niyang hawak- hawak ni Avery ang kanyang bag na naglalakad papunta sa entrance at nagsusuot ng sapatos."Oo, may binili ako para kay Tammy, ibibigay ko sa kanya ngayon." Ngumiti si Avery. "Babalik ako para sa hapunan, ngunit kung hindi ako babalik sa gabi, huwa
Kinuha ni Avery ang baso ng tubig niya at humigop."Ikaw ang kagalang- galang na Mrs. Foster ngayon at isa lang akong hamak na batang panginoon ng Fosters," sabi ni Cole sa sarili, " Bakit ka pumapatol sa akin?""Kailangan kong Makita si Adrian. May itatanong ako sa kanya.""Ano ba? Hindi man siya ganoon katanga, hindi niya pa rin kayang pakialaman ang sarili niya. Pumayag man ako na makita mo siya, hindi papayag ang tatay ko. Asawa ka ni Elliot. Hindi nakikita ng tatay ko at ni Elliot. mata sa mata.""Anong eye- to- eye? Gusto mo lang ang kumpanya at mga share ni Elliot, at hindi niya ito ibibigay sa iyo, di ba?" natatawang sabi ni Avery. "Sakim lang kayo ng tatay mo, humihingi ng sobra. Sigurado ako kahit hanggang ngayon, hindi niyo nakikita kung gaano kayo ka- over the line.""Avery, kung ganyan ang ugali mo, Natatakot ako na mayroong punto para magpatuloy tayo sa pag- uusap." Ngumiti si Cole at malamig na sinabi, "Talaga bang iniisip mo ang iyong sarili bilang mataas at makapa
Pagkalipas ng tatlong taon…Habang nakatayo si Ivy at Robert sa airport ng Aryadelle, kinakabahan silang nagghihintay,"Tapos na ang tatlong taon! Sa wakas, nandito na yung boyfriend mo para bisitahin ka!" Masayang sabi ni Robert bago baguhin ang topic. "Hindi naman siya nagbakasyon dito para hiwalayan ka, 'di ba? Naisip ko lang naman yun kasi tatalong taon din kayong hindi nagkita, alam mo na…. maraming pwedeng nagbago."Nagbuntong hininga si Ivy, "Robert, pwede bang wag mong imanifest? Kahit hindi kami nagkikita sa loob ng tatlong taon, araw-araw kaming nag-uusap sa phone at video call!"Sumagot si Robert, “Ohhh Digital Romance.”“Ipinangako niya sa akin na darating ang araw at magmimigrate na siya dito sa Aryadelle at hindi na kami magkakalayo ulit.” Sagot ni Ivy. Pang asar na ngumiti si Robert. “Aba, parang ang yabang ng boyfriend mo na yan ha! Tignan lang natin kapag nagkakilala sila ni Dad, baka mapabalik siya kaagad sa pinanggalingan niya!”Hindi na sumagot si Ivy. HI
Hindi inaasahan ni Mr. Woods na magiging ganun ka-direkto si Hayden, at nadama niyang na-off balance pansamantala.Pumunta siya upang humingi ng pera kay Hayden, ngunit hindi niya pinag-isipan ang eksaktong halaga na gusto niya. Sa wakas, sobrang yaman ng pamilya ni Hayden, at ayaw niyang humingi ng kaunti at maramdaman na kulang, o ayaw niyang sumubok humingi ng sobra at tanggihan siya ni Hayden. Mahirap itong desisyunan.Matapos ang maikling pakikipaglaban sa kanyang sarili, tumingin si Mr. Woods kay Hayden at sinabi, "Alam ko na ang pamilya mo ay isa sa pinakamayaman sa Aryadelle, kaya't bakit hindi mo tukuyin ang presyo? Tiwala ako na hindi mo aabusuhin ang aking anak at ang aming pamilya."Bahagyang kunot-noo si Hayden.Napansin ito ni Shelly at agad siyang nagsalita, "Tito, bakit hindi ka na lang magbigay ng alok? Hindi kami gaanong pamilyar sa prosesong ito. Kung ipipilit mo sa amin na magtukoy ng presyo, baka kailanganin naming konsultahin ang aking biyenan.""Si Elliot Fo
