All Chapters of In Love With His Brother's Woman: Chapter 21 - Chapter 30

Napabalikwas at napatayo si Trey buhat sa pagkakahiga nang maalimpungatan siya. Agad siya na napasulyap sa orasan sa kan’yang silid at napahilot na lamang siya sa kan’yang sentido nang makita niya na late na siya sa trabaho. He had overslept and didn't want to go to work today, and at this point, he doesn't care at all what his brother has to say to him. Sigurado rin naman kasi siya na hindi siya direkta na sisitahin ngayon ni Tyrone dahil sa mga nalaman niya kagabi na sikreto nito.Napasabunot pa siya sa kan’yang buhok nang maalala niya ang tagpo na nakita niya sa apartment ni Raven kagabi. At kapag naiisip niya iyon ay parang sinasaksak ang puso niya sa sakit na nararamdaman niya. He had an inkling that something was going on between his brother and his best friend, but he tried to disregard those feelings and his intuitions, but in the end, the dark secret of his brother and the love of his life surfaced.Kinuha niya ang telepono niya at saka siya muli na bumalik sa kama. Patuloy si

"Raven!" Napakunot ako ng noo ko nang pumasok si Ashley sa silid ko at agad na binuksan ang ilaw. "You’re moping again." Agad ko na tinakpan ng unan ang mga mata ko at hindi kumibo. I wanted to have this day all to myself. I wanted to spend my time in darkness and wallow in my misery, but of course that is just wishful thinking on my part. "Raven, bumangon ka nga riyan at mag-ayos ka. Anong oras na pero nagkukulong ka pa rin dito.""Wala akong schedule ngayon, Ash. Wala akong trabaho kaya hayaan mo ako na manatili rito." Iritado na tugon ko sa kan’ya habang hindi pa rin inaalis ang nakatabing na unan sa mukha ko. "I want to rest and sleep the whole day."Nagulat na lamang ako nang hatakin niya ang unan at umiiling-iling pa na nakatitig sa akin. "Stop doing this to yourself, beshie. Stop punishing yourself. Ang mabuti pa ay bumangon ka na riya at kumain. Nagdala ako ng pagkain para sa’yo." "Ayaw ko kumain." Ipinikit ko na lamang muli ang mga mata ko at hindi na sumagot pa kay Ashley. I

Kung inaakala ko na masasagot ko na ang mga katanugan ni Trey dahil sa naging tugon ko na iyon ay nagkamali ako. It only opened up a whole lot of questions for him after that truth."What? Nauna ka kay Ivory? How can that be, Raven? Hindi maaari na sabihin mo na ikaw ang nauna, Tyrone and Ivory were arranged to be married a long time ago.""I am telling you the truth, Trey. Hindi ko sinasabi na paniwalaan mo ako, pero iyon ang totoo. Ako ang inagawan, kaya huwag mo ako husgahan dahil kung may lubos na nasasaktan at nahihirapan sa sitwasyon na ito, ako iyon at hindi si Ivory."Wala akong balak na magpaawa kay Trey para maintindihan niya ang punto ko, pero wala rin akong balak na patuloy na masisi sa isang bagay na hindi ko naman ginusto. Walang kahit na sino na babae ang nais na maging kabit. Walang babae ang nanaisin na magkaroon ng kahati sa lalaking mahal niya. All women wanted to be the priority and not an option, kaya kung may iba lamang ako na pagpipilian ay hindi ko papahirapan a

"Trey, what brings you here this early? Himala yata at maaga ka ngayon dito." Gulat na gulat si Ivory nang dumating ang kapatid ng asawa niya sa bahay nila. It’s not because she is not expecting him at all, but because she is not expecting him to come this early."Where’s Tyrone?" Seryoso na tanong naman ni Trey pabalik sa kan’ya imbis na sagutin ang tanong niya. Sa totoo lamang ay halos wala talaga siyang tulog dahil sa mga nalaman niya buhat kay Ion kagabi. "Naliligo lang at maaga raw siya na papasok. May problema ba?" Hindi maiwasan ni Ivory na mag-alala na naman lalo na at mukhang magtatalo na naman ang magkapatid, lalo na sa itsura ni Trey ngayon na parang away ang hanap. Hindi na rin niya alam kung ano ba ang malimit na pinagtatalunan ng dalawa, but she is guessing that it is because of her husband’s constant nagging at Trey."I need to talk to him.” Naupo si Trey sa may sofa at hindi na muli na nagsalita pa kay Ivory. Patuloy lamang din naman na nakatanaw si Ivory sa kan'ya at

"Honey!" Hindi ko maiwasan ang sobrang saya at galak na naramdaman ko sa muling pagkikita namin ni Tyrone. It had been days since we last saw each other, kaya naman sabik na sabik ko siya na sinalubong dahil sa wakas ay nagpunta na siya sa apartment ko. Agad ako na yumakap sa kan’ya at siniil ko siya ng halik. "Sabi ko na nga ba at miss na miss mo na ako." Pagbulong pa niya sa akin sa gitna ng aming paghahalikan. "Miss na miss din kita, hon." Agad ako na kumunyapit sa leeg niya upang mas lalo na diinan ang halik. I miss him so much, and after all the stress and problems that we have encountered the past few days, being in his arms again is what takes my blues away."Akala ko ay hindi mo na ako pupuntahan." May bahid pa ng pagtatampo sa boses ko nang sabihin ko iyon. "Akala ko ay nakalimutan mo na ako."At ang sinabi ko na iyon ay ang mga katotohanan na hindi ko rin kayang tanggapin kung sakali na mangyari. Alam ko rin naman na higit ang epekto sa kan’ya ng mga pinagdadaanan namin, lal