All Chapters of The Politician's Slave: Chapter 31 - Chapter 40

Makalipas ang isang buwan ng pananatili ni Cressida kay Theodore ay magkasama silang nagtrabaho sa isang farm malapit sa kanila, may isang sakay sa tricycle ang kalayuan mula sa kanilang bahay. Taga-tanim ang kanyang asawa habang siya naman ay taga-harvest tuwing harvest season at taga ayos ng mga ito tuwing may bibili.Naging maganda ang samahan nila sa araw-araw. Hindi sila nagtatalo dahil parating may pang-unawa si Theodore kahit na minsan ay sinusumpong ng bangungot si Cressida at pinapaalis siya nito sa kanyang tabi. Gayunpaman ay hindi maiwasan ni Cressida na tanungin ang sarili kung siya nga ba ay nararapat sa lugar na iyon."Mahal, itong mga kamatis ay handa na para ikahon at nang maidala na sa mga kliyente ni Mrs. Vitores." Si Theodore ay nilapag ang basket ng kamatis sa lamesa, katabi ng asawa kung saan ito ay abala sa pagtanggal ng mga bulok o hindi pwede ibenta na ubas. "Sige. Iwanan mo na lang diyan at ako nang bahala.""Babalik muna ako sa patag upang tignan kung may

"I miss you both. I miss you." Mahinang boses ang maririnig sa isang kwarto habang nakatingin sa isang kuwadro na may larawan ng mag-asawa. Si Stelo na ngayo'y kinakausap ang larawan ng kanyang mga magulang sa pagsibol ng umaga sa kwartong nakalaan dapat para sa kanila. Nakapajamas lamang siya at halatang kulang sa tulog ang kanyang tindig."Mommy, you told me to be brave so that I can defend someone that I love from any harm. I am brave, but I kept losing someone tbat I love. Maybe you meant that I need to be brave not just physically but emotionally. It sucks that I can't handle my emotions. Sabi ni Manang, I grew heartless since you both passed away pero bakit ako umiiyak sa tabi ng aking anak nang mawala ang kanyang ina? And right now, I'm full of emotions dahil miss ko na kayo at miss ko na rin siya. I should be happy that she faded away in my life right? 'Yon naman ang gusto ko pero bakit ngayon ay ganito? Parang hinahanap-hanap ko siya, Ma. Katulad kung paano ko kayo hanapin n

"Hoy, Stelo! Itigil mo nga yan! Ilang gabi ka ng nagpapakalasing ah! Dumaan lang ang kaarawan ng anak mo pati ni Gaia para ka nang namatayan!" Dinaluhan ni Raul ang kaibigan na nasa kwarto at punong-punong ng mga bote ng alak na wala nang laman. "Papatayin mo ba ang sarili mo ha?! Tignan mo nga ang iyong itsura! Tignan mo! Para ka nang nalantang gulay at iniluluto mo pa talaga ang sarili mong atay dahil sa ginagawa mo! Ni hindi mo na magampanan ang pagiging tatay mo sa anak mo! Tangina ka talaga!"Iniligpit ni Raul ang mga bote na nagkalat at pilit na pinapatayo si Stelo na tumba na sa gilid ng kanyang kama. Nakasandal na lamang ang likod nito roon. Kulang na lang ay ipukpok ni Raul ang mga bote na hawak niya sa kaibigan dahil hindi na ito makatayo man lang at talaga namang umiinit na ang kanyang dugo sa ginagawa ng tanggi niyang kaibigan at itinuturing na pamilya.Dahil sa kanyang pagkairita ay kumuha siya ng unan at iyon na lamang ang ipinukpok niya sa ulo ng lalaking kaibigan."Ma

Bukang liwayway na nang makarating si Stelo sa kanilang bahay na walang kasama at halos bumalik na naman siya sa kanyang sarili na para bang may hang-over kahit na isang bote ng root beer lamang ang kanyang ininom habang papauwi.Dumeritso siya sa silid ng anak upang tignan ang kalagayan nito pero nakita niya na lamang na nasa bisig ito ni Raul habang pareho silang natutulog. Napangiti siya ng hindi inaasahan at hindi na inistorbo ang dalawang natutulog. Pumunta na lamang siya sa kanyang kwarto para matulog at para huwag na munang malaala ang kanyang nakita sa Lahyon. Hinubad niya ang.kanyang damit pang-itaas at baba bago nagdive sa kama upang matulog.Gustuhin niya mang matulog ng matagal ay kailangan niya munang pumunta sa cabinet meeting ng senado bilang kanyang trabaho.(Search pano ang cabinet meeting tapos iinsert dito)Nang lumabas siya ay laking gulat nila Manang Lolita at Raul, sapagkat ang alam ng mga ito ay lumipad ito patungong probinsya kung nasaan si Gaia pero ngayon a

"Cressida, magtapat ka nga sa akin. Sino ba ang mga lalaki na 'yon at bakit tayo sinugod ng mga iyon dito sa bahay ha?!" Pagalit na tanong ni Theodore sa kanyang asawa na nakaupo lamang sa kanilang salas at nakatanaw sa bintana nila."Hindi ko sila kilala.""Kung hindi mo siya kilala bakit sila nandito? Ako ba ay matagal mo nang pinagloloko, Cressida?!" Tuluyan na siyang nilingon ni Cressida at tumayo sa kinauupuan upang sila ay magpantay. "Ako?! Ako pa talaga?! Hindi ba't ikaw na rin ang nagsabi na naaksidente ako at nawalan ng mga alaala?! Nagkaroon ako ng amnesia at dumating 'yong mga lalaki na 'yon na hindi ko kilala ay pinagduduhdahan mo na ako?!" Hinabol i Cressida ang kanyang hininga bago nagsalita ulit. "Baka nga tama ang sinabi ng mga lalaking iyon na baka hindi pa nga talaga kilala!" Malakas na sigaw niya sa asawa kaya naman nakatikim siya ng sampal dito. Hindi niya inaasahan iyon kaya napatagilid ang kanyang mukha at sa lakas nun ay maari na bumakat ang kamay ng lalaki s