"Sige. Hanap tayo ng malapit na lugar para umupo at mag-usap."Huminga ng malalim si Mr. Woods sa ginhawa. "Mabuti! Malapit lang ang aming bahay. Gusto mo bang bumisita? Si Ivy ay kasama namin sa loob ng maraming taon, at malapit ang relasyon ng aming mga staff sa kanya."Tumingin si Hayden kay Shelly at tinanong, "Pupunta ba tayo?""Sige!" sabi ni Shelly.Agad na inimbita ni Mr. Woods sina Hayden at Shelly sa kanyang kotse at dinala sila sa mansyon ng mga Woods.Pagdating, inutos ni Mr. Woods sa mga alila na maghanda ng tsaa at mga pampalamig.Itinuro niya ang kanilang butler at sinabi kay Hayden, "Ito ang aming butler. Siya ang nag-hire sa lola ni Ivy."Tumango si Hayden.Pagkatapos ay ipinakilala ni Mr. Woods si Hayden: "Ito si kuya ni Irene, ang kilalang negosyante na si Mr. Hayden Tate.""Magandang araw, Mr. Tate. Si Irene ay isang magandang binibini," sabi ng butler. "Lahat kami dito ay sobrang gusto siya. Nang malaman namin ang kanyang pagkamatay, kami ay tunay na nalun
Ang mga mata ni Ivy ay pula habang sinasabi niya, "Hayden, namatay ang ina ni Lucas, kaya hindi ko kayo masasamahan ng ilang araw.""Okay lang. Sa nangyari, kami rin ay hindi sa mood para mag-saya. Matapos namin dumalo sa libing ng kanyang ina, babalik kami ni Shelly," sabi ni Hayden.Tumango si Ivy."Paano ba ang mga libing dito?" tanong ni Hayden. Dahil sa relasyon ni Lucas kay Ivy, ang kanyang nakababatang kapatid, nararamdaman niya ang responsibilidad na tulungan si Lucas sa mga paghahanda para sa libing."Katulad lang sa ginagawa sa atin. Ang mayayaman ay maaaring magkaroon ng bonggang libing, at yung mga may kaunting pera ay pwede pumili ng mas simpleng seremonya. Yung mga hindi makaka-afford ng marami ay pwede mag-opt out sa seremonya at pumili ng simpleng paglibing," sabi ni Ivy."Eh paano kung may gusto ng mas bonggang libing?""Hayden, gusto mo bang tumulong sa libing ng ina niya? Wala siyang malalapit na kamag-anak dito, kaya walang kailangan ng bonggang seremonya," pa
Binaba ni Lucas ang tawag, at lumuha ang kanyang mga mata.Nakatayo si Ivy sa kanyang tabi at tanong, "Ano'ng nangyari, Lucas?""Pumanaw na ang aking ina. Samahan mo muna ang iyong kapatid! Kailangan kong bumalik sa ospital.""Sasama ako! Mukhang maayos naman si Tita kanina, bakit bigla siyang pumanaw?"Mabilis na tumakbo papunta sa kotse ang dalawa, nakalimutang si Hayden at Shelly ay naiwan.Nanood si Hayden at Shelly habang umaalis ang dalawa ng medyo nakakatawa, at sabi ni Shelly, "Honey, tara na sa ospital. Mukhang pumanaw na ang ina ni Lucas.""Sige."Sumakay ang dalawa sa isang taksi at minadaling sumunod kay Lucas.Samantala, sa ospital, unang nakatagpo ni Lucas ang doktor at pagkatapos ay ang kanyang ama.Sinubukang sumipsip si Mr. Woods sa kanyang anak, sabi, "Lucas, pumunta ako sa ospital para bisitahin ang iyong ina, pero noong dumating ako, pumanaw na siya. Nakakalungkot!""Sigurado ka bang pumanaw na siya bago ka dumating? Nandito ako kanina, at noong nakita ko
Naiinis na sabini Mr. Woods, "Ano ang ibig mong sabihin? Iniinsulto mo ba ako? Bagamat naghirap na ang pamilya Woods, kami pa rin ay kilala sa Taronia! Baka tanga si Lucas, pero mas matalino ka ba? Kung hindi dahil sa akin na sumusuporta kay Lucas, papansinin pa kaya siya ng mga Foster?""Tumahimik ka! Hindi kasing-kitid ng utak ng pamilya Foster ang pamilya mo! Hindi kinamumuhian ng pamilya ni Ivy si Lucas, kaya huwag kang maghanap ng gulo! Ayaw ka nilang makita!" Sagot ng ina ni Lucas.Umismid si Mr. Woods. "Ganun ba? Sa tingin mo ba talaga, hindi siya minamaliit? Bakit hindi? Plano ba nilang pasalihin si Lucas sa pamilya nila imbes na kabaligtaran?""Wala kang pakialam! Hindi mo naman inintindi si Lucas, at ngayon na siya'y independiyente, hindi na niya kailangan pa ang tulong mo! Hindi ka ba paulit-ulit na lumapit sa akin kung hindi lang anak ni Elliot Foster si Ivy at kung hindi siya interesado kay Lucas. Sa tingin mo ba hindi ko alam ang balak mo?"Sagot ni Mr. Woods, "Anong
Hindi nag-atubiling umiling si Ivy. "Hindi ako aalis. Huwag mo akong alalahanin; mag-concentrate ka lang sa sarili mo.""Sayang lang ang oras dito.""Matagal na akong nag-aaral at nag-iintern. Ano bang masama kung magpapahinga ako ngayon?" sagot ni Ivy.Bago magtagal, natapos na mag-shopping sina Hayden at Shelly, at agad silang sinalihan ni Ivy at Lucas papunta sa ospital.Wala sa kaalaman ni Ina ni Lucas na pupunta sina Kuya at Hipag ni Ivy para bisitahin siya, kaya medyo naiilang siya nang dumating sila.Tinangka niyang umupo, ngunit hindi makayang gawin ng kanyang katawan.Itinaas ni Ivy ang ulunan ng hospital bed. "Tita, dinalaw ka ng aking kuya at hipag. Gusto ka nilang makita pati na rin si Lucas.""Naku, nakakahiya naman. Swerte na nga ng anak ko kay Ivy..." bulong ni Ina ni Lucas ng may kahihiyan.Pina-kalma siya ni Shelly, "Tita, wag po kayong magsalita ng ganyan. Napakagaling po ni Lucas. Kung hindi, hindi po siya magugustuhan ni Ivy."Patuloy si Ina ni Lucas, "Nari
Sa buong kainan, nahirapan si Ivy na masiyahan sa kanyang pagkain.Pinagusapan ni Lucas at Hayden ang mga bagay-bagay, at hindi kagaya ng inaasahan ng marami, naging maayos sng takbo ng usapan ng dalawa. Hindi nagalit si Hayden, gayundin si Lucas.Mas maganda ito kumpara sa inaasahan ni Ivy, ngunit pakiramdam pa rin niya ay malungkot siya."Lucas, nais ng aking asawa at ako na bisitahin ang iyong ina. Ayos lang ba?" tanong ni Shelly matapos kumain."Sige," sagot ni Lucas."Kailangan ba nating itanong muna sa iyong ina?" tanong ni Ivy."Ayos lang. Pwedeng diretso na tayong pumunta doon at ipakilala sila pagdating natin."Araw-araw, hina ng hina si Ina ni Lucas at itinigil na niya ang paggamit ng kanyang telepono, kaya ang kanyang nurse, na na-hire ni Lucas, ang nag-uulat ng kalagayan ng kanyang ina araw-araw."Muling binuksan mo ang iyong negosyo at kailangan mong alagaan ang iyong ina sabay; napakalakas mo. Baka bumigay na ang karamihan sa presyon," komento ni Shelly."Mas m
Matapos sabihin iyon ni Ivy, dagdag pa ni Lucas, "Gusto kong mag-focus muna sa aking career. Pangalawa lang ang kasal hanggang sa mas maging matagumpay ako."Inirapan siya ni Hayden. "Hindi ganoon kasimple ang pagpapatakbo ng isang negosyo. Paano kung mabigo ka o hindi makamit ang kahit na ano na kakaiba?""Kung mangyayari iyon, hindi ko hahatak pababa si Ivy," sagot ni Lucas."Kahit papaano, alam mo ang iyong lugar."Ramdam ni Ivy na para bang nag-aapoy ang kanyang mga pisngi. "Hayden, kahit mabigo si Lucas, hindi ko siya susukuan. Hindi ko siya bibitawan dahil lamang sa kanyang kalagayang pinansyal."Muli na namang hinawakan ni Shelly ang kamay ni Hayden, isinasenyas na kontrolin ang kanyang galit; pwede siyang maging masungit sa iba, pero hindi niya pwedeng hingan ng sobra si Ivy.Naramdaman ni Ivy na medyo lumabis siya, at lumambot ang tono niya. "Hayden, hindi natin dapat husgahan ang mga tao batay sa kanilang kayamanan. Mayaman na tayo, at talagang wala masyadong tao diyan